Sainte-Luce-sur-Loire | |||||
Château de Chassay , ratusz. | |||||
Herb |
|||||
Administracja | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||||
Region | Kraj Loary | ||||
Departament | Loara Atlantycka | ||||
Miasto | Nantes | ||||
Międzywspólnotowość | Metropolia Nantes | ||||
Mandat burmistrza |
Anthony Descloziers 2020 -2026 |
||||
Kod pocztowy | 44980 | ||||
Wspólny kod | 44172 | ||||
Demografia | |||||
Miły | Luceens | ||||
Ludność miejska |
15 238 mieszk. (2018 ) | ||||
Gęstość | 1331 inhab./km 2 | ||||
Geografia | |||||
Informacje kontaktowe | 47 ° 15 ′ 01 ″ północ, 1 ° 29 ′ 08 ″ zachód | ||||
Wysokość | Min. Maks. 2 m 36 m² |
||||
Powierzchnia | 11,45 km 2 | ||||
Rodzaj | Społeczność miejska | ||||
Jednostka miejska |
Nantes ( przedmieście ) |
||||
Obszar atrakcji |
Nantes (gmina głównego bieguna) |
||||
Wybory | |||||
Oddziałowy | Kanton Carquefou | ||||
Ustawodawczy | piąty okręg wyborczy | ||||
Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Kraj Loary
| |||||
Znajomości | |||||
Stronie internetowej | sainte-luce-loire.com | ||||
Sainte-Luce-sur-Loire to miasto na zachód od Francji , znajduje się w dziale z Loire-Atlantique , w regionie Dolina Loary .
Miasto jest częścią historycznej Bretanii , w historycznej ziemi z Nantes .
Sainte-Luce-sur-Loire graniczy z Loarą i usiany wielu dworów budowanych przez zauważalną Nantes XVIII TH i XIX th wieku. Dawna rezydencja biskupów Nantes , wiejskie do połowy XX th wieku, miasto zmieniło się głęboko przez miejskich ekspansji Nantes, zwłaszcza z pojawieniem się dużych obszarach podmiejskich . Ogrodnictwo targowe, które dominowało po II wojnie światowej , zanika z powodu presji gruntów ze strony osiedli mieszkaniowych i innych rodzajów działalności gospodarczej.
Sainte-Luce-sur-Loire znajduje się na prawym brzegu (na północ) Loary , 6 km na wschód od Nantes (w centrum).
Sąsiednie gminy to (w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara) Nantes , Basse-Goulaine , Saint-Julien-de-Concelles , Thouaré-sur-Loire i Carquefou .
Carquefou | ||
Nantes | Thouare-sur-Loire | |
Loire Dolna Goulaine |
Loire Saint-Julien-de-Concelles |
Granice gminy to:
Część miasta jest geologicznie scharakteryzowana przez osady Loary : jest to „korytarz Loary”. To mniej więcej na południe od miasta. Rzeka łóżko zajmuje duży obszar niskiego ciśnienia. Namuły w tej strefie są czasami niedawne i składają się również z osadów czwartorzędowych. Obecne koryto Loary jest zatkane na powierzchni miękkim mułem i osadami złożonymi głównie z miki. Podczas transgresji Flandrii obszar przepływu rzeki zmieniał się z jednej strony jej koryta na drugą. Głębsze jego części niekoniecznie leżą poniżej obecnego kursu.
Dalej na północ, podglebie składa się z łupków łyszczykowych , zbitych glin . Miejscami utworzyły się osady eolskiego mułu ( lessy ) i piasku, pozostałości okresu pliocenu , w którym morze obejmuje rejon korytarza Loary. Osady powierzchniowe pochodzi z metamorficznych bedrock pochodzącego z erozji granitowym masywie z Sillon de Bretagne .
Najbardziej wysuniętą na północ część miasta zajmuje płaskowyż biegnący wzdłuż bruzdy Bretanii. Jest pokryta mułem, żwirem i gliną.
UlgaRzeźba terenu Sainte-Luce-sur-Loire jest zaznaczona obecnością Loary i rozciąga się łagodnie z północy na południe w kierunku rzeki. Składa się z trzech części, z których każda obejmuje około jednej trzeciej powierzchni gminy. Na północy płaskowyż wznosi się na 35 metrów. Stamtąd łagodnie opadające wzgórze łączy się z korytem Loary.
Sainte-Luce-sur-Loire ma na swoim terytorium wyspę na Loarze, Île Clémentine , na południowy wschód od miasta.
Hydrografia i hydrologiaLoara, której dział wodny obejmuje około 20% terytorium Francji, reżim hydrauliczny bardzo zmienny (70 do 200 m 3 / s w okresach niskiego przepływu , 5500 m 3 / s w okresach powodzi ), w szczególności poddawany wpływowi pływów którym podlega wybrzeże Atlantyku . Obszar ekspansji rzeki stanowi jedną czwartą terytorium Sainte-Luce-sur-Loire. Działalność człowieka ( wydobycie piasku , przekopanie kanału żeglugowego w kierunku ujścia rzeki ) spowodowała spadek o 5 metrów w linii wodnej i zwiększyła amplitudę efektu pływowego. Sainte-Luce-sur-Loire znajduje się na granicy wzrostu soli z powodu spożycia soli spowodowanego przypływem. Wprowadzone przez człowieka modyfikacje doprowadziły do zwiększenia przepływu rzeki, co powoduje szybsze osuwanie się osadów, modyfikując skład roślinności.
Sieć hydrograficzną miasta uzupełniają cztery strumienie. Aubinière na zachodzie wyznacza granice terytorium Nantes . Le Guette-Loup na wschodzie ogranicza terytorium Thouaré-sur-Loire . Plessis-Maillard jest częściowo skanalizowany jako kanał wzdłuż autostrady A811. Wysepki, częściowo skanalizowane, przepływają przez środek ogrodu targowego.
PogodaSainte-Luce-sur-Loire podlega klimatowi oceanicznemu . Poniższe dane dotyczące klimatu Sainte-Luce-sur-Loire pochodzą ze źródła opartego na miejscu zbierania danych meteorologicznych o współrzędnych 47°09'N - 1°37'W, co odpowiada pozycji lotniska Nantes Atlantique położonego w gmina Bouguenais .
Klimatologia Bouguenais w latach 1981 - 2010 :Miesiąc | Sty. | luty | Marsz | kwiecień | może | czerwiec | Lip. | sierpień | wrz. | Październik | Listopad | grudzień | rok |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Średnia minimalna temperatura ( °C ) | 3.1 | 2,9 | 4,8 | 6,4 | 9,9 | 12,6 | 14,4 | 14,2 | 11,9 | 9,4 | 5,7 | 3.4 | 8,2 |
Średnia temperatura (°C) | 6 | 6,4 | 8,9 | 11 | 14,5 | 17,6 | 19,6 | 19,6 | 17 | 13,5 | 9 | 6,3 | 12,5 |
Średnia maksymalna temperatura (° C) | 9 | 9,9 | 13 | 15,5 | 19,2 | 22,7 | 24,8 | 25 | 22,1 | 17,5 | 12,4 | 9,3 | 16,7 |
Zapis zimna (° C) data zapisu |
-13 1985 |
-15,6 1956 |
-9,6 2005 |
-3 1973 |
−1,5 1945 |
3.8 2006 |
5.8 1948 |
5.6 1956 |
2,8 1952 |
-3,3 1997 |
-6,8 1993 |
-10,2 1946 |
|
Zapis ciepła (° C) data zapisu |
18.2 2003 |
22.6 2019 |
24.2 2021 |
28,3 2005 |
32,8 2017 |
38.6 2019 |
40,3 / 1949 |
39,6 2020 |
34,3 1961 |
30,2 2011 |
21,8 2015 |
18,4 1953 |
|
Liczba dni z mrozem | 9 | 7,6 | 5,3 | 1,1 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0,2 | 2,6 | 9,7 | 35,5 |
Opady ( mm ) | 86,4 | 69 | 60,9 | 61,4 | 66,2 | 43,4 | 45,9 | 44,1 | 62,9 | 92,8 | 89,7 | 96,8 | 819,5 |
Wilgotność względna (%) | 88 | 84 | 80 | 77 | 78 | 76 | 75 | 76 | 80 | 86 | 88 | 89 | 81 |
Podczas europejskiej fali upałów w 2003 r. Sainte-Luce-sur-Loire było stosunkowo mniej narażone niż najbardziej dotknięte regiony Francji, na co wskazują odczyty temperatury Météo France w tym okresie.
Poniższa tabela porównuje częstotliwość zjawisk klimatycznych panujących w Sainte-Luce-sur-Loire z niektórymi dużymi francuskimi miastami o wyraźnym i charakterystycznym klimacie.
Miasto | Słonecznie (h/rok) |
Deszcz (mm/rok) |
Śnieg (d/rok) |
Burza z piorunami (d / rok) |
Mgła (d / rok) |
---|---|---|---|---|---|
Mediana krajowa | 1852 | 835 | 16 | 25 | 50 |
Bouguenais | 1956 | 789 | 5 | 14 | 58 |
Paryż | 1,662 | 637 | 12 | 17 | 8 |
Miły | 2724 | 733 | 1 | 27 | 1 |
Strasburg | 1,693 | 665 | 26 | 28 | 51 |
Brześć | 1530 | 1 210 | 7 | 12 | 76 |
Sainte-Luce przecinają dwie główne osie aglomeracji Nantes:
Odnośne częstotliwości tych dwóch osi wynosiły w 2007 r. 63 400 pojazdów dziennie i 29 400 pojazdów dziennie.
Na północy stara droga krajowa 23, która stała się drogą departamentalną 723 (lub trasą de Paris), jest bardzo ruchliwą osią (15 500 pojazdów dziennie w 2007 r.), obsługującą strefę aktywności gospodarczej. Oś ta, położona na granicy z miastem Carquefou , stanowi urbanistyczną przerwę.
Przez centrum Sainte-Luce przecinają się dwie drogi: RD68 i RD337. Pierwsza, biegnąca wzdłuż osi wschód-zachód, jest bardzo zatłoczona w godzinach szczytu (do 16 100 pojazdów dziennie w zachodniej części w 2007 r.) i służy jako szlak komunikacyjny do gmin Thouaré-sur-Loire i Mauves- nad Loarą na wschodzie, która wchodzi w konflikt ze swoją rolą obsługi centrum miasta. Drugi, na osi północ-południe, zapewnia dojazd do północnej części miasta (11 200 pojazdów dziennie w 2007 r.).
Tory kolejoweTerytorium gminy przecina na południu granica jej strefy zalewowej linia z Tours do Saint-Nazaire , przez którą przechodzą połączenia z Nantes do Angers i Paryża . Stacja, otwarta wSierpień 1851, bardzo poza centrum, został zaanektowany w latach 1955-1970, a następnie zniszczony w Listopad 1978. Hipoteza utworzenia przystanku TER wiąże się z budową nowej stacji w sektorze Mignonnerie (w pobliżu hali widowiskowej Ligéria). Wybór ten uzależniony jest od prac, jakie mają być wykonane na stacji Nantes , której konfiguracja w 2012 roku nie pozwala na zwiększenie ruchu TER.
Transport publicznyMiasto obsługiwane jest przez kilka linii autobusowych sieci TAN : linia C7 zapewniająca połączenia do Nantes , Thouaré-sur-Loire i wsi Sainte-Luce, linia 77 obsługująca obszary biznesowe na północy miasta oraz linie 80 i 87 zapewniając krzyżowe połączenia z obszarami mieszkalnymi. Główne kierunki dla użytkowników tych linii to linia 1 , Lycée La Colinière i dworzec kolejowy Thouaré-sur-Loire .
Sainte-Luce-sur-Loire jest gminą miejską, ponieważ jest częścią gmin zwartych lub o średniej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE . Należy do miejskiej jednostki z Nantes , wewnątrzwspólnotowego departamentami aglomeracji obejmującym 22 gmin i 645,324 mieszkańców w 2017 roku, z którego jest podmiejska gmina . Aglomeracja Nantes jest ósmym co do wielkości we Francji pod względem liczby ludności, za Paryżem , Lyonem , Marsylia-Aix-en-Provence , Lille (część francuska) , Tuluzą , Bordeaux i Niceą .
Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Nantes , którego jest gminą głównego bieguna. Obszar ten, obejmujący 116 gmin, jest podzielony na obszary liczące co najmniej 700 000 mieszkańców (z wyłączeniem Paryża).
Podział na strefy gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych Europejskiego okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia obszarów sztucznych (52,3% w 2018 roku), co oznacza wzrost w porównaniu do 1990 roku (35,6%). Szczegółowy podział w 2018 r. przedstawia się następująco: tereny zurbanizowane (40,6%), heterogeniczne tereny rolnicze (25,3%), łąki (14,4%), tereny przemysłowe lub handlowe oraz sieci komunikacyjne (11,6%) , wody śródlądowe (5,4%), stałe uprawy (2,3%), grunty orne (0,3%), sztuczne tereny zielone, nierolnicze (0,1%).
IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).
Sainte-Luce-sur-Loire znajduje się w wewnętrznym pierścieniu przedmieść Nantes, z którymi związany jest jego rozwój gospodarczy. Do lat 70. miasto zachowywało charakter wiejski, z rozproszoną zabudową. Główną formą ekspansji urbanistycznej jest powiększanie się tkanki podmiejskiej , co powoduje rozdrobnienie obszarów rolniczych i ryzyko utraty tożsamości starych budynków.
Wioska wydaje się być skoncentrowana na początku niedaleko zamku Chassay . Dlatego na zachód od gminy w kolejnych kościołach powstaje kilka domów. Wioski lub wsie są pierwotnie ważniejsze niż wieś; nazywają się Cadoire, Trois Chênes, Haie, Taillis Moreau, Bournière, Bougrière itd. Skraje bagien są również bardzo zamieszkane, na poziomie Angle'a, Joliverie, Rondelière, Petit Rocher, Janviérie. W mieście, które rozwijało się w szybkim tempie między 1960 a 2000 rokiem , obszar śródmieścia jest stosunkowo skromny i jest jedynym obszarem, w którym do 2011 roku istnieje niewielkie osiedle mieszkaniowe.
Stare czasy są zachowane w XXI -go wieku wiejskim i domów szlacheckich. Ten stary budynek jest częściowo włączony w tereny zurbanizowane i generalnie nie jest bardzo obecny. Spośród czternastu zachowanych domów szlacheckich, te określane jako „zabytkowe dziedzictwo wysokiej jakości” znajdują się w południowo-wschodniej części miasta.
W 1844 r. uruchomiono projekt linii kolejowej między Orleanem a Nantes. Usytuowanie stacji otwartej w 1851 r. z dala od centrum wsi w kierunku południowo-wschodnim oraz wybudowanie okazałego nasypu uwzględniającego zalewowy charakter strefy przebiegu linii kolejowej, warunkują ewolucję gmina. Rozwój następuje w kierunku Thouaré-sur-Loire, na wschód, z budową ratusza i szkoły.
Po II wojnie światowej , podobnie jak cała aglomeracja Nantes, nastąpił wzrost liczby ludności. Ten wzrost osiągnął szczyt w latach 60. i 70. XX wieku . W latach 80. i 90. plan zagospodarowania przestrzennego ustalał liczbę mieszkań powstających każdego roku na 100. W tym okresie rozwój sektorów gospodarki odbywa się wzdłuż RD723 (dawny RN23). Urbanizacja odbywała się w formie podmiejskiej , wokół centrum miasta i na zachód od autostrady. Linia kolejowa, droga do Paryża (RD723, dawna RN23) i autostrada A811 tworzą trzy główne nitki miasta. Na początku lat 80 -tych rozpoczęła się urbanizacja wschodniej części autostrady. Ze względu na duży udział pawilonów udział powierzchni zurbanizowanej jest znaczny w porównaniu z innymi gminami aglomeracji.
Od starej struktury w rozproszonych wioskach, nie pozostaje XXI th century wieś Bellevue, na Loarą, który zachował swoją izolację z powodu charakteru powodzi w południowej części miasta.
W 2008 r. w gminie było łącznie 4637 mieszkań, podzielonych na 4559 domów głównych , 20 domów drugorzędnych i 57 mieszkań wolnych. Mieszkania są stosunkowo nowe: 69% rezydencji zostało wybudowanych od 1975 r. W 2008 r. główne miejsce zamieszkania posiadało 3445 gospodarstw domowych, 1065 było lokatorami (w tym 508 w tanich mieszkaniach), a 50 mieszkało tam bezpłatnie.
1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2008 | |
---|---|---|---|---|---|---|
Główne rezydencje | 1008 | 1,764 | 2,533 | 3 109 | 4016 | 4637 |
Domy drugorzędne | 62 | 49 | 53 | 42 | 66 | 20 |
Puste rezydencje | 30 | 96 | 85 | 81 | 80 | 57 |
Około 800 roku pojawiają się określenia: „Chassiacum” lub, według redakcji, „Chezal”, „Chassalineum” lub „Chassaliacum”. Według archiwistów Léona Maître i Paula de Berthou , w średniowieczu toponim Chasseil i jego warianty („Chefsail”, „Chesail”, „Chessail” lub nawet „Chefseil”) oznacza źródło Seil, strumienia płynącego w zachodniej części miasta. Ta nazwa jest używana do oznaczenia małego gospodarstwa na dokumencie z 1076 roku.
Na początku XII th century tworzy parafię od Sainte-Luce Chefsail, pod patronatem św Lucy . Podczas XV -go wieku , terytorium parafii, jako całość, jest oznaczone nazwą św Luce, lub St Lucy.
Nazwa miasta jest potwierdzone jako Sancta Lucia do XV -go wieku.
Oficjalnie pisane Sainte Luce, gdy powstało w 1793 r., zostało zapisane jako Sainte-Luce w biuletynie ustaw w 1801 r. W 1920 r. nazwa miasta stała się Sainte-Luce-sur-Loire.
Nazwa Sainte-Luce-sur-Loire pochodzi od Saint Luce lub Lucie (dziewicy i męczennicy), patronki parafii.
Nazwa nadany przez Państwowy Urząd języka Breton to „ Santez-Lusenn ” w odniesieniu do alfabetu łacińskiego Sancta Lucia w XV -go wieku. W Gallo nazwa miejscowości to „Saentt-Lucz”.
W systemie feudalnym, obszar był częścią tego powiatu i senechaussee z Nantes do rewolucji . W 851 region znalazł się pod kontrolą Bretonów , „Chefsail” (wtedy Sainte-Luce) był częścią królestwa, a następnie Księstwa Bretanii .
Stara część ratusza, Château de Chassay, była pierwotnie wiejską rezydencją biskupów Nantes . Pierwszy dom jest zbudowany, jak się wydaje na stronie z VI -tego wieku . Zamieszkuje ją św. Feliks I st (która zbudowałaby niektóre źródła i pozwoliła poecie Wenancjuszowi Fortunatusowi , ale ta hipoteza nie wydaje się dostatecznie uzasadniona) na miejscu starożytnej rzymskiej willi zwanej Cariacum , położonej na trasie najstarszej rzymskiej drogi w regionie (już wspomniano w III th wieku ) i prowadzące do Nantes poprzez Doulon wsi również zamieszkana od czasów Gallo-Roman .
W 1076 biskup Nantes, Guérech II de Cornouaille (lub Quiriac), podarował swojemu bratu Benoît , opatowi potężnego opactwa Sainte-Croix w Quimperlé , jedno ze swoich gospodarstw w Chasseil .
Podczas XV th century , terytorium parafii, jako całość, jest oznaczone nazwą Sainte-Luce, patrona kościoła, który jest następnie zbudowany w środku starego cmentarza znajduje się przy zachodnim wjeździe do wsi (istnienia o jej obecności świadczy przylegająca do niego była prezbiterium przy 3 rue du Président Coty, zwane „Maison Auvigne” i pochodzące z 1450 roku).
W 1532 roku, w wyniku unii Bretanii z Francją , Sainte-Luce-sur-Loire została włączona do królestwa Francji.
Henryk IV został tam dalej13 kwietnia 1598 rna zaproszenie biskupa Philippe du Bec , przed wjazdem do Nantes , aby podpisać swój słynny edykt ; powitano go w Château de Chassay. Inny znany gość parafii, kardynał Richelieu przebywał w Château de la Haie w 1626 r. podczas podróży do Nantes.
Podczas Rewolucji Francuskiej w mieście należy ubolewać nad niektórymi ofiarami. Na jego brzegach stoją kanonierki . Cesarz Napoleon I st przez Sainte-Luce11 sierpnia 1811 r..
Podczas XIX -tego wieku, Sainte-Luce wybrano jako drugiego domu przez Nantes Godne uwagi, wiodący budowy lub przebudowy rezydencji.
W 1844 r. przyznano kredyty na budowę linii kolejowej z Tours do Nantes , której trasa przebiega przez południe Sainte-Luce. WSierpień 1851, na terenie gminy pojawia się stacja. W 1878 r. wybudowano nowy kościół. W 1893 r. epidemia filoksery zniszczyła dużą część winnicy, która do tej pory była bardzo obecna w produkcji rolnej miasta.
Po II wojnie światowej , podczas której Sainte-Luce znalazło się na terenach zajętych przez wojska niemieckie, miasto skorzystało z przybycia 187 ogrodników osiadłych wcześniej na ziemiach w mieście Nantes, którzy zostali wypędzeni do części plan odbudowy i zagospodarowania z 1948 r.
Tereny wiejskie od samego początku, Sainte-Luce doświadczyło jedynie „przemysłowej” działalności związanej z eksploatacją piasku Loary – związanej w szczególności z ogrodnictwem handlowym – przed gwałtowną urbanizacją, która rozpoczęła się w latach 60. XX wieku .
Sainte-Luce-sur-Loire znajduje się w piątej dzielnicy w Loire-Atlantique , w dzielnicy Nantes , i jest częścią regionu Pays de la Loire . Miasto jest jedną z czterech gmin kantonu Carquefou .
Liczenie głosów w 1 st turze wyborów prezydenckich w 2007 roku ujawnił w Sainte-Luce-sur-Loire stopę głosie wstrzymującym 9,63% niższe niż stawki krajowej (16,03%). Wyborcy Luciana głosowali głównie na S. Royala (33,62%), N. Sarkozy'ego (27,50%), F. Bayrou (21,88%) i J.-M. Le Pena (4,62%). M me Royal dostaje 8% więcej niż poziom krajowy, pan Sarkozy 4% mniej. W drugiej rundzie, przy jednym głosie wstrzymującym się (9,91%) jest nadal znacznie niższy niż w skali całego kraju, Sainte-Luce oceniany głównie dla M me Królewskiej (56,54%), wyprzedzając pana Sarkozy'ego (43,46%), wynik bardzo różni się od całego kraju (odpowiednio 46,94% i 53,06%).
Użytkownik do Sainte-Luce-sur-Loire ( 5 th dzielnica ) jest Pan Michel Menard ( PS ), który podczas wyborów parlamentarnych 2007 z 56.43% przybył przed jego przeciwnik, Pan Robert Diät ( Unia na rzecz Ruchu Ludowego , 43,57% ) w odniesieniu do głosów Luciana w drugiej turze. W pierwszej rundzie pan Ménard uzyskał 36,79% w Sainte-Luce, pan Diat 37,03% i pan Perrion ( UDF - Ruch Demokratyczny ) 10,26%, jedynym innym kandydatem, który zbliżył się do 5%, był pan ja Trichet-Allaire ( Europe Écologie Les Verts ) z 4,87%. Wstrzymało się odpowiednio 31,79% i 30,50%.
W 2008 roku w wyborach komunalnych zobaczył „Sainte-Luce wcześniejszym harmoniczności” lista, prowadzona przez pana Bernarda Aunette, uzyskanie bezwzględnej większości od 1 st rundzie (62,26%), co daje jej 27 mandatów w Radzie Miasta do " Sainte-Luce zawsze”prowadzone przez M siebie Édith Lemaître (37.74%, 6 miejsc). Wstrzymało się 29,17%. Pan Bernard Aunette został następnie wybrany burmistrzem przez radę gminy.
W 2014 roku Jean-Guy Alix został wybrany burmistrzem po zwycięstwie jego różnych prawicowych list w pierwszej turze (50,61%) przed PS - PCF - EELV prowadzonym przez Anthony'ego Descloziersa i ustępującego różnych lewicowych burmistrzów , Bernarda Aunette (23, 82%).
W 2020 r. lista „Razem dla Sainte-Luce” ( różne lewe ) prowadzona przez Anthony'ego Descloziersa zwycięża w drugiej turze z 53,19% głosów, wyprzedzając ustępującego burmistrza Jean-Guy Alixa (46,81%) i jego „Sainte- Luce est à vous” (różne po prawej) z 307 głosów. W drugiej turze wstrzymania się od głosu 54,87%. Jean-Paul Misler ( różne centrum ), trzeci kandydat w tych wyborach, wycofał się po pierwszej turze. 3 lipca, Anthony Descloziers zostaje wybrany burmistrzem i radnym gminy Nantes Métropole [ z Véronique Cadieu (wybrana) i Julienem Foussardem (zastępca) ] przez radę gminy.
Osobistościami pełniącymi funkcję obieralną, których mandat jest w toku i bezpośrednio związany z terytorium gminy Sainte-Luce-sur-Loire są następujące:
Wybór | Terytorium | Tytuł | Nazwisko | Początek mandatu | Koniec mandatu |
---|---|---|---|---|---|
Komunalny | Sainte-Luce-sur-Loire | Burmistrz | Anthony Descloziers ( PS ) | 2020 | 2026 |
Oddziałowy | Carquefou | Doradcy wydziałowi | Véronique Dubbettier-Grenier ( DVD )
Serge Mounier ( DVD ) |
2015 | 2027 |
Ustawodawczy | 5 th okręg wyborczy | Zastępca | Luc Geismar ( Modem ) | 27 sierpnia 2020 r. | 2022 |
Regionalny | Kraj Loary | Przewodniczący Rady Regionalnej | Christelle Morancais ( LR ) | 7 września 2017 r. | 2027 |
Prezydencki | Francja | Prezydent Republiki | Emmanuel Macron ( LREM ) | 2017 | 2022 |
Rada miejska Sainte-Luce liczy 33 członków , podobnie jak wszystkie gminy liczące od 10 000 do 20 000 mieszkańców . W burmistrz Pan Anthony Descloziers otoczony jest 26 radnych lista komunalne „Razem dla Sainte-Luce” i 7 radnych opozycji komunalnych.
Kropka | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
---|---|---|---|---|
1790 | 1792 | Ludwik Kazimierz Colas | ||
1792 | 1800 | Józef Patent | ||
1801 | 1805 | Francois Retiere | ||
1805 | 1806 | Józef Patent | ||
1807 | 1814 | Louis Michel Libault z La Templerie | ||
1815 | 1824 | Philippe Patent | ||
1824 | 1826 | O. Richard de la Caillère | ||
1826 | 1832 | L. Barnabé de la Haie | ||
1832 | 1834 | baron L. d'Yvoley | ||
1834 | 1838 | Yvon Métaireau | ||
1838 | 1846 | Józef Rousseau | ||
1846 | 1848 | Adolfa Alberta | ||
1849 | 1851 | Józef Rousseau | ||
1851 | 1863 | Karol Valori | ||
1864 | 1867 | Pierre Guillet | ||
1867 | 1871 | Levallet | ||
1871 | 1881 | Alexandre genuit | ||
1881 | 1898 | Auguste Rousseau | ||
1898 | 1900 | Fernand Joly | ||
1900 | 1931 | Eudes z Fremond de la Merveillère | ||
1931 | 1945 | Francois Richard | ||
Brakujące dane należy uzupełnić. |
Kropka | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
---|---|---|---|---|
maj 1945 | grudzień 1958 | Ludwik Gaudin | ||
grudzień 1958 | Marzec 1959 | Pierre Renoux | Pierwszy Zastępca, działa jako tymczasowy | |
Marzec 1959 | Marzec 1983 | Feliks Tessier | płyta DVD | Ogrodnictwo targowe |
Marzec 1983 |
wrzesień 2007 (rezygnacja) |
Pierre Brasselet | płyta DVD | Były inspektor dywizji SNCF, radny generalny Carquefou (1985 → 2004) |
wrzesień 2007 | październik 2007 | Marie-Edith Lemaître | płyta DVD | p.o. burmistrza |
październik 2007 | marzec 2014 | Bernard Aunette | PS | Wycofany z nauczania Radny Generalny Carquefou (2004 → 2015) |
marzec 2014 | lipiec 2020 | Jean-Guy Alix | UMP, a następnie DVD | Emerytowany dyrektor wyższego szczebla |
lipiec 2020 | W trakcie | Anthony Descloziers | PS | Doradztwo przedsiębiorcy w zakresie wyceny dziedzictwa |
Brakujące dane należy uzupełnić. |
Sainte-Luce-sur-Loire jest częścią Nantes Métropole . Miasto jest tam reprezentowane przez burmistrza i dwóch wybranych członków gminy.
Podatek | Zastosowana stawka (udział gminy) | Przychody wygenerowane w € |
---|---|---|
Podatek mieszkaniowy (TH) | 21,23% | 3,504000 |
Podatek od nieruchomości wybudowanych (TFPB) | 21,12% | 2 678 000 |
Podatek od nieruchomości od nieruchomości niezabudowanych (TFPNB) | 58,34% | 62 000 |
Kompensacja przekaźnika | 0 | |
Wkład majątkowy (CFE) | 0 | 0 |
W mieście działa żandarmeria , przy trasie de Thouaré, a miasto ma straż miejską .
Miasto jest zależne od sądu apelacyjnego w Rennes , sądu okręgowego i instancji oraz sądu handlowego i sądu pracy w Nantes . Zależy to również od administracyjnego sądu apelacyjnego w Nantes .
Zmiana zadłużenia (w tys. €) | Zmiana wydatków na sprzęt (w tys. €) |
Miasto jest zaangażowane w politykę zrównoważonego rozwoju . Wczerwiec 2009rada miejska wyznaczyła pięć celów w ramach Agendy 21 : walka z globalnym ociepleniem , zmniejszenie nierówności , poszanowanie środowiska życia i środowiska , promowanie odpowiedzialnej produkcji i konsumpcji oraz promowanie zrównoważonego rozwoju. Zaplanowano dwadzieścia jeden działań, a monitorowanie ich realizacji jest regularnie publikowane.
Nantes Métropole , kierownik zbiórki i sortowania odpadów , prowadzi globalną politykę środowiskową w aglomeracji, która pojawia się w szczególności w miejscowym planie urbanistycznym .
Miasto zostało miastem partnerskim od 1988 roku z niemieckiego miasta z Herzogenaurach . Jest to inicjatywa studentów kolegium Lucéen w Reinetière, które stało się początkiem tej fuzji. Współpraca ta jest wzmocniona przez istnienie dwóch stowarzyszeń, z których każde znajduje się w jednym z powiązanych miast: Freundeskreis ( Koło Przyjaciół ), utworzone w 1990 roku w Herzogenaurach, oraz Koło Przyjaciół Sainte-Luce / Herzogenaurach , założone w 1994 roku we Francji gmina.
Według klasyfikacji ustanowionej przez INSEE , Sainte-Luce-sur-Loire jest częścią obszaru miejskiego , w jednostce miejskiej , w dziedzinie zatrudnienia i salonem z Nantes . Wciąż według INSEE w 2010 r. rozmieszczenie ludności na terenie gminy uznano za „ pośrednie ” : 99% mieszkańców mieszkało na obszarach „pośrednich”, a 1% na obszarach „niskiego zagęszczenia” .
Ewolucja demograficznaEwolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są corocznie publikowane przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin o liczbie mieszkańców powyżej 10 000 spisy ludności odbywają się co roku po przeprowadzeniu badania próby adresów reprezentujących 8% ich mieszkań, w przeciwieństwie do innych gmin, w których co roku przeprowadza się prawdziwy spis.
W 2018 r. miasto liczyło 15 238 mieszkańców, co stanowi wzrost o 7,54% w porównaniu do 2013 r. ( Loire-Atlantique : + 6,31%, Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).
1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
890 | 908 | 909 | 981 | 957 | 985 | 1,027 | 1024 | 939 |
1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1,045 | 1,087 | 1 110 | 1,045 | 1119 | 1133 | 1,122 | 1133 | 1,144 |
1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1148 | 1,193 | 1,112 | 1 105 | 1,116 | 1220 | 1278 | 1417 | 1961 |
1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2006 | 2011 | 2016 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2 929 | 3420 | 5939 | 8 399 | 9 648 | 11 263 | 11 776 | 12 699 | 15 247 |
2018 | - | - | - | - | - | - | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
15 238 | - | - | - | - | - | - | - | - |
Poniższe dane dotyczą roku 2013. Ludność gminy jest stosunkowo młoda. Odsetek osób w wieku powyżej 60 lat (20,5%) jest istotnie niższy niż wskaźnik ogólnopolski (22,6%) i departamentalny (22,5%). Podobnie jak rozkłady krajowe i departamentalne, populacja kobiet w mieście jest większa niż populacja mężczyzn. Stawka (51,3%) jest tego samego rzędu wielkości co stawka krajowa (51,6%).
Mężczyźni | Klasa wiekowa | Kobiety |
---|---|---|
0,1 | 0,8 | |
4.2 | 5,8 | |
13,8 | 16,4 | |
21,3 | 21,3 | |
19,5 | 20,3 | |
19,6 | 15,6 | |
21,6 | 19,9 |
Mężczyźni | Klasa wiekowa | Kobiety |
---|---|---|
0,4 | 1,3 | |
5,8 | 9,1 | |
13,5 | 14,6 | |
19,6 | 19,2 | |
20,8 | 19,6 | |
19,4 | 17,7 | |
20,5 | 18,5 |
Miasto pozyskało kilka obiektów społecznościowych: bibliotekę mediów René-Goscinny - bibliotekę gier , otwartą odmaj 2006, naprzeciwko ratusza; sala widowiskowa Ligéria , która może pomieścić 480 widzów siedzących i może zostać przekształcona w wielofunkcyjną salę na 700 osób ; szkoła muzyczna Sinfonia ; hale miejskie; liczne kompleksy sportowe ( Philippe Porcher , Marc Jaffret , Marcel Le Bonniec , Eric Tabarly, skatepark de la Minais, Halle des Sports de la Minais ) oraz stadion miejski. Młodzież z gminy może również spotkać się na Patio (AJ) , gdzie odbywają się zajęcia i gdzie organizowane są wycieczki. Co roku odbywa się letni turnus „100% Vous”, który mobilizuje około piętnastu młodych ludzi, którzy częściowo finansują się dzięki działaniom prowadzonym w ciągu roku szkolnego.
Miasto jest zależne od akademii Nantes . Sainte-Luce-sur-Loire posiada pięć szkół publicznych (w tym trzy przedszkole i cztery podstawowe) podzielonych na cztery różne grupy szkolne, a dla prywatnej edukacji grupę szkolną łączącą szkołę podstawową i przedszkole. Dla szkół średnich istnieje kolegium Reinetière. Młodzi Lucéens uczęszczają również do college'u Thouaré-sur-Loire. Liceum sektorowe to szkoła La Colinière .
Od 1998 do 2007 roku w każdą ostatnią sobotę czerwca kilka tysięcy widzów gromadziło się przed Château de Chassay, aby wziąć udział w opowieści pirotechnicznej firmy Féerie . Tematy inspirowane są historią i mitologią:
W 2008 roku ratusz Sainte-Luce-sur-Loire nie chciał wzniecać letnich pożarów, postawić na inną formę animacji. 28 czerwca 2008, Lucéenowie mieli więc spotkanie nad brzegiem Loary, w sercu starej wioski rybackiej Bellevue. W programie degustacja grillowanych sardynek i innych lokalnych potraw, a wszystko to animowane przez trzy sceny i parkiety taneczne, rozłożone wzdłuż brzegów Loary.
Pchli targTe chipy Lucéennes odbywają się dwa razy w roku, w drugą niedzielę czerwca i 1 st niedzielę września na brzegach Loary .
Najbliższy ośrodek szpitalny znajduje się w Nantes . W 2005 roku w Sainte-Luce było 18 lekarzy, w tym dziewięciu lekarzy ogólnych , kardiolog , dermatolog , ginekolog , okulista , dwóch pediatrów i trzech radiologów . W mieście zainstalowano laboratorium analiz medycznych, cztery apteki i ośmiu dentystów . Obecne były również cztery pielęgniarki , pięciu fizjoterapeutów , pięciu optyków , sześciu logopedów , sześciu podologów i położna .
W mieście działa wiele stowarzyszeń sportowych, które zajmują się uprawianiem aikido , lekkiej atletyki , badmintona , koszykówki , kolarstwa , jazdy konnej , piłki nożnej , gimnastyki , piłki ręcznej , tenisa, judo i ju-jitsu , kick boxingu - full contact , marszu sportowego i turystyka , motocykl , bule , shōrinji kenpō , tenis i tenis stołowy .
Organizowane są dwa wyścigi kolarskie: w marcu Grand Prix de la Ville, aw kwietniu pętle Loary (klasyfikowane jako narodowe).
Lokalna prasa drukowana jest zdominowana przez grupę Ouest-France i jej wydania Ouest-France i Presse-Océan . Granicząca z Nantes Sainte-Luce-sur-Loire korzysta z tej samej oferty radiowej i telewizyjnej, co Nantes . Co miesiąc (z wyjątkiem lipca-sierpnia) ukazuje się magazyn miejski: „ Vivre à Sainte-Luce ”. Podaje osie polityki miejskiej i aktualności miasta, w szczególności na poziomie kulturalnym, sportowym i stowarzyszeniowym.
Kościół Sainte-Luce poświęcony jest praktykowaniu religii katolickiej . Terytorium miasta jest w całości częścią parafii Saint-Matthieu-sur-Loire w strefie duszpasterskiej Nantes-Est, która zależy od diecezji Nantes ( prowincja kościelna Rennes ).
W 2010 roku średni dochód gospodarstwa domowego podatku było 36 025 € , umieszczając Sainte-Luce-sur-Loire w 5476 th miejsce wśród 31 525 miast z ponad 39 gospodarstw domowych we Francji metropolitalnej.
W 2008 r. Lucéenowie w wieku od 15 do 64 lat mieli 7921. Osoby aktywne zawodowo stanowiły 67% tej populacji, emeryci stanowili 9,9%, bezrobotni 4,9%, a 5,7% mieszkańców Sainte-Luce uznano za " inne nieaktywne". Wreszcie, populacja studentów stanowiła 12,6% ludności gminy.
W tym samym roku INSEE odnotowuje stopę bezrobocia 6,9% dla miasta wobec 9,5% dla departamentu.
Rolnictwo | Przemysł | Budowa | Handel, transport, usługi |
Administracja, zdrowie, edukacja, opieka społeczna |
|
---|---|---|---|---|---|
Sainte-Luce-sur-Loire | 0,5% | 13,3% | 10,3% | 56,5% | 19,3% |
Średnia wydziałowa | 2,8% | 14,7% | 7,4% | 46,0% | 29,1% |
Rolnicy | Rzemieślnicy, handlowcy, liderzy biznesu |
Menedżerowie, zawody intelektualne |
Zawody średniozaawansowane |
Pracowników | Pracownicy | |
---|---|---|---|---|---|---|
Sainte-Luce-sur-Loire | 0,3% | 5,7% | 12,1% | 28,6% | 26,9% | 26,4% |
Średnia wydziałowa | 1,7% | 5,4% | 15,3% | 26,1% | 27,8% | 23,7% |
Według INSEE , w1 st styczeń 2010, Sainte-Luce-sur-Loire miało 584 firmy. Są one rozmieszczone w dziewięciu parkach biznesowych: La Bougrière; La Chohonnière; Stacja kolejowa ; Magdalena ; Le Moulin des Landes 1; Le Moulin des Landes 2; Zazdrość ; Nowy Dom 1; La Maison Neuve 2. Firmy te oferują łącznie około 4000 miejsc pracy.
Historycznie te strefy działalności rozwijały się wzdłuż linii kolejowej (obszar stacji, w 1967), następnie w pobliżu strefy przemysłowej Nantes-Carquefou (la Chohonnière w 1978). Te dwa bieguny powstały w latach 1984-1985 (La Bougrière na południu, pierwszy odcinek Moulin des Landes na północy). Od tego czasu rozwijała się tylko północ, wzdłuż autostrady A811 (La Madeleine, 1989), wzdłuż RD723 (La Maison Neuve, 1992, drugi odcinek Moulin des Landes, 1999), a wreszcie w latach 2000-tych La Jalousie i rozbudowa La Maison Neuve.
Aktywność gospodarcza Sainte-Luce-sur-Loire odnotowała silny wzrost w latach 1990-1999, podobnie jak cały północno-wschodni sektor aglomeracji. W mieście odnotowano wzrost udziału sektora usługowego: 80% działalności dotyczy usług i handlu, podczas gdy w 1990 roku odsetek ten wynosił 60%. W latach 1982-1999 gwałtownie wzrósł udział miejsc pracy w usługach, budownictwie i handlu, podczas gdy spadła w rolnictwie i przemyśle. Sektor handlowy jest bardzo zlokalizowany w centrum miasta, gdzie indziej jest tylko kilka dzielnic rzemieślniczych i handlowych, zwłaszcza wzdłuż RD 68 w kierunku Thouaré-sur-Loire.
Do 1950 roku piaskownica położona na południowym wschodzie wzdłuż Loary, wydobywana bezpośrednio do rzeki. Następnie piasek jest wydobywany z dna oceanu na głębokości około dwudziestu metrów, sprowadzany na ponton na brzeg Lucan, zanim zostanie oczyszczony i przesiany sprzętem piaskownicy.
Historycznie główną działalnością gminy jest rolnictwo. W XIX th century, winnica, dotychczas ważne jest zdewastowany przez epidemię filoksery . W 1948 r. ogrodnictwo stało się dominacją po zainstalowaniu 187 ogrodników targowych przesiedlonych z ziemi z miasta Nantes podczas odbudowy po II wojnie światowej . Nowe zakłady zlokalizowane są wzdłuż linii kolejowej, w pobliżu obszarów wydobycia lub składowania piasków Loary.
Liczba gospodarstw rolnych w mieście wzrosła z 91 w 1979 r. do 12 w 2004 r. W tym samym roku Sainte-Luce-sur-Loire zatrudniało w sektorze 30 pracowników, z których 45% było w wieku powyżej 50 lat . Ogrodnicy stanowią dużą część, ale mają niewielkie szanse na wznowienie działalności. Podzielona przez pięć w ciągu 20 lat w latach 1980-2000, użytki rolne (UR) obejmowały w 2004 roku 80 hektarów, ale z tego obszaru 18 hektarów znajdowało się na obszarze przyszłej urbanizacji. Sektorowi rolnemu grozi zniknięcie w Sainte-Luce-sur-Loire.
W XXI -go wieku, stare budynki, bardzo obecny, jest spread na terenie gminy, często w postaci szlacheckich domach i gospodarstwach lub w naturalnych miejscach, wśród ostatnich OSIEDLA wsiach lub sektor zurbanizowanych Zachodu. W Sainte-Luce-sur-Loire znajduje się czternaście starych domów szlacheckich.
Château de Chassay część ratusza od 1975 roku, został zbudowany na miejscu celownik budowlanej od 550. W 1462, Amauri d'Acigné miał wykopano fosy i fortyfikacje wzniesione. Nantes Biskup Philippe Bec przebudował zamek w drugiej połowie XVI -go wieku, w stylu włoskiego renesansu . Po inauguracji jako ratusz na15 listopada 1975 r., dobudowano do niego nowoczesną część przeznaczoną na usługi komunalne, oddane do użytku budynki 30 czerwca 1989.
Zamek La Haie (route de la Haie) jest siedzibą dużego cesarstwa o powierzchni 800 hektarów, który zniknął podczas Rewolucji . Jej monumentalne wejście otaczały dwie narożne wieże. W 1626 r. zatrzymał się tam kardynał Richelieu .
Dwór Grand Plessis (lub Lombarderie), na trasie des Sables, który należał w 1471 roku do Christophe de Tourneuve, został nabyty w 1857 przez pana Figata, który kazał go ogolić. W latach 1874-1876 przebudował dwór, który miał 55 otworów. Pod koniec XX -go wieku, został przekształcony w restauracji. Zamek Petit Plessis, z XVIII -tego wieku, zbudowany dla armatora Nantes, ma stajnie i oranżerię .
Zamek Perrier, Perier lub Poirier (ulicy Sevre sposób Perrier Street i Erdre), od gotyku , pochodzi z końca XV -go wieku. Następnie należał do Sire de Lescouet, sommeliera i szambelana Anny Bretanii w czasie, gdy była królową Francji. Dom został przebudowany w końcu XVIII -go wieku.
Château du Linot (allée Claire Fontaine) został przebudowany w 1852 roku przez architekta z Nantes Joseph-Fleury Chenantais w stylu neogotyckim .
Inne rezydencje szlacheckie, które nie zostały zniszczone, to La Nobilière (ex Gabillaudière) (rue de la Nobilière i rue de la Mazure) zbudowane w XIV wieku, La Mignonnerie (rue de la Loire i chemin du Perrier), La Thébaudière, La Gironnière (chemin des Rouaudières), La Guichardière (Le Petit Guiche), La Poitevinière (rue de la Poitevinière), Belle-Rivière (kemping, ścieżka holownicza). To sięga do XIV -tego wieku. Jest to dwór , skupiający szlacheckie rezydencje i budynki gospodarcze, wzniesiony na murowanych piwnicach, aby uniknąć skutków powodzi. W 1660 r. wybudowano tam kaplicę.
Jednak Château de Chassay i domy szlacheckie to nie jedyne ślady przeszłości miasta. Rzeczywiście, zachowuje dziedzictwo architektoniczne, które świadczy o historii Sainte-Luce-sur-Loire. Maison Auvigne (dawna plebania - rue du Président Coty) została zbudowana w 1450 roku, Manoir de Bellevue (nad Loarą) pochodzi z 1835 roku, Maison de la Massonnerie (mieszka się w nim również plebania - rue du Président Coty) stary . W 1902 roku markiz de Jules-Albert de Dion wybudował dom dla swojego sekretarza, pana Vrignona. Miasto kupiło budynek w 1954 roku i przeniosło tam ratusz8 kwietnia 1956, aż do przeprowadzki do Château du Chassay, miejsca, które stało się wówczas domem stowarzyszeń.
Dziedzictwo religijnePo rozpoczęciu prac w 1876 r. zainaugurowano kościół św. Łucji25 marca 1878, gdy był niedokończony. Inspiracji romańskiej , zbudowany jest według planów architekta z Nantes, Louisa Liberge'a . Dzwonnica została zbudowana tylko z18 lipca 1897. Ze względu na brak środków odłożono budowę pierwotnie planowanego wysięgnika . Tymczasowo montowany jest dach kryty dachówką. Ta prowizoryczna zasada jest nadal aktualna ponad sto lat później. Jego witraże zostały wykonane w 1894 r., odrestaurowane w 1947 r. Przedstawia życie św. Łucji. Budynek przeszedł remont zakończony pod koniec 2011 roku.
Pozostały tylko dwie kaplice szlacheckich domów Ancien Regime : kaplica La Haie i kaplica Petit-Plessis, która została odrestaurowana w 1843 roku.
Część terytorium Sainte-Luce-sur-Loire znajduje się w naturalnym obszarze objętym ochroną międzynarodową: ujście Loary . Jest to teren mający znaczenie dla Wspólnoty (SCI) na mocy dyrektywy siedliskowej oraz strefa specjalnej ochrony (SPA) na mocy dyrektywy ptasiej . Południowa część miasta, nad brzegiem Loary , objęta jest siecią Natura 2000 , na obszarze oznaczonym „Dolina Loary w Ponts-de-Cé i tereny przyległe”.
W Sainte-Luce-sur-Loire są też trzy ZNIEFF :
Naturalny krajobraz krajobrazowy znajduje się prawie w całości na południe od miasta. Całość tworzą podmokłe łąki i zagajniki . Loara to jedyna dzika rzeka w Europie. Jednak jego wybrzeże Lucean zostało zagospodarowane. Dlatego umożliwia spacery. Wyspa Clementine , najmniejsza wyspa Loire Nantes, nabyte przez miasto w 1986 roku, wyposażony jest na spacery i pikniki i posiada plac zabaw dla dzieci. Zorganizowany jest również staw Plessis.
Lazur, klucz Or i miecz Argent również przyozdobiony Or, osadzony w saltire, a na granicy gronostaje . Środek herbu przedstawia tarczę kapituły biskupiej z Nantes : lazur ze złotym kluczem i srebrnym mieczem , rękojeść i złota rękojeść przeszły w saltire . Rzeczywiście, większość terytorium dawnej parafii Sainte-Luce należała do jurysdykcji biskupstwa Nantes . Pomysł użycia tej tarczy wziął się z odkrycia kamienia granicznego przez ogrodnika z Hagi. Ten zdobiony kamień nosił na swoim awersie tarczę kapituły biskupiej i służył do urzeczywistniania granic jurysdykcji. Granica z gronostajem przywołuje emblemat z gronostajów równinie w Bretanii , przypominając przynależności miasta do Księstwa Bretanii pod Ancien Regime. ( Czternaście złotych kłosów symbolizuje czternaście starych szlacheckich domów Sainte Luce: La Thébaudière, La Chaussée, La Haie, Le Patis-Mandin, La Poitevinière, Belle-Rivière, Le Grand-Plessis, La Guyonnière, Le Perrier, La Mignonnerie , Le Linot, Le Chassay, La Gabillaudière (Nobilière), La Saminière . Herb zaprojektowany przez pana Trégouëta i heraldykę Michela Pressensé (rada gminy28 kwietnia 1976). W wersji herbu znajdującej się na miejscu ratusza Sainte-Luce-sur-Loire (i na budynkach miejskich), klucz i miecz są w kolorze jasnym (pionowym), a nie saltire (skrzyżowanym). ; uwzględnione są również uszy wymienione w powyższym opisie.
|
Motto od Sainte-Luce-sur-Loire, Nutrisco et non Extinguor ( I odżywiają i nie umiera się ), jest to, że z rodziny Fremond de La Merveillère. Bernard de Fremond de La Merveillère, którego rodzina była właścicielem dworu Chassay do 1956 roku , upoważnił miasto do używania motta jego rodziny, które jest zapisane jako opaska pod herbem.
: dokument używany jako źródło tego artykułu.