Reprezentacja Iranu w piłce nożnej

Zespół Iranu Herb drużyny Iranu Generał
Konfederacja AFC
Zabarwienie Biały
Przezwisko تیم ملی, 'Team melli' (po francusku  : „reprezentacja narodowa”)
Ranking FIFA w stagnacji31 th (27 maja 2021)
Osobowości
Hodowca Dragan Skočić
Kapitan Ehsan Hajsafi
Najczęściej wybierane Dżawad Nekounam (151)
Najlepszy napastnik Ali Daei (109)
Historyczne spotkania oficjalne
Pierwszy mecz 1 st styczeń +1.941 ( Afganistan , 0-0)
Największe zwycięstwo 19-0 ( Guam , 24 listopada 2000)
Większa porażka 1-6 ( Turcja , 28 maja 1950)
0-5 ( Korea Południowa , 28 maja 1958)
Nagrody
Mistrzostwa Świata Finały  : 5
1 st  okrągłe (5) w 1978 , 1998 , 2006 , 2014 , 2018
Puchar Azji Etapy końcowe  : 15 zwycięzców (3) w 1968 , 1972 i 1976
Złoty medal, AzjaZłoty medal, AzjaZłoty medal, Azja
Igrzyska Olimpijskie 1 st  okrągły (3), 1964 , 1972 i 1976

Koszulki

Zestaw lewego ramienia irn21h.png Body kit irn21h.png Zestaw prawego ramienia irn21h.png Zestaw spodenek irn21h.png Zestaw skarpet irn21h.png Dom Zestaw lewego ramienia irn21a.png Body kit irn21a.png Zestaw prawego ramienia irn21a.png Zestaw spodenek irn21a.png Zestaw skarpet irn21a.png Na zewnątrz

Aktualności

O aktualnych rozgrywkach patrz:
Trzecia runda eliminacji do strefy Azji Mistrzostw Świata FIFA 2022

Irański piłce nożnej (w perskim  : تیم ملی فوتبال ایران , Tim-e Melli-e Football-e Iranu ) jest wybór irańskich graczy reprezentujących kraj na międzynarodowych męskich piłkarskich rozgrywkach pod egidą Iranu Federacji Piłki Nożnej (w Perski  : اسیون فوتبال ایران ).

Iran trzykrotnie wygrał Puchar Azji AFC , w 1968 , 1972 i 1976 roku . Jest wyróżnieniem w 2019 roku jego 14 th  udział w 17 edycji, rekord dzieli się z Korei Południowej .

Tim Melli , jak ona jest nazywany w Iranie, brał udział w pięciu finałach mundialu w 1978 , 1998 , 2006 , 2014 i 2018 (bez wychodzenia poza stadium 1 st  rundzie). Regularnie umieszczane pierwszy wśród asortymentów Asian Football Confederation Pod światowych rankingach FIFA , sięgnęła w 15 -tego  miejscalipiec 2005, jego rekord.

Wśród piłkarzy, którzy zapisali się w historii selekcji, Ali Daei jest światowym rekordzistą w liczbie goli w rozgrywkach międzynarodowych (109) i ma na koncie największą liczbę spotkań z Iranem.

Historia

Początki futbolu w Iranie

Piłka nożna jest wprowadzany w Iranie na początku XX -go  wieku przez Brytyjczyków, a wiele pracy w kraju, czy robotników w przemyśle naftowym jak żeglarzy i dokerów. W 1907 roku Brytyjczycy założyli Klub Teherańskiego Związku Piłki Nożnej . W 1920 roku, dwa lata po zakończeniu I wojny światowej , powstał z kolei irański związek piłkarski ( Majmaa-i Football-i Iran ), którego celem było zorganizowanie przez Irańczyków uprawiania sportu. W Teheranie powstaje pierwszy irański klub , Iran Club  (fr) . W 1926 roku zebrano wybranych zawodników z klubów z Teheranu do udziału w turnieju w Baku , a następnie w Związku Radzieckim . Dotyczy to w szczególności Hosseina Sadaghianiego , Irańczyka trenującego w europejskich klubach, który wkrótce powróci, by rozpocząć karierę w Belgii i Turcji. W 1929 roku mieszkańcy Zakaukazia obrali przeciwną drogę do Teheranu. Podczas tych dwóch turniejów Irańczycy rozegrali siedem meczów, z sześcioma porażkami i jednym remisem.

Sadaghiani wrócił do Iranu w 1936 roku 25 sierpnia 1941, jest trenerem irańskiej selekcji, która w Kabulu mierzy się z Ariana  (w) , która jest wtedy prezentowana jak drużyna Afganistanu . Mecz 0:0 jest często przedstawiany jako pierwszy oficjalny mecz obu drużyn, chociaż nie jest uznawany przez FIFA. Po powrocie gracze odnajdują kraj będący w stanie wojny, najechany przez Brytyjczyków i Sowietów. WListopad 1942, selekcja jest ponownie zjednoczona, aby stawić czoła brytyjskiej selekcji wojskowej, pokonanej dzięki bramce Ahmada Izadpanah  (w) .

Irańska federacja została ostatecznie założona w 1946 roku, a dwa lata później uzyskała afiliację z Międzynarodową Federacją Związków Piłki Nożnej (FIFA). W konsekwencji rozwój futbolu w Iranie przyspiesza, kluby mnożą się, zwłaszcza w stolicy. Selekcja znajduje grunt, gdy zmierzy się z Turcją czterokrotnie w latach 1947-195028 maja 1950, na swój pierwszy oficjalny mecz w oczach FIFA, Iran przyznał się Turcji do największej porażki w swojej historii (1-6). 26 października, odniósł swoje pierwsze oficjalne zwycięstwo z Afganistanem (4:0).

Iran bierze udział w swoich pierwszych zawodach piłkarskich podczas Igrzysk Azjatyckich w New Delhi w 1951 roku . Do finału dotarł pokonując Birmę (2:0), a następnie Japonię po meczu wsparcia (0:0, potem 3:2), ale przegrał z Indiami , gospodarzem (0-1). W 1958 roku federacja przyłączyła się do założonej cztery lata wcześniej Azjatyckiej Konfederacji Piłki Nożnej (AFC). Selekcją, która nie odbywała się od sześciu lat (w kraju dokonano zamachu stanu w 1953 r. ), odbyła się podróż na Igrzyska Azjatyckie 1958  (en) do Tokio , które szorstko wyeliminował Izrael (0-4) i Korea Południowa (0-5). Irańczycy po raz pierwszy wzięli udział w rewanżu w rundzie eliminacyjnej Pucharu Azji, ale w grupie zachodniej zostali pokonani przez Izrael.

Cztery lata wirtualnej przerwy przerywa dopiero pierwszy pojedynek z Irakiem , wielkim rywalem politycznym, inCzerwiec 1962. Oba mecze zakończyły się remisem i porażką, rozczarowującym rekordem, który wywołał znaczące reakcje polityczne. Irańska drużyna w końcu wróciła do kwalifikacji do Igrzysk Olimpijskich w 1964 roku , które wygrała, kolejno dominując w Pakistanie, Iraku i Indiach. Turniej olimpijski w Japonii, zakazany profesjonalnym graczom, jest trudniejszy z dwiema porażkami z Olimpijską Niemcami i Rumunią oraz remisem z Meksykiem .

Mistrz Azji trzy razy z rzędu

W połowie lat 60. nastąpił nadejście irańskiego futbolu na najwyższym poziomie kontynentalnym. W 1964 roku Iran , Pakistan i Turcja założyły organizację współpracy na rzecz rozwoju regionalnego  (en) (RCD), pod egidą której organizowany jest turniej  (in) . W latach 1965-1974 zorganizowano pięć edycji, z których dwie zostały wygrane przez Irańczyków w 1965 i 1970 roku. Uczestniczą także w Igrzyskach Azjatyckich 1966  (w) do Bangkoku . Zwycięzca Malezji i Indii, następnie Indonezji, Iran dotarł do półfinału mimo dwóch porażek z Japonią i Birmą. Tym razem pokonuje Japonię, ale przegrywa w finale turnieju, ponownie z Birmańczykami (0-1).

Irańczycy po raz pierwszy zakwalifikowali się do Pucharu Azji w 1968 roku jako gospodarz. Zwycięzca trzech pierwszych spotkań na Amjadieh Stadium  (w) z Hongkongiem , Tajwanem i Birmą, Iran zmierzy się z broniącym tytułu Izraelem w decydującym meczu. Prowadzący dwadzieścia minut przed czasem Irańczycy wygrali mecz (2-1) i zdobyli pierwszą koronę kontynentalną. Homayoon Behzadi jest najlepszym strzelcem turnieju.

W 1972 roku w Tajlandii irańska drużyna piłkarska obroniła swój kontynentalny tytuł, pokonując dwukrotnie Republikę Khmerów (Kambodża), dwukrotnie Irak i Tajlandię, a następnie w finale Koreę Południową (2-1 ap ). Hossein Kalani jest tym razem sam na pierwszym miejscu w klasyfikacji strzelców. Zakwalifikowany do olimpiady w Monachium Iran przenosi większe straty w swojej historii z Węgrami (5:0), ostatecznym zwycięzcą, a następnie z Danią (4:0). Irańczycy nadrobili to kilka dni później, pokonując selekcję olimpijską Brazylii (1:0), nie będąc jednak w stanie zakwalifikować się do reszty. Tego samego lata selekcja irańska zostaje zaproszona na Brazylijski Puchar Niepodległości , w którym biorą udział drużyny z całego świata. Irańczycy kłaniają się Irlandii (1-2), Portugalii (0-3) i Chile (1-2) i stawiają opór tylko Ekwadorowi (1-1).

W 1974 roku Iran powrócił do Igrzysk Azjatyckich  (w) , które odbyło się w Teheranie , która zbudowana jest z tej okazji etap Aryamehr . Kolega z drużyny Mohammad Reza Adelkhani  (w składzie) przelatuje nad konkurencją, zakwalifikował się do finału z sześcioma zwycięstwami z rzędu i walczą z Izraelem dla prawie 100 000 widzów (1:0). W 1976 r. Iran otrzymuje po raz 2 e  konkursy. Zdobył dla 3 -go  raz z rzędu koronę kontynentalne pokonując Jemen Południowy , Irak, Chiny (2-0 ap ) i końcowy na Kuwejt (1-0 bramce Ali Parvin ). Iran staje się pierwszym krajem, który wygrał trzy razy w piłce nożnej AFC Asian Cup .

Pierwszy udział w mundialu w 1978 roku

Poziom selekcji stale się poprawia i korzysta ze stopniowego tworzenia mistrzostw kraju , zdominowanych przez kluby z Teheranu  : Tadj , Pas i Shahin , najpopularniejsze.

Nie biorący udziału w eliminacjach Mistrzostw Świata 1962, 1966 i 1970, Iran w końcu zadebiutował w edycji 1974 , gdzie Azja i Oceania musiały dzielić jedno miejsce. Iran wyszedł zwycięsko z fazy grupowej, ale przegrał z Australią w finale „strefy B” (0-3 w Australii, 2-0 w Teheranie).

Cztery lata później Iran ponownie zwycięża w fazie grupowej i zmierzy się z Koreą Południową, Kuwejtem, Australią i Hongkongiem w drugiej grupie. Po zwycięstwie z sześcioma zwycięstwami i dwoma remisami w ośmiu meczach, Iran otrzymuje swój pierwszy bilet na Mistrzostwa Świata FIFA .

Podczas turnieju w Argentynie Iran może liczyć na swojego bramkarza Nassera Hejaziego i małego pomocnika Aliego Parvina . W swoim pierwszym meczu z Holandią , finalistą turnieju w 1974 roku, Irańczycy kłaniają się logicznie (3:0). Potem wychodzą na Szkocję z Kenny Dalglish , również pobity w swoim pierwszym meczu. Mecz jest niepewny, Irańczycy starają się dobrze bronić. Po otwarciu Szkotów na bramkę przeciwko jego obozie, Irańczycy naciskają i udaje im się wyrównać przez Iraja Danaifara , ku zaskoczeniu obserwatorów (1-1). W swoim ostatnim meczu Tim Melli ponownie przegrał, logicznie rzecz biorąc, z Peru z Teófilo Cubillas , autorem hat-tricka (1-4, gol Hassana Rowshana ).

Pięć miesięcy później jest rewolucja irańska . Piłka nożna, postrzegana jako sport zachodni, jest obecnie tolerowana tylko przez nowe władze irańskie. Mistrzostwa zostają zatrzymane, a selekcja szybko cierpi. Zakwalifikowany do igrzysk olimpijskich w 1980 r. w Moskwie , wybór musi ustąpić miejsca Syrii po bojkocie zadecydowanym przez rząd.

Trudne lata po rewolucji

Gdy rozpoczęła się wojna iracko-irańska , selekcja obroniła swój kontynentalny tytuł podczas Pucharu Azji w 1980 roku . Zaniepokojony sytuacją w kraju, Irańczycy są bici w półfinale przez Kuwejt (1-2), w kraju przyjmującym, a koniec na 3 -go  miejsca. Sytuacja w kraju gwałtownie się pogarsza. Selekcja nie weszła do wstępnych rund mistrzostw świata w 1982 r. i została zdyskwalifikowana w 1986 r., ponieważ jej federacja odmówiła rozgrywania meczów na neutralnym gruncie, czego wymagała Konfederacja Azjatycka z powodu wojny z Irakiem.

Iran, jednak udało się zakwalifikować do udziału w zawodach kontynentalnych, gdzie wystąpiły nieregularne występy: ćwierćfinału na Igrzyskach Azjatyckich w 1982 i 1986 roku, 4 th w Pucharze Azji w 1984 roku (pobity przez Arabii Saudyjskiej następnie przez Kuwejt dotyczące kar), 3 rd w 1988 (pobity przez Arabię Saudyjską ponownie), wyeliminowany w 1 st  rundy w 1992 roku po decydującej porażce z Japonią . W 1990 roku Iran wygrał Igrzyska Azjatyckie w Pekinie , pokonując w finale Koreę Północną w rzutach karnych.

Selekcja powraca również w eliminacjach do Mistrzostw Świata. W edycji z 1990 roku w fazie grupowej wąsko poprzedziły ją Chiny  ; w 1994 roku kwalifikuje się do rundy finałowej, ale okazuje się zbyt sprawiedliwy, aby zdobyć jeden z dwóch biletów na Mistrzostwa Świata.

W 1998 roku powrót na mistrzostwa świata World

W 1989 roku ustanowiono krajowe mistrzostwa , nazwane Ligą Quds . Dwa lata później jest utrwalana pod nazwą Liga Azadegan . Poziom selekcji jest stopniowo zmieniany. Po porażce w 1992 roku, Puchar Azji w Abu Dhabi w 1996 roku sprawił, że Iran ponownie stał się azjatyckim mocarstwem futbolowym, drastycznie pokonując Arabię ​​Saudyjską (3:0) w puli, a następnie Koreę Południową (6:2) w ćwierćfinale. Ponownie przeciwieństwie do Saudyjczyków w półfinale na 3 -go  czasu w czterech edycjach, Irańczycy łuk ponownie w rzutach karnych (0-0, tab 3-4). W małym finale pokonali Kuwejt, także w rzutach karnych (1-1, tab.3-2).

W następnym roku osiągnęli solidny kurs kwalifikacyjny do Mistrzostw Świata 1998 , dominując w szczególności w Chinach, ale ostatecznie zostali wyprzedzeni przez Arabię ​​Saudyjską i Japonię, zwycięzcy barażu ze złotą bramką (3-2). Czwarty w strefie Azji Iran zmierzy się z Australią w międzystrefowej play-off i zakwalifikuje się po dwóch remisach dzięki zasadzie bramek na wyjeździe (1-1, 2-2). Kraj jest radosny.

Z takimi graczami jak Ali Daei (napastnik z 109 golami w reprezentacji), Karim Bagheri i Mehdi Mahdavikia, irańska drużyna piłkarska pokazuje swoje postępy na Mistrzostwach Świata we Francji. Prawie przegrała z RF Jugosławią (1:0, bramka z rzutu wolnego Sinišy Mihajlovića ), zanim zagrała ze Stanami Zjednoczonymi mecz pełen symboli, biorąc pod uwagę napięcia polityczne między dwoma krajami. Iran wygrywa dzięki dwóm bramkom Hamidrezy Estili i Mehdi Mahdavikia (2-1). W swoim ostatnim meczu Iran logicznie przegrywa z Niemcami (2:0) i ukończył 3 e swojej grupy.

Od 1998 r. nieregularne wykonanie

W 2000 roku Irańska Federacja była współzałożycielem Zachodnioazjatyckiej Federacji Piłki Nożnej , która od tego czasu organizuje Mistrzostwa Azji Zachodniej mniej więcej co dwa lata. Iran wygrał pierwszą edycję w 2000 roku , potem w 2004 , 2007 i 2008 roku .

Podczas Azjatyckiego Pucharu Narodów 2000 Iran został wyeliminowany w ćwierćfinale przez Koreę Południową (1-2 ap ). Kilka tygodni później, w eliminacjach do Mistrzostw Świata 2002 , odniosła rekordowe zwycięstwo nad Guamem  : 19 goli do zera. Na początku 2001 roku federacja wezwała Chorwata Miroslava Blaževicia, aby poprowadził ich selekcję. Zainstalowany na pierwszym miejscu w swojej grupie, bezpośrednio w kwalifikacjach do Mistrzostw Świata, Iran przegrał z Bahrajnem wPaździernik 2001niespodziewanie (1-3). W następnych dniach Teheranem wstrząsają zamieszki. Wreszcie 3 rd w strefie Azji po Chinach i Arabii Saudyjskiej (Japonia i Korea Południowa, które już zakwalifikowane jako organizatorów), Tim Melli musi odgrywać play-off przeciwko Irlandii , aby wejść w końcowej fazie. W Dublinie Iran przegrał 0-2. W Teheranie w rewanżu Iran wygrywa mecz (1:0), ale zostawia miejsce w mundialu swojemu przeciwnikowi, który wygrywa oba mecze.

Blažević ustępuje swojemu zastępcy Branko Ivankovićowi . Ten ostatni prowadzi w selekcji podczas Pucharu Azji 2004 , gdzie Iran mści się na Korei Południowej w ćwierćfinale (4-3), ale przegrywa w półfinale z Chinami, gospodarzem kraju, po rzutach karnych po meczu, w którym zamieszany jest arbitraż kontrowersje, a kończy się na 3 -go  miejsca w turnieju. Ivanković poprowadził następnie kraj do swoich trzecich kwalifikacji do Mistrzostw Świata . Podobnie jak osiem lat wcześniej, ten występ doprowadził do wielkich scen powszechnej radości. Pięć osób umiera po zwycięstwie nad Japonią wMarzec 2005.

Występ Irańczyków na mundialu w Niemczech budzi kontrowersje: z tych samych zasad, jak w 1998 roku, wypełnionego przez zawodnika Bayernu Monachium Ali Karimi , irański zespół piłkarski przywraca tylko jeden punkt, a mianowicie „remisem przeciwko Angoli ( 1-1 po dwóch porażkach z Meksykiem (1-3, podczas gdy do przerwy jest jeszcze 1-1) i Portugalią (0-2). Ivanković jest ostro krytykowany przez krajowe media, zwłaszcza za otwarcie meczu z Meksykiem, w tym za wybór 37- letniego Ali Daei jako napastnika. Irańscy strzelcy podczas tych zawodów to Sohrab Bakhtiarizadeh i Yahya Golmohammadi z jednym golem każdy.

17 lipca 2006 r., AFC odmawia uznania nowych irańskich władz piłkarskich, zgodnie z przepisami FIFA, które zabraniają jakiejkolwiek ingerencji politycznej. Decyzja ta jest następstwem osobistego zastąpienia Prezydenta Federacji Iranu przez Ministra Sportu. Iran jest zakazany przez FIFA, ale sankcja zostaje zniesiona po kilku tygodniach.

Podczas Pucharu Azji 2007 , wybór Amira Ghalenoei przegrywa w ćwierćfinale przeciwko Korei Południowej, w rzutach karnych (0:0). Cztery lata później Irańczycy zatrzymują się na tym samym etapie z tymi samymi przeciwnikami (1-0, pod koniec dogrywki). Tymczasem Iran, zdominowany przez dwie Korea i Arabię ​​Saudyjską, nie zakwalifikował się do Mistrzostw Świata 2010 . Wczerwiec 2009, kilku graczy nosi zieloną bransoletkę na znak poparcia dla powyborczego powstania w Iranie , w tym gwiazda Javad Nekounam , a niektórzy są zmuszeni wycofać się z selekcji, jak Ali Karimi i Mehdi Mahdavikia , kapitan ostatniego Świata Puchar.

Z Portugalczykiem Carlosem Queirozem na ławce, Iran ma solidną passę w kwalifikacjach , rozegrał zaciekły pojedynek z Koreą Południową i wreszcie zapewnił sobie bilet na Mistrzostwa Świata 2014 w Brazylii. Irańczycy, bardzo defensywni, rozpoczynają turniej od remisu (0:0) z Nigerią . Potem długo stoją przeciwko Argentynie , przyszłego finalisty konkursu, ale straciliśmy gola z Lionel Messi w 91 th  minutę. Iran przegrał trzeci mecz z Bośnią i Hercegowiną 3:1, zdobywając jedynego gola w rozgrywkach przez Rezę Ghoochannejhada . Drużyna zajęła czwarte miejsce w grupie F z jednym punktem i odpadła z Pucharu Świata.

Następnie selekcja zbliża się do Pucharu Azji 2015 jako jednego z faworytów do ostatecznego zwycięstwa. Umieszczony w grupie C w ciągu 1 st  rundzie, wygrał swoje trzy mecze grupowe nie tracąc żadnej bramki i stwierdził, Irak , 2 nd w grupie D, w ćwierćfinale . Mężczyźni Carlos Queiroz prowadzić zdobyć, ale znajdują się 10 po drugiej żółtej kartki zebranych przez Mehrdad Pooladi 43 th minut. Ahmed Yasin wyrównał dla Irakijczyków w 56 th minut, a druga połowa - czas widzi bardzo jasną irackiego dominacji, ale Tim Melli , mając przewagę liczebną, stawia opór. W dogrywce Lwy Mezopotamii prowadzą dwukrotnie w punktacji, ale Persowie za każdym razem znajdują zasoby, aby podnieść wynik (3-3). Iran ostatecznie przegrał po długiej serii rzutów karnych (6 zakładek do 7), zatrzymując się po raz trzeci z rzędu na tym etapie rozgrywek.

Selekcja perska potwierdza następnie swoją kwalifikację do rosyjskiego Pucharu Świata  ; kończąc na szczycie swojej grupy w drugiej rundzie kwalifikacyjnej , tracąc tylko dwa remisy na wyjeździe z Omanem i Turkmenistanem (za każdym razem 1-1), a następnie robiąc to samo w trzeciej i ostatniej rundzie kwalifikacji z rekordem 6 zwycięstw i 4 remisy w 10 grach. Tym razem podopieczni Carlosa Queiroza jako jedyna z Azji zajęła miejsce niepokonana, dzięki doskonałej bazie defensywnej (tylko 5 straconych bramek od początku kwalifikacji), najlepsza z kwalifikacji.

Iran podchodzi do Mistrzostw Świata w Rosji jako outsider w bardzo trudnym zestawie B , de facto „grupie śmierci” , polegającym na defensywnej grze, aby zdenerwować swoich przeciwników. Rzeczywiście Hiszpania i Portugalia , panujący mistrzowie Europy, są faworytami grupy, podczas gdy Maroko , z pozytywną dynamiką, ma być poważnym outsiderem w kwalifikacjach do etapów pucharowych pod wodzą „białego czarodzieja” Hervé Renarda . Ale tak jak w 2014 roku przeciwko Nigerii i Argentynie przepis działa. Maroko , apodyktyczny, ale szorstki, walczył po cel na koniec zatrzymania Aziz Bouhaddouz przed jego obozie (1-0, 96 th minutę). To dopiero drugie zwycięstwo w historii selekcji w finałowej fazie Pucharu Świata. Iran również podchodzi do kolejnych dwóch meczów broniąc się w bardzo zwarty sposób. Została pobita przez krótką głowę Hiszpanii (0-1, bramki z Diego Costa w 54 th minutę) i musi osiągnąć ten wyczyn pokonać Portugalię , aby uzyskać historyczną kwalifikacje w fazie pucharowej. Ricardo Quaresma otwiera punktację dla panujących mistrzów Europy na krótko przed przerwą, ale zwrot następuje, gdy Cristiano Ronaldo nie trafia z rzutu karnego na początku drugiej połowy, co mogło zabić wszelkie napięcie i pozwolić Lusitańczykom skończyć z liderem swojej puli, bramkarz Alireza Beiranvand dokonuje decydującej obrony . Postępowanie przeciwko Irańczykom też dostać karę w doliczonym czasie gry ( 93 th minut), przekształconego przez Karim Ansarifard (1-1). Persowie dostają się w obliczu niewykorzystanej okazji do zdobycia bramki i opuszczają Mistrzostwa Świata z podniesioną głową, z zaledwie jedną porażką i tylko dwoma golami straconymi i zbliżają się do kwalifikacji w ósmym miejscu, gdy zmierzą się z trzema znacznie silniejszymi zespołami na papierze.

Koledzy z drużyny Sardar Azmoun podchodzą następnie do Pucharu Azji 2019 jako pretendenta do ostatecznego zwycięstwa. Umieszczony w grupie D , Tim Melli wygrywa z Jemenu (5-0) i Wietnamu (2-0) przed sporządzeniem przeciwko Iraku (0-0), kończąc na szczycie swojej grupy przed mezopotamskich Lions dzięki lepszej różnicy bramek . W czwartej rundzie przeciwko Omanu , który zajął trzecie miejsce wśród czterech największych, Alireza Beiranvand realizowany od 3 th  minutę decydujący parada popychając karę Omanu. Jest to punkt zwrotny w tym meczu, ponieważ Irańczycy będą następnie podjąć grę swoim koncie i odwołuje swoich przeciwników (2-0 z celami Alireza Dżahanbachsz 32 th minutę, a następnie do Ashkan Dejagah 9 minut później od kary). W ćwierćfinale Tim Melli zmierzy się z Chinami (3:0) i po raz pierwszy od 2004 roku trafia do ostatniej czwórki , gdzie zmierzy się z Japonią , czterokrotnym zwycięzcą zawodów i kolejnym faworytem do ostatecznego zwycięstwa. W tym finale przed godziną pierwsza połowa jest zamknięta i zrównoważona, żaden zespół nie podejmuje ryzyka i nie jest zadowolony z obrony; Persowie, autorzy 5 czystych kont, czekający na Japończyków, ale ci, przerażeni belgijskim powrotem w fazie pucharowej ostatniego mundialu, w którym zbyt mocno otworzyli grę i nie bronili się wystarczająco, ze swojej strony zajęli się rywalizację, tym razem postawiając na zdecydowanie defensywną grę, zwłaszcza w 1/8 finału z Arabią Saudyjską . Punktem zwrotnym meczu przychodzi na 56 th minut, wraz z otwarciem Japończyków zdobyć Yūya Ōsako , korzystając z nieuwagi irańskiej obrony. To podwoiła prowadzenie w 67 th minutę przez kary, zanim Genki Haraguchi nie przypieczętował zwycięstwo w doliczonym czasie gry (0-3). Po tym rozczarowaniu Carlos Queiroz odszedł ze stanowiska menedżera, a zachowanie niektórych irańskich graczy podczas tego przegranego półfinału wywołało kontrowersje w ich kraju. Belg Marc Wilmots zastępuje portugalskiego technika na uboczu Tima Melli wMaj 2019.

Pod przywództwem belgijskiego technika Iran przyjmuje bardziej ofensywny styl gry, w szczególności miażdżąc Syrię (5:0) u siebie w meczu towarzyskim wczerwiec 2019lub nawet w 3 -cim dniu 2 turze 2022 World Cup kwalifikacyjnych , gdzie drużyny Melli w domu znowu, rozpylając Kambodża (14-0) na10 października 2019 r.. W międzyczasie selekcja rozpoczęła kampanię kwalifikacyjną w grupie C od zwycięstwa miesiąc wcześniej w Hongkongu (2:0). Perski zespół jest jednak zaskoczony Bahrajnie (0-1) dzięki karę przekształcone przez Mohammeda Al-Hardan  (in) w 65 th minut,15 października 2019 r.. Iran znalazł się tym samym w delikatnej sytuacji przed trudną podróżą do Iraku , kolejnego zawodnika w kwalifikacjach do następnej rundy, który jest prowizorycznie o jeden punkt wyższy od protegowanych Marca Wilmotsa . W tym meczu, w końcu przeniesionym do Ammanu w Jordanii ze względów bezpieczeństwa po trwających protestach w Iraku , koledzy z drużyny Sardar Azmoun ponownie zostali pokonani (1-2) przez Lwy Mezopotamii . Zespołu Melli została zredukowana do 10 w ciągu ostatnich 10 minutach gry, stracili drugą bramkę w Iraku doliczonym czasie gry, ale pozostaje w kontakcie z Bahrajnu , który został powieszony w tym samym czasie do zaskoczenia w Hong Kongu (0- 0), które tymczasowo zajmuje 2 nd miejsce w grupie z 2 punktów przewagi nad Persami pod koniec pierwszego etapu, podczas gdy Irak prowadzi grupę w 4 długościach przodzie jego rywal.

Przybycie Chorwata Dragana Skočicia to radykalny punkt zwrotny w irańskiej grze, która odzyskuje kolory. Rzeczywiście Iran wygrywa trzy mecze towarzyskie pomiędzypaździernik 2020 i Marzec 2021, w tym głośne zwycięstwo na polu Bośni (2:0), w obliczu formacji bałkańskiej jest to prawda częściowo przerobione. Następnie Tim Melli z przytupem kończy kwalifikacje do Mistrzostw Świata 2022. Pomimo zwycięstwa uznanego za nieprzekonujące przeciwko Hongkongu (3-1); Iran, który wtedy stał plecami do muru, osiągnął wielki tour de force, miażdżąc Bahrajn, który miał tę przewagę, że był gospodarzem wszystkich ostatnich meczów grupy z powodu ograniczeń zdrowotnych związanych z pandemią Covid-19 , Daleko stracił tylko jednego gola (3:0) dzięki doskonale kontrolowanej drugiej połowie, a trzy wyzwalające bramki padły po przerwie; przed łatwym odrzuceniem Kambodży (10-0). Iran zwraca więcej niż kiedykolwiek w wyścigu do kwalifikacji i musi pokonać Irak , aby mieć pewność, aby przejść do następnej rundy przez kończąc na 1 st miejsce w grupie. Przedmiotem Sardar Azmun 35 th minut, jedyny w grze, pozwalając Persowie do osiągnięcia tego celu, oprócz kwalifikacji do Pucharu Azji w 2023 roku , mimo złej prawie 2 lata wcześniej początek.

Wyniki

Ranking FIFA

Ranking FIFA drużyny Iranu
Rok 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020
Ranking swiatowy 59 75 108 83 46 27 49 37 29 33 28 20 19 38 41 43 64 66 45 59 33 51 45 29 32 29 33 29
Ranking AFC 7 10 14 9 5 4 2 2 1 3 3 2 2 1 2 4 6 4 4 4 1 1 1 1 1 1 2 2

Trasa

Kursy w Pucharze Świata
Etapy końcowe Kwalifikacje
Rok Wynik Klasa. MJ V NIE* re bp pne MJ V NIE* re bp pne
1930 do 1970 Nie zapisany - - - - - -
1974 Niekwalifikowany 8 5 1 2 9 6
1978 1 st  runda 14 th 3 0 1 2 2 8 12 10 2 0 20 3
1982 Ryczałt - - - - - -
1986 Zdyskwalifikowany - - - - - -
1990 Niekwalifikowany 6 5 0 1 12 5
1994 11 5 3 3 23 13
1998 1 st  runda 20 th 3 1 0 2 2 4 17 8 6 3 57 17
2002 Bez kwalifikacji (tamy) 14 9 3 2 36 9
2006 1 st  runda 25 tys 3 0 1 2 2 6 12 9 1 2 29 7
2010 Niekwalifikowany 14 5 8 1 15 9
2014 1 st  runda 28 th 3 0 1 2 1 4 16 10 4 2 30 7
2018 1 st  runda 18 th 3 1 1 1 2 2 18 12 6 0 36 5
2022 Kwalifikacje w toku - - - - - - - 8 6 0 2 34 4
Całkowity - 5/21 15 2 4 9 9 24 136 84 34 18 300 85
Kurs Pucharu Azji
Etapy końcowe Kwalifikacje
Rok Wynik MJ V NIE re bp pne MJ V NIE re bp pne
1956 Nie zapisany - - - - - -
1960 Niekwalifikowany 6 3 1 2 12 10
1964 Nie zapisany - - - - - -
1968 Zwycięzca 4 4 0 0 11 2 Zakwalifikowany jako organizator
1972 Zwycięzca 5 5 0 0 12 4 Kwalifikowany jako posiadacz tytułu
1976 Zwycięzca 4 4 0 0 13 0 Kwalifikowany jako posiadacz tytułu
1980 3 rd 6 3 2 1 16 6 Kwalifikowany jako posiadacz tytułu
1984 4 th 6 2 4 0 8 3 5 5 0 0 21 2
1988 3 rd 6 2 2 2 3 4 4 2 2 0 6 1
1992 1 st  runda 3 1 1 1 2 1 2 2 0 0 10 0
1996 3 rd 6 3 2 1 14 6 6 6 0 0 27 1
2000 1/4 finału 4 2 1 1 7 3 6 4 1 1 16 2
2004 3 rd 6 3 3 0 14 8 6 5 0 1 16 5
2007 1/4 finału 4 2 2 0 6 3 6 4 2 0 12 2
2011 1/4 finału 4 3 0 1 6 2 6 4 1 1 11 2
2015 1/4 finału 4 3 1 0 7 3 6 5 1 0 18 5
2019 1/2 finału 6 4 1 1 12 3 8 6 2 0 26 3
2023 Wykwalifikowany 8 6 0 2 34 4
Całkowity 15/18 68 41 19 8 131 47 69 52 10 7 203 37

Historia przeciwników

Selekcje napotkane 20 razy lub więcej
Wybór MJ V NIE re Bp Pne Różnić
Korea Południowa 31 13 9 9 32 34 -2
Syria 30 16 13 1 49 16 33
Kuwejt 29 13 9 7 39 28 11
Irak 25 13 6 6 31 21 10
Katar 25 17 5 3 43 18 25
Chiny 23 13 6 4 39 18 21

Najczęstszymi przeciwnikami irańskiej selekcji są, logicznie rzecz biorąc, ci, którzy od dawna grali z Iranem na kontynentalnych rozgrywkach w ramach Azjatyckiej Konfederacji Piłki Nożnej .

W czerwiec 2021, pięciu najczęściej powtarzających się przeciwników to Korea Południowa , Syria , Kuwejt , Irak , Katar i Chiny , wobec których bilanse są albo zrównoważone, albo wyraźnie na korzyść Irańczyków.

Poza Azją najczęściej spotykaną selekcją jest Turcja , członek UEFA, spotykana 10 razy (za tylko jedno zwycięstwo, trzy remisy i sześć porażek).

Tożsamość

Pseudonimy

Irańska selekcja ma kilka pseudonimów. Najpopularniejszym jest Tim Melli , pisze Team Melli w krajach anglojęzycznych, co po persku dosłownie oznacza „reprezentację narodową”. Czasami w mediach używa się bardziej barwnych pseudonimów: Persian Stars , Shiran e Iran co można przetłumaczyć jako „Persian Stars” lub „Lwów Iranu” lub Princes of Persia .

Zabarwienie

Główna koszulka Iranu jest tradycyjnie biała.

Główne koszulki irańskiej selekcji.
Zestaw lewego ramienia bayern monachium 76.png Body kit redcollar.png Zestaw prawego ramienia bayern monachium 76.png Zestaw spodenki adidasonwhite.png Komplet skarpet 3 paski red.png 1978 Dom. Zestaw lewe ramię adidasstripeswhite.png Body kit whitecollar.png Zestaw prawe ramię adidasstripeswhite.png Zestaw spodenek adidaswhite.png Komplet skarpet 3 paski biały.png 1978 wew. Zestaw lewego ramienia greenshoulders.png Body kit collargreen.png Zestaw prawego ramienia greenshoulders.png Zestaw spodenki zielone paski.png Zestaw skarpet por10a.png 1998 Dom. Zestaw lewego ramienia whiteshoulders.png Collarwhite body kit.png Zestaw prawego ramienia whiteshoulders.png Zestaw spodenki białe paski.png Zestaw skarpetek biały pasek color.png 1998 wew. Zestaw lewego ramienia thinredborder.png Zestaw body.png Zestaw prawego ramienia thinredborder.png Zestaw spodenek w czerwone paski.png Komplet skarpet puma 2006 red.png 2006 Dom. Zestaw lewego ramienia thingreenborder.png Zestaw body.png Zestaw prawego ramienia thingreenborder.png Zestaw spodenki zielone paski.png Zestaw skarpet puma 2006 white.png 2006 wew. Zestaw lewe ramię.png Zestaw body iran home 2010.png Zestaw prawe ramię.png Zestaw spodenki.png Zestaw skarpetek.png 2011 Dom. Zestaw lewe ramię.png Zestaw body iran away 2010.png Zestaw prawe ramię.png Zestaw spodenki.png Zestaw skarpetek.png 2011 wew. Zestaw lewe ramię.png Zestaw body iran away 2010.png Zestaw prawe ramię.png Zestaw spodenki.png Zestaw skarpetek.png 2011 Alt.

Osobowości

Selektory

Trzej trenerzy ukoronowani w Pucharze Azji z Iranem to Mahmoud Bayati w 1968, Mohammad Ranjbar w 1972, który następnie przejął obowiązki po dymisji Parviza Dehdari  (w) i Heshmat Mohajerani w 1976. Ten ostatni również prowadzi Iran w swoim pierwszym świecie Puchar w 1978 roku. W 1998 trener nazywał się Jalal Talebi  ; w 2006 roku jest to Chorwat Branko Ivanković  ; w 2014 roku Portugalczyk Carlos Queiroz .

Ivanković, który przybył jako asystent Miroslava Blaževicia , jest trenerem , który w 52 meczach (w latach 2002-2006) prowadził najwięcej meczów w Iranie. Wyprzedza Mohammada Mayeli Kohan  (w) (38 meczów w latach 1996-1997), Carlosa Queiroza (obecna seria), Ali Parvin (34 w latach 1989-1993) i Afshina Ghotbi (30 w latach 2009-2011).

Lista trenerów z Iranu
Nazwisko Z W Mj V NIE re % V
Hossein Sadaghiani † 15 stycznia 1941 5 marca 1951 5 2 0 3 40
Mostafa Salimi † 5 marca 1951 2 kwietnia 1952 5 2 2 1 40
József Mészáros † 5 grudnia 1957 18 grudnia 1959 6 3 1 2 50
Hossein Fekri † 1 st czerwiec 1961 16 marca 1966 7 2 3 2 28,57
György Szűcs † 10 września 1966 24 listopada 1967 7 4 0 3 57,14
Hossein Fekri † 24 listopada 1967 26 listopada 1967 2 1 0 1 50
Mahmoud Bayati 26 listopada 1967 7 marca 1969 4 4 0 0 100
Zdravko Rajkov † 7 marca 1969 17 września 1970 5 4 0 1 80
Igor Netto † 4 listopada 1970 10 września 1971 3 0 1 2 0
Parviz Dehdari † 10 września 1971 7 maja 1972 r 2 1 0 1 50
Mohammad Ranjbar † 7 maja 1972 r 25 czerwca 1972 9 5 1 3 55,56
Mahmoud Bayati 26 czerwca 1972 17 stycznia 1974 r 9 5 2 2 55,56
Danny McLennan † 17 stycznia 1974 r 3 września 1974 2 1 0 1 50
Frank O'Farrell 3 września 1974 10 sierpnia 1975 r. 9 7 0 2 77,78
Heszmat Mohajerani 10 sierpnia 1975 r. 6 września 1978 28 15 7 6 53,57
Hassan Habibi 12 marca 1979 25 lutego 1982 r. 12 9 2 1 75
Jalal Cherahpour (wewn.) 1 st marca 1982 25 listopada 1982 4 2 0 2 50
Mahmoud Yavari 7 sierpnia 1984 1 st grudzień 1984 6 6 0 0 100
Nasser Ebrahimi (wewn.) 1 st grudzień 1984 16 lutego 1985 8 2 4 2 25
Fereydoun Asgarzadeh 11 lutego 1986 21 lutego 1986 2 2 0 0 100
Parviz Dehdari † 1 st marca 1986 22 stycznia 1989 20 10 6 4 50
Reza Vatankhah 22 stycznia 1989 17 marca 1989 3 3 0 0 100
Mehdi Monajati 30 maja 1989 22 lipca 1989 3 2 0 1 66,67
Ali Parvin 1 st listopad 1989 28 października 1993 34 15 11 8 44.12
Stańko Poklepović 3 października 1994 26 kwietnia 1996 4 1 2 1 25
Mohammad Mayeli Kohan 26 kwietnia 1996 7 listopada 1997 38 23 9 6 60,53
Valdeir Vieira 16 listopada 1997 r. 28 listopada 1997 r. 3 0 2 1 0
Tomisław Ivić † 28 listopada 1997 r. 22 kwietnia 1998 5 1 2 2 20
Jalal talebi 3 czerwca 1998 13 października 1998 4 1 0 3 25
Mansour Pourheidari 3 czerwca 1998 13 października 1998 17 9 5 3 52,94
Jalal talebi 22 marca 2000 r. 1 st styczeń 2001 4 1 0 3 25
Ademar Braga 1 st styczeń 2001 19 stycznia 2001 3 3 0 0 100
Miroslav Blažević 24 kwietnia 2001 6 lutego 2002 19 10 4 5 52,63
Branko Ivanković 6 lutego 2002 4 lutego 2003 r. 10 4 4 2 40
Homayoun Shahrokhi (wew.) 4 lutego 2003 r. 26 września 2003 r. 5 1 1 3 20
Branko Ivanković 26 września 2003 r. 21 czerwca 2006 42 29 6 7 69.05
Amir Ghalenoei 8 sierpnia 2006 22 grudnia 2007 r. 17 10 6 1 58,82
Parviz Mazloomi 16 czerwca 2007 24 czerwca 2007 4 3 1 0 75
Mansour Ebrahimzadeh (wew.) 10 stycznia 2008 20 marca 2008 3 0 3 0 0
Ali Daei 20 marca 2008 28 marca 2009 24 15 6 3 62,5
Erich Rutemöller (wewn.) 28 marca 2009 22 kwietnia 2009 1 0 1 0 0
Afshin Ghotbi 22 kwietnia 2009 22 stycznia 2011 30 16 6 8 53,33
Ali Reza Mansourian (międzynarodowy) 22 stycznia 2011 4 kwietnia 2011 1 1 0 0 100
Carlos Queiroz 4 kwietnia 2011 28 stycznia 2019 81 48 20 10 59,26
Marc Wilmots 22 maja 2019 r. 5 grudnia 2019 r. 0 0 0 0 0
Dragan Skočić 6 lutego 2020 - 0 0 0 0 0

Kultowi gracze

FIFA uważa na swojej stronie internetowej, że trzema „gwiazdami przeszłości” selekcji są napastnicy Ali Daei , który jest zarówno najlepszym strzelcem, jak i najczęściej wybieranym graczem w historii selekcji (109 bramek w 149 meczach), Khodadad Azizi i ofensywny pomocnik Karim Bagheri . Wszyscy trzej osiągnęli karierę zawodową w latach 90. i 2000. Daei jest kapitanem selekcji na Mistrzostwach Świata 2006,

Ali Daei dokonał swojej debiutanckiej selekcji na Pucharze ECO 1993  (w) i szybko się nakłada. Jest najlepszym strzelcem w ostatniej rundzie azjatyckich eliminacji do Mistrzostw Świata 1994 . W 1996 roku strzelił z Iranem 22 gole, w tym słynną poczwórkę przeciwko Korei Południowej w Pucharze Azji. Odegrał ważną rolę w kwalifikacjach swojego kandydata na Mistrzostwa Świata 1998 , kiedy rozpoczął karierę w Niemczech . W 1999 roku został wybrany Piłkarzem Roku Azji . Wlistopad 2003Wstąpił w kwalifikującego meczu o Puchar Azji wobec Libanu 85 th  cel z wyboru, wyprzedzając rekord Węgier Ferenc Puskás . Rok później przekroczył 100 bramek po poczwórnym meczu z Laosem. Został kapitanem selekcji, kontynuował swoją międzynarodową karierę aż do Mistrzostw Świata 2006 , które zaatakował w wieku 37 lat jako posiadacz. Rozczarowujące osiągnięcia Iranu przyniosły mu jednak krytykę ze strony mediów. Po zawodach rozpoczyna karierę międzynarodową.

Khodadad Azizi i Karim Bagheri to dwaj strzelcy i bohaterowie słynnego barażu eliminacji do Mistrzostw Świata 1998 wygranych z Australią . Azizi strzelił 11 goli w 47 występach dla Iranu w latach 1992-2004. Został wybrany najlepszym piłkarzem Pucharu Azji, a następnie Piłkarzem Roku Azji w 1996. Wyemigrował do Niemiec w 1997 roku, miał późniejszą karierę. jego charakter huśta się. Bagheri zadebiutował w 1993 roku w kwalifikacjach do Mistrzostw Świata 1994 i szybko został rozrusznikiem w pomocy. On również świeci podczas Mistrzostw Azji w 1996 roku, gdzie Iran gotowy w 3 -cim  miejscu. W 1997 roku strzelił siedem goli przeciwko Malediwom , pobijając dotychczasowy rekord w eliminacjach do Mistrzostw Świata. Bardzo dobry strzelec, regularnie strzela bramki z dystansu, np. przeciwko Korei Południowej w Pucharze Azji 2000. Zapowiada swoją międzynarodową emeryturę po porażce Iranu w eliminacjach do Mistrzostw Świata 2002 z Irlandią, mając zaledwie 28 lat. Wezwany na krótko przed Mistrzostwami Świata 2006, odmówił zaproszenia. W 2008 roku jego były kolega z drużyny Ali Daei , który został trenerem, przekonał go do powrotu na kwalifikacje do kolejnego Pucharu Świata. Formalizuje swój ostatni przystanek po towarzyskim meczu z Brazylią wpaździernik 2010.

W pierwszych trzech mistrzostwach świata rozgrywanych przez Iran kapitanami byli pomocnik Ali Parvin w 1978 roku, bramkarz Ahmad Reza Abedzadeh w 1998 i Ali Daei w 2006. W 2014 roku kapitanem został pomocnik Javad Nekounam .

Oprócz Aziziego w 1996 roku i Daei w 1999 roku, dwaj Irańczycy zdobyli tytuł Azjatyckiego Piłkarza Roku przyznawany od 1988 roku: Mehdi Mahdavikia w 2003 roku i Ali Karimi w 2004 roku. Mahdavikia słynie z bramek przeciwko Stanom Zjednoczonym na Mistrzostwach Świata 1998 . Obaj biorą udział w Mistrzostwach Świata 2006 . 24 czerwca 2009, po powstaniu powyborczym w Iranie w 2009 roku , Mahdavikia, Karimi i kilku kolegów z drużyny nosi opaski wspierające Mir Hosseina Moussaviego , nieudanego kandydata w irańskich wyborach, podczas meczu z Koreą Południową. W wyniku tego gestu zostają usankcjonowani i pozbawieni irańskiej selekcji narodowej. Mahdavikia nigdy nie wrócił.

Najczęściej wybierani gracze
Selekcje Gracz Kropka Cele
151 Dżawad Nekounam 2000-2015 39
149 Ali Daei 1993-2006 109
127 Ali karimi 1998–2012 38
115 Jalal Hosseini 2007–2018 8
115 Ehsan Hajsafi 2008- 6
111 Mehdi Mahdavikia 1996-2009 13
Najlepsi strzelcy
Cele Gracz Kropka Sól.
109 Ali Daei 1993-2006 149
50 Karim Bagheri 1993-2010 87
39 Dżawad Nekounam 2000-2015 151
38 Ali karimi 1998–2013 127
37 Sardar Azmoun 2014- 55
29 Karim Ansarifard 2009- 85

Zaktualizowano 30 czerwca 2021. Gracze pogrubioną czcionką są nadal aktywni.

Inni ważni gracze

(patrz także Kategoria: irański piłkarz )

Obecny wybór

Selekcja Iranu przeciwko Syrii, 5 września 2017 r.
# Poczta Nazwisko Data urodzenia Sól. Klub
1 Opiekun Alireza Beiranvand 21 września 1992 15 Persepolis
12 Opiekun Alireza Haghighi 2 maja 1988 23 Eskilstuna
22 Opiekun Hamed Lak 24 listopada 1990 1 Wygłupiały się
2 Obrońca Vouria Ghafouri 20 września 1987 r. 15 Esteghlal
4 Obrońca Jalal Hosseini 3 lutego 1982 109 Persepolis
5 Obrońca Milad Mohammadi 29 września 1993 14 Achmat Grozny
6 Obrońca Ezzatollah Pourghaz 21 marca 1987 r. 8 Sepahan
8 Obrońca Morteza Pouraliganji 19 kwietnia 1992 r. 22 Al-Sadd
13 Obrońca Rouzbeh Cheszmi 24 lipca 1993 2 Esteghlal
15 Obrońca Mohammad Ansari 23 września 1991 3 Persepolis
19 Obrońca Saeid Aghaei 9 lutego 1995 1 Sepahan
23 Obrońca Ramin Rezaeian 21 marca 1990 21 KV Ostenda
3 Środkowy Ehsan Hajsafi 25 lutego 1990 86 Paniónio
7 Środkowy Mehdi Torabi 10 września 1994 12 Saipa
11 Środkowy Vahid Amiri 2 kwietnia 1988 27 Persepolis
14 Środkowy Ali karimi 11 lutego 1994 5 Sepahan
17 Środkowy Omid Noorafkan 9 kwietnia 1997 r. 0 Esteghlal
18 Środkowy Alireza Jahanbakhsh 11 sierpnia 1993 31 Brighton
21 Środkowy Aszkan Dejagah Kapitan sport.svg 5 czerwca 1986 42 Ciągnik Sazi
9 Napastnik Mehdi Taremi 18 lipca 1992 r. 21 Al-Gharafa
10 Napastnik Karim Ansarifard 3 kwietnia 1990 57 Las Nottingham
16 Napastnik Reza Ghoochannejhad 20 września 1987 r. 37 Sydney FC
20 Napastnik Sardar Azmoun 1 st styczeń +1.995 27 Zenit St. Petersburg

Infrastruktura

Iran jest domowym rezydentem stadionu Azadi , wybudowanego na zachód od Teheranu, aby gościć Igrzyska Azjatyckie w 1974 roku . Od inauguracji w 1971 r. do rewolucji w 1979 r. nosił nazwę „Stadion Aryamehr”. Jego pojemność, początkowo około 100 000 miejsc, została od tego czasu zmniejszona do około 84 000. Jej rekord frekwencji sięga22 listopada 1997 r.podczas meczu kwalifikacyjnego do Mistrzostw Świata 1998 przeciwko Australii  : 128 000 widzów, więcej niż teoretyczna pojemność, tłoczy się na stadionie. Od rewolucji 1979 roku reżim zabronił kobietom wstępu na stadion.

Przed budową stadionu Aryamehr selekcja wykorzystywała stadion Amjadieh  (w) , wybudowany w Teheranie na początku lat 40. Na nim odbywały się zwłaszcza mecze Pucharu Narodów Azji w 1968 roku, które wygrał Iran.

Załączniki

Uwagi i referencje

Ogólne odniesienia General
  1. "  Ranking Światowy  " , na fr.fifa.com ,14 czerwca 2019 r.(dostęp 8 kwietnia 2019 ) .
  2. „  Iran: terminarz i wyniki  ” , FIFA.com
  3. „  Igrzyska Azjatyckie 1958 (Tokio, Japonia)  ” , rsssf
  4. (w) „  Historia futbolu Iranu  ” na ffiri.ir , Federacja Piłki Nożnej Iranu (dostęp 19 marca 2014 )
  5. Thomas Fourquet, „  Pięć meczów, które stworzyły irański futbol  ” , Les Cahiers du football ,7 sierpnia 2012(dostęp 19 marca 2014 )
  6. (w) "  Iran - International Matches  " , RSSSF .com (dostęp 18 marca 2014 )
  7. Dz. (Houchang E Chehabi), Skrajne narody w piłce nożnej , Routledge ,2013( czytaj online ) , "Polityka futbolu w Iranie"
  8. (w) Nader Jahanfard, „  Konfrontacja ! Wspominając „Matkę wszystkich gier”  ” , na footballmedia.net (dostęp 19 marca 2014 r. )
  9. Od 1976 Arabia Saudyjska i Japonia zdobyły z kolei trzy i więcej trofeów w Pucharze Azji AFC.
  10. (w) „  The Road to the 1974 World Cup  ” w Australijskim Muzeum Futbolu Online (dostęp 25 marca 2014 )
  11. „  Arabia Saudyjska vs Iran – początki saudyjskiego sukcesu  ” , FIFA.com (dostęp 20 marca 2014 )
  12. „  13 września 1997: Mahdavikia budzi Iran  ” , FIFA.com (dostęp 20 marca 2014 )
  13. „  Australia vs Iran – Melbourne wciąż płacze…  ” , FIFA.com (dostęp 20 marca 2014 )
  14. Christian Bromberger, „  Sport, objawienie napięć irańskiego społeczeństwa  ” , na efdeportes.com , Lecturas, Educación Física y Deportes (dostęp 22 marca 2014 )
  15. Yvan Gastaut , „  Stany Zjednoczone / Iran 1998 (jeden dzień mecz)  ” , na wearefootball.org (dostęp 20 marca 2014 )
  16. „  Iran i wschodzące gwiazdy Zatoki  ” , FIFA.com (dostęp 21 marca 2014 r. )
  17. Mohammad Noun, „  IRAN-BAHRAIN Trzy bahrajńskie cele, które wstrząsnęły Iranem  ”, Al-Hayat , Courrier international ,31 października 2001( przeczytaj online )
  18. (w) "  Ciągłe starcia irańskiej piłki nożnej  " , BBC,23 października 2001(dostęp 21 marca 2014 )
  19. (w) "  Pięć umiera po meczu piłki nożnej w Iranie  " , BBC,26 marca 2005 r.(dostęp 20 marca 2014 )
  20. (w) „  Fifa zawiesza Iran za „wtrącanie się rządu  ” , Guardian ,24 listopada 2006(dostęp 20 marca 2014 )
  21. Rémi Dupré, „  Dżawad Nekounam, reformator irańskiego futbolu  ” , Le Monde .fr,6 marca 2014(dostęp 25 marca 2014 )
  22. (w) „  Iran zakazuje protestujących przeciwko wyborcom piłkarzy  ” , The Guardian ,23 czerwca 2009(dostęp 21 marca 2014 )
  23. „  Między kwiatami a „krwawymi łzami”, Korea Południowa i Iran walczą o bilet do Brazylii  ” , Le Monde .fr,18 czerwca 2013 r.(dostęp 25 marca 2014 )
  24. „  Kwalifikacja Iranu i Korei Południowej  ” , L'Équipe .fr,18 czerwca 2013 r.(dostęp 20 marca 2014 )
  25. "  Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej : usypiające losowanie Nigerii i Iranu  " , Telewizja Szwajcarska ,16 czerwca 2014(dostęp 27 lipca 2014 )
  26. "  Mistrzostwa Świata FIFA: Messi przebija się przez irański mur w 91.  " , Szwajcarskie Radio Telewizja ,21 czerwca 2014(dostęp 27 lipca 2014 )
  27. „  Mistrzostwa Świata FIFA: Argentyna zdobyła trzy punkty z trzech, zakwalifikowała się do Nigerii  ” , Swiss Radio Television ,25 czerwca 2014(dostęp 27 lipca 2014 )
  28. "  Iran: zastępca wzywa do sankcji dla graczy obecnych w walce z Japonią  " , na L'Équipe ,29 stycznia 2019(dostęp 24 maja 2019 r . ) .
  29. "  Wilmots oficjalnie podpisuje z Iranem  " , na Eurosport ,22 maja 2019 r.(dostęp 24 maja 2019 r . ) .
  30. Boris Ghanem, „  World Cup 2022 – Asia Zone: wznowienie działań wojennych  ” , na świetliku Opposite ,7 czerwca 2021(dostęp 14 czerwca 2021 )
  31. Baptiste Mourigal, „  Mistrzostwa Świata 2022 – Strefa Azji: pierwsze kwalifikacje  ” , na przeciwległym świetliku ,14 czerwca 2021(dostęp 14 czerwca 2021 )
  32. Zaktualizowano16 czerwca 2021. Zobacz (w) „  Statystyki: Iran  ” na teammelli.com (dostęp 24 marca 2014 )
  33. „  ZEA 0-3 Iran: Team Melli Cruise Into Quarter-Finals  ” , Goal.com (dostęp 21 października 2013 )
  34. "  Iran vs Korea Północna: przygotować dla 'megaclash' The UFWC  " , UFWC ,23 września 2012(dostęp 21 października 2013 )
  35. „  Słonie w otoczeniu lwów Iranu (w języku perskim)  ” , khabarsport.com ,15 października 2013 r.(dostęp 22 października 2013 )
  36. „  The Lions of Persia  ” , Public Broadcasting Service (PBS) ,12 czerwca 2012(dostęp 22 października 2013 )
  37. „  Tradycyjne moce oko wracają do chwały (książęta perscy stają się królami Azji)  ” , ESPN ,6 stycznia 2011(dostęp 21 października 2013 )
  38. „  Princes of Persia Rout Qatar Army  ” [PDF] , dziennik Iran (dostęp 22 października 2013 )
  39. „  Co za nikczemny slogan dla irańskiej drużyny piłkarskiej  ” , CNN iReport (dostęp 22 października 2013 )
  40. "  Historyczne stroje piłkarskie - World Cup 1978  " , historicalkits.co.uk (dostęp 22 października 2013 )
  41. "  Historyczne stroje piłkarskie - World Cup 1998  " , historicalkits.co.uk (dostęp 22 października 2013 )
  42. "  Historyczne stroje piłkarskie - World Cup 2006  " , historykits.co.uk (dostęp 22 października 2013 )
  43. Trenerzy reprezentacji Iranu , RSSSF
  44. Nowy trener Queiroz , lequipe.fr, 4 kwietnia 2011 r.
  45. „  Portret Iranu na Mistrzostwa Świata 2014  ” , FIFA.com (dostęp 21 marca 2014 )
  46. (w) "  Ali Daei - Century of International Appearances  " , RSSSF.com (dostęp 24 marca 2014 )
  47. (w) „  ALI DAEI  ” na teammelli.com (dostęp 24 marca 2014 )
  48. „  Irański Daei zaprzecza, że ​​ma już za sobą najlepsze, [[Reuters]]  ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? )
  49. „  Azizi ratuje Melli w Aussies  ” , FIFA.com
  50. (w) Azjatycki Gracz Roku , RSSSF.com
  51. (w) „  Najbardziej ograniczonym graczem Iranu  ” , Transfermarkt (dostęp 22 marca 2014 )
  52. (w) forum dyskusyjnym Iran-Gwinea
  53. John Duerden, „  Przewiń do 1997: Socceroos doznać szoku  ” , ESPN (dostęp 22 marca 2014 )
  54. „  Spalone: ​​kobiety, piłka nożna, Iran  ” , na zerodeconduite.net (dostęp 22 marca 2014 )
Wyniki
  1. (w) "  Asian Games 1951 (Indie)  " , RSSSF .com (dostęp 18 marca 2014 )
  2. (w) "  Asian Games 1958  " , RSSSF .com (dostęp 18 marca 2014 )
  3. „  Olimpijski Turniej Piłki Nożnej Tokio 1964 – Mecze  ” , FIFA .com (dostęp 18 marca 2014 r. )
  4. (w) "  Asian Games 1966 (Tajlandia)  " , RSSSF .com (dostęp 18 marca 2014 )
  5. (w) „  Puchar Narodów Azji 1968  ” , RSSSF.com (dostęp 18 marca 2014 )
  6. (w) „  Puchar Narodów Azji 1972  ” , RSSSF.com (dostęp 18 marca 2014 )
  7. „  Olimpijski Turniej Piłki Nożnej Monachium 1972 – Mecze  ” , FIFA.com (dostęp 20 marca 2014 )
  8. (w) „  Brazylijski Puchar Niepodległości 1972  ” , RSSSF.com (dostęp 20 marca 2014 )
  9. (w) "  Asian Games 1974 (Iran)  " , RSSSF .com (dostęp 18 marca 2014 )
  10. (w) „  Puchar Narodów Azji 1976  ” , RSSSF.com (dostęp 18 marca 2014 )
  11. (w) „  Kwalifikacje do Mistrzostw Świata 1978  ” , RSSSF.com (dostęp 20 marca 2014 )
  12. (w) „  Puchar Narodów Azji 1980  ” , RSSSF.com (dostęp 20 marca 2014 )
  13. (w) „  Kwalifikacje do Mistrzostw Świata 1986  ” , RSSSF.com (dostęp 20 marca 2014 )