Emile Bourgeois

Biografia

Narodziny	24 lipca 1857 Paryż
Śmierć	25 sierpnia 1934(77 lat) Versailles
Narodowość	Francuski
Trening	École Normale Supérieure
Czynność	Historyk

Inne informacje

Pracował dla	Uniwersytet Paryski
Członkiem	Akademia Nauk Moralnych i Politycznych
Różnica	Nagroda Narcisse Michaut (1897)

Émile Bourgeois jest francuskim historykiem urodzonym dnia24 lipca 1857w Paryżu i zmarł dalej25 sierpnia 1934w Wersalu .

Trasa

Studiował w École normale supérieure od 1877 roku. W 1880 roku zajął drugie miejsce w zespole historii, gdzie był wówczas tymczasowym nauczycielem historii w liceum w Troyes, a następnie w Angers. Po kierowaniu kursem uzupełniającym na Wydziale Literatury w Caen w 1882 r. Został doktorem literatury w 1885 r., Gdzie od 1887 r. Wykładał na Wydziale Literatury w Lyonie jako profesor historii. w 1895 r. wykładał w École normale supérieure, ale zrezygnował z tego stanowiska w 1904 r., aby zostać profesorem współczesnej historii politycznej i dyplomatycznej na Sorbonie . W 1921 r. Był również profesorem historii nowożytnej i współczesnej, jeszcze na tej uczelni. Odszedł na emeryturę w 1932 roku.

Specjalista XVII th century , pracował przede wszystkim na stosunkach międzynarodowych. Jest także redaktorem naukowym pamiętnikach Ezechiela Spanheim i instrukcji królewskich do francuskich dyplomatów wysłanych do Holandii i prowadził z Louis André identyfikacji wszystkich źródeł pomocnych napisać historię XVII -tego wieku. W 1901 roku był jednym z członków założycieli, a następnie został prezesem Towarzystwa Historii Współczesnej.

W trakcie swojej kariery w Lyonie był także sekretarzem Biblioteki Wydziału Literatury. Prowadził lekcje historii w Wojskowej Służbie Zdrowia w 1889 r. I w Wolnej Szkole Nauk Politycznych w 1897 r. Organizował także Bulletin des travaux na Uniwersytecie w Lyonie . Pisze między innymi dla Revue historique , Revue critique , la République française i le Temps .

W zakresie edukacji jest jednym z organizatorów szkoły zawodowej Jules-Ferry oraz domów edukacyjnych szkół średnich dla dziewcząt. W 1899 r. Powierzono mu także raport dotyczący reformy szkolnictwa średniego.

Został wybrany członkiem Akademii Nauk Moralnych i Politycznych w 1920 roku i zmarł w 1934 roku .

Pracuje

Kapitularza Kiersy-sur-Oise (877) Badanie stanu i system polityczny Karolingów społeczeństwa pod koniec IX XX wieku, zgodnie z prawem Karol II Łysy , Paris: Hachette, 1885
Hugh Abbot, margrabia Neustrii na koniec IX th century , Caen: F. Le Blanc-HARDEL 1885
Neuchâtel i polityka pruska w Franche-Comté (1702-1713) według niepublikowanych dokumentów z archiwów Paryża, Berlina i Neuchâtel , Paryż: E. Leroux, 1887
Historyczny podręcznik polityki zagranicznej , Paryż: Belin frères, 1892-1898, 2 tomy.
The Great Century: Louis XIV, sztuka, idee , Paryż: Hachette, 1896

Narcisse-Michaut nagroda z Akademii Francuskiej 1897

Reformy szkolnictwa średniego, notatka przekazana Komisji ds. Edukacji Izby Poselskiej (8 lutego 1899) , Wersal: impr. de Cerf (1899)
Szkolnictwo średnie według życzeń Francji , Paryż: A. Chevalier-Marescq, 1900
Wydanie Ézéchiel Spanheim, Relation de la cour de France en 1690 , Paryż: A. Picard et fils, 1900
The Art Archives of the Manufacture de Sèvres, raport skierowany do Ministra Edukacji Publicznej i Sztuk Pięknych oraz zbiorczy spis inwentarza , Paryż: Cerf, 1905
The Secret Dyplomacja w XVIII th century, jego debiut , Paris: A. Colin, 1907
Herbatnika z Sevres w XVIII th century , Paryż Goupil i Cie Manzy, Joyant następców i Co., 1909
Początki i obowiązki wielkiej wojny , Paryż: Hachette, 1922
wydanie zbioru instrukcji przekazanych ambasadorom i ministrom Francji od traktatów westfalskich do rewolucji francuskiej. XIII, Holandia , Paryż: E. de Boccard, 1924.
Źródła historii Francji: XVII th wieku (1610-1715) , Paris: A. Picard i syn, 1913-1935, 8 tomów. (z Louisem André)

Emile Bourgeois

Trasa

Pracuje

Uwagi i odniesienia

Linki zewnętrzne