The Critical Review of History and Literature to czasopismo wydane w Paryżu w 1865 r. , Poświęcone krytycznemu przeglądowi nowych publikacji z zakresu nauk historycznych, historii literatury i filologii .
Czterech założycieli, tworzących pierwszą radę redakcyjną, to Gaston Paris , Paul Meyer , Charles Morel i Hermann Zotenberg . Wydaje się, że to ten ostatni wymyślił projekt i poprowadził do niego innych. Pierwszy prospekt został napisany przez G. Parisa i H. Zotenberga.
Pierwotnie wydana przez księgarnię Albert Franck, recenzja składała się z biuletynów, najpierw dwumiesięcznych, a następnie miesięcznych, o skromnym formacie i objętości, nieprzekraczającej dwudziestu stron, bardzo trzeźwej prezentacji typograficznej, zawierającej jedynie krytyczne recenzje prac opublikowanych we Francji lub za granicą w dziedzina stypendialna. Wyszedł pierwszy numer6 stycznia 1866.
Oba modele zagraniczne to Literarische Centralblatt , wydawane w Lipsku od 1850 r. , Oraz Athenaeum , ukazujące się w Londynie od 1828 r . W Francji , niektóre ulotne wcześniej zauważyliśmy: the French Athenaeum, uniwersalny literatura czasopiśmie Science and Fine Arts ( 1852 / 56 ); literaturze współczesnej Journal Bulletin ( 1852 / 70 ); Korespondencja literacka ( 1856 / 65 ).
Czasopismo zostało stworzone przez jej założycieli, młodych filologów przeszkolony (dla trzech z nich) w niemieckich uniwersytetach, jako broń do nakładania rygorystyczne metody naukowej w dziedzinie historii i filologii , zbyt oznaczonej następnie w Francji , według nich, w drodze tradycja dyletantyzmu. Wytworzyła legendarną reputację surowości: ostra i bezwzględna krytyka, na którą kierowała wszystkie publikacje, które uważała za naukowe, została opisana jako „policja biblioteczna” ( Ernest Lavisse ), „sprawiedliwość przez terror” ( Charles Seignobos , stały współpracownik). Używając prostego, bezpośredniego i ostrego stylu, w krótkich, zwięzłych i technicznych artykułach, redaktorzy zrywali z tradycją przyziemnej elokwencji tradycyjnej krytyki literackiej.
Program, stale przywoływany w artykułach wstępnych, można podsumować zdaniem: „To, czego szukamy, to przede wszystkim upowszechnianie, jeśli to możliwe, doskonalenia metod naukowych. Słabość ruchu naukowego w naszym kraju wynika nie tyle z braku gorliwości, ile z braku metody ”(„ Do naszych czytelników ”, 1869).
Hermann Zotenberg , inicjator projektu, po dwóch latach odszedł z redakcji. Recenzja, zawieszona przez wojnę w 1871 r. , Wznowiono publikację w 1872 r. , A do komitetu dołączył Michel Bréal . Został kupiony w 1876 roku przez księgarnię Ernesta Leroux (która również opublikowała Revue historique i Revue Philosphire ). W skład nowego komitetu weszli Camille de La Berge , Michel Bréal , Gabriel Monod i Gaston Paris . Ten ostatni opuścił kierunek przeglądu w 1887 r. (Założył też przegląd Rumunia wraz z Paulem Meyerem w 1872 r .).
Publikacja Przeglądu Krytycznego , która przeżywała wiele perypetii, ustała definitywnie w 1935 roku .