Narodziny |
1967 Nizinny |
---|---|
Narodowość | Francuski |
Czynność | Związkowiec |
Élie Domota (urodzony w 1967 roku w Basse-Terre ) to Gwadelupa związkowiec , rzecznik Liyannaj Kont Pwofitasyon (co oznacza, w Creole , „Collective przed wyzyskiem”) lub LKP oraz sekretarza generalnego w Unii generalnego Gwadelupa Pracowników (UGTG ), związek większościowy na Gwadelupie . Odegrał wiodącą rolę podczas strajku generalnego we francuskich Indiach Zachodnich w styczniu i lutym 2009 roku .
Pochodzący z Bas du Bourg , popularnej dzielnicy Basse-Terre , Élie Domota jest trzecim z sześciorga dzieci. Jej ojciec był stolarzem, a matka gospodynią. Od 14 roku życia działał w Chrześcijańskiej Młodzieży Robotniczej .
Studiował w Limoges , gdzie uzyskał tytuł DUT w zakresie zarządzania, a następnie uzyskał tytuł magistra w dziedzinie administracji gospodarczej i społecznej oraz studia podyplomowe z zakresu urbanistyki. Wrócił na Gwadelupę w 1991 roku pod koniec studiów, obecnie jest zastępcą dyrektora centrum zatrudnienia w Morne-à-l'Eau . Jest żonaty i ma troje dzieci.
W 2015 roku Élie Domota rzucił wyzwanie François Hollande'owi w sprawie rozwoju przeprosin za niewolnictwo.
Pojawia się od początku strajku generalnego ogłoszonego na Gwadelupie 20 stycznia 2009w czerwonej koszulce (kolor powstańców przeciwko wojskom pierwszego konsula Napoleona Bonaparte, który przybył na przywrócenie niewolnictwa w 1802 r.) z logo „LKP”. Plik20 lutego 2009jego kukiełka pojawia się po raz pierwszy w Guignols de l'Info w ustnym pojedynku z Nicolasem Sarkozy'm .
Élie Domota wezwała „ludność Gwadelupy do demonstracji przeciwko francuskiej potędze kolonialnej [która] przygotowuje się do represjonowania robotników, młodzieży, ludu Gwadelupy wraz ze swoimi organizacjami”. Podczas strajku skrytykował w swoich przemówieniach Francję, „która wysyła karty żandarmów, aby„ złamać Murzyna ”w domu, na Gwadelupie ” i „Francja [która] wybrała swoją naturalną ścieżkę zabicia Gwadelupy”.
Słowa, które powiedział podczas wywiadu 5 marca 2009na Télé Guadeloupe „albo zastosują porozumienie, albo opuszczą Gwadelupę” i znowu „nie pozwolimy bandzie bekes przywrócić niewolnictwa ”, co doprowadziło do kontrowersji we Francji kontynentalnej. Dochodzenie sądowe za „podżeganie do nienawiści rasowej”, która została otwarta przed nim zostanie wypowiedziana przez Domota jako próbę „zastraszenia”.
Po 45 dniach strajku generalnego i śmierci związkowca Jacquesa Bino, Élie Domota udaje się uzyskać podwyżkę płacy minimalnej o 200 euro (porozumienie Bino) oraz kontrolę kilkuset podstawowych artykułów pierwszej potrzeby.
Plik 5 kwietnia 2009, LKP ogłasza decyzję Elie Domota o odmowie udziału w Ogólnych stanach zamorskich zaplanowanych na ten sam miesiąc. Uzasadnia tę odmowę oświadczeniem: „Kierujemy się własną logiką. Zamierzamy zorganizować własne Stany Generalne, z ludnością, a nie tylko ekspertami ” . Plik15 kwietnia, Domota wyjaśnia: „musimy naprawdę dać głos Gwadelupie [zamiast] zadowolić się spotkaniem z technokratami. […] Nie słyszymy głosu robotników, nie słyszymy tego, co mówią Gwadelupczycy […] to wcale nie w Stanach Generalnych to się zmieni. "