| ||||||||||||||
Wybory powszechne w Quebecu w 1985 roku | ||||||||||||||
2 grudnia 1985 | ||||||||||||||
Rodzaj wyborów | Wybory parlamentarne | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Pozycje do wyboru | 122 miejsca | |||||||||||||
Organ wyborczy i wyniki | ||||||||||||||
Zarejestrowany | 4.576.600 | |||||||||||||
Wyborcy | 3,464,232 | |||||||||||||
75,69% ▼ −6,8 | ||||||||||||||
Oddane głosy | 3 411 607, | |||||||||||||
Nieważne głosy | 52,625 | |||||||||||||
PLQ - Robert Bourassa | ||||||||||||||
Głos | 1,910,307 | |||||||||||||
55,99% | ▲ +9,9 | |||||||||||||
Uzyskane miejsca | 99 | ▲ +57 | ||||||||||||
PQ - Pierre Marc Johnson | ||||||||||||||
Głos | 1,320,008 | |||||||||||||
38,69% | ▼ −10.6 | |||||||||||||
Uzyskane miejsca | 23 | ▼ −57 | ||||||||||||
Zgromadzenie Narodowe | ||||||||||||||
Premier | ||||||||||||||
Towarzyski | Wybrany | |||||||||||||
Pierre Marc Johnson PQ |
Robert Bourassa PLQ |
|||||||||||||
1985 Quebec wybory powszechne odbyło się2 grudnia 1985do wyboru do Quebec Zgromadzenia Narodowego z deputowanych z 33 th Ustawodawczego . To jest 33 th wybory powszechne w prowincji od czasów Konfederacja Kanady w 1867 roku . Liberalna Partia Quebecu , prowadzona przez Roberta Bourassa , pokonuje PQ rządu o Pierre-Marc Johnson i bierze siłę, tworząc rząd większościowy .
Kwestia konstytucyjna zdominowała wiadomości polityczne w okresie poprzedzającym wybory w 1985 roku. Listopad 1981, Quebec został wyłączony z umowy między dziewięcioma prowincjami a rządem federalnym w sprawie repatriacji kanadyjskiej konstytucji (słynna noc Długich noży ). Rząd Lévesque odmawia podpisania konstytucji.
W Listopad 1984, René Lévesque spowodowała kryzys w jego partii , proponując, aby umieścić opcję sovereignist zawieszone na rzecz nowej umowy z resztą Kanady. Nowy przywódca Postępowej Partii Konserwatywnej Kanady , Brian Mulroney , obiecał, że „z honorem i entuzjazmem” pozwoli Quebecowi przestrzegać kanadyjskiej konstytucji. Ta obietnica skłoniła bardzo dużą liczbę nacjonalistów z Quebecu, zarówno suwerenistów, jak i federalistów, do udzielenia poparcia Partii Konserwatywnej, tradycyjnie dość słabej w Quebecu, przyczyniając się do bezprecedensowego zwycięstwa partii Mulroneya w wyborach federalnych w 1984 roku . Lévesque, który zawsze opowiadał się za niepodległością Quebecu w towarzystwie stowarzyszenia z Kanadą, chce wykorzystać otwartość nowego premiera federalnego, określając to jako „wielkie ryzyko ”. Kilku posłów i ministrów jego gabinetu, wściekli na zmianę kursu, złożyło rezygnację.
René Lévesque zrezygnował z funkcji przewodniczącego Parti Québécois (ale nie jako premiera) 20 czerwca 1985. Plik29 września 1985, Pierre Marc Johnson został wybrany szefem Parti Québécois i został premierem3 październikanastępujący. Nie udaje mu się jednak ożywić popularności Parti Québécois, zmęczonej po 9 latach u władzy.
Wybory te oznaczają powrót Roberta Bourassy po tym, jak wielu uważało, że jego kariera zakończyła się po porażce w wyborach powszechnych w 1976 roku i rezygnacji z przywództwa Partii Liberalnej. Claude Ryan zrezygnował z funkcji lidera liberałów10 sierpnia 1982. Po raz kolejny Gérard D. Levesque przejmuje tymczasowe obowiązki do czasu wyboru Roberta Bourassy na15 października 1983.
W noc wyborczą liberałowie z Bourassa odnieśli zdecydowane zwycięstwo, zdobywając 99 miejsc na 122; Jednak Bourassa nie zdołał zostać wybrany w okręgu Bertranda i musiał ponownie stanąć w wyborach uzupełniających w okręgu Saint-Laurent , z zapewnionym miejscem dla liberałów. To zdecydowanie największa większość parlamentarna uzyskana w wyborach w Kanadzie (zarówno pod względem liczby mandatów, jak i odsetka mandatów), w których lider zwycięskiej partii nie zdobywa własnego mandatu.
Plik 26 listopada 1985, Le Devoir publikuje umiarkowane poparcie dla Partii Liberalnej Quebecu w artykule wstępnym jej dyrektora Jeana-Louisa Roya . W przeciwieństwie do 1981 r., Kiedy gazeta wspierała Parti Québécois , Jean-Louis Roy uważa, że Pierre Marc Johnson odziedziczył zespół rządowy „osłabiony rokiem wewnętrznych rozłamów” i krytykuje dwuznaczność niektórych stanowisk PQ, w szczególności w sprawie transferów do prowincji i wolny handel. Wsparcie udzielone PLQ, jeśli jest „nie bez rezerw”, jest jednak określane jako „szczere i świadome”.
Podobnie jak w 1981 roku, La Presse poparł Liberalną Partię Quebecu w artykule wstępnym w30 listopada 1985przez jego asystenta redaktora Michela Roya . Jeśli przyznaje, że Pierre Marc Johnson prowadził energiczną kampanię, podkreśla brak głównego kandydata Parti Québécois i dwuznaczność jego konstytucyjnej pozycji. Z drugiej strony, podkreśla siłę liberalnego zespołu i klarowność jego programu politycznego, uzasadniającego jego poparcie.
Liberał | Partia Quebecu |
99 miejsc | 23 miejsca |
^ | |
większość |
Odszedł | Szef | Kandydaci | Siedzenia | Głos | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Dziewiętnaście osiemdziesiąt jeden | diss. | Wybrany | +/- | Nb | % | +/- | ||||
Liberał | Robert Bourassa | 122 | 42 | - | 99 | +57 | 1,910,307 | 56% | + 9,91% | |
Partia Quebecu | Pierre-Marc Johnson | 122 | 80 | - | 23 | -57 | 1,320,008 | 38, 7% | -10,57% | |
NPD Quebec | Jean-Paul Harney | 90 | - | - | - | - | 82,588 | 2,4% | - | |
Postępowy konserwatysta | André Asselin | 48 | - | - | - | - | 35 210, | 1% | - | |
Partia Niepodległości | Denis Moniere | 39 | - | - | - | - | 15,423 | 0,5% | - | |
Socjalizm chrześcijański | 103 | - | - | - | - | 11 712, | 0,3% | - | ||
Związek narodowy | André Léveillé | 19 | - | - | - | - | 7 759, | 0,2% | -3,77% | |
Zielony | 10 | - | - | - | - | 4,613 | 0,1% | - | ||
Partia Humanistyczna | 17 | - | - | - | - | 3,050 | 0,1% | - | ||
Republika Kanady | 28 | - | - | - | - | 2,240 | 0,1% | - | ||
Ruch socjalistyczny | 10 | - | - | - | - | 1,809 | 0,1% | - | ||
Zjednoczony kredyt społeczny | 12 | - | - | - | - | 1,650 | 0% | + 0,01% | ||
komunistyczny | Samuel Walsh | 10 | - | - | - | - | 834 | 0% | + 0,00% | |
Niezależny | 22 | - | - | - | - | 9,380 | 0,3% | + 0,14% | ||
Bez oznaczenia | 14 | - | - | - | - | 5,024 | 0,1% | - | ||
Całkowity | 666 | 122 | 122 | 3 411 607, | 100% | |||||
Frekwencja w wyborach wyniosła 75,7%, a 52 625 głosów odrzucono. W wyborach zarejestrowano 4576,600 osób. |