Kościół Saint-Maclou w Mantes | |||
![]() | |||
Prezentacja | |||
---|---|---|---|
Kult | rzymskokatolicki | ||
Rodzaj | Kościół parafialny | ||
przywiązanie | Diecezja Chartres | ||
Rozpoczęcie budowy | XI p wiekulub XII p wieku | ||
Dominujący styl | Romański , gotycki | ||
Ochrona |
![]() |
||
Geografia | |||
Kraj | Francja | ||
Region | Ile-de-France | ||
Departament | Yvelines | ||
Miasto | Mantes la Jolie | ||
Informacje kontaktowe | 48 ° 59 ′ 28 ″ na północ, 1 ° 43 ′ 03 ″ na wschód | ||
Geolokalizacja na mapie: Yvelines
| |||
Kościół Saint-Maclou był jednym z kościoła parafii miasta Mantes . Został poświęcony Saint Maclou . Inne parafie w Mantes to Sainte-Croix (Notre-Dame) i Saint-Pierre des faubourgs .
Wieża Saint-Maclou została sklasyfikowana jako zabytek historyczny od czasów18 maja 1908.
Wybudowany wokół początku XI th wieku , około 1015, Saint-Maclou był, według Mantaise tradycją, Hotel Dieu miasta. Spalony przez Wilhelma Zdobywcę w 1087 wraz z resztą miasta, został odbudowany blisko końca XI -tego wieku lub na początku XII th wieku .
Wiele prac zostały podjęte w trakcie pierwszej połowy XVI -tego wieku : the chór został przebudowany i wieża została zbudowana.
Niestety w tej już biednej parafii źle gospodarowano pieniędzmi, zaniedbano utrzymanie kościoła. Chór grozi zapaść już po upływie połowy XVII th century po znaki ostrzegawcze w końcu XVI th wieku , a ostatecznie załamał się w 1693 roku , do wielkiego podniecenia ludności Mantaise. Odbudowa trwała kilka lat ze względu na brak funduszy, ale prywatna darowizna umożliwiła wykonanie prac.
W 1715 r . Mapa parafii między Saint-Maclou i Sainte-Croix (Notre Dame) została przerysowana: podział nie był już dokonywany ze względu na status społeczny, ale geograficzny. W XVIII -tego wieku , kościół był w opłakanym stanie i nadal nie została właściwie konserwowane: the deszcz spadł w środku.
Rewolucja francuska przybył i parafia została zniesiona w 1791 roku : ludzie będą odtąd tylko iść do Notre-Dame , jedyną parafią w mieście. Dlatego kościół został opuszczony. W III roku konwencjonalny Joseph Augustin Crassous upoważnił miasto do założenia tam świątyni Rozumu i sprzedaży materiałów powstałych z rozbiórki chóru i wieży w celu sfinansowania prac do wykonania. Jeśli rzeczywiście chór został zburzony, wieża, której rozbiórka była już zaplanowana, uratowała się dopiero w ostatniej chwili dzięki akcji Komisji Sztuki . Kościół został ponownie zamknięty i nigdy nie służył jako świątynia.
Został sprzedany osobom fizycznym w roku VI . W 1806 roku , kiedy nie wiedzieliśmy, do czego ten budynek przeznaczyć, mury nawy zaczęły się zapadać, więc właścicielom nakazano wyburzyć wszystkie mury sięgające do trzech metrów nad ziemią, pozostawiając tylko wieżę i jedną. koniec elewacji w elewacji.
Między 1810 a 1828 rokiem toczyły się niezliczone negocjacje, ponieważ gmina chciała przejąć teren kościoła, aby poszerzyć biegnącą obok niego ulicę, mimo odmowy właściciela. Operacja ta miała połączyć dwa główne rynki i upiększyć dzielnicę. W końcu wygrała sprawę o użyteczność publiczną i kazała zburzyć ostatnie mury w 1828 roku .
Wiele uzupełnień wieży zostały wykonane w drugiej połowie XIX -go wieku , od przyspieszenia do początku XX th wieku . Został wstrząśnięty bombardowaniami w 1944 roku i wymagał wielu renowacji aż do lat 80 - tych, zanim uznano go za odrestaurowany, kiedy to oczyszczono go z pokrywającej go warstwy zanieczyszczeń .
Pozostaje dzisiaj wieża XVI -tego wieku , a część ściany powieści , wzdłuż dwóch salonach, z filarów nawy że mu pasuje. Fasada, choć znacznie zmieniona, zachowała oryginalne cechy. Z pierwotnego kościoła pozostaje krypta .
Wczesny kościół był romański. Do dziś niewiele wiadomo o nim. Drugi kościół w XVI wieku postpaństwowym składał się z jednej nawy z pięcioma przęsłami , flankowanych nawami bocznymi , prezbiterium otoczonego prawdopodobnie kaplicami, transeptu trzech przęseł od północy, a od południa może być krótszy, z wieżą, umieszczony w nawie południowej, powyżej drugiego przęsła.