sanskryt

• Wedyjski sanskryt mia dwuwargow spógosk szczelinow bezdwiczn ( / / , Upamdhamya ) i bezdwiczn spógosk szczelinow welarn ( / x / , jihvmlya ) - których uywa do momentu pojawienia si visarga oddechu przed bezdwicznymi spógoskami wargowymi i welarnymi. Oba zaginy w klasycznym sanskrycie.
• Vedic sanskryt mia dwiczny retroflex boczne spirantyczny zgodne ( / / ), która zostaa utracona w klasycznym sanskrytu.
• Wiele równolegych ksztatów i nieregularnoci, które zniweluj klasyczny sanskryt.
• Bardziej rozwinite odmiany nominalne i zaimkowe.
• Koniec z formami imiesowów i gerundów.
• Czste uywanie trybu czcego nieobecnego w klasycznym sanskrycie.
• Dwanacie form bezokoliczników, przeciw jednemu w klasycznym sanskrycie.
• Obecno akcentu wysokoci; dzi akcent tonowy mona usysze tylko w tradycyjnych pieniach wedyjskich.
• Mniej restrykcyjne zasady sandhi itp.
• Klasyczny sanskryt równie zapoyczy wiele sów z jzyków drawidyjskich.

Póno forma Vedic ju zaawansowan (nota zniknicie trybie czcym, na przykad), jako pre-classical sanskrytu, uywany na caym V ^TH lub IV ^TH  wiekach  pne. AD . Moglibymy o nim mówi jako o niedawnym terminalu wedyjskim. To wanie ten sanskryt, który Pini , prawdopodobnie pierwszy gramatyk staroytnoci (chocia jego strukturalistyczna postawa moe by owocem starszego dziedzictwa), opisuje fonologicznie i gramatycznie, w pracy z wielk precyzj i niezrównanym formalnym rygorem a do rozwinicia nowoczesnego jzykoznawstwa, wiele póniej. Ten stara si opisa w swoim traktacie, Aadhyayi , jzyk, którym si posuguje, i podkrela formuy, które uwaa za specyficzne dla hymnów wedyjskich, nie mówic tak naprawd, e s one archaiczne. Jzyk zaczyna si normalizowa.

Na III ^th  century  BC. AD , pierwsze prâkrits (lub prkta , "zwyky [jzyk]") s powiadczone, w szczególnoci dziki inskrypcjom Ashoki . Te jzyki tak oznaczone odpowiadaj dialektom mniej szlachetnym ni sanskryt, czyli jzykom wulgarnym i wernakularnym codziennego uytku, które szybko oddzieliy si od siebie i day pocztek wieloci jzyków. Subkontynent indyjski. Wszyscy ze starych indoaryjskich pocztków, kady z nich dowiadcza innej ewolucji i losu. Z takich prakrytów wywodz si m.in. wspóczesne jzyki takie jak hindi , pendabski i bengalski . Jzyki te s wulgarne tak samo jak wulgarna acina , to znaczy uywane przez lud; ich stan ycia ojczystego jzykach, wic jzyk uwaany gorszy, dlaczego dopiero w XIX ^XX  literaturze wieku we wspóczesnych jzykach zastpuje sanskrytu. Oprócz inskrypcji Ashoki, liczne cytaty w prakrycie s równie powiadczone w tekstach sanskryckich, zwaszcza w teatrze, gdzie postacie niszej rangi na ogó mówi w jzyku narodowym; zeznania te s jednak w swej istocie literackie i nie mona ich bra za dobr monet. Mona tu wycign analogi z patois uywanym w niektórych utworach Moliera , takich jak Dom Juan , uywanym do reprezentowania mowy popularnej; to, co o nim podaje, nie moe by uwaane za prawdziwe powiadczenie francuskich jzyków narodowych jego czasów, ale prawdopodobnie, mutatis mutandis , dostarczy pewnych informacji na temat tych idiomów; Molier w istocie sugeruje literack i sztuczn syntez prawdopodobnych cech jzykowych. Literatura prakrytu jest jednak reprezentowana niezalenie, ale czsto maskowana przez klasyczny sanskryt. Jednym z Prakrits The Pali , ma inny los: to zbyt sta si jzyk liturgiczny, który z buddyzmu Theravada , trudno ewoluuje i pozostaje duej uywany, jak to jest w liturgii i egzegezy do dzi. Wreszcie kanon dinizmu , napisany w prakrycie zwanym ardhamgadh , oferuje liczne wiadectwa, cho ponownie literackie, jednego z wulgarnych jzyków, którymi posugiwano si w staroytnoci Indii.

Jest w komentarzach Patadali wykonanych gramatyka panini (w ksice o nazwie Mahabhasya ), przy czym II ^th  century  BC. AD , e pojawiaj si pierwsze zarzuty: komentator udowadnia, e sanskryt jest wci ywym jzykiem, ale formy dialektyczne mog go emaliowa; uznaje si zatem istnienie prakrytów i obwinia si stosowanie wulgarnych form; pojcie normy gramatycznej pojawia si silniej i od tego momentu sanskryt zamar, by sta si sanskrytem klasycznym, ostatecznie okrelanym w tekstach sowem saskta (którego jednak nie uywa Patanjali), waciwie skoczonym, doskonale przygotowane (oznacza równie jedzenie). Jzyk, po epoce chrzecijaskiej, nie jest ju uywany w sposób naturalny, jest w caoci opisany gramatycznie i nie ewoluuje. Jest to jzyk kulturowy i religijny, nie majcy bezporedniego zwizku z jzykami wspóczesnymi, czsto uywany jako lingua franca i jako jzyk literacki (nawet przez ludy, które nie mówi jzykiem staroindyjskim, np. mówice idiomami drawidyjskimi ), a do jzyki neo-indyjska pochodzce z Prakrit wokó XIV ^th  century naprawd zaczynaj do naoenia napisane dla tego, XIX ^-tego  wieku, zastpujc sanskrytu w produkcji literackiej. Warto zauway, e Tami , jzyk drawidyjski niespokrewniony z sanskryciem, równie silny w bardzo staroytnej kulturze, konkurowa z sanskryciem znacznie wczeniej, od pierwszych wieków póniej. S jednak zapoyczenia z sanskrytu.

Histori sanskrytu mona podsumowa nastpujco:

1. Teoretyczny staroindyjski, przodek wszystkich jzyków indoaryjskich, reprezentowany jest gównie przez wedyjski, a nastpnie klasyczny sanskryt, który, zamarzajc, porzuca swój status jzyka ywego, by sta si idiomem literackim i niezmiennym;
2. kontynuujc ewolucj, staroindyjski zrodzi wiele jzyków rodkowoindyjskich zwanych pakritami , wród których pani , które ju nie bd ewoluowa;
3. wreszcie jzyk rodkowoindyjski ewoluuje w neo-indyjskie , czyli wspóczenie yjce jzyki, takie jak hindi czy bangali .

Od wieków sanskryt by jzykiem wiedzy, a take jzykiem literackim, religijnym czy filozoficznym. Jest rodkiem komunikacji ogólnej w Indiach i Azji Wschodniej, zanim rywalizuj z Persami, gdy przewaaj muzumascy wojownicy.

Pisma sanskryckie

Duga tradycja ustna czysto, czy moe stopniowo stosujc logographic lub ideograficznych symboli lub nawet oznaki sylabiczny ( via tej acrophony ) zwizane z religii, hinduizm nie trzeba ustawi swoje teksty. Jest póno, e korzystanie z Brahmi , pierwszy ( semi-syllabary wykorzystywane do dekretów z Ashoka ), a nastpnie w wielu pismach, które wywodz si z niej, jest uogólnione, do tekstów wieckich, a nastpnie wite. Kady region Indii uywa pisma, którego uywa do zapisu wasnego jzyka w celu pisania tekstów sanskryckich; Sanskryt nie ma zatem oficjalnego pisma, a przede wszystkim moe by odnotowany za pomoc rónych pósylabariuszy, które musz zatem by w stanie reprezentowa pewne fonemy, których w inny sposób nie maj zastosowania. Moemy poda przykad tej elastycznoci w uyciu pisma indyjskiego z t sam fraz sanskryck, odnotowan w kilku pisowniach:

Niech iva bogosawi tych, którzy kochaj jzyk bogów. ( Kalidasa )

Wczesnym VII ^XX  wieku , w czasach chiskiej dynastii Tang , kiedy wielki chiski buddyjski uczony Xuanzang studiowa buddyjskiej Dharmy w Indiach i Chinach, które przyniós setki pism i komentarzy, pisanie uywany Indiach i tekstów buddyjskich by skrypt zwany siddham , xtán ( / ) w jzyku chiskim.

To brytyjscy kolonici , podczas swojej supremacji, narzucili jedno z tych pism, devanagari , równie wywodzce si od brami. To wanie w Devangari wikszo sanskrytu jest napisana w Indiach iw wydaniach zachodnich.

Ponadto, dziki przekazywaniu przez buddyzm , terminy sanskryckie zostay zaadaptowane w jzyku chiskim, a nastpnie japoskim , z których pisma logograficzne twierdz, e powstay znaki fonetyczne przeznaczone do tego uytku lub uycie znaków niezalenie od ich kierunku; dlatego sanskrycki termin bodhisattwa jest oznaczany przez / , który prawdopodobnie czytano bu-dej-sat-thwa w redniochiskim (obecnie pútísduò , w skrócie as( púsà ), skd pochodzi gdzie indziej francuskie sowo pushah , zabawka na biegunach, a nastpnie wielki, brzuchaty i wytworny mczyzna). Z tych znaków tylko(TI), rysowa, a(du), zwart ziemi, maj znaczenie, które wyciska si w zwizku z przyjciem dwiku, natomiastinigdy nie zostay wykorzystane jako do tej transkrypcji i poza tym nie maj adnego znaczenia.

Wreszcie X ^th Kongres orientalistów rozliczone w 1894 roku w Genewie, a zapis aciski, który w dzisiejszych czasach, jest jedynym w literaturze zachodniej akademickiego. Jest to ta sama transkrypcja, która, nieco zwikszona, umoliwia równie transkrypcj wszystkich innych jzyków indyjskich, niezalenie od tego, czy s indoaryjskie, za pomoc tych samych symboli. Ta transkrypcja zostaa szczegóowo opisana w artykule powiconym tradycyjnej transkrypcji jzyków Indii .

Badanie na pimie o cywilizacji Indusu , na podstawie plomb i wrae fok Harappan dnia III ^th tysiclecia pne. AD skoni niektórych badaczy, zwaszcza Hindusów, do zasugerowania, e równie nie wyraa si w jzyku drawidyjskim (najbardziej rozpowszechniona opinia), ale przynajmniej w niektórych dokumentach oznaczajcych do wyrane obrzdy przedhinduskie, indoiraskie lub nawet indyjskie. -Jzyk aryjski. ^{[ref. niezbdny]}

Niedawno lingwista ^[Kto] zaproponowa równie, na podstawie czstotliwoci znaków i epigrafii porównawczej, rozpoznanie w minojskiej kreteskiej linijce A (pismo sylabiczne pierwszej poowy i poowy II ^e tysiclecia pne na Krecie ) a jzyk rodziny indoiraskiej, którego religijny poziom jzyka (stosowany do kamiennych stoów libacyjnych) bardzo przypomina staroytny sanskryt wedyjski (patrz odnoniki i linki, infra ). Teonimy, takie jak Indra, Asura, miayby tam swoje odpowiedniki (I (n) tar, Asirai), które przypominaj bóstwa Mitanni i przed-islamskiego Iranu. ^{[ref. niezbdny]}

Studium kultury wyrazu sanskrytu we Francji

Literatura sanskrycka, bdca jedn z najbogatszych na wiecie, zarówno ze wzgldu na swoj rozcigo w czasie, jak i rónorodno tematów, którymi si zajmuje, zafascynowaa wielu ludzi poza Indiami. We Francji najwaniejszymi uczestnikami wiedzy o kulturze wyrazu sanskrytu s gramatyk i indianista Eugène Burnouf (1801-1852), który w latach 1832-1852 kierowa katedr jzyka i literatury sanskryckiej w Collège de France , gramatyk i Indianista Hippolyte Fauche (ucze Burnoufa i znany z przekadu Ramayany i Mahabhâraty ), indianista Louis Renou ( 1896 - 1966 ), indianistka Madeleine Biardeau (autorka wersji Mahabhâraty wydanej w Seuil)) i oczywicie Louis Dumont nauczyciel w EPHE i Oksfordzie oraz synny autor Homo Hierarchicus .

Wanym dzieem odniesienia w jzyku francuskim, bardzo przydatna dla poznania tej kultury jest Classic Indie, Podrcznik bada Indian (2 tomy), który Renou edytowane z koleg Jean Filliozat ( 1.906 - +1.982 ).

Gówne cechy

W sanskrycie jest praca nad dwikiem, która jest fundamentalna. To s ludzie, którzy produkuj pierwsi, a nie ideologie, nie doktryny, oni produkuj muzyk. Jestemy w eksperymencie. (...) Intensywnie pracowali nad tym wymiarem dwiku, nad tym, jaki wpyw dwik wywiera na fizjologi. To jest tekst sanskrycki. I tak nauczylimy si Joga-Sutry . To przede wszystkim dowiadczenie dwikowe. Tak naprawd myl, e dwik, nie byle jaki, w aden sposób nie zapiewany, w aden sposób nie recytowany, dwik jest jedn z bezporednich dróg tam na górze .

Fonologia

Klasyczny sanskryt ma 48 fonemów:

• samogoski, w parach krótko-dugich
  • monoftongi: / a / - / /, / i / - / /, / u / - / /
  • dyftongi: / e / - / ai /, / o / - / au /
  • spógoski sylabiczne:
    • Spiranty boczne / /
    • rolki retroflex / / - / /
• spógoski
  • zwarte w odpowiednich punktach stawu biodrowego, podniebiennego, odruchowego, zbowego, dwuwargowego:
    • guchy
      • bez aspiracji: / k /, / c /, / /, / t /, / p /
      • zasysane: / kh /, / ch /, / h /, / th /, / ph /
    • dwik
      • bez aspiracji: / g /, / j /, / /, / d /, / b /
      • zasysane: / gh /, / jh /, / h /, / dh /, / bh /
    • nosowe: / /, / ñ /, / /, / n /, / m /
  • szczeliny w punktach artykulacji podniebiennej, odruchowej, zbowej, krtaniowej (dwikowej): / /, / /, / s /, / h /
  • pyny w punktach stawu podniebiennego, odruchowego, zbowego, wargowo-zbowego: / y /, / r /, / l /, / v /
  • rozszerzenie poprzedzajcej spógoski:
    • bezdwiczne przeduenie goni / /
    • rozszerzenie nosa / /

Gramatyka

Morfologia

Sanskryt jest jzykiem fleksyjnym .

Czasowniki s odmieniane wedug trzech gosów ( czynny , redni , bierny ), trzech trybów ( oznaczajcy , fakultatywny , rozkazujcy ), czterech systemów czasowych i aspektowych  :

• obecny ( obecny , niedoskonay ),
• przyszo ( przyszo , warunkowa ),
• aorys ,
• idealny

i trzy osoby .

Istniej równie formy bezokolicznika i rzeczownika odsownego , a take dla rónych trybów procesu ( czstotliwoci , przyczynowoci itd.). Fleksja uywa przedrostków , przyrostków i wrostków , a take powtórze i ablaut .

Te rzeczowniki i zaimki zna trzy rodzaje ( mski , kobiecy , nijakie ) oraz trzy numery ( w liczbie pojedynczej , podwójnej , w liczbie mnogiej ) i osiem przypadków ( mianownik , woacz , biernik , instrumentalny , celownik , ablacji , dopeniacz oraz miejscownik ). Fleksja wykorzystuje afiksacj i zmian samogosek .

Jzyk posiada cechy aglutynacyjne w budowie wyrazów zoonych, takich jak niemiecki .

Skadnia

Kolejno sów w sanskrycie jest stosunkowo wolna z tendencj do SOV .

Bibliografia

• Jules Bloch , Indoaryjczyk , Geuthner, Pary, 1965.
• Chauduri, SK (2011). Sanskryt w Chinach i Japonii. New Delhi, Midzynarodowa Akademia Kultury Indyjskiej i Aditya Prakashan.
• Pierre-Sylvain Fillozat, Le sanskryt , Presses Universitaires de France - PUF, 30 czerwca 2010
• Louis Renou , Historia jzyka sanskrytu , Wydania MAK, 1956 19
• Louis Renou, Klasyczne Indie , tom.  1, Pary, 1985
• Rajiv Malhotra (2016), Bitwa o sanskryt: martwy czy ywy, ucisk czy wyzwolenie, polityczny czy wity (Wydawca: Harper Collins Indie; ( ISBN  978-9351775386 ) )
• Nadine Stchoupak , Chrestomathie sanskrite , przedmowa Louis Renou, publikacja Instytutu Cywilizacji Indyjskiej, Librairie d'Amérique et d'Orient, Adrien Maisonneuve, nastpca Jean Maisonneuve, Pary, 1977, 88 stron (zawiera rzadko: leksykon jzyka francuskiego do sanskrytu) .

Gramatyka

• Alix Desgranges, Gramatyka sanskrycko-francuska , tom.  1-2, W Imprimerie Royale, Pary, 1845, 1847.
• Louis Renou , Gramatyka sanskrytu , Pary 1935.
• Louis Renou, Gramatyka wedyjska , Pary 1952.
• Louis Renou, Podstawowa gramatyka sanskrytu , 109 stron, Librairie d'Amérique et d'Orient, Adrien Maisonneuve, J. Maisonneuve, succ., Pary 1978.
• Louis Renou, gramatyki sanskrytu ( 3 ^th  Edition), J. Maisonneuve, Paris, 1996 ( ISBN  2-7200-0941-5 ) .
• Jan Gonda , profesor na Uniwersytecie w Utrechcie, Podrcznik podstawowej gramatyki jzyka sanskrytu . Przetumaczone z czwartego wydania na jzyk niemiecki przez Rosane Rocher. EJ Brill, Leiden i Adrien Maisonneuve, Pary 1966 (  red. Poprawione i poprawione 1997, przedruk 2002).
• Jean Varenne , profesor na Uniwersytecie Prowansji, Grammaire du sanskrit 128 stron, Presses Universitaires de France, coll.  "Que sais-je" n ^O  1416, Pary 1971 ( ISBN  978-2-13-035894-7 ) . [ przeczytaj online  (strona konsultowana 25 maja 2021 r.)]
• Sylvain Brocquet, Podstawowa gramatyka i praktyka klasycznego sanskrytu, z poprawionymi wiczeniami i tekstami , Bruxelles, Safran (edycje) , coll.  Jzyki i kultury staroytne,2010, 544  s. ( ISBN  978-2-87457-020-9 )
• Manfred Mayerhofer (tumaczenie Fabrice Duvinage), Gramatyka sanskrytu wraz z objanieniami jzykoznawstwa porównawczego , 62 s.

Leksykony

• (en) Monier Monier-Williams , Sownik sanskrycko-angielski , Oxford , 1899 (opublikowany online przez Uniwersytet w Kolonii pod tytuem Monier-Williams Sanskrit-English Dictionary - Revision 2008 ).
• N. Stchoupak, L. Nitti i Louis Renou, Sownik sanskrycko-francuski , 897 stron, Librairie d'Amérique et d'Orient, Jean Maisonneuve Successeur, Pary 1932, przedruk 1987 (przedruk, 2008) ( ISBN  2-7200-1049- 9 )
• (en) RS McGregor, Oxford Hindi-English Dictionary , 1083 strony, Oxford University Press , Delhi, 1993 (przedruk 2002) ( ISBN  0-19-864339-X )
  Ta praca zawiera wiele sów sanskryckich w transliteracji dewanagari i genewskiej .
• Gérard Huet , Dziedzictwo sanskrytu Sownik sanskrycko-francuski [PDF] i [1] , 994 strony w formacie PDF (online od 10 grudnia 2008). Ostatnia aktualizacja: wersja 3.20, na1 ^st grudzie +2.019. Skonsultowano si z23 grudnia 2019 r..

Teksty

• Sylvain Brocquet, Chrestomathie sanskrite , Bruxelles, Safran (wyd.) , coll.  Jzyki i kultury staroytne,2020( ISBN  978-2-87457-114-5 ).

Uwagi i referencje

Zobacz równie

Powizane artykuy

• lingwistyczny
  • lista jzyków
    • jzyki wedug rodziny
      • Jzyki indoeuropejskie
        • Jzyki indoiraskie
          • Jzyki indo-aryjskie
    • jzyki wedug obszaru geograficznego
      • jzyki w Indiach
        • prakryt
        • hinduski
• nacisk wedyjski
• zasady sandhi
• Transkrypcja dewanagari
• Lista uniwersytetów sanskryckich w Indiach  (w)

Linki zewntrzne

• (en) Arkusz jzyka sanskrytu[san] w lingwistycznej  bazie danych Ethnologue .
• (en) Arkusz jzyka sanskrytu[sans1269] w lingwistycznej  bazie danych Glottolog .
• (en) róda informacji o sanskrycie na stronie internetowej OLAC .
• Gérard Huet , Sownik francusko-sanskrycki [PDF] oraz do konsultacji online [2] . Skonsultowano si z1 ^st grudzie +2.019.
• O pocztkach jogi-sutry z Michelem Angotem, Nowe cieki Wiedzy , Program cieki Filozofii, prezentowany przez Adèle Van Reeth , Kultura Francji,20 padziernika 2016, 50  min . Prowadzcy: Michel Angot ( posuchaj online ).