Quneitra (ar) القنيطرة | ||
Quneitra we wrześniu 2001 roku | ||
Administracja | ||
---|---|---|
Kraj | Syria | |
Mouhafadha ( محافظة ) | Kuneitra | |
Demografia | ||
Populacja | 37022 mieszk . (2009) | |
Geografia | ||
Informacje kontaktowe | 33 ° 10 ′ 07 ″ północ, 35 ° 52 ′ 12 ″ wschód | |
Wysokość | 942 m |
|
Lokalizacja | ||
Geolokalizacja na mapie: Syria
| ||
Quneitra (pisane również al-Qunaytirah ' , Qunaitira lub Kuneitra ) ( arab . القنيطرة ) to miasto duchów położone na Wzgórzach Golan w Syrii, około tysiąca metrów nad poziomem morza. Zostało założone w czasach Imperium Osmańskiego, aby służyć jako miasto postojowe na trasie karawan do Damaszku .
Plik 10 czerwca 1967, ostatniego dnia wojny sześciodniowej armia izraelska przejęła kontrolę nad miastem. Został odzyskany przez armię marokańską w 1973 roku podczas wojny Jom Kippur , ale Izrael odzyskał kontrolę podczas kontrofensywy wCzerwiec 1974. Miasto zostało prawie całkowicie zniszczone przed wycofaniem się Izraela w 1974 roku na mocy porozumienia o zawieszeniu broni. Rząd syryjski zdecydował się pozostawić Quneitra taką, jaka jest, na dowód jej zniszczenia. Od tego czasu znajduje się w strefie zdemilitaryzowanej oddzielającej Syrię od Golanu, wciąż znajdującej się pod izraelską kontrolą, w bliskiej odległości od granicy, która de facto oddziela oba kraje.
Quneitra jest stolicą prowincji Kuneitra , podziału administracyjnego w południowo-zachodniej Syrii, obejmującego również część Golanu okupowaną przez Izrael. Ale od czasu jego zniszczenia administracja gubernatora została przeniesiona do miejscowości Madinat al-Baath .
Quneitra znajduje się w wysokiej dolinie na Wzgórzach Golan na 1010 m n.p.m. Od zachodu miasto jest zdominowane przez Wzgórza Golan kontrolowane przez Izrael, aw szczególności przez górę Har Bental . Obszar otaczający Quneitra składa się ze starożytnych strumieni lawy oddzielonych kilkoma stożkami wulkanicznymi, które osiągają wysokość 150-200 metrów nad poziomem równiny. Te wzniesienia wulkaniczne odegrały istotną rolę jako punkty obserwacji i ostrzału podczas konfliktów, które miały miejsce w regionie, w szczególności podczas wojny Jom Kippur. Żyzność gleb wulkanicznych umożliwiła również uprawę pszenicy i pasterstwo.
Położenie tej miejscowości na szlaku handlowym spowodowało duże zróżnicowanie populacji. Na początku XX th wieku, był zaludnione głównie przez Czerkiesów , muzułmanów od Kaukazu . Po odzyskaniu przez Syrię niepodległości miasto liczyło 20 000 mieszkańców, głównie Arabów . Po opuszczeniu miasta w 1967 roku i jego zniszczeniu, ludność rozproszyła się po pozostałej części Syrii. Jej jedynymi mieszkańcami są żołnierze syryjscy, którzy zapewniają bezpieczeństwo okolicy.
Obszar Quneitra był zamieszkany od kilku tysiącleci. Odkrycie narzędzi krzemiennych rzeźbione przez Levallois metody charakterystyczne dla branży lithic w Kultura Mustierska potwierdza obecność łowców-zbieraczy na Bliskim paleolitu w okolicy.
W okresie rzymskim i bizantyjskim istniało małe miasteczko, które służyło jako przystanek na trasie między Damaszkiem a Palestyną. Przyjmuje się, że święty Paweł przechodził przez tę miejscowość, udając się z Jerozolimy do Damaszku. Miejsce nawrócenia św. Pawła jest tradycyjnie utożsamiane z miejscowością Kobab niedaleko Quneitry.
Nowoczesne miasto wyrosło wokół jądra składającego się z karawanseraju osmańskiego zbudowanego z kamieni ze starożytnego miasta. W XX th century Al-Kunajtira stał się centrum administracyjnym sektor Golan zaludnione głównie przez Czerkiesów. Po odzyskaniu niepodległości przez Syrię i Izrael, odpowiednio w 1946 i 1948 r., Miasto zyskało duże znaczenie strategiczne ze względu na swoje kluczowe położenie na drodze łączącej oba kraje 64 km od granicy. Następnie stało się dobrze prosperującym miastem kupieckim, a jego populacja potroiła się po utworzeniu garnizonu wojskowego.
Izraelskie zajęcie Quneitry miało miejsce w chaotycznych okolicznościach dnia 10 czerwca 1967, ostatni dzień wojny sześciodniowej . Postęp Izraelczyków z północnego zachodu spowodował rozmieszczenie pod masowym ostrzałem wojsk syryjskich na północ od miasta w celu ochrony drogi do Damaszku . O 8:45 syryjskie radio omyłkowo ogłosiło upadek miasta. Spanikowana tą wiadomością armia syryjska zamieniła swoje ponowne rozmieszczenie w chaotyczny odwrót wzdłuż drogi do Damaszku. Chociaż odmowa radiowa została nadana dwie godziny później, IDF wykorzystała ten błąd, aby faktycznie zająć miasto. Brygada pod dowództwem generała majora Alberta Mendlera wkroczyła do Quneitry o 14:30 i odkryła, że jest całkowicie opuszczona, a tu i ówdzie leży sprzęt wojskowy.
Zawieszenie broni ogłoszone późnym popołudniem pozostawiło miasto pod kontrolą Izraela. Po podboju doszło do grabieży . Przedstawiciel ONZ, który odwiedził miasto w rLipiec 1967zgłosił, że wyglądało na to, że prawie każdy sklep został otwarty i splądrowany. Chociaż rzecznicy izraelscy powiedzieli przedstawicielowi ONZ Nilsowi-Goranowi Gussingowi, że Quneitra została splądrowana przez Syryjczyków podczas ich odwrotu, co uważali za mało prawdopodobne ze względu na bardzo krótkie ramy czasowe. Izraelczyków do miasta kilka godzin później. Dochodzi do wniosku, że odpowiedzialność za to splądrowanie miasta Quneitra na dużą skalę spoczywa w dużej mierze na siłach izraelskich. Opuszczone miasto pozostawało w rękach Izraela przez sześć lat.
Podczas pierwszych dwóch dni wojny Jom Kippur w 1973 r. Quneitra została na krótko zajęta przez Syryjczyków wspomaganych przez Królewskie Marokańskie Siły Zbrojne (FAR) pułkownika „Aqid El Allam, zanim zostali zepchnięci podczas kontrofensywy. Izrael. Ten ostatni zajmował go do początkuCzerwiec 1974, data powrotu pod kontrolę syryjską cywilną po podpisaniu umowy o wycofaniu się 31 maja 1974. Miasto powinno teraz znajdować się na zachodnim krańcu zdemilitaryzowanej ziemi niczyjej rozciągającej się wzdłuż wschodniego krańca Wzgórz Golan. To przekazanie zostało skrytykowane przez niektórych Izraelczyków za kolonizacją, a także przez Likud i Narodową Partię Religijną, która była temu przeciwna. Osada została nawet założona na obrzeżach Quneitry na krótki okres (por. Keshet ). Porozumienie przewidywało ponowne zaludnienie Quneitry w celu udowodnienia pokojowych zamiarów Syryjczyków, co jest świadectwem dobrych intencji nakłaniania Izraela do dalszego wycofywania się.
Zwolnienie nastąpiło w dniu 6 czerwca 1974. Plik26 czerwcaPrezydent Syrii Hafez al-Assad udał się do Quneitry, gdzie obiecał odbudowę miasta i zażądał wycofania się z okupowanych terytoriów.
Po wycofaniu się Izraela okazało się, że znaczna część miasta została zdewastowana. Reporterzy towarzyszący syryjskim uchodźcom wracającym do Quneitry w rLipiec 1974opisali, co tam widzieli. Korespondenci Time Magazine powiedzieli, że wszystkie budynki zostały zniszczone, na ziemi, jakby uderzone dynamitem. Inny korespondent dokonał tego opisu:
„Dziś miasto jest nie do poznania. Domy z dachami leżącymi na ziemi wyglądają jak nagrobki. Część gruzu pokryta jest świeżą ziemią osuszoną buldożerami. Wszędzie są resztki mebli, fragmenty narzędzi kuchennych czy pozostałości gazet hebrajskich z pierwszego tygodnia czerwca. Na kilku wciąż stojących ścianach widnieją słowa: „Będzie kolejna runda, chcesz Quneitra, zniszczysz ją”. "
Miasto zostało podobno splądrowane przez izraelskich żołnierzy. Meble są następnie sprzedawane wykonawcom. Domy, kiedyś opróżnione, zostały zniszczone przez buldożery i traktory. Do dziś płaskowyż pozostaje pokryty gruzem. The Rough Guide To Syria tak opisuje miasto: „Pierwszy widok spłaszczonych domów na obrzeżach Quneitry jest najbardziej dramatyczny. Wizja nietkniętych dachów spoczywających na kupie gruzu pozostawia wrażenie implozji. "
Izrael twierdzi, że zniszczenia w Quneitra były wynikiem pojedynków artyleryjskich. Raporty twierdzą, że miasto zostało zniszczone na długo przed wycofaniem izraelskiego jako ciągu Times stanach korespondentów na 6 maja : „Miasto jest zniszczona i opuszczona po 7 latach wojny i opuszczenia, wygląda jak miasto nawiedziło trzęsienie ziemi o glinianym. Jeśli Syryjczycy odzyskają miasto, będą musieli zademonstrować ogromny wysiłek odbudowy. Prawie każdy budynek jest poważnie uszkodzony ”.
Bezpośrednim dowodem na stan miasta jest film nakręcony 12 maja przez zespół z Wielkiej Brytanii, w skład którego wchodził dziennikarz Peter Snow (w środku ) . Relacjonował dla kanału ITN . Po raz kolejny, według korespondenta Timesa , widzowie mieli panoramiczny widok na stan miasta opuszczonego przez Syryjczyków od 1967 roku . W tym czasie widzimy, że niektóre budynki nadal stoją, a po wycofaniu się bardzo niewiele. Wreszcie szkody wyrządzone budynkom nie przypominały tych zadawanych przez ostrzał artyleryjski czy bombardowania samolotów. Sposób ułożenia dachu dawał jedynie pomysł na wysadzenie go od wewnątrz. Korespondent w ten sposób wywnioskował, że większa część zniszczeń miała miejsce po 12 maja, kiedy nie było już walk w Quneitra.
ONZ następnie postanowił utworzyć komisję śledczą do zbadania izraelskich praktyk w zakresie praw człowieka, w szczególności wobec okupowanych populacji. Z raportu wynika, że armia rzeczywiście dokonała ogromnych zniszczeń przed wycofaniem się. Wniosek ten został przyjęty przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych . Ten ostatni głosował za29 listopada 1974rezolucja wskazująca, że zniszczenie Quneitry wiązało się z poważnym naruszeniem Czwartej Konwencji Genewskiej o ochronie osób cywilnych w czasie wojny i zdecydowała o skazaniu Izraela przy marginesie 93 głosów przy 8 przeciw i 74 wstrzymujących się. Komisja Praw Człowieka ONZ potępiła także zniszczenia i umyślnego dewastację Al-Kunajtira w uchwale podjętej w dniu22 lutego 1975marginesem 22 głosów. Jedyny sprzeciw ze strony Stanów Zjednoczonych i dziewięć osób wstrzymało się od głosu.