C-101

C-101 / YJ-1
(NATO: CSS-C-5 „Saples” )
Prezentacja
Typ pocisku Średniego zasięgu anty-statek i powietrzem
do powierzchniowym pocisku
Budowniczy Hongdu Aviation Industry Corporation
Rozlokowanie od końca lat 80-tych
Charakterystyka
Silniki 2 x proszkowe
akceleratory (przyspieszenie)
2 x silniki strumieniowe
(przelot)
Msza przy starcie powietrze-powierzchnia: 1500  kg
powierzchnia-morze: 1850  kg
Długość 5,80  m
Średnica 54  cm
Zakres 1,20  m
Prędkość Mach 1,7 ~ 2,0
Zakres 45  km
Wysokość przelotowa 50  m
(lot rejsowy)
Ładowność 300  kg półperforowanie
Poradnictwo nawigacja inercyjna
(lot przelotowy)
aktywny radar dopplerowski impulsowy
(faza końcowa)
Detonacja opóźniony wpływ
Uruchom platformę samoloty, statki

C-101 jest naddźwiękowy anty-okręt rakietowy, który może zostać uruchomiony z powietrza, okrętów i obiektów nośnych gruntów.

Ikona podkreślająca znaczenie tekstu Wiele zachodnich źródeł opisuje C-101 / YJ-1 (CSS-C-5 "Saples" ) i SY-2 / FL-2 (CSS-N-5 "Sabbot" ) jako jeden i ten sam pocisk. Jednak ze zdjęć widać, że są to w rzeczywistości dwa bardzo różne układy.

Historyczny

C-101 jest pierwszym chińskim pociskiem manewrującym zaprojektowanym całkowicie lokalnie.

Kierowany przez inżyniera Lianga Shoupana (梁 守 磐), również twórcę innego pocisku przeciwokrętowego, C-301 , projekt i rozwój C-101 rozpoczęto pod koniec lat 70. XX wieku z zamiarem zastąpienia starego HY-2. (NATO: CSS-N-2 „Seersucker” ) i YJ-6 (NATO CAS-1 „Kraken” ) pociski , które następnie stają się przestarzałe. Chiński Navy przetestował C-101 anty-statek pocisk na Hoku i Huang- statków klasy rakiet . Te ostatnie są wyposażone w 4 wyrzutnie rakietowe, podczas gdy mniejsze okręty mają tylko 2. Wersja powietrzna byłaby przenoszona przez bombowce H-5 , Xi'an H-6 i Harbin SH-5 , Chińczycy przewidzieli wówczas zwiększenie tych zdolności. do wszystkich samolotów dostępnych w jego ekwipunku.

Charakterystyka

Generał

Oficjalne oznaczenie pocisku to YJ-1 , natomiast C-101 to wewnętrzne oznaczenie producenta, nadane również przez Chińczyków jako oznaczenie pocisku na rynku eksportowym. „YJ” to skrót od „Ying Ji” (w języku chińskim  : „鹰 击” ), co oznacza „atak orła” . Jego oznaczenie NATO to CSS-C-5 „Saples” .

Powietrzna i morska wersja pocisku zawiera system kontroli wystrzału dostosowany do ograniczonej przestrzeni dostępnej na statkach i samolotach, w przeciwieństwie do przybrzeżnych wersji Silkworm pierwszej generacji, SY-2 i ich wersji eksportowej FL-2, które mają oddzielne systemy w kilku modułach ( radary , generatory, stacje operatorskie itp.), oddalone od siebie, aby zmniejszyć potencjalne uszkodzenia, które spowodowałyby atak wroga na ich lokalizację.

Specyfikacja techniczna

Pocisk jest wyposażony w parę rozpylanych przyspieszaczy prochowych, które zwiększają jego prędkość do wartości 1,8 Macha , z którego zapalają się silniki strumieniowe i wprawiają go w przelot z prędkością 2,0 Macha . Te dwa silniki, każdy umieszczony po jednej stronie kadłuba pocisku, mają ciąg 180  kN i są zasilane 200  kg paliwa lotniczego ( nafty ). Po zrzuceniu z samolotu nie ma dopalacza prochu i spada około 60  m przed zapaleniem dwóch strumieni strumieniowych. Wyposażony w pół-perforujący ładunek wojskowy o wadze 300  kg z opóźnionym uwolnieniem, leci na wysokości 50  m , zanim zejdzie na wysokość 5  m nad powierzchnię, zbliżając się do 3  km od celu. Zderzył się z kadłubem statku tuż nad jego linią wodną.

Jest sterowany przez aktywny pulsacyjny radar dopplerowski pracujący w paśmie J (od 12 do 18  GHz ). Nawet jeśli Chińczycy twierdzą, że można by również zastosować inne głowice naprowadzające, takie jak systemy telewizyjne lub na podczerwień , ta możliwość pozostaje niepewna ze względu na niedawną dostępność nowych rosyjskich pocisków przeciwokrętowych. Uruchamiane hydraulicznie samoloty typu „kacze” zapewniają kontrolę pochylenia pocisku, podczas gdy powierzchnie sterujące ogonem są odpowiedzialne za kierowanie nim w osiach odchylenia i przechylenia. Niezwykłą cechą tego pocisku są pionowe płetwy grzbietowe i brzuszne.

C-101 ma mniejszą prędkość i wyższą wysokość przelotową niż większość innych pocisków przeciwokrętowych tego dnia, takich jak P-270 Moskit , i dlatego jest stosunkowo podatny na przechwycenie, ale tę słabość częściowo wypełnia węższy radar równoważna powierzchnia i słabsza sygnatura w podczerwieni . Te same korzystne cechy przytacza się, porównując pociski serii Silkworm , które same mają mniejszą prędkość i większą wysokość niż C-101. W rezultacie C-101 był znacznie szerzej używany w siłach chińskich niż jego kuzyn C-301 , o bardziej imponujących rozmiarach. Jego głównym celem było zapewnienie sił powietrznych tymczasowego rozwiązania w oczekiwaniu na pojawienie się najnowszych modeli rosyjskich pocisków naddźwiękowych , takich jak Kh-31 . Zapewnił również dość prostą aktualizację dla starszych statków rakietowych, takich jak okręty Heku , poprzez zastąpienie oryginalnie zainstalowanych na pokładzie Jedwabników .

Uwagi i odniesienia

  1. (en) Federation of American Scientists, „  C-101 / YJ-16, CSS-C-5 SAPLES, SY-2 / FL-2, CSS-N-5  ” , na stronie web FAS.org,10 sierpnia 1999(dostęp 16 października 2013 ) .
  2. (en) Dr. Carlo Kopp i Dr. Martin Andrew, „  Pociski samosterujące PLA - HIAC C-101 / YJ-16 / CSS-C-5 Saples: Raport techniczny APA-TR-2009- 0803  ” , w witrynie Air Power Australia ,sierpień 2009(dostęp 20 października 2013 ) .
  3. (w) John Pike, „  Chinese Conventional Missiles  ” , Federation of American Scientits na stronie internetowej FAS.org,10 sierpnia 1999(dostęp 20 października 2013 ) .
  4. (w) Dimitris V.Dranidis, „  C-101 (Fei Long-2)  ” , encyklopedia Harpoon Databases (dostęp 21 października 2013 ) .

Zobacz też

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne