Ye Mingchen | |
Ye Mingchen w Kantonie | |
Funkcje | |
---|---|
Wicekról Liangguang i cesarski komisarz dynastii Qing | |
1852 - 1856 | |
Poprzednik | Xu guangjin |
Następca | Huang Zonghan |
Biografia | |
Imię urodzenia | Ye Mingchen |
Przezwisko | Commission Yeh (wśród Brytyjczyków) |
Data urodzenia | 21 grudnia 1807 |
Miejsce urodzenia | Hanyang , prowincja Hubei ( Imperium Qing ) |
Data śmierci | 9 kwietnia 1859 |
Miejsce śmierci | Kalkuta ( British Raj ) |
Narodowość | chiński |
Tata | Ye Zhishen |
Religia | Taoizm |
Rezydencja | Kanton |
Ye Mingchen (21 grudnia 1807 - 9 kwietnia 1859) był wyższym chińskim urzędnikiem dynastii Qing , znanym z oporu wobec wpływów brytyjskich w Kantonie ( Guangzhou ) po pierwszej wojnie opiumowej , za którą został awansowany na wicekróla Liangguang, oraz ze swojej roli w wybuchu drugiej wojny opiumowej po incydencie ze Arrow .
Ye Mingchen urodził się w wyuczonej rodzinie w prowincji Hubei . Jego ojciec, Ye Zhishen 葉志 詵 był znawcą antyków. Otrzymał stopień juren舉人 w 1837 r., Stopień jinshi "lub" najwyższy stopień "w 1835 r., Po czym na krótko objął stanowisko kompilatora w szkole elity cesarskiej: Academy. Hanlin 翰林院. W 1838 roku Ye otrzymał swoją pierwszą oficjalną nominację na prefekta Xing'an w prowincji Shaanxi , a następnie szybko awansował w służbie cywilnej dynastii Qing . W następnych latach był stewardem obwodu w Yanping w prowincji Shanxi , inspektorem soli w Jiangxi , komisarzem nadzoru w Yunnan i komisarzem finansowym najpierw w Hunan , później w Gansu. I wreszcie w Guangdong , gdzie w 1848 r. Został gubernatorem. rok, w którym wybuchł bunt Taiping .
Około 1850 roku Ye Mingchen i jego ojciec utworzyli stowarzyszenie na zachodnich przedmieściach Kantonu w celu kultu Lü Dongbina (jednego z Ośmiu Taoistycznych Nieśmiertelnych ), znanego z pomagania zwykłym ludziom i uzyskiwania dostępu do wniosków medycznych. Doniesiono, że Ye od czasu do czasu angażował wojska do walki, na podstawie wiadomości, które miał rzekomo mieć z Lu. Niektórzy obserwatorzy korelują niedostateczne przygotowanie obrony, zbytnią pewność siebie i łatwość, z jaką Brytyjczycy zajęli Kanton, z jego okultystycznymi wierzeniami taoistycznymi i wiarą w wróżbiarstwo.
Jako gubernator Guangdong Ye stanął w obliczu kryzysów zarówno wewnętrznych, jak i zewnętrznych. Brytyjscy kupcy twierdzili, że ich prawo do pobytu w mieście Kanton zostało zagwarantowane Traktatem z Nanjing . Rzeczywiście, traktat różni się nieco w wersji angielskiej i chińskiej, przy czym ta ostatnia upoważnia cudzoziemców jedynie do czasowego przebywania w portach otwartych na mocy traktatu. Wstałeś i odmówiłeś przyjęcia brytyjskich żądań.
W nagrodę za jego pozorny sukces w zamknięciu Kantonu przed Brytyjczykami, Ye awansował na wicekróla Liangguang, a także komisarza cesarskiego w 1852 roku, czyniąc go najwyższym urzędnikiem w stosunkach z Zachodem. Ye Mingchen stanowczo sprzeciwiał się żądaniom brytyjskim, ale nie mógł się im przeciwstawić militarnie.
Konflikt z Imperium Brytyjskim wybuchł w 1856 r., Kiedy to w 1856 r. Doszło do incydentu ze strzałą, w którym Yu pochwycił chińską lorchę podejrzaną o piractwo ( Arrow) , która pływała pod brytyjską flagą i została rzekomo zarejestrowana w Hongkongu w momencie jego aresztowania. W tym czasie Yu stłumił bunt i stracił dziesiątki tysięcy rebeliantów. Jego troska o statki renegatów była zatem zrozumiała, ale brytyjski konsul Harry Parkes natychmiast zażądał zwolnienia załogi i formalnych przeprosin (później okazało się, że Parkes był w pełni świadomy, że nagranie „ Strzały wygasło). Parkes i sir John Bowring byli przekonani, że ten incydent może dać Brytyjczykom i Francuzom pretekst do wezwania ich flot i casus belli na to, co będzie drugą wojną opiumową .
W październiku brytyjskie okręty wojenne otworzyły ogień do Kantonu, skupiając swój ogień na rezydencji Ye, ale w grudniu Ye nadal odmawiał poddania się żądaniom negocjacji brytyjskich i francuskich oraz roszczeniom o odszkodowanie za spalony majątek zagraniczny przez uczestników zamieszek. W tym samym czasie angielski premier Lord Palmerston określił Ye w parlamencie jako „nieludzkiego potwora” i uznał go za odpowiedzialnego za egzekucję 70 000 Chińczyków. Jednak Richard Cobden stanął w jego obronie, witając swój „łagodny i pojednawczy” ton nawet po brytyjskich atakach na jego rezydencję.
Pod koniec grudnia alianckie bombardowania Kantonu podpaliły miasto. Będąc u progu zagłady buntu w prowincji Guangxi , nie odważyłeś się repatriować swoich wojsk i miasto szybko upadło. Harry Parkes ścigał Ye ulicami Kantonu, a Brytyjczyk George Wingrove Cook donosił, że Parkes znalazł szczególną przyjemność w upokorzeniu Ye. Parkes powiedział: „To była moja gra ” i znalazł coś, co raport opisał jako „bardzo duży człowiek rozważający wyczyn przedostania się przez tylną ścianę yamena ”. Brytyjczyk przywiózł go z powrotem jako jeńca wojennego (co było naruszeniem procedury dyplomatycznej) do Fort William ( Kalkuta ) w Indiach Brytyjskich , gdzie zmarł rok później na chorobę w Tolly Gunge na przedmieściach Kalkuty. . Szczątki Ye zostały odesłane do Chin w celu pochówku.
Społeczność kantońska wychwalała nieustępliwość Ye Mingchena wobec Brytyjczyków, ale także kpiła z jego niezdolności do stawiania oporu na polu bitwy. W Kantonie (Guangzhou) było to znane jako „ sześć razy nie ”: „nie, nie chciał walczyć; nie, nie zawarł pokoju; nie, nie zorganizował obrony; nie, nie chciał nie umrzeć; nie, nie chciał się poddać; i nie, nie miał zamiaru uciekać ”. (不 戰 、 不 和 、 不 守 、 不死 、 不 降 、 不 走buzhan, buhe, bushou, busi, buxiang, buzou )
Na krótko zyskałeś przychylność cesarza Xianfenga , ale straciłeś je wraz z wybuchem działań wojennych. Współczesna brytyjska opinia publiczna uważa „Komisarza Yeh” za uosobienie chińskiej ksenofobii i często był on karykaturowany w angielskich mediach. Ale jego wizerunek na Zachodzie nie był jednogłośnie negatywny. Na przykład niemiecki pisarz Theodor Fontane , który dowiedział się o Ye podczas pracy w Londynie pod koniec lat pięćdziesiątych XIX wieku, był wzruszony jego losem, a później opublikował esej o urzędniku.
Oficjalna historiografia chińska od dawna obwinia Ye o przyspieszenie drugiej wojny opiumowej, ale teraz jest on często okrzyknięty jednym z pierwszych chińskich patriotów, a ku jego pamięci wzniesiono pomnik w Kantonie .
Wykonano szkic Ye schwytanego i uwięzionego na pokładzie HMS „ Nieelastyczny”, aby przedstawić go jako ohydnego potwora. Był szeroko rozpowszechniany jako brytyjska propaganda, aby usprawiedliwić drugą wojnę opiumową.