Akademia Hanlin (翰林院, pinyin : Hanlin Yuan , „Instytut Las szczotki”) została założona przez Tang Taizong (Li Shimin) (599-649) jako instytut naukowy - Program „Szkoły Studiów Literackich”, ale w rzeczywistości tajnym rada cesarska - została zinstytucjonalizowana w 718 roku za panowania cesarza Xuanzonga z dynastii Tang z zadaniem formatowania oficjalnych dokumentów zgodnie z interpretacją klasyków konfucjańskich . Po reformie w 725 r. Był konsultowany przy wyborze najwyższych urzędników. W drugiej połowie VIII XX wieku rekrutację Akademii jest na test. Została założona w stolicy, Bianliang (Kaifeng), w 984 roku. Akademia w Kaifeng znajdowała się wówczas niedaleko rezydencji cesarza, w cesarskiej dzielnicy.
Za panowania Xuanzong , po bardzo trudnym okresie kabały cesarzowej Wu Zetian , Akademia została ponownie złożona z nowych ludzi, otwartych dla uczonych znanych ze swoich cech artystycznych, filozofów, wiedzy naukowej i religijnej. Są przedstawiani w kolegiach literaturoznawstwa jako „urzędnicy oczekujący na rozkazy w Hanlin”. Później najwybitniejsze osobistości Akademii są określane jako „Urzędnicy pozostający do dyspozycji cesarza w Hanlin”. Za panowania Północnej dynastii Song (960-1127) , cesarz Song Huizong (1100-1125) utworzył Hanlin Academy of Painting , oddział Akademii Hanlin , który następnie w niezwykle precyzyjny sposób zorganizował ją za jego panowania.
Budynki przeszły całkowitą renowację w 1744 roku za cesarza Qianlonga z Qing . Wydany z tej okazji bankiet upamiętnia obraz w Muzeum Cernuschi , który daje doskonały obraz ówczesnej Akademii.
Akademia i jej biblioteka zostały prawie całkowicie zniszczone przez pożar wywołany przez siły chińskie podczas ataku na brytyjskiego okupanta podczas Rebelii Bokserów . Część Encyklopedii Yongle'a została w ten sposób zniszczona.
Akademia została zamknięta na stałe w czasie chińskiej rewolucji 1911 roku .