William Butler Yeats

William Butler Yeats Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej William Butler Yeats sfotografowany przez Alice Boughton w 1903 roku . Kluczowe dane
Narodziny 13 czerwca 1865
Sandymount ( Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii )
Śmierć 28 stycznia 1939
Roquebrune Cap Martin ( Francja )
Podstawowa działalność Poeta , dramaturg
Nagrody Nagroda Nobla w dziedzinie literatury ( 1923 )
Autor
Język pisania język angielski
Ruch Symbolizm

William Butler Yeats (wymów / ˈjeɪts /) to urodzony w Irlandii irlandzki poeta i dramaturg 13 czerwca 1865w Sandymount ( Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii , obecnie hrabstwo Dublin , Irlandia ) i zmarł dnia28 stycznia 1939w Roquebrune-Cap-Martin ( Alpes-Maritimes , Francja ).

Syn malarza Johna Butlera Yeatsa , był jednym z inicjatorów odrodzenia literatury irlandzkiej i współzałożycielem, wraz z Lady Gregory , Abbey Theatre w 1904 roku w Dublinie . Otrzymał literacką Nagrodę Nobla w 1923 roku . Yeats był także senatorem Wolnego Państwa Irlandzkiego ( Seanad Éireann ) przez dwie kadencje.

Jego wczesne prace aspirowały do ​​romantycznego bogactwa, o czym opowiada jego zbiór opublikowany w 1893 roku Celtic Twilight , ale po czterdziestce, zainspirowany stosunkami z modernistycznymi poetami, takimi jak Ezra Pound, oraz w związku z zaangażowaniem w irlandzki nacjonalizm , ewoluował w bezkompromisową nowoczesność. styl. Pod koniec życia zwraca się ku językowi potoczności, wbrew pewnej współczesnej elitarności , poszukując poetyckiego pisma „tak bezpośredniego i naturalnego jak rozmowa”.

Biografia

Młodość

William Butler Yeats urodził się w protestanckiej rodzinie pochodzenia anglo-irlandzkiego . Był najstarszym synem Johna Butlera Yeatsa (1839–1922), wówczas prawnika, i Susan Mary z domu Pollexfen (1841–1900) z hrabstwa Sligo . Kiedy Yeats miał dwa lata, jego rodzina przeniosła się do Londynu , aby jego ojciec John mógł kontynuować karierę malarza . Dzieci Yeatsa uczą się w domu. Ich matka, nostalgiczna za Sligo, opowiadała im historie i historie z rodzinnego hrabstwa, w którym często przebywa rodzeństwo, z rodziną ze strony matki.

W 1877 roku wstąpił na cztery lata do szkoły Godolphin w Hammersmith i nie wyróżniał się tam specjalnie. To tutaj budzi się jego irlandzki nacjonalizm. Ze względów finansowych rodzina wróciła do Dublina pod koniec lat osiemdziesiątych XIX wieku , najpierw do centrum miasta, a następnie na przedmieścia Howth .

W Październik 1881Yeats dołącza do Liceum Erasmusa Smitha w Dublinie. Studio jego ojca znajduje się w pobliżu i spędza większość czasu z wieloma artystami i pisarzami z miasta. Zostaje w tej szkole doGrudzień 1883.

Wpływy młodego poety

W tym okresie zaczął pisać wiersze, aw 1885 roku jego pierwsze wiersze i esej zatytułowany The Poetry of Sir Samuel Ferguson  (in) zostały opublikowane w Dublin University Review . Od 1883 do 1885 studiował w Metropolitan School of Art ).

Współczesna Wilde , on oscyluje pomiędzy długim dekadencki Londynie z końca XIX -tego  wieku i Irlandii w niezależności zawirowań. Jego pierwsze wiersze charakteryzują się wyraźnym użyciem symboli zaczerpniętych z różnych tradycji (irlandzkiej, kabały, katolicyzmu, greckiej i rzymskiej). Poezja Yeatsa w tym okresie jest w dużej mierze przesiąknięta irlandzkim mitem i folklorem, ale także dykcją wersetów przedrafaelickich . To Percy Bysshe Shelley wywarł wtedy na niego największy wpływ i tak pozostanie przez całe jego życie.

Będąc pod silnym wpływem teatru Noh , Yeats przekłada również ten wpływ na swój styl literacki, w przeciwieństwie do Brechta, dla którego wpływ ten jest głównie teatralny.

Ten młodzieńczy styl, naznaczony wyobraźnią i duchowością, stopniowo ustępował realności, po spotkaniu z Maud Gonne , której wpływ na Yeatsa był znaczny przez lata.

Decydujące spotkanie: Maud Gonne

W 1889 roku Yeats poznał Maud Gonne , dwudziestotrzyletnią dziedziczkę, która wtedy zaczynała poświęcać się irlandzkiemu ruchowi nacjonalistycznemu. Maud Gonne, wielbicielka wiersza The Isle of Statues , starała się spotkać z jego autorką. Yeats rozwinie wtedy nieumiarkowaną pasję do jej piękna i szczerych manier, co będzie miało decydujący i trwały wpływ na jej poezję i przyszłe życie. W 1891 roku Yeats zaoferował Maud Gonne wspólne życie, ale odmówiła.

Poznał Olivię Shakespear w 1894 roku i miał z nią długi romans, aż do 1897 . Opuszcza go z powodu swojej obsesji na punkcie Maud Gonne. Ponownie zaoferował temu ostatniemu wspólne życie, trzy razy w 1899 , 1900 i 1901 roku . W końcu wyszła za mąż w 1903 roku za katolickiego nacjonalistę Johna MacBride'a .

W tym samym roku Yeats spędził trochę czasu w Ameryce.

Odrodzenie literatury irlandzkiej i Abbey Theatre

W 1896 roku został przedstawiony Lady Gregory przez ich wspólnego przyjaciela Edwarda Martyna . Lady Gregory zachęcała Yeatsa do nacjonalizmu i namawiała go do dalszego pisania sztuk. Choć pod wpływem francuskiego symbolizmu , Yeats skupia się na tekstach inspirowanych irlandzką; tendencję tę wzmacnia pojawienie się nowego pokolenia irlandzkich autorów.

Spotkał Helena Bławatska w Londynie i jest członkiem Towarzystwa Teozoficznego , a Wielki Mistrz od 1901 do 1903 roku w hermetycznej Złotego Brzasku , największego inicjacyjną organizację XIX -tego  wieku .

Wraz z Lady Gregory, Martynem i innymi pisarzami, w tym JM Synge , Seánem O'Caseyem i Padraicem Columem , Yeats założył ruch literacki znany jako Irish Literary Revival . Ta grupa nabyła nieruchomość w Dublinie, gdzie otworzył Abbey Theatre na27 grudnia 1904. Aktorka-administrator Florence Farr , przyjaciółka Yeatsa, pomaga w rozwoju tego teatru. W dniu premiery wystawiona zostanie sztuka Yeats Cathleen Ni Houlihan i Lady Gregory „ Rozpowszechnianie wiadomości” . Yeats prowadził ten teatr aż do śmierci, zarówno jako członek zarządu, jak i dramaturg.

Plik 20 października 1917Kilka tygodni po tym, jak córka Maud, Iseult Gonne , odrzuciła jej propozycję małżeństwa, Yeats poślubił Georgie Hyde-Lees (1892-1968), zwolenniczkę automatycznego pisania. Z tego związku rodzi się dwoje dzieci, Anna i Michael.

Konsekracja świata (Nagroda Nobla) i lata późniejsze

William Butler Yeats otrzymał literacką Nagrodę Nobla w 1923 roku . Komitet Noblowski określa następnie jego twórczość jako „poezję zawsze natchnioną, której wysoce artystyczna forma wyraża ducha całego narodu”.

W ostatnich latach swojego życia, od 1935 r. , Utrzymywał bogatą korespondencję z Dorothy Wellesley ( 1889 - 1956 ), księżną Wellington, kochanką pewnej damy, dziennikarką, która ocierała się o Virginię Woolf . Te Listy o poezji, opublikowane po raz pierwszy w języku francuskim w wydaniach La Coopérative w 2018 roku , zawierają liczne szczegóły dotyczące literackiej wizji i życia pisarza w ciągu czterech lat poprzedzających jego śmierć.

Yeats u schyłku życia trzymał się z daleka zarówno od religii, jak i polityki, aby poświęcić się głównie swojej poezji: „ponownie nawiązał kontakt z najpopularniejszymi tradycjami poezji angielskiej i napisał wiele ballad, w tym kilka jest dziś częścią literatury dziedzictwo nie tylko irlandzkie, ale także anglosaskie ”. Jego wola jest jasna, jak wyraził się w swoim korespondencie: „Odkryłem na nowo zdolność poruszania zwykłego człowieka, którą miałem w młodości. Wiersze, które mogę teraz napisać, staną się częścią zbiorowej pamięci. "

Skoncentrował się również na redagowaniu swojej antologii anglojęzycznej poezji swoich czasów, przedsięwzięciu, które wzbudziło entuzjazm i niezadowolenie. Yeats nie wahał się pominąć niektórych ważnych anglojęzycznych poetów, zwłaszcza tych, których nazywał „poetami wojennymi”, takich jak Wilfred Owen i Rupert Brooke . Sam Yeats cieszy się z debaty, którą wywołują jego wybory, jak pisał do Dorothy Wellesley: „Miło jest wiedzieć, że poezja może wywoływać takie szaleństwa”.

Śmierć

Yeats, wiedząc o swojej bliskiej śmierci i znając próżność jakiegokolwiek hołdu, pisze w jednym ze swoich ostatnich wierszy, zatytułowanym U stóp Bena Bulbena , w którym prosi o odpoczynek u podnóża wzgórza z widokiem na Drumcliff .

„  Na cmentarzu w Drumcliff Yeats odpoczywa,

...

Na skraju drogi starożytny krzyż.

Żaden marmur nie zginie w wyniku publicznej straty,

Na bloku wapienia z pobliskiego kamieniołomu

Na jego zamówienie wyryto te słowa:

Spójrz zimnym okiem

Życie, śmierć.

Cavalier, idź swoją drogą!  "

WB Yeats ginie w Roquebrune-Cap-Martin na28 stycznia 1939 r. Po raz pierwszy został pochowany na cmentarzu w wiosce, zanim jego szczątki zostały przetransportowane w 1948 roku na cmentarz kościoła protestanckiego w Drumcliff, hrabstwo Sligo w Irlandii .

Na jego nagrobku znajdują się ostatnie trzy wersety z cytowanego wcześniej wiersza:

„Rzuć zimne oko

O życiu, po śmierci.

Jeździec, przejdź obok! "

Wpływy

Wpływy Yeatsa są wielorakie: najpierw przesiąknięte symboliką Maeterlincka w jego twórczości, z ostrym nacjonalizmem patriotycznym ( Cathleen Ni Houlihan  ; 1902), czasem fantazyjnym ( La Terre du Désir et du Cœur ; 1894), czasem dramatycznym, a następnie zmienionym przez Axel , słynnego dramatu Villiers de L'Isle-Adam , sztuce, która przyniesie w umyśle Yeatsa, z jednej strony, z duchowego punktu widzenia, co kwalifikuje się jako „wojny o Orther”, walki między ducha i materii, z drugiej strony, z estetycznego punktu widzenia, fundamentalna i potężna ekspresja symbolizmu , estetyka, którą wyrazi w szczególności w swojej sztuce Les Ombres sur la Sea ( 1894 - 1897 ). Pozostając w swej istocie nacjonalistycznej, temat ten traci swój patriotyzm, pozostawiając miejsce na odnowę warsztatu poprzez rytualną ekspresję teatru, o którym Yeats był zawsze przekonany, rytuał, który odnajduje w Japonii, w tradycyjnym teatrze Noh. Pod tym wpływem napisał cykl Curchulaina.

Pracuje

Potomkowie

Literatura

W swoim przemówieniu do Akademii Szwedzkiej wygłoszonej w Sztokholmie dnia10 grudnia 2014podczas wręczania Literackiej Nagrody Nobla, opublikowanej krótko po wydaniu Gallimarda, Patrick Modiano obszernie cytuje wiersz Yeatsa Les Cygnes sauvage à Coole (w przekładzie Jean-Yves Massona , wydanym przez Editions Verdier).

Michel Déon w „Un taxi Mauve” (wydanie Gallimarda, 1973) odnosi się do WB Yeatsa poprzez odpowiedź Irlandczyka D r Seamusa: „Francuz jest jedynym cywilizowanym człowiekiem na ziemi, musisz wiedzieć, kim jest William Butler Yeats. Cóż, sir, jak pan widzi, byłem jego wielkim przyjacielem. Byłem w Roquebrune, kiedy umarł. " (Folio Collection, str. 253)

Muzyka

Jego wiersz Drugie przyjście został przygotowany do muzyki i obrazów przez Gestalt Orchestra.

W 1971 roku, w pełnym odrodzeniu irlandzkich roszczeń do autonomii, Donovan (Donald Mac Leitch), szkocki piosenkarz z lat Flower Power, przekształcił ten wiersz w piosenkę The song of Wandering Aengus w swoim podwójnym albumie HMS Donovan .

W 1986 roku Angelo Branduardi poświęcił cały album WB Yeats ( Branduardi canta Yeats ) z dziesięcioma wierszami do muzyki i adaptacji w języku włoskim; pięć z tych piosenek jest nagranych na żywo ( Senza spina ).

W 1994 roku Loreena McKennitt umieściła swój wiersz Dwa drzewa do muzyki w albumie Maska i lustro .

Piosenka Yeat's Grave irlandzkiego zespołu The Cranberries opowiada o poecie i jego życiu.

William Butler Yeats jest również wspomniany w utworze Cemetery Gates angielskiego zespołu rockowego The Smiths, który pojawił się na albumie The Queen Is Dead .

W 2010 i 2011 roku grupa The Waterboys zaadaptowała kilka wierszy Yeatsa i zaprezentowała je w programie zatytułowanym Spotkanie z panem Yeatsem w Irlandii i Anglii. Album jest wydany w dniu19 września 2011.

W 2021 roku Feu! Chatterton przygotowuje do śpiewania wiersz Zanim powstał świat , przetłumaczony przez Yves Bonnefoy . Piosenka Before there is the world pojawia się na płycie Palais d'Argile .

Kino

W 2006 i 2007 roku postać Anthony'ego Johna Soprano Jr. (granego przez Roberta Ilera ) w szóstym sezonie serialu The Sopranos to HBO (odcinek 19), czyta i recytuje, leżąc na łóżku, The Second Coming .

W filmie Equilibrium of Kurt Wimmer Partridge (w tej roli Sean Bean) wyrecytował ostatnią zwrotkę He Wishes For The Cloths Of Heaven  ; w wersji francuskiej:

„Ale wiesz, że jestem biedny, a moje sny są moją jedyną posiadłością.
Pod twoimi stopami rozwinąłem swoje sny
Idź powoli; ponieważ chodzisz po moich snach. "

W filmie Memphis Belle sierżant Danny Daly, grany przez Erica Stoltza , recytuje wiersz WB Yeatsa, który nawiązuje do lotnika. Lotnikiem, o którym mowa, jest Robert Gregory  (in) , omyłkowo zabity w 1918 roku we Włoszech przez alianckiego pilota i uczczony w czterech wierszach pisarza.

W serialu HBO The Leftlovers z odcinka 1 sezonu 1, postać Patti cytuje wiersz On prosi swoją ukochaną, aby był na miejscu, z wierszami: „  O próżność snu u ich zgiełku  ”.

Irlandzki lotnik przepowiada śmierć  (fr)

(Przetłumaczone z języka angielskiego przez René Fréchet.)

„Biorąc pod uwagę scenariusz, adaptacja filmowa nie odnosi się już do Irlandii  ”

Wiem, że mój los czeka na mnie
gdzieś w chmurach;
Nie nienawidzę tego, z kim walczę,
nie lubię tego, kogo chronię;
Mój kraj nazywa się Kiltartan Cross,
Moi rodacy, jest biedny.
Jaki prawdopodobny wynik mógłby ich skrzywdzić
lub uszczęśliwić?
Żaden obowiązek ani prawo nie zobowiązałyby mnie,
nie bardziej tłum niż państwo;
Wołanie samotnej radości
rzuciło Mnie w ten zgiełk;
Wszystko dobrze zważyłem, podsumowałem;
Przyszłość: próżny oddech;
Przeszłość: nic więcej,
przed tym życiem, tą śmiercią.

Wiem, że zmierzam ku swojemu przeznaczeniu
Gdzieś wśród chmur wokół;
Tych, z którymi walczę, nie nienawidzę,
Tych, których bronię, nie mają mojej miłości;
Ani prawo, ani obowiązek nie każą mi walczyć,
Ani publiczni, ani tłumy w delirium;
Niebo, z którego widzę ich walczących, Z
dala od całego tego zgiełku przyciąga mnie;
Dobrze się zastanawiałem, przemyślałem wszystko. Nadchodzące
lata wydają się udowadniać, że się mylę, nie
miałem racji w ostatnich latach
I muszę zrekompensować to życie, tę śmierć.

Uwagi i odniesienia

  1. W Roquebrune Cap Martin niedaleko Menton („niedaleko Menton”), w hotelu Idéal Séjour: Nekrolog „  WB Yeats Dead  ”, The New York Times , 30 stycznia 1939. Został pochowany w Roquebrune-Cap-Martin. Jego ciało zostało repatriowane we wrześniu 1948 r. Do Drumcliff w hrabstwie Sligo przez korwetę LÉ Macha (01)  (fr) (Foster, RF (2003), WB Yeats: A Life , Vol. II: The Arch-Poet 1915–1939 , Nowy Jork, Oxford UP, str. 656 ( ISBN  0-19-818465-4 ) )
  2. "  William Butler Yeats  " na www.larousse (obejrzano 1 st maja 2017 )
  3. Frédéric Dieu  „ «Listy o poezji WB Yeatsa»autorstwa: mocny i pokorny wizja wielkiego irlandzkiego poety  ” , o zawodzie spektaklu ,10 lutego 2019 r
  4. Foster 2011 .
  5. Uddin Khan, Jalal. Yeats i Maud Gonne: (Auto) biograficzne i artystyczne skrzyżowanie . Alif: Journal of Comparative Poetics , 2002.
  6. „  Yeat's Grave Lyrics  ”
  7. „  Teksty piosenek z Cemetery Gates  ”

Zobacz też

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne