Werner Albrecht Freiherr von und zu Gilsa | |
Narodziny |
4 marca 1889 Berlin ( Cesarstwo Niemieckie ) |
---|---|
Śmierć |
8 maja 1945 r(w wieku 56 lat) Leitmeritz ( Rzesza Niemiecka ) |
Pochodzenie | Niemiecki |
Wierność |
Cesarstwo Niemieckie Republika Weimarska III Rzesza |
Uzbrojony |
Deutsches Reichsheer Reichswehr Wehrmacht , Heer |
Stopień | Generał piechoty |
Lata służby | 1908 - 1945 |
Przykazanie | 216. Infantry-Division LXXXIX. Armeekorps |
Konflikty |
I wojna światowa , druga wojna światowa |
Nagrody | Krzyż Kawalerski Krzyża Żelaznego z Liśćmi Dębu |
Werner Albrecht Freiherr von und zu Gilsa (ur4 marca 1889w Berlinie i zmarł dalej8 maja 1945 rw Litomierzycach ) to niemiecki generał piechoty, który służył w Heer w Wehrmachcie podczas II wojny światowej .
Otrzymał Krzyż Kawalerski Krzyża Żelaznego z Liśćmi Dębu . Ta dekoracja jest jego wyższą rangą, liście dębu są przyznawane w nagrodę za akt wyjątkowej odwagi na polu bitwy lub udane dowództwo wojskowe.
Był ostatnim przydzielonym dowódcą Wehrmachtu w Dreźnie . W 1936 roku, jako Oberstleutnant (podpułkownik), Gilsa został mianowany Komendantem Wioski Olimpijskiej podczas Letnich Igrzysk Olimpijskich 1936 w Berlinie .
Werner von Gilsa pochodzi z niemieckiej rodziny szlacheckiej, panów i baronów Gilsa, a sam jest baronem ( Freiherr ). Wstąpił do pułku strzelców Gwardii , wchodzącego w skład armii niemieckiej im19 marca 1908. Plik19 sierpnia 1909, Gilsa zostaje podporucznikiem. Na początku I wojny światowej wyszedł na front jako dowódca plutonu. Awansował do stopnia porucznika24 lipca 1915. W międzyczasie zostaje odznaczony żelaznym krzyżem I i II klasy. Gilsa zostaje adiutantem pułku, a następnie adiutantem-majorem brygady; the15 lipca 1918awansował do stopnia kapitana ( Hauptmann ). Pod koniec wojny otrzymał Krzyż Kawalerski Orderu Komnaty Królewskiej Hohenzollernów z Mieczami , a także inne odznaczenia.
Po wojnie Gilsa została przeniesiona do Reichsheer . Stamtąd dokonał przejścia na wiosnę 1920 roku, 115 th Wojskowego Pułku Piechoty z Reichsheer i jest odpowiedzialny za szkolenie 100 000 mężczyzn. Stał oficer firma w 5 th pruskiego pułku piechoty i dowódca kompanii. W latach 1924 i 1927 był szefem 8. MG (maszynowy batalion) z 5 th pruskiego pułku piechoty. Plik1 st październik 1930Został mianowany zastępcą dowódcy wojsk obszaru ćwiczeń w Döberitz i jako taki został awansowany do rangi głównego ON1 st czerwiec 1931.
Gilsa staje dowódca 1 st batalion 6 e pułk piechoty1 st kwiecień 1934. Awansował podpułkownika ( Oberstleutnant ) na1 st wrzesień 1934. Dzięki rozszerzeniu Reichsheer, Gilsa stał dowódca 1 st Batalionu Piechoty w Lubece . Dnia został mianowany dowódcą Berlińskiego Pułku Straży15 października 1935. W związku z tym latem 1936 r. Został komendantem wioski olimpijskiej, zastępując Wolfganga Fürstnera .
Gilsa jest z 1 st październik 1936 w 31 stycznia 1941, Dowódca 9 e piechoty . Dowodził swoją jednostką w Kampanii Polskiej na początku II wojny światowej . Podczas kampanii został odznaczony 2 zszywkami (Spangen) swojego Żelaznego Krzyża , co oznacza, że otrzymał te odznaczenia po raz drugi. Na początku 1940 roku jego pułk walczył w kampanii przeciwko Francji . Gilsie udało się zdobyć Charleville z kilkoma nienaruszonymi mostami nad Mozą , co przyczyniło się do sukcesu niemieckiego natarcia. Za to osiągnięcie otrzymuje Krzyż Kawalerski Żelaznego Krzyża im5 czerwca 1940. Z1 st kwiecień 1941 w 4 kwietnia 1943, Gilsa jest dowódca 216 th dywizji piechoty . Zimą 1941-1942 jego dywizja została wysłana na front wschodni . W obronie ufortyfikowanych miejsc Sukhinichi (Festen Platzes Suchinitschi) Gilsa otrzymuje od dębu swój Krzyż Rycerski,24 stycznia 1942. Został awansowany na generała porucznika ( Generalleutnant na 1 st października tego roku.
Gilsa był powiernikiem spiskowców w spisku mającym na celu zamordowanie Hitlera przez Clausa von Stauffenberga .
Gilsa awansował do generalnego Piechoty na1 st lipca 1943. Z11 czerwca 1943 w 23 listopada 1944, jest generalnym dowódcą 89. Korpusu Armii ( LXXXIX. Armeekorps ), który bierze udział w bitwie o Skaldę , 2 października w 8 listopada 1944. Gilsa jest dowódcą wojskowym Drezna od15 Marca w Maj 1945. W Dreźnie otworzył dla ludności cywilnej szpitale i magazyny żywności Wehrmachtu.
Schwytany przez Sowietów pod koniec wojny, Gilsa kończy swoje życie, popełniając samobójstwo.