Walter Weideli

Walter Weideli w 2015 roku Kluczowe dane

Narodziny	16 lipca 1927 Genewa , Szwajcaria
Śmierć	1 st grudzień +2.020 Bergerac
Podstawowa działalność	Pisarz Dziennikarz Tłumacz Dramaturg

Autor

Język pisania	Francuski

Podstawowe prace

Bankier bez twarzy (1964)

Walter Weideli , ur.16 lipca 1927w Genewie i zmarł dnia1 st grudzień +2.020w Bergerac jest szwajcarskim dziennikarzem , krytykiem literackim , tłumaczem i pisarzem .

Biografia

Walter Weideli urodził się z matki Niemki i ojca Niemca Szwajcara .

Po studiach literackich na uniwersytecie w rodzinnym mieście pracował w Journal de Genève (1951-1969), dla którego tworzył literaturę sobotnią .

W 1964 roku jego sztuka Bankier bez twarzy wywołała gwałtowne kontrowersje. Jako niezależny pisarz i tłumacz był jednym z członków-założycieli Olten Group , następnie członkiem zarządu Pro Helvetia (1973-1978) i prezesem szwajcarskiej sekcji Towarzystwa Autorów i Kompozytorów Dramatycznych (1976). -1978). Współpracuje z kilkoma mediami (telewizja, radio i prasa drukowana) oraz publikuje w różnych czasopismach.

Od 1978 mieszkał w Dordogne ( Francja ), gdzie napisał swoją autobiografię zatytułowaną La Partie d'Échecs (2010).

Dramaturg i eseista , ale także tłumacz niemieckojęzycznych autorów, takich jak Friedrich Dürrenmatt , Elias Canetti , Robert Walser , Kurt Guggenheim , Ludwig Hohl , Pavel Kohout i Herbert Meier (de) , wyrobił sobie nazwisko na skrzyżowaniu kultur z niemieckojęzycznej i francuskojęzycznej Szwajcarii . Pomógł rozpropagować Bertolta Brechta we Francji i otrzymał w 1986 roku Lemanic Translation Prize .

Publikacje

Eseje i opowiadania

Brecht , Wydawnictwo Akademickie (Klasyka XX th wieku 40), Paryż, 1961.
Mnich dzisiaj , Cerf, Paryż, 1986.
Te ranne dzieci , Construire, Lozanna, 1993.
Gra w szachy , L'Aire , Vevey, 2010.

Utwory dramatyczne

Sukces w Chicago , 1962 (stworzony przez François Simona w Théâtre de Carouge)
A Faceless Banker , Lozanna, La Cité, 1964 (stworzony przez Jeana Vilara w Grand Théâtre de Genève z okazji 150. rocznicy przystąpienia Genewy do Konfederacji)
Jasne słońce niesprawiedliwości , Lozanna, Rencontre, 1968 (stworzony przez Williama Jacquesa w Comédie de Genève )
Chicago crime & crash , Paryż, 1976 (stworzony przez Jean-Pierre Dougnac w Théâtre de l'Est Parisien )

Części do telewizora

Le Dossier Chelsea Street , 1961, pierwsza wersja stworzona przez Claude Goretta w Télévision Suisse Romande (TSR), druga wersja stworzona przez Marcela Bluwala we francuskiej telewizji, z Guyem Tréjanem i Pierre Vaneck
Anioły uderzają przed świtem , 1969, premiera Rogera Bruckhardta w TSR
La Fusillade en response à Dostoïevski , 1972, stworzony przez Claude'a Goretta na TSR, relacjonowany przez telewizję francuską, belgijską i kanadyjską; wersja radiowa stworzona przez szwajcarskie radio niemieckie
Plotka , TSR, 1978
Agonia i zmartwychwstanie Henri Dunant , 1980, stworzony przez Jean-Jacques Lagrange w TSR

Tłumaczenia

Friedrich Dürrenmatt , "Do mojej ojczyzny / Teatr to przede wszystkim gra", Europa , nr 381, 1961
Herbert Meier (de) , Talent u władzy. Manifest i przemówienia do młodzieży ( niem . Der neue Mensch steht weder rechts noch links - er geht. Manifest und Reden ), Éditions de la Baconnière, Neuchâtel, 1969
Robert Walser , Złota rączka ( niem . Der Gehülfe ), Księga miesiąca (tom 15), Lozanna, 1970
Ludwig Hohl , Wszyscy ludzie prawie zawsze wyobrażają sobie siebie ( niem . Daß fast alles anders ist ), Rencontre, Lozanna, 1971
Friedrich Dürrenmatt , Play Strindberg ( niem . Play Strindberg. Totentanz nach August Strindberg ), Gallimard, Paryż, 1973
Friedrich Dürrenmatt , Miasto i inne prozy młodości ( niem . Die Stadt. Prosa I – IV ), Albin Michel, Paryż, 1974
Friedrich Dürrenmatt , Upadek A. ( niemiecki : Der Sturz ), Albin Michel, Paryż, 1975
Kurt Guggenheim , Moje ziarnko piasku. Spotkanie J.-H. Fabre ( niemiecki : Sandkorn für Sandkorn ), Bertil Galland, Vevey, 1975
Friedricha Dürrenmatta , Sur Izrael ( niemiecki : .. Zusammenhänge Esej über Izraela Eine Konzeption ), Albin Michel, Paryż, 1977
Friedrich Dürrenmatt , Le mariage de monsieur Mississippi ( niem . Die Ehe des Herrn Mississippi ), Éditions L'Aire, Lozanna, 1979
Pavel Kohout , The Executress we współpracy z Mileną Braud ( czes . Katyne , niem . Die Henkerin ), Albin Michel, Paryż, 1980
Friedrich Dürrenmatt , „ Zaciemnienie ” ( niem . Die Panne ), L'Avant-scène-théâtre , nr 757, Paryż, 1984
Herbert Meier (de) , Bräker ou le Songe d'hiver ( niemiecki : Bräker ), L'Age d'Homme, Lozanna, 1984
Elias Canetti , Spójrz gry. Historia życia. 1931-1937 ( niemiecki : Das Augenspiel ), Albin Michel, Paryż, 1987
Elias Canetti , Sekretne serce zegara. Refleksje. 1973-1985 ( niemiecki : Das Geheimherz der Uhr ), Albin Michel, Paryż, 1989
Friedrich Dürrenmatt , Le Chien, Le Tunnel, La Panne (francusko-niemiecki), Éditions Zoé, Carouge, 1994
Elias Canetti , Le collier de mouches ( niem . Die Fliegenpein ), Albin Michel, Paryż, 1995
Michaël Vescoli , Kalendarz celtycki: znak drzewa / Michaël Vescoli , ilustracje Jean-Claude Senée, Actes Sud, Arles, 1996
Elias Canetti , Notatki z Hampstead ( niem . Nachträge aus Hampstead ), Albin Michel, Paryż, 1997

Życie prywatne

Jego żona, Mousse, jest obszernie wspomniana w jego pracy Gra w szachy . Opisuje się ją jako upartą kobietę, która wie, czego chce i wie, jak to osiągnąć. To ona uwiodła go, gdy miał 28 lat, a następnie zachęciła go do opuszczenia Journal de Genève i życia z pióra. To dzięki niej opuścił Szwajcarię i zamieszkał w małej wiosce w Dordogne, Sainte-Innocence , gdzie spotkał się z bardzo nieprzyjemnym przyjęciem.

Ona umiera 28 stycznia 2001, jego urodziny; odda mu hołd w Partii Szachowej .

Bibliografia

Joël Aguet, „ Walter Weideli ” , w Słowniku szwajcarskiego teatru online .
Walter Weideli, Teatry pisania. Jak pracują pisarze? Ankieta pisarzy szwajcarskich , prezentacja i analiza Yvesa Bridela i Adriena Pascali, Berne, Peter Lang, 1993, s. 371-377.
Walter Weideli, Historia literatury we francuskojęzycznej Szwajcarii , tom III, Lozanna, Payot, 1998, s. 226-227.
Tribute to Walter Weideli autorstwa Frédérica Wandelère'a w Le Temps z dnia 4 grudnia 2020 r. zatytułowanym „Walter Weideli, un condition sharpened, une vista”, https://www.letemps.ch/culture/walter-weideli-un-regard-affute- une-vista .

Uwagi i referencje

„ Walter Weideli (1927-2020) ” , na stronie viceversalitterature.ch (dostęp 13 lipca 2021 )
[wideo] „Bergerac: Walter Weideli prezentuje swoją najnowszą pracę” w Dailymotion , opublikowanym 24 września 2011 r.
Anna Lietti, „ Genewa i Weideli, czyli zabójstwo syna ”, Le Temps ,20 stycznia 2011( przeczytaj online , skonsultowano 9 stycznia 2015 r. ).
[PDF] Daniel Cornu, " Weideli sans masque " , na Tribune de Genève ,8 lutego 2011(dostęp 29 listopada 2014 ) ,s. 20.
[PDF] Walter Weideli, „Tłumacz Dürrenmatt: przyjaźń i biznes: w Szwajcarii i Europie” , w Marion Graf i Yvonne Böhler, Pisarz i jego tłumacz , Carouge, Éditions Zoé,1998( ISBN 9782881823398 , czytaj online ) , s. 33-45.
Prezentacja Waltera Weideli, zwycięzcy z 1985 roku, w Prix lémanique de la traduction . Wręczenie nagrody i zwycięzców z roku 1985 , Lozanna, Uniwersytet w Lozannie (Wydział Literatury: sekcja niemiecka), 1986, s. 20-24 .
Alain Bagnoud, „ Gra w szachy Waltera Weideli ” , na blogres.blog.tdg.ch ,4 lutego 2011(dostęp 29 listopada 2014 )
„ Pokaż: bankier bez twarzy ” , w Bibliotece Narodowej Francji (konsultacja 30 listopada 2014 r. )
Marcel Bluwal , " Le Dossier Chelsea street " , w Institut national de l'Audiovisuel ,30 września 1962(dostęp 29 listopada 2014 )
Walter Weideli " Tłumacza Uwaga: Posłowie do złota rączka Robert Walser (1970) ," Agnone , n o 43,2010, s. 207-223 ( przeczytaj online , skonsultowano 30 listopada 2014 r. )
[wideo] Payot – Zakładka – Walter Weideli – Gra w szachy na YouTube
Michel Audetat, „ Walter et Mousse ” , na audetat.bleublog.lematin.ch ,11 stycznia 2011(dostęp 29 listopada 2014 )

Linki zewnętrzne

Ewidencja organów :
Publikacje Waltera Weideli io nim w katalogu Helveticat Szwajcarskiej Biblioteki Narodowej
Walter Weideli w bazie danych HelveticArchives Szwajcarskiej Biblioteki Narodowej
(de) „ Publikacje Waltera Weideli io nim ” , w katalogu on-line Niemieckiej Biblioteki Narodowej (DNB) .
„ Walter Weideli ” , na culturactif.ch (dostęp 26 listopada 2014 )
" Walter Weideli " , na rts.ch ,4 października 1972 r(dostęp 26 listopada 2014 )