Vêm Վէմ | |
Podtytuł: Dziennik kultury i historii | |
Kraj | Francja |
---|---|
Obszar dyfuzji | Diaspora ormiańska |
Język | ormiański |
Okresowość | Dwumiesięczny |
Uprzejmy | Przejrzeć |
Założyciel | Simon Vratsian |
Data założenia | Wrzesień 1933 |
Data ostatniego wydania | Październik 1939 |
Miasto wydawnicze | Paryż |
Vêm ( ormiański : Վէմ , dosłownie „skała”) to dziennik poświęcony kulturze, historii i literaturze w języku ormiańskim, założony w Paryżu wWrzesień 1933przez Simona Vratsiana i zniknął wPaździernik 1939.
Firma Vêm została założona w Paryżu w rWrzesień 1933Simon Vratsian (1882-1969), ostatniego premiera z Demokratycznej Republiki Armenii (1920). Politycznie odzwierciedla poglądy swojego założyciela, czyli punkt widzenia Armeńskiej Federacji Rewolucyjnej i może być uważany za kulturalny organ partii. Charakteryzuje się ponadto antykomunizmem , a Simon Vratsian jest zaciekłym antykomunistą; w swojej recenzji odrzuca tym samym pojęcie kultury międzynarodowej, uznając, że jest ona w istocie narodowa.
Celem Vêm jest zgromadzenie ormiańskich naukowców odrzucających radzieckie jarzmo, w szczególności historyka Nicolasa Adontza , i oddanie się w służbie poszukiwania prawdy . Przegląd ma również i przede wszystkim na celu zachowanie tożsamości ormiańskiej w obliczu niebezpieczeństwa asymilacji Ormian w diasporze oraz w obliczu niebezpieczeństwa utraty tożsamości narodowej Ormian w ormiańskiej SRR . Tak więc w # 2 Simon Vratsian pisze (w tłumaczeniu Krikora Belediana ):
"[Nasz magazyn chce] podkreślać wartości przeszłości i teraźniejszości, oddychać atmosferą kultury narodowej, żyć i inspirować się sztuką i literaturą ormiańską, owocami powstania genialnych wieków naszego godnego podziwu narodu, ich myśl i ramię: dla powodzenia naszej sprawy jest to zadanie tak wielkie i niezbędne, jak walka na szczeblu politycznym. "
Vêm nie jest czasopismem literackim w ścisłym tego słowa znaczeniu, ponieważ interesuje się wieloma dziedzinami, od polityki po historię. Ale bardzo interesuje się literaturą ormiańską , publikuje studia literackie na temat starożytnych autorów, takich jak Khatchatour Abovian , Hovhannès Toumanian , Sayat-Nova czy nawet Chirvanzadé, a bardziej współczesnych, takich jak Levon Shant czy Avetis Aharonian . Vêm odnosi się również bardzo krytycznie do literackich doświadczeń młodych autorów, szczególnie zjadliwa jest uwaga krytyczna w odniesieniu na przykład do recenzji literackiej Mechagouyt .
Wybuch II wojny światowej przerywa publikację czasopisma. Vêm ma również zakaz nadawania w ZSRR .
W 2009 roku wielbiciele i zwolennicy Simona Vratsiana i Nicolasa Adontza postanowili wznowić wydawanie pisma w Erewaniu w celu promowania zbliżenia ormiańskiej diaspory z poradziecką Armenią w zakresie nowych podstaw teoretycznych i metodologicznych w badaniach humanistycznych i społecznych .