Wulkanoidy asteroida , lub po prostu wulkanoidy , to hipotetyczny asteroida , której orbita znajduje się w środku, że z Merkurym . Obiekty tej klasy zajmują obszar dynamicznie stabilny, który znajduje się w odległości od 0,08 do 0,21 jednostki astronomicznej (12 do 31 milionów kilometrów) od Słońca . W wulkanoidy planetoid biorą swoją nazwę od tego z planety hipotetyczny Vulcan , że astronomowie z XIX th century starał się odkryć wyjaśnić nadmiar precesjiw peryhelium z Merkurym - który ostatecznie został w pełni wyjaśniony przez ogólnej teorii względności bez dodawania planety.
Na podstawie badań skutków ewolucji kolizyjnej na hipotetycznych zestawach wulkanoidów w regionie między 0,06 a 0,21 AU , istnieją dowody na to, że strefa wulkanoidów może być zaludniona.
Jednak częstotliwość i energia ewolucji kolizyjnej w tej bliskości Słońca, dodane do promieniowania i małych szczątków poza tym regionem, razem przyczyniają się do bardzo intensywnej aktywności i środowiska które spowodowałyby erozję każdej populacji ciał skalistych umieszczonych w takich obszar, chyba że ciała znajdowały się na orbitach kołowych o ekscentryczności mniej niż ~ 10 -3 , lub były szczególnie narażone na uderzenia. Najkorzystniejszym miejscem dla przetrwania takich szczątkowych ciał w tym regionie są szczególnie kołowe orbity w pobliżu zewnętrznej krawędzi dynamicznie stabilnej strefy wulkanoidów (tj. w pobliżu 0,2 AU ), gdzie ewolucja kolizyjna i promieniowanie, małe ciała i szczątki są mniejsze.
Jeśli średnia ekscentryczność orbity w tym rejonie przekracza ~ 10 -3 , to jest mało prawdopodobne, że w całej strefie wulkanoidalnej znajdzie się więcej niż kilkaset obiektów o promieniu niewiele większym niż kilometr. Uwzględniając nawet większe obiekty o promieniu 30 km oraz te o promieniu mniejszym niż 0,1 km , całkowita masa ciała występująca w strefie wulkanicznej nie może być większa niż ~ 10–6 masy lądowej . Pomimo dynamicznej stabilności dużych obiektów w tym rejonie jest prawdopodobne, że cały region pozbawiony jest obiektów większych niż 1 km .
Niemniej jednak nadzieja pozostaje, ponieważ badany obszar Układu Słonecznego jest stabilny grawitacyjnie, a wszystkie inne regiony tego samego rodzaju są zajęte przez mniejsze obiekty. Dodatkowo, nasycona rtęcią, pokryta kraterami powierzchnia wskazuje, że populacja wulkanoidów musiała istnieć we wczesnych dniach Układu Słonecznego.
Wulkanoidy, gdyby istniały, tworzyłyby podklasę asteroid apohele .
Korzystając z symulacji komputerowej, Wyn Evans i Serge Tabachnik (Oxford Department of Theoretical Physics) wykazali w 1999 roku, że możliwa jest strefa stabilności między Słońcem a Merkurym.
Obecnie nie odkryto żadnego wulkanoidu (w sensie pojedynczej asteroidy) (listopad 2020), Pomimo licznych walk, w tym badania przeprowadzone przez NASA za pomocą F-18 samolotów latających na dużych wysokościach i czarne Brant stacje orbitalne rakiet . Badania te są bardzo trudne do przeprowadzenia z powodu blasku słonecznego. Jeśli istnieją wulkanoidy, nie powinny przekraczać 60 kilometrów średnicy, co zostałoby wykryte w dotychczasowych badaniach.
Niemniej jednak obłoki pyłu wewnątrzrtęciowego przejściowo skupiają 0,043 jednostki astronomiczne (6,4 miliona kilometrów) od Słońca , co zostało potwierdzone podczas licznych zaćmień Słońca. Strefa stabilności jest w rzeczywistości przewidziana również na tej odległości. Nie możemy jednak mówić o wulkanicznym pasie asteroid i niewiele wiemy o tych obiektach ze względu na trudność obserwacji.
Odkrywamy jednak coraz więcej mniejszych ciał zbliżających się bardzo blisko Słońca. Przykładem jest (289227) 2004 XY 60 , którego peryhelium wynosi 0,130 jednostek astronomicznych od Słońca. Jednak asteroida ta oddala się od niej, w jej afelii, o 3,30 jednostek astronomicznych, czyli w głównym pasie asteroid , tak że wyraźnie nie jest uważana za wulkanoidę. Istnieją asteroidy jeszcze bliżej Słońca, takie jak (137924) 2000 BD 19, która znajduje się najbliżej 0,092 AU.
Badania nadal potwierdzają lub zaprzeczają istnieniu pasa wulkanoidalnego. Na przykład amerykańska sonda MESSENGER została wykorzystana podczas podróży międzyplanetarnej, ale bezskutecznie. Dwa problemy, które utrudniają poszukiwania wulkanoidów, to bliskość Słońca oraz mała średnica poszukiwanych obiektów.