Regolit (również napisany regolit ) (od starogreckiego : ῥῆγος / rhēgos , co oznacza zasięg i λίθος / lithos , czyli rock) to nauka gleba częścią gleby pokrywającej podłoże skalne , które mogą zawierać materiałów sypkich, takich jak kurz, ziemia i dźwiękowych skałach . Wyznacza na planetach bez atmosfery lub naturalnych satelitach warstwę pyłu powstałą w wyniku uderzenia meteorytówna powierzchni. Regolit może być autochtoniczny, jeśli pochodzi z wietrzenia obecnych skał ( alterite ) lub alochtoniczny, gdy jest wprowadzany w dowolnym procesie (takim jak aluwium lub sedymentacja). W geologii osadowej do określenia regolitu częściej używa się ogólnego terminu formacja (e) powierzchniowa .
Termin regolit został zdefiniowany przez geologa George'a Perkinsa Merrilla w 1897 roku w jego traktacie o skałach, ich erozji i glebach:
W niektórych miejscach pokrycie to jest wykonane z materiału pochodzącego z wietrzenia skał lub wzrostu roślin in situ . W innych przypadkach jest to fragmentaryczna i mniej lub bardziej rozłożona materia unoszona przez wiatr, wodę lub lód z innych źródeł. Proponuje się nazywać regolitem cały ten płaszcz nieskonsolidowanego materiału, niezależnie od jego charakteru lub pochodzenia.
„W niektórych miejscach ten koc składa się z materiałów powstałych w wyniku erozji skał lub wzrostu roślin in situ. W innych przypadkach składa się z rozdrobnionej i mniej lub bardziej rozłożonej materii niesionej przez wiatry, wodę lub lód z innych źródeł. Proponujemy nazwać ten płaszcz nieskonsolidowanej materii, niezależnie od jej pochodzenia i natury, regolitem. "
Termin regolit (zwany również w pobliżu podglebia) oznacza na Ziemi przestrzeń między glebą wzbogaconą w materię organiczną (glebą uprawną) a zdrową podstawą skalną . Składa się z tak zwanych powierzchniowych (lub podpowierzchniowych) formacji geologicznych, w przeciwieństwie do głębokiej domeny geologicznej. Te powierzchniowe formacje geologiczne obejmują na ogół nieskonsolidowane skały. Istnieją formacje allochtoniczne i autochtoniczne. Tereny te stanowią naskórek Ziemi i są wynikiem chemicznego i fizycznego oddziaływania litosfery z hydrosferą, atmosferą i biosferą. Pokrywają większość wynurzonych i zatopionych lądów prawie ciągłym płaszczem i tworzą zespół skał najczęściej formowanych luźno in situ (alterity lub autochtoniczny regolit) lub pochodzenia osadowego i transportowanych, stanowiących regolit alochtoniczny (jednostki aluwialne, koluwialne , turbiny wiatrowe) , jezioro, lodowiec, grawitacja).
Allochthonous formacje rzecznych, jezioro przybrzeżne lodowaty lub wiatr osady , piargi, koluwium i nachylenie formacji.
Formacje autochtoniczne to profile zmian powstałe in situ na wszystkich typach skał. Powstające w tych profilach „ alterity ” to skały, których geneza lub obecne właściwości wynikają z procesów przemian w supergenach , niezależnie od ich wieku. W związku z tym można powiedzieć, że regolit powstaje w wyniku interakcji geosfery z atmosferą , hydrosferą i biosferą .
Wszystkie ziemskie planety w Układzie Słonecznym nie są pokryte warstwą regolitu, Wenus wydaje się od niego uwolnić; chociaż przedstawia spękaną glebę wulkaniczną, nie wykryto go w strefach lądowania sond Venera 9 i Venera 10 , pył podobny do księżycowego regolitu.
Obejmuje Księżyc średnio do grubości od 3 do 8 metrów . Próbki są zbierane przez misje Apollo .
Asteroid zbliżył przez sondy kosmiczne stwierdzono również pokryte regolicie, a powierzchnia planety Merkury i że z satelitów na Marsie . Regolit jest, w odróżnieniu od pyłu ziemi, silnie naładowany przez promieniowanie słoneczne (ponieważ nie ma atmosfery ). W rzeczywistości pył księżycowy mocno przylega do skafandrów kosmicznych, a astronauci podczas misji Apollo mieli trudności z pozbyciem się go. Co więcej, będąc znacznie drobniejszym niż piasek lądowy, może również przenikać przez drogi oddechowe astronauty, a nawet powodować alergie, a nawet raka, niszczenie neuronów i ostre ataki układu oddechowego.
Planety z atmosferą nie mają w tym sensie „regolitu”, ponieważ atmosfera powoduje erozję (wiatr, opady) znacznie większą niż działanie meteorytów (które ponadto są na ogół pochłaniane w atmosferze atmosferycznej przed wypłynięciem na powierzchnię).
Na poziomie społecznym regolit jest obecnie uważany za zasób ( sensu lato ) i stawkę, ponieważ ma tam miejsce większość działalności człowieka. Jego właściwości zależą od możliwości zajmowania naszej przestrzeni życiowej i ograniczeń, jakie należy wziąć pod uwagę przy racjonalnym i rozsądnym zarządzaniu. Istnieją zatem imitacje regolitu, na przykład regolitu marsjańskiego i księżycowego , które pozwalają na Ziemi badać jego użycie i zachowanie.