Vought XF3U

Vought XF3U ( znak
XF3U-1)
Widok z samolotu.
Jedyny XF3U wyprodukowany dla marynarki wojennej USA . Ten ostatni ostatecznie porzucił pomysł wykorzystania dwumiejscowych myśliwców i samolot nie był produkowany seryjnie.
Budowniczy Chance Vought
Rola Łowca
Status Nigdy nie produkowane masowo
Pierwszy lot 9 maja 1933
Numer zbudowany 1 prototyp
Załoga
2 członków: 1 pilot + 1 nawigator
Motoryzacja
Silnik Pratt & Whitney R-1535-80
Numer 1
Rodzaj 14-cylindrowy silnik gwiazdowy
Moc jednostkowa 700  KM lub 518  kW
Wymiary
Zakres 10,10  m
Długość 8,40  m
Wysokość 3,60  m
Powierzchnia skrzydeł 27,40  m 2
Szerokie rzesze
Pusty 1558  kg
Maksymalny 2 402  kg
Występ
Maksymalna prędkość 334  km / h
Sufit 7700  m
Zakres działania 458  km
Obciążenie skrzydła 88 kg / m 2
Uzbrojenie
Wewnętrzny 3  karabiny maszynowe 7,62  mm (kaliber 30)
Zewnętrzny Nie

Vought XF3U był prototyp myśliwca rozpoczęła dwupłatowiec dwumiejscowego Amerykaninem w całości z metalu konstrukcji, zaprojektowany i zbudowany przez firmę Chance Vought z Dallas , w Teksasie dla US Navy .

Koncepcja i rozwój

XF3U został zaprojektowany, aby spełnić „  Specyfikacja Projektu Nr 111  ” wydanej w 1932 roku przez Bureau of Aeronautics (BuAer) w US Navy , który użył wysokiej wydajności myśliwiec pokładowy z ustalonym lądowania biegu. I zasilany przez Pratt & Chłodzony powietrzem silnik gwiazdowy Whitney R-1535 Twin Wasp Junior .

Z siedmiu proponowanych samolotów wybrano tylko dwupłatowce XF3U-1 i Douglas XFD-1 , oraz30 czerwca 1932marynarka wojenna zleciła wykonanie kopii każdego z tych dwóch samolotów. Później zamówiono również egzemplarz SBC Helldivera Curtissa, ale był to jedyny jednopłat z całej trójki i był przeznaczony głównie do testowania bardziej zaawansowanych technologii. XF3U był pierwszym „całkowicie metalowym” samolotem wyprodukowanym przez Vought. Został również wyposażony w zamknięty kokpit . Podczas prób w 1933 roku zdeklasował Douglasów w osiągach i został zwycięzcą konkursu.

Historia operacyjna

Samolot nie miał kariery operacyjnej w Marynarce Wojennej Stanów Zjednoczonych, ponieważ chociaż jego wyniki testów były doskonałe, Marynarka Wojenna straciła zainteresowanie koncepcjami myśliwców dwumiejscowych i nie zamówiono żadnego samolotu produkcyjnego. Wyprodukowano tylko prototyp XF3U (testowy), następnie ten samolot został zmodyfikowany, aby stał się bombowcem nurkującym . Następnie stał się prototypem XSBU Vought SBU Corsair .

Wydaje się, że ten samolot nie przetrwał do dziś, ponieważ żaden XSBU nie jest wystawiony w żadnym muzeum.

Uwagi i odniesienia

  1. (in) Angelucci i Bowers 1987 , str.  434.
  2. (w) Moran 1991 , str.  59.
  3. (en) Francillon 1988 , str.  138-140.

Zobacz też

Powiązane artykuły

Bibliografia