| Ambasador Rosji ( d ) |
|---|
| Narodziny |
5 lutego 1877 lub 6 lutego 1877 Kortcheva |
|---|---|
| Śmierć |
25 marca 1966 Cambridge |
| Pogrzeb | Cmentarz Nowodziewiczy |
| Narodowość | radziecki |
| Trening |
Wydział Prawa Cesarskiego Uniwersytetu Moskiewskiego ( d ) (do1900) Lazarev Institute of Oriental Languages (do1903) |
| Zajęcia | Dyplomata , historyk , orientalista , profesor uniwersytetu |
| Pracował dla | Narodowy Instytut Języków Orientalnych i Cywilizacji , Szkoła Studiów Orientalnych i Afrykańskich |
|---|---|
| Pole | Orientalistyka |
| Członkiem | Azjatycka firma |
Vladimir Fyodorovich Minorsky (po rosyjsku : Владимир Фёдорович Минорский , ur.5 lutego 1877w Kortczewie , w rządzie Tweru , i zmarł dnia25 marca 1966w Cambridge , jest rosyjski orientalista najlepiej znany ze swoich składek do badania Kurdów i perskiej historii , geografii, literatury i kultury Persji i Zakaukazia .
Urodził się w żydowskiej rodzinie w Kortcheva. Jego wujem był rabin Schlomo Minor (1826-1900), rabin gminy żydowskiej Moskwy od 1869 do 1892. Liceum nr 4 w Moskwie ukończył ze złotym medalem w 1896 r. Następnie kontynuował naukę na Wydziale Prawa. na Uniwersytecie Moskiewskim , następnie w Instytucie Języków Orientalnych Lazareva (1903). Jego nauczycielem jest Agafanguel Krimski . W tym czasie został ochrzczony w religii prawosławnej .
Vladimir Minorsky zostaje członkiem Departamentu Azji Ministerstwa Spraw Zagranicznych Imperium Rosyjskiego . Był dyplomatą w Persji i Turcji , dragomanem konsula generalnego Tabriz (1904), drugim dragomanem misji dyplomatycznej (od 1906), następnie dyplomatą gubernatora generalnego rosyjskiego Turkiestanu . W 1912 r. Został mianowany drugim sekretarzem ambasady Konstantynopola ; w 1915 r. pierwszy sekretarz w placówce dyplomatycznej Persji, a następnie charge d'affaires wLuty 1917.
To było w 1911 roku, który wydał monografię o Ahl-e hakk który otrzymał złoty medal z etnografii odcinku od Towarzystwa Nauk Przyrodniczych, antropologii i etnografii Amatorów . Po rewolucji październikowej wyemigrował najpierw do Persji, a następnie od 1919 r. Do Francji . Następnie prowadził kursy języka i literatury perskiej w National School of Oriental Languages w Paryżu . Przeniósł się do Anglii w 1932 roku , gdzie uczył w Szkole Studiów Orientalnych i Afrykańskich na Uniwersytecie Londyńskim . Jego uczniem był Richard Ettinghausen . W 1937 został mianowany profesorem, aw 1944 przeszedł na emeryturę.
Władimir Minorski jest zaproszony w 1960 roku przez Akademię Nauk ZSRR do udziału w XXIII th Międzynarodowy Kongres orientalistów jedzie do Moskwy .
Wnosi wielki wkład w badania historyczne Bizancjum, Turcji, Armenii, Kaukazu, Azerbejdżanu i Mongolii. Został mianowany akademikiem w Wielkiej Brytanii, Niemczech i Francji. Stał się członkiem Towarzystwo Azjatyckie Francji i Niemiec, honorowy doktorat z Uniwersytetu Cambridge i Uniwersytetu w Brukseli .
Zmarł w Anglii, ale zgodnie z jego ostatnią wolą jego prochy przeniesiono na cmentarz Nowodziewiczy w Moskwie.