Stary port w Marsylii

Stary Port w Marsylii (w prowansalskim lo port Vielh według klasycznego wzorca , Lou Port-Viei według Mistralian standardzie ) jest najstarszym portu w Marsylii , a także historyczne centrum i kulturalnym miasta od jego założenia na ten temat strona w starożytności. Port był ośrodkiem gospodarczym z Marsylii aż do połowy XIX -go  wieku , otwartym na handlu na Morzu Śródziemnym i koloniach francuskich . Działalność portu handlowego została następnie przeniesiona do innych miejsc dalej na północ: do basenów obecnego dużego portu morskiego Marsylii .

W "zagłębie starego portu" jest dziś marina , dzielone między Hôtel-de-Ville ( 2 nd ) na północy, Opéra ( 1 st ) w południowo-wschodniej, Saint-Victor ( 7 th ) na północy . na południe i Le Pharo ( 7 th ) na południowym zachodzie. Jest to również popularne miejsce spotkań i jeden z symboli Marsylii. Stary Port jest również węzłem komunikacyjnym intermodalnym (przy Quai des Belges biegnącym wzdłuż niego na wschód i do którego kończy się Canebière ), ze stacją metra, licznymi autobusami i kilkoma usługami morskimi, w tym promem .

Stary Port to także targowisko, gdyż kilka razy w tygodniu można tam spotkać bezpośrednią sprzedaż świeżych ryb.

Obecnie jest zakotwiczony w kulturze popularnej jako główne ramy dla trylogii Marsylii Marcela Pagnola , z postaciami Césara i Mariusa w „  barze de la Marine  ” oraz Fanny, pięknej sprzedawcy ryb zakochanej w Mariuszu.

Lokalizacja geograficzna

W 1805 roku kartograf Henry Michelot opisał Stary Port w następujący sposób:

„W środku miasta znajduje się port, którego dobra sytuacja sprawia, że ​​jest to jeden z najlepszych portów na Morzu Śródziemnym i gdzie jest większe bezpieczeństwo dla statków; jest pokryty dużym punktem, który chroni go przed morzem; jego usta znajdują się między dwiema cytadelami, które bronią podejścia, gdzie znajdują się trzy filary, które ją otaczają; jego wejście znajduje się od strony Fort St. Jean , między wysoką kwadratową wieżą a jednym z wymienionych filarów; zamyka się każdego wieczoru żelaznym łańcuchem wspartym na dużym kawałku drewna. "

Położony na dnie Canebière Stary Port stanowi historyczne i geograficzne centrum miasta. Wokół wiele restauracji i barów wychodzi na morze; na północy Quai du Port, gdzie znajduje się centralny ratusz miasta , oferuje panoramiczny widok na bazylikę Notre-Dame-de-la-Garde, która obejmuje południową część miasta; to nabrzeże przylega do Quai des Belges od wschodu i od południa wychodzi na Quai de Rive neuve.

Podejście morskie

Z morza latarnia Planier sygnalizuje podejście do zatoki Marsylii. Podejście odbywa się następnie omijając archipelag Frioul . Południowe wejście , które prowadzi do Joliette awanporcie znajduje się pomiędzy końcem ściany morza dużej i punktu Désirade , zarówno oznaczone świateł bocznych. Przełęcz Sainte-Marie, która stoi naprzeciw niego, prowadzi do basenu Joliette w Grand Port Maritime , zarezerwowanego dla statków towarowych i promów. Trzymając się prawej burty, trzeba iść wzdłuż zatoki Pharo (mała stocznia), a następnie przez mały port La Réserve, aby w końcu dotrzeć do Starego Portu. Biuro portowe (kapitanat portu ) znajduje się przy wejściu, po prawej burcie.

Historia

antyk

W 800 pne. AD , Ségobriges , plemię celtyckie, zajmują to terytorium. Pozostałości tego ludu są nadal widoczne kilka kilometrów od Starego Portu, przy Baou de Saint-Marcel oppidum . W 600 pne. AD , że Phocaeans wylądował w zatoce, która dziś tworzy Stary Port, nazywając go Lacydon , z greckiego słowo w soli bagna .

Osiedlają się na północnym brzegu portu i budują świątynie, teatr, agorę . Miasto jest chronione przez mury obronne, których część można jeszcze zobaczyć w Jardin des Vestiges znajdującym się w centrum Giełdy. Aby sprostać rosnącej populacji droga wałach rozwijać aż XVII -tego  wieku.

Dno portu zajmują bagna, które stopniowo wysychały z greckiej okupacji, o czym świadczą badania archeologiczne przeprowadzone Przed budową podziemnego parkingu place du Général-de-Gaulle .

Południowy brzeg zajmują kamieniołomy, z których wydobywane są kamienie używane do budowy wałów obronnych. To także miasto umarłych, miejsce pochówku zmarłych.

Legenda planu: 1. Jardin des Vestiges, 2. Muzeum historyczne Marsylii , 3. Palais de la Bourse , 4. Kościół Augustynów , 5. Place du Général-de-Gaulle , 6. Opera , 7. Palais de Justice , 8. Fort Saint-Nicolas , 9. Palais du Pharo , 10. Fort Saint-Jean , 11. Kościół Saint-Laurent , 12. Ratusz , 13. Place Jules-Verne , 14. Hotel Daviel , 15. Kościół Notre-Dame -des-Accoules , 16. Place de Lenche , 17. Place des Moulins , 18. Hôtel-Dieu , 19. Kościół Saint-Cannat , 20. La Vieille Charité , 21. Cathedral Sainte-Marie-Majeure w Marsylii .

Średniowiecze

W średniowieczu działalność portowa była poświęcona głównie rybołówstwu i kabotażowi , zaplecze Marsylii nie posiadało żadnych produktów do eksportu, a miasto było oddalone od ruchu handlowego Rodanu . Działalność gospodarcza Starego Portu pozostaje znacznie niższa od Port-de-Bouc z początku XVI th  wieku. Gospodarka portowa ewoluowała dopiero od 1282 roku wokół działań wojennych i piractwa.

Na południowym brzegu, pomiędzy III th i IX th  stulecia, jest zbudowany potężne opactwo św Victor w Marsylii . Na wschód od opactwa, jest sól z VI -tego  wieku. Są one częścią oddawania Hrabia Thibert do opata św Victor w X XX  wieku. Posiadłości opactwa do czasu ich sprzedaży w 1512 r. W celu przedłużenia tercenaux króla Ludwika XII .

Od X XX  wieku, bagna osuszone z południowego brzegu portu brał imienia Fourmiguier płaszczyźnie . Znajdują się tam magazyny, stocznie i miejska stocznia stoczniowa. Of Ropers również instaluje i pracuje z konopi do produkcji zawiesi i lin . To od tego konopi , canebe w Prowansji, pochodzi nazwa Canebière .

W 1265 roku The hrabiego Prowansji , Charles I st celu armatorów w mieście, trzydzieści kuchnie w pełni wyposażone. W 1291 roku Karol II zbudował molo wojskowe na południowy zachód od portu. W 1296 r. Uzyskał od miasta koncesję na plan „ Fourmiguier ” w celu zainstalowania tam stoczni . To jest początek arsenału galer .

XV th do XVII th  stulecia

W 1423 roku , po przybyciu drogą morską, w okresie od 20 do 23 listopada wojska króla Alfonsa V z Aragonii dokonały splądrowania Marsylii . Galery króla Aragonii osadzają wieżę Saint-Jean. Wychodzą m.in. z łańcuchem blokującym wejście do Starego Portu, wziętym jako trofeum. Ten ostatni znajdowałby się na ścianie katedry w Walencji (Hiszpania) .

Dopiero po aneksji w 1481 roku Marsylia otworzyła się na rozległe zaplecze lądowe i stopniowo uzyskała rolę głównego portu francuskiego. Pierwsze doki zostały zbudowane w 1515 roku, ale duże statki nadal unikały kotwiczenia w porcie.

W 1488 roku Tercenaux ( Arsenał Galer ) został ustanowiony z rozkazu Karola VIII, aby pomieścić galery króla:

• Na planie Fourmiguiera port wojskowy założony przez Karola II zostaje powiększony i obejmuje plac budowy miejskiej. Jest to arsenał Galères, którego pawilon zachował się do dziś na Cours Estienne-d'Orves .
• Przy wyjściu z portu starożytna wieża króla René i szpital Zakonu Szpitalnego św. Jana Jerozolimskiego są zintegrowane z nowym fortem, który, zbudowany przez Kawalera de Clerville, przyjmuje nazwę Fort Saint-John .
• Z drugiej strony Fort Saint-Nicolas jest zbudowany wokół kaplicy Saint-Nicolas przez tego samego architekta.

Pod koniec XVI wieku w dzielnicy Hôtel de Ville powstały dwa najstarsze domy w Marsylii, Hôtel de Cabre i Maison Diamantée . Loża kupiecka, utworzona w 1599 r., Zbudowała ratusz , obecny ratusz Marsylii . Budynek został zbudowany przez architektów Gasparda Pugeta i Mathieu Portal . Ciekawostka budynku, ma dwa poziomy, ale klatka schodowa jest w sąsiednim budynku.

W 1666 roku król Ludwik XIV zarządził rozbudowę miasta. Wały są zniszczone, miasto rozciąga się na wszystkie brzegi Starego Portu.

XVIII th

Przed Fort Saint-Jean w 1719 roku zbudowano instrukcje zdrowotne, które uzupełniają system kwarantanny dla Frioul . To urządzenie nie będzie w stanie zapobiec zarazie Marsylii w 1720 roku. Drugi budynek zostanie zbudowany identycznie w 1862 roku.

XIX th  century: budowa nowego portu

Rozbudowa portu został przewidziany przez długi czas, ale na początku XIX e  wieku projekty nie doszło do skutku, podobnie jak w 1805 roku projektu budowy nowego basenu w kierunku południa. Jedynymi pracami są konsolidacje, budowa owiewki w 1829 r. (Wraz z parowozem w 1836 r.). W 1833 roku inżynier Poirel rozpoczął budowę wału w Algierze nową techniką z dużych bloków betonowych, które były tańsze i znacznie bardziej odporne na fale niż stare konstrukcje murowane.

W latach czterdziestych XIX wieku ruch stał się zbyt intensywny w stosunku do przepustowości portu (zatory, przepustowość), a jego rozbudowa wydawała się niezbędna. Ruch wzrósł z 1 374 067  ton w 1830 r. Do 2 932 005 ton w 1847 r. Skromne projekty rozbudowy następowały po sobie.

Drugi port we Francji, stawka staje się zbyt ważna i decyzja ucieka do miasta; Ustawą z 5 sierpnia 1844 r. rząd nakazał ambitnym projektem (18 mln franków) budowę basenu Joliette na północ od portu. Konstrukcja dużego muru morskiego wykorzystuje techniki bloków betonowych. Infrastrukturę La Joliette zaczęto wykorzystywać w 1847 roku, basen ukończono w 1853 roku . Powiększono również port pomocniczy w Frioul . Rozbudowa portu trwa zgodnie z prawem10 czerwca 1854 i dekret z dnia 23 listopada 1856który nakazał budowę basenów Lazaret i Arenc, a następnie budowę basenu Napoleona (1859). Aby połączyć stary i nowy port, wytyczono rue Impériale .

XX th  century

W latach 1905-1944 most transportowy pozwalał na przeprawę. Pomiędzy południowym i północnym brzegiem w 1905 roku Ferdinand Arnodin zaproponował budowę mostu transportowego na 75-letniej koncesji. Gondola zawieszona pod pokładem mostu umożliwia przejście między Fort Saint-Jean a niecką Carenage, obok Fort Saint-Nicolas.

Na południowym brzegu w 1909 roku powstał targ rybny, który działał do 1975 roku. Następnie został przekształcony w teatr ( La Criée ) i mieścił dwie sale widowiskowe. Jego fasada została zachowana.

Drugiej wojny światowej utrudniała ustawienie Starego Portu: stara dzielnica na północnym brzegu została wysadzili przez hitlerowskich okupantów z pomocą francuską policję podczas „  nalotu Marsylii  ”: między 22 a24 stycznia 194330 000 ludzi mieszkających w starych dzielnicach zostaje eksmitowanych. piątek22 styczniarozpoczyna łapankę na ludność żydowską w dzielnicach Starego Portu: aresztowano kilka tysięcy osób, w tym kilkuset Żydów, którzy trafili do francuskich obozów internowania, a następnie do nazistowskich obozów zagłady . Dom po domu, 1500 budynków Starego Portu zostaje następnie zburzonych, pozostawiając pole ruin.

Most transportowy został zniszczony w 1944 roku.