Symfonia alpejska op. 64 ( Eine Alpensinfonie ) jest dziełem Richarda Straussa składa się między 1911 i 1915 roku , premierę28 października 1915w Filharmonii Berlińskiej z Drezdeńską Hofkapelle pod dyrekcją kompozytora.
Termin „symfonia” jest paradoksalnie rzadki w twórczości Straussa: oprócz dwóch wczesnych kompozycji napisał tylko jedną , pochodzącą z 1902 roku Sinfonia Domestica . Te dwa opusy są zresztą bardziej obszernymi poematami symfonicznymi niż prawdziwe symfonie . Alpestra składa się z wielu krótkich utworów, granych za jednym zamachem, a nie z ruchów. Jest to, chronologicznie, ostatni poemat symfoniczny muzyka.
Strauss był człowiekiem pasjonującym się górami: w 1908 roku nabył willę w Garmisch w Alpach Bawarskich, w której mieszkał do śmierci.
Jego Symfonia Alpejska pozostaje bardzo opisowa, o czym świadczą podtytuły poszczególnych części: słyszymy śpiew rogów alpejskich, różne ptaki na wietrze, burzliwe fale potoku ze strunami, a nawet brzęczenie dzwonków stada w pastwisko. Jego muzyka chronologicznie opisuje wędrówkę na szczyt i nadejście nocy. Inna interpretacja, bardziej metafizyczne, jest podana przez samego muzyka, w swoim dzienniku, gdzie mówi, że chce napisów pracę jako Antychrysta w odniesieniu do pracy z Friedricha Nietzschego . Dopiero po śmierci Nietzschego w 1900 roku Strauss zaczął komponować dzieło, które pierwotnie było hołdem złożonym szwajcarskiemu malarzowi Karlowi Stauffer-Bern – który popełnił samobójstwo w 1891 roku w wieku 33 lat – i które miało się nazywać Tragedią artysty .
Orkiestracja jest szczególnie bogata, nawet w porównaniu z innymi dziełami symfonicznymi Straussa. Wykorzystuje się do tego kilka nietypowych instrumentów, w tym maszynę dętą w perkusji , heckelfon , rodzaj oboju z niższym rejestrem, czy też zastosowanie aerofonów , urządzeń pozwalających na trzymanie szczególnie długiej nuty na wietrze . Wykorzystuje również, oprócz panelu dętego orkiestry, osobną fanfarę składającą się z 12 rogów , dwóch trąbek i dwóch puzonów .
Symfonia grana jest w całości, bez przerwy, ale składa się z 22 części. Jego wykonanie zajmuje nieco mniej niż godzinę.
Instrumentacja Symfonii Alpejskiej |
Smyczki |
pierwsze skrzypce , drugie skrzypce , altówki ,
wiolonczele , kontrabasy , 2 harfy |
Drewno |
2 Piccolo grające na fletach 3 e i 4 e , dwa flety , 2 oboje , 1 rożek angielski gry na 3 rd obój, 1 heckelfon , 1 mały klarnet , 2 klarnety w B ♭ , 1 klarnet basowy grający również na klarnecie w C, 3 fagot , jeden fagot grający 4 e fagot organ |
Mosiądz |
4 rogów , 4 wagnerowskie tuby odgrywające 5 th , 6 y , 7 th i 8 TH rogi, |
Fanfara (za sceną) |
12 rogów , 2 trąbki , 2 puzony tro |
Perkusja |
2 zestawy kotłów , glockenspiel , dzwonki , eolifon , werbel , trójkąt , bęben basowy , talerze , tom-tom , celesta |
Wśród wielu wersji tego dzieła możemy wymienić jedne z najbardziej cenionych: