Klaun w cieniu

Podczas gdy Bart i Lisa słuchają programu Krusty the Clown , Marge dzwoni do Homera do pracy, aby poprosić go, aby w drodze powrotnej zatrzymał się na minimarkecie, gdy ona czeka na Patty i Selmę . Później, na minimarkecie, Homer spotyka zamaskowanego klauna przypominającego klauna Krusty'ego, który celuje pistoletem w Apu i prosi go o przekazanie mu gotówki z kasy. Następnie policja wchodzi do domu Krusty'ego, aby go zaskoczyć, a na komisariacie Homer identyfikuje Krusty'ego jako sprawcę. Kiedy Homer wraca do domu, widzi raport o zbrodni Krusty'ego, a Bart zastanawia się, jak jego bohater mógł zrobić coś takiego.

Rozpoczyna się proces Krusty'ego i Bart próbuje powstrzymać swojego ojca od składania zeznań; jednakże komornik odkłada go z powrotem na swoje miejsce. Homer siada przy barze i od razu wskazuje Krusty'emu jako klauna, którego widział. Później, podczas przesłuchania krzyżowego, Krusty wyznaje, że jest analfabetą, gdy nie jest w stanie zidentyfikować eksponatu. Krusty zostaje uznany winnym i trafia do więzienia. Po tym wydarzeniu były asystent Krusty'ego, Tahiti Bob , przejmuje show Krusty'ego i całkowicie zmienia błazeński aspekt programu na raczej intelektualny.

Bart jest pewien, że Krusty jest niewinny i przekonuje Lisę, aby udowodniła, że to nie on ukradł minimarket. Następnie dzieci odkrywają, że podejrzany z filmu korzystał z kuchenki mikrofalowej, ale Krusty nie powinien zbliżać się do tego urządzenia, ponieważ miał wszczepiony rozrusznik serca. Ponadto podejrzanego można zobaczyć, jak czyta magazyn na wideo, w którym Krusty przyznał się, że był analfabetą w sądzie. Dlatego Lisa zaczyna myśleć jak Bart, że Krusty był ofiarą ustawiania jednego ze swoich wrogów, a Bart uważa, że Bob Tahiti powinien wiedzieć, kto zadał cios. Następnego dnia Bart, Lisa i Maggie spotykają się z Tahiti Bobem w studiu jego programu, aby zapytać, kto mógł zrobić coś takiego, ale zanim będą mogli zadać to pytanie, Bob daje im trzy miejsca na nagranie swojego programu. Na antenie Bob zauważa na widowni zmartwionego Barta i zaprasza go na scenę, aby porozmawiać z nim o swoim problemie. Następnie Bart wyjaśnia swoje odkrycia, ale Tahiti Bob znajduje wiarygodne wyjaśnienia dla każdego argumentu i mówi, że założenie ogromnych butów Krusty'ego nie jest łatwe. To stwierdzenie odbija się echem w głowie Barta, gdy zdaje sobie sprawę, że Homer nadepnął na palec podejrzanego, który zawył, podczas gdy Krusty ma małe stopy. Dlatego Bart twierdzi, że Tahiti Bob jest prawdziwym winowajcą i, aby to udowodnić, nadepnął jej na stopę, co powoduje, że płacze z bólu. Zwolniony Bob w końcu przyznaje się do popełnienia przestępstwa, zamknął Krusty'ego, ponieważ jego figle odebrały mu wszelką godność. Następnie zostaje zabrany do więzienia, przysięgając zemstę Barta, a Krusty zostaje uwolniony i dziękuje Bartowi za to, co dla niego zrobił.

Uwagi

Żart na kanapie jest taki sam, jak ten z odcinka 6: Ste Lisa Blues .
W wersji francuskiej, kiedy szef kuchni Wiggum zatrzymuje Krusty'ego w swoim domu, zostaje podwojony przez Gilberta Levy'ego, ale w kolejnej scenie wyprzedza go inny aktor, Michel Modo. Następnie Michel Modo będzie głosem szefa kuchni Wigguma aż do śmierci we wrześniu 2008 roku .
W tym odcinku Krusty nie jest na tym samym kanale telewizyjnym co Kent Brockman .
Początkowo dziennikarz nazywał się Kurt Brockman, później nazywał się Kent.
Widząc obrazy z monitoringu Mini-Marché w telewizji, Patty i Selma zdają sobie sprawę, że Homer ich nie lubi. Dopiero po tej scenie oni też zaczną go nienawidzić.
Ten odcinek, wyprodukowany w 1989 roku, jest autorstwa Brada Birda , człowieka, który później zasłynął z reżyserowania w 2000 roku The Iron Giant , The Incredibles , Ratatouille i Mission Impossible: Phantom Protocol .
Ten odcinek ma miejsce w 1990 roku, ponieważ w odcinku 5 sezonu 6 Homer pyta Lisę, kim jest Tahiti Bob, a ona odpowiada, że ten ostatni oskarżył Krusty'ego o napad z bronią w ręku, wskazując, że stało się to w 1990 roku.

Błędy

W wersji z Quebecu, kiedy Krusty prosi małą Brytanię, by wsadziła Boba Sideshow do beczki, Bob powinien wydawać niezadowolony dźwięk swoim gwizdkiem.
W sądzie oglądają kamerę monitorującą; nie przedstawia tej samej sceny, co w czasie napadu. Na początku "Krusty" patrzy w stronę Homera, a na scenie sądowej kamera pokazuje Krusty'ego patrzącego za siebie. Ponadto na początku Apu nie zajmuje tej samej pozycji w momencie napadu w monitoringu wideo.

Pierwsze występy

Odniesienia kulturowe

Tytułowa historia Springfield News , Dzień śmierci śmiechu ( Dzień śmierci śmiechu ), odnosi się do dnia, w którym umarła muzyka ( Dzień, w którym umarła muzyka ).
Czasopisma Timely i Newsweekly to parodie czasopism Time i Newsweek .
Postać Krusty the Clown jest inspirowana klaunem Rusty Nails .
Krusty urodził się w Tupelo w Mississippi , co jest odniesieniem do miejsca narodzin Elvisa Presleya . Dodatkowo tytuł pierwszego odcinka Itchy and Scratchy , Burning Love , nawiązuje do jednej z jego piosenek.
Ludzie palą przedmioty przedstawiające Krusty'ego, tak jak zrobiono to z Beatlesami, kiedy John Lennon twierdził, że są lepiej znani niż Jezus .
Muzykę z serialu Mission Impossible można usłyszeć, gdy Bart i Lisa rozpoczynają śledztwo w Kwik-E-Mart .
Springfield Literary Review to parodia The New York Review of Books .
Tahiti Bob śpiewa muzykę Every Time We Say Goodbye przez Cole Portera pod koniec swojego show.
W swoim programie Tahiti Bob opowiada o nieistniejącej kontynuacji książki The Man in the Iron Mask : The Death of a Titan .
Tuż przed tym, jak Bart ogłasza, że rozwiązał zagadkę, Bob Tahiti opowiada o szkole myślenia, którą nazwali stoicyzmem .
Replika Sideshow Boba, kiedy zostaje aresztowany („I byłbym bardzo dobrze bez tych bachorów, które mieszają wszystko”). Przypomina to, co często mówią oszuści aresztowani pod koniec odcinków serialu telewizyjnego Scooby-Doo .
Itchy and Scratchy to brutalna, parodystyczna wersja kreskówki Tom and Jerry .
Fabuła tego odcinka jest bardzo podobna do tej z odcinka Garfield and Friends, w którym Binky the Clown zostaje aresztowany za kradzież.
Kiedy Krusty wchodzi do sądu, jego numer więźnia to A113, ten kod jest często używany przez Brada Birda jako jajko wielkanocne w jego filmach, takich jak Toy Story , gdzie tablica rejestracyjna matki Andy'ego to A113.
Klaun Krusty śmieje się jak Woody Woodpecker
Fakt, że Krusty jest analfabetą, wydaje się sprzeczny, a kilka scen pokazuje, że czyta. Dodatkowo pod koniec odcinka Bart otrzymuje plakat, na którym jest napisane „Mojemu najlepszemu kumplowi Bartowi, kocham Krusty'ego” („Mojemu najlepszemu przyjacielowi Bartowi, z Krusty”) podpisane przez Krusty'ego, ale jak w Bart staje się sławny lub Dziewczyna klauna , podpisz się K lub poproś kogoś innego o podpisanie za niego.
W swoim programie Krusty często mówi: „Nie miałem z tym nic wspólnego!”. „Jednak Bart staje się sławny w odcinku Bart staje się sławny dzięki wierszowi„ Nic nie zrobiłem! Co jest bardzo podobne (w wersji oryginalnej i wersji z Quebecu jest to dokładnie to samo zdanie).
W wersji tego odcinka z Quebecu Itchy i Scratchy nazwali odpowiednio Pipique i Gratte. W napisach końcowych mówią "uderzyli, uderzyli, uderzyli, uderzyli, uderzyli, bang bang bang i taśma magnetofonowa to Pipique et Gratte".

Uwagi i odniesienia

(fr) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu z angielskiej Wikipedii zatytułowanego „ Krusty Gets Busted ” ( zobacz listę autorów ) .