Dwanaście (film, 2010)

Dwanaście Kluczowe dane
Produkcja Joel Schumacher
Scenariusz Jordan mełamed
Muzyka Harry Gregson-Williams
Główni aktorzy

Chace Crawford
Rory Culkin
Curtis Jackson
Emma Roberts
Emily Meade

Firmy produkcyjne Zdjęcia Gaumont
Original Media
Radar
Ojczyźnie Stany Zjednoczone Francja
Uprzejmy dramat
Trwanie 94 minuty
Wyjście 2010


Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Arkusz techniczny i dystrybucja

Dwanaście tofilm francusko-amerykański wreżyseriiJoela Schumacherai wydany w2010 roku. Jest toadaptacjapowieści pod tym samym tytułem autorstwaNicka McDonella.

Film jest prezentowany w światowej premierze na Festiwalu Filmowym w Sundance w 2010 roku oraz na Festiwalu Filmów Amerykańskich w Deauville w 2010 roku . Film otrzymał bardzo negatywne opinie i ponury biletowej awarię .

Streszczenie

Na Upper East Side na Manhattanie nastolatki z bardzo zamożnych rodzin prowadzą codzienne życie przerywane bezradnymi imprezami, ale często nieobecnymi są narkotyki i rodzice. Michael, nazywany „White Mike”, właśnie opuścił prywatną szkołę i zajmuje się narkotykami. W przeciwieństwie do dzieci w jego wieku, White Mike nie pali, nie pije ani nie chodzi na imprezy, aby sprzedawać swoje „produkty”, w tym nowiutką „Dwunastkę”. Jednak wszystko się skomplikuje, gdy jego kuzyn Charlie zostanie zamordowany.

Karta techniczna

Ikona wskazująca informacje O ile nie wskazano inaczej lub dalej, informacje wymienione w tej sekcji można potwierdzić w bazie danych IMDb .

Dystrybucja

Źródło  : VF )

Produkcja

Scenariusz inspirowany jest nowatorskim Dwunastu przez Nick McDonell opublikowanym w 2002 roku Dyrektor Joel Schumacher odkrył go gdy był w Sycylii , aby otrzymać nagrodę za Phone grze .

Joel Schumacher osobiście wybiera Chace'a Crawforda , Emmę Roberts , Rory Culkin i rapera 50 Cent . Resztę aktorek i aktorów wybierze reżyser obsady Jessica Kelly.

Kiefer Sutherland był wcześniej reżyserem Joela Schumachera w filmach Lost Generation , The Forbidden Experiment , The Right to Kill? i gra na telefon . W tym filmie nie ma go fizycznie, ponieważ jest tylko głosem narratora .

Strzelanina miała miejsce w Nowym Jorku (łącznie z Upper East Side ) i studio w sąsiedztwie Studio City w Los Angeles . Strzały trwają tylko 23 dni.

Chace Crawford opisuje zupełnie inne doświadczenie filmowe niż to, które znał w tamtym czasie, w tym serię Gossip Girl  :

„Często nie ma dialogów, a mimo to to, co czuje, ma sens i należy się nim podzielić. To prawda w jego samotnych chwilach i chciałem to wszystko przekazać. Po prostu musiałem chodzić po ulicach w butach, dżinsach, często w ubraniach, które należały do ​​mnie. Musiał też ujawnić postać, narysować ją, a ja starałem się znaleźć kadencję, rytm. To było ważne. Jak dobry mieszkaniec miasta, spaceruje godzinami. To nawet część jego pracy. Uwielbiałem pracować nad tą komunikacją poza słowami, tą grą poza tekstem. "

Dom

Krytyczny

Film zbiera ogólnie bardzo negatywne recenzje. Na amerykańskim agregatorze Rotten Tomatoes zbiera tylko 3% pozytywnych opinii za 30 recenzji i średnią ocenę 3,9 ⁄ 10 . Konsensus witryny jest „Jako pretensjonalny jak jest beznadziejnie banalne, to Dwunastu [«dwanaście»] jest bliżej do zera . ” Na Metacritic , to uzyskuje średni wynik 22 / 100 na 13 opiniach.

W Stanach Zjednoczonych film zostanie nawet zakwalifikowany przez niektórych dziennikarzy jako „najgorszy film w historii festiwalu filmowego w Sundance  ” . Stephen Holden w swojej recenzji opublikowanej w New York Times pisze: „Na początku Dwunastu narrator podsumowuje nihilistyczne środowisko filmu w znużonej obserwacji świata zapożyczonej z powieści:„ Wszystko jest kwestią potrzeby. Nikt tu niczego nie potrzebuje ”. Dodałbym, że nikt nie musi postrzegać Dwunastu jako „kontrowersyjnego” lub „szokującego” (żeby porzucić inny przymiotnik, który stracił swój mojo ), jak to zwykle bywa. "

We Francji krytyka jest również negatywna. Dwanaście uzyskuje średnią ocenę 1,5 / 5 w witrynie AlloCiné , która zawiera 13 tytułów prasowych. Jednak niektórzy dziennikarze wyrażają pozytywną opinię. Dlatego w Paris Match możemy przeczytać w szczególności "Bez zbliżania się do Requiem dla snu , ten film z nerwową produkcją i efektowną obsadą, ale obciążony pasożytniczym lektorem i moralną podwójną lufą (...) , podąża za szynami (koksu) Bret Easton Ellis . "

Większość innych mediów jest mniej pozytywnych. Niektórzy krytykują zbyt obecny lektor: „odwołanie się do lektora, zastosowanego tutaj rozwiązania, znacznie szkodzi filmowi ze względu na jego sztuczny wymiar” ( Nadmierne ). Hubert Lizé z Parisien pisze: „Joel Schumacher przedstawia społeczną kronikę młodzieńczej pustki, zrealizowaną bez przesady i nadmiernej estetyzacji, ale też bez prawdziwego oddechu. „ Na stronie Critikat możemy w szczególności przeczytać, że film „ nigdy nie jest niczym więcej niż kolejnym epizodem w poszukiwaniu tożsamości artystycznej, prowadzonym przez robotnika przez ponad trzydzieści lat, nigdy go nie opuszczając. Mając na uwadze środki ” . W Le Monde , Jean-François Rauger pisze w szczególności: „Istnieją różne sposoby radzenia sobie z chorobą moralną i chaosu, nieprzyjemnych turpitudes o potomstwo wielkiej burżuazji. Joel Schumacher, wierny swojemu nawykowi, wybiera szczególnie obłudny (...), zanim zakończy swój zarzut sentymentalnym i moralizatorskim zakończeniem wynikającym z romansu. "

Kasa biletowa

W uzupełnieniu do bardzo negatywnych opinii, że film był ponury kasowym niepowodzenie . Przynosi tylko nieco ponad 2 miliony dolarów na całym świecie przy budżecie w wysokości 5 milionów dolarów.

Państwo bądź region Kasa biletowa Data zamknięcia kasy Liczba tygodni
Stany Zjednoczone Kanada
 183 920  $ 19 sierpnia 2010 2
Francja 183 461 wpisów - -

Świat Suma światowa 2648195  $ - -

Różnica

Film otrzymał tylko jedną nominację: Emma Roberts była nominowana do nagrody Teen Choice Awards 2010 w kategorii najlepszej aktorki letniego filmu.

Komentarz

Muzyka, które można usłyszeć w napisach końcowych jest tylko, jeśli Run przez Julian Plenti .

Uwagi i odniesienia

  1. Dwanaście , Grove, 2002Wydano w języku francuskim pod tytułem Douze , Paryż, Éditions Denoël , 2004 ( ISBN  978-2-207-25386-1 )
  2. Dwanaście na Allociné
  3. (i) "  Dwanaście  " na kasowy Mojo (dostęp 14 marca, 2021 )
  4. (in) Informacje o wydaniu w internetowej bazie danych filmów
  5. (w) Przewodnik dla rodziców w internetowej bazie danych filmów
  6. „VF dubbing sheet of the movie” na Alterego75.fr , przeglądano 15 czerwca 2013 r
  7. tajemnice de filmowania - AlloCiné
  8. (w) Ciekawostki w internetowej bazie danych filmów
  9. (w) Wypożyczalnie w internetowej bazie danych filmów
  10. (w) „  Twelve (2010)  ” on Rotten Tomatoes , Fandango Media (dostęp: 14 marca 2021 )
  11. (w) „  Twelve Reviews  ” on Metacritic , CBS Interactive (dostęp: 14 marca 2021 )
  12. (in) „  Czy„ Dwanaście ”to najgorszy film w historii Sundance?  » , On Gawker Media ,30 stycznia 2010(dostęp 12 stycznia 2015 )
  13. „  Recenzja filmu -„ Dwanaście ”- powieść Nicka McDonella na ekranie, z 50 centami  ” , New York Times ,5 sierpnia 2010(dostęp 12 stycznia 2015 )
  14. „  Twelve - press reviews  ” , w AlloCiné (dostęp: 14 marca 2021 )
  15. (in) „  Dwanaście - co tydzień  ” w Box Office Mojo (dostęp: 14 marca 2021 r. )
  16. „  Twelve  ” , z JP's Box-office (dostęp: 14 marca 2021 )
  17. (w) Nagrody w internetowej bazie danych filmów

Załączniki

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne