Tsuga

Tsuga Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Tsuga mertensiana ( cykuta subalpejska) Klasyfikacja
Królować Plantae
Podział Pinophyta
Klasa Pinopsida
Zamówienie Pinales
Rodzina Pinaceae
Podrodzina Abietoideae

Uprzejmy

Tsuga
( Endl. ) Quarry , 1855

Klasyfikacja filogenetyczna

Klasyfikacja filogenetyczna
Zamówienie Pinales
Rodzina Pinaceae

Drzewa z rodzaju Tsuga , zwane cykutą w Quebecu , to ozdobne drzewa iglaste o nieregularnym kształcie i lekko zwisających gałęziach i gałązkach. Drzewa te należą do rodziny Pinaceae i nie są jodłami, pomimo nazwy jodły kanadyjskiej, która jest im czasami nadawana.

Pochodzenie, obszar dystrybucji

Tsuga pochodzi z Ameryki Północnej i Azji , gdzie rośnie w chłodnych, często kamienistych miejscach, takich jak wilgotne wąwozy.

Został wprowadzony do Europy już w 1740 roku i od tego czasu znacznie się rozprzestrzenił. Najczęściej występuje w parkach i ogrodach.

Lubi miejsca wilgotne i niezbyt gorące, a także kwitnie w półmroku.

Opis

Esencję tę po raz pierwszy opisał francuski botanik Élie-Abel Carrière (1818-1896).

Może dorastać do 20-60 metrów wysokości, o szerokim i nieregularnym kształcie piramidy. To drzewo iglaste ma jeden pień w kraju pochodzenia, ale może mieć kilka w Europie.

Jego gałęzie są poziome lub wznoszą się pod kątem, zawsze ułożone nieregularnie. Pędy są jasnobrązowe i owłosione, z kolcami o długości od 5 do 15  mm , miękkie, płaskie i tępe. Są starannie przycięte na krawędzi, stopniowo zwężające się od podstawy do końca. Szyszki mają 2-7 centymetrów długości, owalny kształt i są ułożone na krótkiej łodydze. Łuski są okrągłe i pełne.

W Amerykanie nazywają to „Hemlock”, co oznacza cykuty . Odpowiada to zapachowi, jaki wydzielają igły, gdy są zgniecione.

Gatunek Tsuga (lub cykuta)

Spotykamy 10 gatunków:

Heterophylla Tsuga i Tsuga canadensis są najbardziej rozpowszechnione w Europie .

Używa

Jest mało eksploatowany, ponieważ jego drewno jest raczej przeciętnej jakości, ale lokalnie jest bardzo eksploatowany, a nawet nadmiernie eksploatowany ze względu na korę bogatą w garbniki .

Zobacz też

Powiązane artykuły

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Uwagi i odniesienia