Tryftong jest samogłoska dźwięku składa się z trzech samogłosek elementów w tej samej sylabie . Dlatego jego artykulacja jest wykonywana w trzech różnych miejscach . Środkowa samogłoska trójnogu jest prawie zawsze najbardziej otwarta i akcentowana, podczas gdy pozostałe dwie (pół) samogłoski są nieakcentowane i bardziej zamknięte.
Trifthong jest przeciwieństwem monoftongu , składającego się z pojedynczego elementu wokalnego i dyftongu , składającego się z dwóch elementów.
Były francuski z XII p wieku był tryftong [EA] generalnie oznaczony trygramem <woda>. Ostatecznie zostało zredukowane do [o] we współczesnym francuskim, który jednak zachował starą pisownię: eau , [o], beau [bo].
We współczesnym francuskim nie ma trójnogów. Jednak występuje w innych językach, takich jak angielski , kataloński , oksytański , hiszpański i włoski .
Przykłady słów zawierających trifthongi:
W międzynarodowym alfabecie fonetycznym trifthongi są zapisywane przy użyciu trzech różnych symboli, po jednym dla każdego elementu wokalnego.