Toyota Corolla E110
Toyota Corolla (E110)
|
|
|
znak
|
Toyota
|
---|
Lata produkcji
|
1995 - +2.002
|
---|
Produkcja
|
- kopia (y)
|
---|
Klasa
|
Kompaktowy
|
---|
Silnik i skrzynia biegów |
---|
Motoryzacja)
|
Benzyna 1,3 l (86 KM) Benzyna 1,5 l (100 KM) Benzyna 1,6 l (115 KM) Benzyna 1,6 l (165 KM) Benzyna 1,8 l (120 KM) Olej napędowy 2,0 l (73 KM) Olej napędowy 2, 0 l (90 KM) Diesel 2,2 l (79 KM)
|
---|
Przenoszenie
|
Pięcio- i sześciobiegowa manualna skrzynia biegów na przednich kołach
|
---|
Waga i osiągi |
---|
Waga bez ładunku
|
1130 (3 drzwi - 4ZZ-FE) kg
|
---|
Podwozie - nadwozie |
---|
Nadwozie (a)
|
3, 4, 5 drzwi, kombi, minivan Spacio (Japonia)
|
---|
Wymiary |
---|
Długość
|
- mm
|
---|
Szerokość
|
- mm
|
---|
Wysokość
|
- mm
|
---|
Chronologia modeli |
---|
|
Toyota Corolla model E110 to kompaktowy sedan z japońską firmę Toyota . Jest to 8 th generacja Corolli został uruchomiony w 1995 roku w Japonii i 1997 w Europie i Ameryce Północnej .
Prezentacja
Ze względów kosztowych zachowuje platformę starszej generacji Corolli . Jest dostępny w wersji 3, 4 i 5-drzwiowej w zależności od rynku i jest dostępny w wersji minivana o nazwie Spacio, sprzedawanej tylko w Japonii .
Toyota Corolla E110 była również sprzedawana w Ameryce Północnej jako Chevrolet Prizm w latach 1998-2002 w wyniku współpracy między General Motors i Toyotą na tym rynku.
Motoryzacje
Japonia
Istota:
- 4E-FE - 1,3 litra (1331 cm 3 ), 4 cylindry , 16- zaworowy DOHC, 88 KM (64 kW)
- 5A-FE - 1,5 litra (1498 cm 3 ), 4 cylindry, DOHC 16 zaworów, 100 KM (73 kW).
- 4A-FE - 1,6 litra (1587 cm 3 ), 4 cylindry, DOHC 16 zaworów, 115 KM (84 kW).
- 4A-GE - 1,6 litra (1587 cm 3 ), 4 cylindry, zawór DOHC 20, 165 KM (121 kW).
Diesel :
- 2C-III - 2 litry (1974 cm 3 ), 4 cylindry, 73 KM (53 kW).
- 3C-E - 2,2 litra (2184 cm 3 ), 4 cylindry, 79 KM (58 kW)
Europa
Istota:
- 4E-FE - 1,4 litra (1332 cm3), 4 cylindry, 16 zaworów DOHC, 86 KM (63 kW) 1997 - 2000
- 4ZZ-FE - 1,4 litra VVT-i - (1398 cm3), 4 cylindry, 16 zaworów DOHC, 97 KM (71 kW); 2000 - 2002
- 4A-FE - 1,6 litra - (1587 cm³), 4 cylindry, 16 zaworów DOHC, 107 - 110 KM (79-81 kW); 1997 - 2000
- 3ZZ-FE - 1,6 litra VVT-i - (1598 cm3), 4 cylindry, 16 zaworów DOHC, 110 KM (81 kW); 2000 - 2002
Diesel:
- 2C-E - 2 litry D - (1975 cm³), 4 cyl. 73 KM (53 kW); 1997 - 2000
- 2C-TE - 2 litry D-4D - (1995 cm³), 4 cyl. 90 KM (66 kW); 2000 - 2002
Ameryka północna
Istota:
- 1ZZ-FE, 1,8 litra (1794 cm3) 4 cylindry, 16 zaworów DOHC, 120 KM (89 kW); 1998 - 1999
- 1ZZ-FE, 1,8 litra (1794 cm3), 4 cylindry, 16 zaworów DOHC, VVT-i, 125 KM (93 kW); 2000 - 2002
Konkurencja
Pod koniec sezonu 1997 rajdowa wersja Corolli E110, Toyota Corolla WRC , została zgłoszona przez Toyota Castrol Team Europe of Ove Andersson ( TTE ) w WRC do 1999 roku. W rękach głównie Didiera Auriol ( 2) i Carlos Sainz (2), Corolla wygrała 4 rajdy i w 1999 roku zdobyła tytuł konstruktora WRC Toyoty . Carlos Sainz był również bardzo bliski zdobycia tytułu kierowcy w 1998 roku , kończąc na drugim stopniu podium świata na koniec sezonu 2 punkty za Tommi Mäkinenem , ale awaria mechaniczna 300 metrów przed metą ostatniego odcinka specjalnego ostatniego. rajd roku (RAC RAC) sprawił, że stracił swoje szanse. W 1999 roku Auriol na koniec mistrzostw był trzeci.
Zwycięstwa WRC: Monte-Carlo 1998, Nowa Zelandia 1998, Katalonia 1998, Chiny 1999.
Corolla WRC wygrała również:
- na Mistrzostwa Europy Rally w 2000 roku Henrik Lundgaard (zwycięstwa w Polsce, Ypres, Niemiec, Halkidiki i Turcji) oraz w 2001 roku Armin Kremer (zwycięstw w Turcji i Bułgarii);
- Puchar Europy Kierowców FIA Formuły 2 w 2000 roku z Bruno Thiry ;
- 1 Mitropa Rally Cup w 2002 roku z Włochami Zanchi i D'Esposito;
- 4 mistrzostwa Holandii ( Rocco Theunissen w 1999 i 2000 r. (Ardeny i Hellendoorn -Tulipes d'Or- w ERC), Erik Wevers w 2005 i Frits van Eerd w 2006);
- 3 mistrzostwa Finlandii ( Marcus Grönholm w 1998 r. W grupie A - również z Toyotą Celica GT-Four -, Sebastian Lindholm w 2000 r. W grupie A - także z Peugeot 206 WRC - i Janne Tuohino w 2001 r. Ponownie w gr. AT) );
- 3 mistrzostwa Włoch ( Andrea Aghini , 1998 i 1999 (w tym San Marino, Madera, Laine i Messina w ERC), następnie Piero Longhi w 2000 (w tym Ciocco e Valle del Serchio, San Marino, Targa Florio i Messina w ERC));
- 2 mistrzostwa Anglii ( Jonny Milner , 2002 i 2003);
- 2 mistrzostwa Portugalii ( Pedro Chaves , 1999 i 2000);
- 1 mistrzostwo Grecji ( Áris Vovós , 2000);
- 2 Mistrzostwa Estonii Grupa A ( Margus Murakas , 2001 i 2002 (Kurzeme w ERC));
- 1 Mistrzostwa Włoch Ziemi ( Marco Tempestini ) w 1999 r.
Oficjalni kierowcy mistrzostw świata
Kilku prywatnych kierowców na mistrzostwach świata
Galeria
-
Corolla Sedan 1995-1997 (Japonia)
-
Corolla 3 drzwi 1997-1999 (Europa)
-
Corolla 5 drzwi 1997-1999 (Europa)
-
Corolla Sedan 1997-1999 (Europa)
-
Corolla Estate 1997-1999 (Europa)
-
Corolla Sedan 1998-2000 (Ameryka Północna)
-
Corolla 3 drzwi 1999-2001 (Europa)
-
Corolla Sedan 2001-2002 (Ameryka Północna)
Zobacz też
Linki zewnętrzne