| Narodziny |
2 października 1959 Clermont-Ferrand |
|---|---|
| Podstawowa działalność | powieściopisarz |
| Nagrody | Prix Fénéon 1992, Prix de l'Académie française Maurice-Genevoix 2012, Prix Céleste Albaret 2019 |
| Język pisania | Francuski |
|---|---|
| Gatunki | nowy esej |
Podstawowe prace
Iris, Florentiana, La Lanterne d'Aristote, Proust, Prix Goncourt.
Thierry Laget , urodzony dnia2 października 1959w Clermont-Ferrand jest francuskim pisarzem , eseistą , krytykiem literackim i tłumaczem.
Jego dzieciństwo i młodość miały miejsce w Owernii , między Aubière , Messeix i Vichy , a następnie w Turenii .
Po studiach literackich (studia magisterskie i doktoranckie na temat Marcela Prousta pod kierunkiem Jean-Yves Tadié ) był redaktorem naczelnym Éditions Belfond , która opublikowała jego dwie pierwsze powieści.
Współpracuje przy wydaniu W poszukiwaniu straconego czasu w bibliotece Pléiade , dostarcza wydania tekstów Jacquesa Rivière'a ( Pewien postęp w badaniu ludzkiego serca ), Marcela Prousta ( Le Côté de Guermantes i Les Plaisirs et les jours ) oraz Gustave Flaubert ( Madame Bovary , Classic Folio).
W 1990 roku przeniósł się do Florencji , która była tłem dla kilku jego książek: Florentiana (Gallimard, 1993), Rois d'Avanie czy La Fiancée Italien (Julliard, 1995).
W 1992 roku zdobył nagrodę Fénéon za swoją trzecią powieść Iris (Gallimard), kronikę wioski Owernii.
Po powrocie do Francji opublikował kilka powieści, w tym Handwritten Roman (2000), Hilda's Lies Supplement (2003) i Madame Deloblat (2006).
Do zbioru „One and the other” - wyreżyserowanego w Gallimard przez J.-B. Pontalisa - przekazuje Florentiana (o Florencji ), The Italian Bride (biografia Alaïde Banti , związana z ruchem Macchiaioli , toskańscy malarze przedimpresjonistyczni), nieznanym bogom (o książkach, czytaniu i poznaniu rzeczywistości), Portrety Stendhala w pięćdziesiąt trzy dni i Biblioteki nocne .
W 2011 roku opublikował La Lanterne d'Aristote (Gallimard), powieść okrzykniętą okrzykiem przez swojego wydawcę, poetę Jacquesa Rédę : „To wspaniała książka. Jedna z najpiękniejszych nagród, jakie zaoferowało mi obowiązkowe czytanie, która często pozostawia niewiele czasu na czytanie z ciekawości i włóczęgi. "
Jest on również autorem nowych ( Atlas ulotnych miłości do edycjach mściciela Drzewa i Dziesięć czerwone płaszcze , Gallimard, wybrane dla Goncourtów nowego roku 2018).
Przed Monsieur Stark (éditions de l'Arbre vengeur, 2014), powieść szwajcarskiego pisarza Pierre'a Girarda (1892-1956), z której wybiera i przedstawia kroniki poświęcone podróżom, Les Sentiments du Voyageur , a następnie Anges Américains ( edycje Fario, 2016).
W 2019 roku, z okazji setnej rocznicy przyznania nagrody Goncourt do w cieniu młodych dziewcząt w Bloom , opublikował Proust Prix Goncourt. Literackie zamieszki (Gallimard), nagroda Céleste Albaret 2019, finalistka Goncourt de la biography . O tym eseju Éric Naulleau mówi o „jednej z wielkich książek roku”, a Bernard Pivot , prezes Académie Goncourt , pisze: „ Historia Thierry'ego Lageta jest fascynująca i godna podziwu od początku do końca. "
Thierry Laget przetłumaczył około piętnastu dzieł z języka włoskiego, w tym pośmiertne arcydzieło Mariateresy Di Lascia , Passage dansombre , Prix Strega 1995 (Albin Michel, 1996), trzy powieści Enza Siciliano ( La Nuit marâtre , The Princess and the Antiquarian oraz Les Beaux chwile ), The Rozmowy i wywiady z Primo Levi (Robert LAFFONT, 1998) oraz powieści Alessandro Barbero : The good life, czyli przygody pana Pyle , dżentelmena (Gallimard, 1998), rosyjskiej powieści (Gallimard, 2002), Poeta na czele (Éditions du Rocher, 2007).
Regularnie publikuje w La Nouvelle Revue française i czasopiśmie Théodore Balmoral .
Jest członkiem jury nagrody Valery Larbaud oraz prezesem Association des Amis de Jacques Rivière i Alain-Fournier .
Mieszka w Bretanii .