Śpiewacy swingersów

The Swingle Singers (okres francuski) Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Swingle Singers w 1964 roku. Ogólne informacje
Ojczyźnie Francja
Gatunek muzyczny Jazz
aktywne lata 1962 - 1973
Etykiety Philips
The Swingle Singers (okres brytyjski) Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej The Swingles na festiwalu Black Forest Voices w Kirchzarten (Niemcy) 29 czerwca 2019 r. Ogólne informacje
Ojczyźnie Wielka Brytania
Gatunek muzyczny Jazz
aktywne lata Od 1974
Etykiety Virgin , Swingle Singers

The Swingle Singers to grupa wokalna założona w Paryżu w 1962 roku przez Warda Swingle  (en) . Wstępną koncepcją jest wykonanie klasycznych melodii instrumentalnych , zaaranżowanych przez Warda Swingle'a w scat (vocal jazz).

Pierwszy okres (1962-1973)

Grupa wokalna została założona przez Warda Swingle'a (który wcześniej należał do Double Six ), amerykańskiego tenora i aranżera mieszkającego we Francji. Twierdzi, że jest potomkiem szwajcarskiego reformatora Ulricha Zwingli , współczesnego Marcinowi Lutrowi (początek XVI wieku). Aby utworzyć zespół, otoczył się siedmioma francuskimi chórzystami przyzwyczajonymi do paryskich studiów nagraniowych, czasami byłymi członkami Double Six : Claude Germain (tenor), Christiane Legrand (siostra kompozytora Michela Legranda , pierwszy sopran zespołu) , Jeanette Baucomont (sopran), Claudine Meunier (altówka), Anne Germain (altówka), Jean Cussac (bas) i Jean-Claude Briodin (bas). Oprócz tych ośmiu śpiewaków dodano kontrabasistę i perkusistę.

Pozostali śpiewacy grupy byli w tym okresie: José Germain (bas), Alice Herald (alt), Hélène Devos (alt), Jo Noves (tenor), Nicole Darde (sopran) i Claude Chauvet (sopran)

Swingle Singers szybko odnoszą międzynarodowy sukces: cztery nagrody Grammy i trzy nominacje, Grand Prix du CD z Akademii Charles-Cros , koncert w Białym Domu i gale w Stanach Zjednoczonych z okazji kampanii prezydenckiej Lyndona Johnsona, koncerty w Carnegie Hall współpraca z Duke Ellington (oratoryjnej w Saint-Sulpice) oraz Modern Jazz Quartet (nagraniu Place Vendôme rekordu ), tworzenie z Luciana Beria za Sinfonia (i wykonywania tej pracy na całym świecie pod kierunkiem przez Luciana Beria , Leonard Bernstein , Pierre Boulez , i Ernest Bour ) i inne utwory kompozytora, trasy zagraniczne (Japonia, Liban, Brazylia, Argentyna, Portugalia) ...

Ich nagrania są często wykorzystywane w muzyce filmowej lub w reklamie.

„Złota płyta Swingle Singers” (Philips 6332 188) to trzynaście utworów z lat 1963-1973.

Od 1974 do dzisiaj

Od 1974, po rozwiązaniu grupy francuskiej, Ward Swingle tworzy nową grupę w Londynie . Nowi Swingle Singers śpiewają głównie a cappella, ale czasami używają akompaniamentu na basie i perkusji . Produkują okładki na wysokim poziomie technicznym począwszy od Beatlesów poprzez muzykę klasyczną ( Czajkowski , Bach) poprzez operę ( Rossini ). Ustalenia są często bliskie harmonie z jazzem . Są również pod wpływem Nat Kinga Cole'a .

W skład grupy wchodzą obecnie:

Dyskografia

Anegdoty

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

  1. Francja Muzyka. Skarby Francji Musique . „Znaleziono pamięć: Ward Swingle. Archiwum z 1997 roku”
  2. Wzmianka na etykiecie umieszczonej na okładce albumu Philips 840519 PY (archiwum Akademii niedostępne w tym dniu)
  3. Rémi C., „Niepublikowane nagranie: Pavane pour une infante defunte (Ravel) Swingle Singers (1967)” , blog W cieniu studia , 28 września 2014 r.