Taksówki G7
| Taksówki G7 | |
| kreacja | 1905 |
|---|---|
| Kluczowe daty | 1914-1918: Operacja „Taxis de la Marne” 1964: utworzenie giełdy radiowej |
| Założyciele | Hrabia André Walewski i baron Rognat |
| Kluczowe dane | André Rousseleta |
| Forma prawna | SA z radą dyrektorów |
| Hasło reklamowe | Miasto jest piękne |
| Siedziba firmy |
Clichy Francja |
| Kierunek | Nicolas Rousselet |
| Czynność | Taksówki |
| Firmy siostrzane | Ada, Eda, Sernis, Pomoc i doradztwo, Financière Logimmo, Armadilo Self Storage, Novarchive, Homebox Distribution, Locaboat, Mobilbox. |
| Efektywny | 260 w 2018 r. |
| SYRENA | 324 379 866 |
| Stronie internetowej | https://www.g7.fr |
| Obrót handlowy | 75 537 300 € w 2018 r. |
| Zysk netto | 11 579 000 € w 2018 r. |
Taxis G7 to nazwa paryskiej firmy taksówkarskiej stworzonej w1905. Ta nazwa odnosi się do garażu numer 7 (G7) znajdującego się w Saint-Ouen, który stał się oficjalną rejestracją, kończącą się na G (garaż) i 7 (N°), zarejestrowanym przez prefekturę paryskiej policji.
Odegrali rolę podczas I wojny światowej, pędząc tysiące francuskich żołnierzy na front, podczas gdy armia niemiecka zagrażała Paryżowi. Stamtąd pochodzi kwalifikator „ taksówki Marny ”.
W 1964 roku powstała pierwsza centrala radiowa G7. Na przestrzeni lat firma przejęła kontrolę nad dużą częścią paryskich firm taksówkarskich. W 2010 roku, aby stawić czoła konkurencji ze strony VTC , firma macierzysta połączyła swoje spółki zależne i jest jedyną marką G7 z hasłem „Miasto jest piękne” i przyjmuje kolor czarny dla wszystkich swoich pojazdów.
Historia
„Compagnie française des automotives de place” powstała w dniu 4 marca 1905z inicjatywy hrabiego André Walewskiego , barona Rognata i banku Mirabaud & Cie . Nazwa G7 to nazwa nadana przez prefekturę podczas rejestracji. Po przeprowadzeniu testów porównawczych firma decyduje się wyposażyć w Renault Type AG . Produkcja tych pojazdów rozpoczęła się w tym samym roku w fabrykach producenta w Billancourt .
W 1914 roku firma wchłonęła Compagnie des Autos-Fiacres. Podczas I wojny światowej , w 1914 roku, taksówki G7 odegrały ważną rolę podczas tak zwanego epizodu „ taxis de la Marne ”, przewożąc żołnierzy francuskich z Paryża na front, podczas gdy armia niemiecka zagrażała stolicy. W 1922 roku firma przeszła pod kontrolę Renault . Ponad trzy czwarte wyprodukowanych pojazdów, tj. 1878 sztuk, to taksówki pochodne Renault KZ , w kolorach czerwono-czarnym. W 1933 roku zostały one zastąpione przez wersję taksówki z Renault Vivaquatre , która krąży w Paryżu aż do 1950 roku. W 1958 roku firma została wchłonięta przez Société de Banque et de uczestnictwa , a następnie przez producenta samochodu Simca . W 1960 roku kontrolę przejął André Rousselet , wówczas dyrektor wykonawczy Simca.
W 1964 roku powstała pierwsza centrala radiowa G7, umożliwiająca wzajemny kontakt klientów i kierowców. W latach 1987-2000 Jean-Jacques Augier , inspektor finansowy , był wiceprezesem, a następnie prezesem i dyrektorem generalnym firmy.
W latach 2010, w ramach firmy Allo Taxi, Grupa Rousselet kontrolowała prawie 11 000 z 17 770 paryskich taksówek . Około 8000 to taksówki G7 i nieco mniej niż 3000 niebieskich taksówek. Grupa Rousselet, kierowana przez Serge'a Metza, a ostatnio przez Nicolasa Rousseleta , koncentruje swój rozwój na marce G7, której stopa zwrotu wynosi około 25% (około 19 milionów euro dochodu netto po opodatkowaniu przy obrotach odpowiadających około euro 75 milionów). Taksówki Bleus wykazują jedynie rentowność na poziomie od 5 do 12% w zależności od roku.
W luty 2015, ankieta Dominique'a Nory , laureata nagrody im. Erika Israelewicza, dostarcza rzeczowych elementów pozwalających zrozumieć funkcjonowanie i model ekologiczny Taxis G7 i Taxis Bleus.
W maj 2016, aby stawić czoła konkurencji ze strony VTC, które obciążają jej obroty, firma zmienia swoją tożsamość, przyjmując nazwę G7 (dawniej SNGT) i hasło „Miasto jest piękne”. Firma daje sobie też 3 lata na odnowienie swojej floty, wszystkie pojazdy będą czarne.
W 2017 r. grupa Rousselet dokonała fuzji G7 i Taxis Bleus pod marką G7 w celu zwiększenia liczby pojazdów z 8 000 do 9 000, aby ponownie ocenić poziom usług.
Epidemia koronawirusa poważnie wpływa na branżę taksówkarską. Liczba wyścigów spada do 10% normalnej stawki na17 marcai stopniowo podnosi się podczas porodu. Nicolas Rousselet, dyrektor generalny firmy, wyznaje, że jedna trzecia kierowców utrzymała swoją działalność w tym okresie.
Aktywność, rentowność, siła robocza
| 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Obrót w mln € | 77 | 75 | 69 | 69 | 76 | |
| Dochód netto w mln € | + 17,2 | + 16 | + 4,7 | + 10,8 | + 11,6 | |
| Średnia roczna siła robocza | 309 | 301 | 298 | 289 | 260 |
Uwagi i referencje
- Https://www.societe.com/societe/g7-324379866.html
- Z paryskich taksówek do Marne taksówki
- Francuska firma lokalnych samochodów
- Schemat organizacyjny grupy G7
- Źródło: rachunki spółki Societe Nouvelle Groupement Taxis.
-
Dominique Nora, „ Za narzekaniem taksówek, system Rousseleta ”
, o L'Obs ,12 lutego 2015(dostęp 20 czerwca 2021 )
- Taksówki: G7 zmienia wszystko, aby konkurować z Uberem i VTC , Le Parisien , 17 maja 2016 r.
- „ Nicolas Rousselet, dyrektor generalny taksówek G7:„ jest dreszcz ożywienia ” , o Wyzwaniach (dostęp 17 kwietnia 2020 r. )
- " G7 - opublikowane raporty " , na www.verif.com (dostęp 6 marca 2020 )