Tandil (miasto)

Tandil to stolica dystryktu ( partido ) Tandil , położonego w południowo-wschodniej części prowincji Buenos Aires w Argentynie , u stóp reliefów tworzących system Tandilia .

Geografia

Miasto położone jest na wysokości 180 m. Jest to 360  km od stolicy Argentyny , 330  km od miast La Plata (stolica prowincji Buenos Aires) i Bahia Blanca , 160  km od Mar del Plata .

Populacja

Według szacunków gminy Tandil, w 2010 roku zamieszkuje około 120 000 mieszkańców. W 1914 roku zamieszkiwało je około 34 000, aw 1947 ponad 56 000.

Pogoda

Klimat Tandilu jest umiarkowany i wilgotny, ze średnimi rocznymi temperaturami 13,7 ° C i opadami wynoszącymi 889  mm rocznie. Późne noce mogą być zimne, nawet latem. Mgła jest powszechna jesienią i zimą, a mróz występuje w chłodniejszych miesiącach; wartości minimalne mogą być niższe niż - 5 ° C. Deszcze występują przez cały rok, ale częściej występują latem. Śnieg lub fala upałów są rzadkie.

Toponimia

Istnieją rozbieżne interpretacje dotyczące znaczenia imienia Tandil, pochodzenia rdzennego. Najczęstszym wyjaśnieniem jest to, że mówi się, że jest to nazwa wodza rdzennego na tym obszarze, ale twierdzi się również, że rzeka została już tak oznaczona. Prawdopodobnie toponim wywodzi się z wymarłego języka Hetów i oznaczałby najwyższy (w odniesieniu do reliefów, które powstają w środku równiny Pampejskiej).

Historia

Fundacja i pierwsze dekady

Ośrodek miejski powstała przez Martín Rodríguez4 kwietnia 1823pod nazwą Fuerte Independencia (Fort Independence). Ale do 1875 r. Rdzenna ludność broniła się przed naporem kolonistów: w ten sposób Tandil prawie nieustannie cierpiał z powodu ataków ze strony Pampy i Ranquels .

Plik 1 st styczeń 1872Tandil było miejscem krwawej sceny: około trzydziestu mieszkańców zostało zmasakrowanych przez oddział jeźdźców pod dowództwem Gerónimo de Solane, zwanego El Tata Dios , który ukradł broń na miejscowym sądzie. Przyczyny tego czynu są niejasne, ale najprawdopodobniej jest to powszechne przestępstwo. Większość sprawców została znaleziona i stracona.

W 1875 r. Tandil padł ofiarą morderczego ataku tubylców, pomimo podpisanego krótko wcześniej traktatu z kacykiem Juanem José Catrielem , który pomógł w uzasadnieniu w opinii Argentyny podboju pustyni .

Imigracja do Tandil

Pochodzenie imigrantów jest głównie włoskie i hiszpańskie , podobnie jak w pozostałej części Argentyny, ale przybyło też wielu Basków (zwłaszcza francuskich Basków) i Duńczyków , których potomkowie nadal tworzą aktywną społeczność. Ci Europejczycy stworzyli podwaliny pod tradycyjną już działalność gospodarczą: wędliny i produkty mleczne .

Wzrost populacji pozwoliło mu uzyskać status miasta na koniec XIX -go  wieku , wzmocnionej przez jego podłączenia do sieci kolejowej w 1883 roku.

XX th  wieku

Na początku XX th  wieku , Tandil był dobrze prosperującym miastem, które przyciąga pierwszych turystów w Buenos Aires i innych części kraju do krajobrazów pasma górskie , które go otaczają, zwłaszcza dla naturalnej ciekawości: the chwiejne Pierre ( Piedra Movediza ) . Miała nieco stożkowaty kształt, była utrzymywana w równowadze na czubku, na krawędzi przepaści, a człowiek mógł wprawić ją w oscylacje bez upadku.

Upadła jednak, spadając z miejsca, w którym była. 29 lutego 1912(rok przestępny), najprawdopodobniej ta jesień była spowodowana działaniem człowieka. Zainstalowano replikę kamienia Branlante, symbolu gminy Tandil17 maja 2007, na szczycie La Movediza Park.

W dniu utworzono lokalny oddział Partii Socjalistycznej1 st May 1.912, miasto było wówczas schronieniem dla dużej populacji pracowników kolei i pracowników przedsiębiorstw kolejowych. Dobry mówca, poseł socjalistyczny Juan Nigro został tam wybrany (1932-1934), a następnie ponownie (1934-1938) senatorem. Lider PS Nicolás Repetto , kandydat na prezydenta w 1937 r., Przybył do Tandil siedem razy, aby wygłosić przemówienia. Od lat trzydziestych lokalna sekcja PS organizowała, oprócz spotkań w plenerze lub w pomieszczeniach zamkniętych, projekcje kinowe , zarówno partyjne, jak i bardziej artystyczne, jak La Mère (1926), inspirowane twórczością Maksyma Gorkiego. . W połowie tego samego dziesięciolecia, zwłaszcza po wyborze Manuela Fresco (faszysta) na gubernatora prowincji Buenos Aires , narastały starcia z policją.