Nicolás Repetto

Nicolás Repetto
Rysunek.
Funkcje
Deputowany do Buenos Aires na Kongresie
1913 - 1934
Przewodniczący Argentyńskiej Partii Socjalistycznej
1928 -
Poprzednik Juan B. Justo
Biografia
Data urodzenia 21 października 1871
Miejsce urodzenia Buenos Aires , Argentyna
Data śmierci 29 listopada 1965
Miejsce śmierci Buenos Aires
Natura śmierci Naturalny
Narodowość  Srebrzyk
Partia polityczna partia Socjalistyczna
Małżonka Fenia Chertkoff
Ukończyć Uniwersytet w Buenos Aires
Zawód Lekarz (chirurg dziecięcy); polityk
Rezydencja Buenos Aires

Nicolás Repetto ( Buenos Aires , 1871 - tamże , 1965) był argentyńskie lekarz socjalista polityk .

Nicolás Repetto uzyskał doktorat z medycyny i po pobycie studyjnym w Europie osiadł jako pediatra w swoim rodzinnym mieście i wkrótce zyskał reputację lekarza. Był jednak również zaangażowany w politykę, przede wszystkim w ruch radykalny , u boku swojego mentora Juana B. Justo , zanim ten ostatni założył Partię Socjalistyczną w 1896 roku. zaangażowany w różne struktury i organizacje, które tworzyły kręgosłup PS, a dokładniej, będąc gorącym zwolennikiem idei spółdzielni , współprowadzić El Hogar Obrero , ważną spółdzielnię robotniczą zajmującą się mieszkalnictwem socjalnym i handlem detalicznym . W 1913 roku zakończył karierę lekarza, aby całkowicie poświęcić się działaniom politycznym. Kiedy Justo zmarł w 1928 r., Zastąpił go na stanowisku lidera partii, a mieszkańcy Buenos Aires ośmiokrotnie wybierali go na swojego krajowego zastępcę . W następstwie zamachu stanu w 1930 r. , W związku z wyborami prezydenckimi w 1930 rListopad 1931Został partnerem w dwumianach z Lisandro de la Torre , ale został nieznacznie pokonany przez konserwatywnego kandydata stojącego w obliczu konkordancji , w trującym klimacie wyborczym (oszustwa, niekwalifikowalność niektórych osobowości i niektórych partii itp.). Podczas niesławnej dekady , pomimo zinstytucjonalizowanego oszustwa wyborczego, on i jego partia osiągnęli lokalne sukcesy wyborcze, podczas gdy Repetto prowadził walkę z ugrupowaniami faszystowskimi , które następnie wzrosły w siłę. Zaciekle sprzeciwiał się władzy wynikającej z zamachu stanu w 1943 r. , A podczas (zwykłych) wyborów 1946 r. Związał swoją partię z tzw. Koalicją Unii Demokratycznej, zrzeszającą UCR , PS, PC i PDP i zamierzał do konfrontacji z Perónem . Po zwycięstwie tego ostatniego Repetto został wtrącony do więzienia i musiał się wymknąć. Wrócił na czołową pozycję na scenie politycznej w 1955 r., Dzień po zamachu stanu, który obalił Perón, kiedy został wezwany przez nowego de facto prezydenta Lonardiego do udziału w Komisji Doradczej i został wybrany w 1956 r. Konstytuanta zwołana przez władze wojskowe . Zwycięstwo Frondizi ( potajemnie wspieranej przez wygnanego Peróna) w wyborach 1958 r. Spowodowało rozłam w PS w kwestii, czy poprzeć nowego prezydenta, czy też nie. Repetto był autorem (oprócz artykułów naukowych) kilku prac poświęconych refleksji politycznej i historii, w szczególności biografii jego mentora Justo.

Biografia

Wczesne lata i kariera medyczna

Nicolás Repetto, urodzony w 1871 roku w Buenos Aires, spędził wczesne lata w swoim rodzinnym mieście, gdzie jako dziecko poznał osobiście mieszkającego niedaleko domu swoich rodziców Domingo Faustino Sarmiento . Uczęszczając do prestiżowej szkoły średniej Colegio Nacional w Buenos Aires , do jego nauczycieli należeli: Norberto Piñero z prawa , Fragueiro z historii , Antonio Bermejo z filozofii i Nicolás U. Matienzo z geografii . Podjął studia na Wydziale Medycyny Uniwersytetu w Buenos Aires i uzyskał doktorat w roku 1894. Wcześniej, jako student 3 -go roku, brał udział w rewolucji 1890 roku w parku artyleryjskiego z Buenos Aires, jako asystenta medycznego, poszukuje po rannych. Co więcej, był jeszcze bardzo młody zaangażowany w politykę, uczestnicząc w 1889 roku w Obywatelskim Związku Młodzieży (Unión Cívica de la Juventud) obok Juana B. Justo . W latach 1894–1897 odbył długą podróż studyjną po Europie, stając się w 1895 r. Stażystą w Island Hospital, renomowanym szpitalu uniwersyteckim w Bernie w Szwajcarii . Po powrocie do Argentyny podjął pracę jako chirurg dziecięcy w szpitalu Ramos Mejía w Buenos Aires, gdzie wykładał na wydziale medycznym swojej macierzystej uczelni.

Zaangażowanie w Partii Socjalistycznej

W 1900 r. Repetto wstąpił do Socjalistycznej Partii Argentyny, której współzałożycielem w 1896 r. Był Juan B. Justo, mózg i lekarz Repetto, podobnie jak on, aw 1902 r. Przejął zarządzanie dziennikiem tej partii, La Vanguardia . W międzyczasie nie zaprzestał wykonywania zawodu lekarza jako chirurg, zdobywając w tej dziedzinie wielką renomę. W latach 1903–1910 pełnił funkcję naczelnego chirurga włoskiego szpitala w Buenos Aires, aw 1909 r. Był uczestnikiem Międzynarodowego Kongresu Medycznego w Budapeszcie .

Tymczasem on wyświetlany znaczące działania społecznego i politycznego: w 1905 roku, we współpracy z dr Justo założył El Hogar Obrero (miot. Kominek pracownicy ,) spółdzielnia zużycie i Mieszkaniowej (Cooperativa de consumo vivienda y), która rośnie w w takim samym tempie, jak kwitnąca wówczas gospodarka Argentyny , szybko stał się wiodącym producentem domów i głównym sprzedawcą detalicznym . Wciąż we współpracy z Justo, stworzył Diario del Pueblo i współpracował z Sociedad Luz ( popularnym uniwersytetem utworzonym w 1899 roku przez Justo), Asociación de Socorros Mutuos ( Stowarzyszenie Literackie Wzajemnej Pomocy ) i Biblioteca Obrera , strukturami, które były tak wiele filarów Argentyńskiej Partii Socjalistycznej.

Opublikował liczne artykuły w czasopismach naukowych, aw 1906 r. Uczestniczył w People's Emergency Hospital zarządzanym przez gazetę La Prensa (która była wówczas drugą argentyńską gazetą w obiegu ). Osiągnięcia te umożliwiły Repetto, zgodnie z ustawą Sáenz Peña ustanawiającą powszechne (męskie) prawo wyborcze w Argentynie, w 1913 roku, w wieku 42 lat , został wybrany na deputowanego do Okręgu Federalnego Buenos Aires. W tym samym roku zamknął ośrodek chirurgiczny i gabinet, kończąc tym samym karierę zawodową, pomimo sukcesu i rozgłosu, jaki udało mu się zdobyć, poświęcając się całkowicie polityce. W latach 1913–1943 mieszkańcy stolicy Buenos Aires ośmiokrotnie nominowali go na swojego zastępcę krajowego . Ożenił się z rzeźbiarką i aktywistką feministyczną Fenią Chertkoff (1869-1927), rosyjsko- żydowską .

Ściśle powiązany z organizacją małych właścicieli ziemskich Federación Agraria Argentina (FAA), popierał politykę sprzyjającą rolnictwu rodzinnemu i potępiał opłakane warunki pracy w gospodarstwach rolnych na północy kraju. Został powołany przez swoją partię do rywalizacji w wyborach prezydenckich w 1922 roku, ale został pokonany z jednej strony przez przemoc paramilitarnej milicji Argentyńskiej Ligi Patriotycznej , z drugiej strony przez popularność rządzącej centrowej partii UCR. . Repetto zrezygnował z mandatu parlamentarnego w 1923 roku, ale powrócił w następnym roku.

Niesławna dekada (1931-1943)

Po śmierci w 1928 roku swojego długoletniego przyjaciela Juana B. Justo, który przybył kilka miesięcy po śmierci żony, został mianowany przewodniczącym Partii Socjalistycznej. Zamach stanu w 1930 roku obaliła starzenia Prezydent Hipólito Yrigoyen nastąpiła po okresie dyktatury wojskowej, nowymi wyborami w roku następnym. Mając dobrą okazję, Repetto wynegocjował sojusz obywatelski z Partią Reform PDP ( Partia Demokratycznej Progresywnej ) i zgodził się łączyć w pary (fórmula) kandydata na wiceprezydenta z liderem PDP Lisandro la Torre , znany działacz antykorupcyjny . Obecny rząd wojskowy, na czele którego stał generał José Félix Uriburu , poparł Concordancia , centroprawicowy sojusz wyborczy i odmówił zagwarantowania opozycji przeprowadzenia wolnych i uczciwych wyborów (lub nawet tylko przeciwników bezpieczeństwa), które doprowadziły UCR na po pierwsze, aby uniknąć głosowania, co jednocześnie umożliwiło zwycięstwo Sojuszu Obywatelskiego  ; jednak Repetto został wtrącony do więzienia. Pośród szeregu nieprawidłowości i uciekając się do oszustw wyborczych (następnie usystematyzowanych przez reżim i zakwalifikowanych jako „oszustwo patriotyczne”), Concordancia była w stanie zapewnić w wyborach w 1932 r., W pogorszonym krajowym kontekście politycznym, margines znaczące głosowanie ludowe kosztem radykałów . Oba obozy były na równi w kolegium elektorów - to był jeszcze głosowanie pośredni - i żaden z nich nie miał większości dużych wyborców, ale wystarczająca liczba zakończony został wciągnięty do wspierania wyborów. Concordancia .

Następnie kilka zwycięstw wyborczych Socjalistów i PDP w sondażach parlamentarnych podniosło możliwość nowego sojuszu między obiema partiami w świetle sondażu z 1937 r., Jednak Lisandro de la Torre zrezygnował z Senatu po próbie zamachu na niego w 1937 r. komora Senat w 1935 Repetto zaakceptował nominację swojej partii w wyborach prezydenckich w 1937 roku, ale jego szanse zostały naruszone przez powrót UCR na krajowej scenie politycznej.

W 1941 roku Nicolás Repetto dołączył do Action Argentina , grupy społeczeństwa obywatelskiego mającej na celu zwalczanie rosnących wpływów politycznych ruchu faszystowskiego i nazistowskiego w Argentynie. W 1943 r. Energicznie przeciwstawił się czerwcowemu zamachowi stanu , który przyniósł mu prześladowania, polityczne uwięzienie i wygnanie.

Peronizm i postperonizm

W 1945 roku przyłączył Partię Socjalistyczną do Unii Demokratycznej , koalicji wyborczej kierowanej przez amerykańskiego ambasadora Spruille'a Bradena i zamierzała zmierzyć się z Juanem Domingo Perónem w wyborach w 1946 roku. Dzień po wyborze Peróna na prezydenta Narodu Repetto wraz z rosnącą liczbą opozycjonistów został uwięziony.

W 1955 r., Po wrześniowym zamachu stanu, który obalił Peróna, Repetto pojawił się ponownie w polityce krajowej, zwłaszcza gdy tymczasowy prezydent, generał Eduardo Lonardi , poprosił go o dołączenie do Komitetu Doradczego (Junta Consultiva) utworzonego przez dyktaturę wojskową i został wybrany na 1957, aby zasiąść na konwencji konstytucyjnej zwołanej przez nową władzę.

W 1958 r., Po zwycięstwie Arturo Frondiziego , radykalnego kandydata secesyjnego popieranego przez Peróna na wygnaniu, Partia Socjalistyczna była podzielona co do stopnia sprzeciwu wobec odradzającego się peronizmu . Nicolás Repetto był wówczas jednym z architektów podziału Partii Socjalistycznej, biorąc de facto w towarzystwie Américo Ghioldiego szefa Demokratycznej Partii Socjalistycznej , bardziej antyperonistycznej, podczas gdy inne frakcje socjalistyczne kierowane przez Alfredo Palaciosa i Ramóna Muñiz, założył Argentyńską Partię Socjalistyczną (PSA), co doprowadziło do rozproszenia głosów socjalistów w wyborach parlamentarnych w 1963 roku.

Nicolás Repetto był współczesny i przyjaciel D r Alfredo L. Palacios, nad którym był prowadzony przez okoliczności polityczne, i to aż do końca, bronić przeciwstawne stanowiska w tej samej partii socjalistycznej. Jednak pod koniec 1964 r., Kiedy stan zdrowia Palaciosa gwałtownie się pogarszał, Nicolás Repetto nie wahał się udać do jego domu przy rue Charcas, aby go odwiedzić i odbył z nim ostatnią rozmowę trwającą prawie dwie godziny.

W 1961 roku społeczeństwo obywatelskie dał mu obywatelskiej hołd z okazji jego 90 -tego roku życia. Przez całe swoje życie polityczne Nicolás Repetto był jednocześnie zawodowym politykiem i profesorem uniwersyteckim, lekarzem i naukowcem, myślicielem i intelektualnym przewodnikiem. Repetto, nietypowa osobowość argentyńskich kręgów politycznych, cieszył się podziwem i szacunkiem intelektualistów, także tych, którzy nie podzielali jego stanowisk. Tak było w przypadku pisarki Victorii Ocampo , która oświadczyła, że ​​doktor Repetto był jedynym politykiem, z którym mogła się dogadać.

Repetto pozostawił pracę pisemną składającą się z kilkunastu dzieł o tematyce polityczno-historycznej, w których skrupulatnie ujawnia swoje przemyślenia na wiele tematów, takich jak socjalizm, medycyna, rolnictwo i polityka, a wśród których znajduje się również biografia jego przyjaciela Juana B. Justo. .

Repetto zmarł w Buenos Aires w 1965 roku w wieku 94 lat.

Myśl polityczna

Na myślenie Repetto duży wpływ wywarli jego mentor Juan B. Justo i Jean Jaurès , dla którego miał największy podziw. José S. Campobassi podkreśla, że ​​„Repetto podziwiał Jeana Jaurèsa i uważał go za najwybitniejszego ze współczesnych socjalistów. Znał go i miał do czynienia z nim w Paryżu w 1909 r. Iw Buenos Aires w 1911 r. ”. Repetto towarzyszył Jaurèsowi podczas jego podróży do Buenos Aires i bezpośrednio zebrał komentarze Jaurèsa na temat tego, co zobaczył, w szczególności podczas wizyty w fabryce. Podobnie jak Jaurès, Repetto był politykiem i dziennikarzem , zarówno wybitnym myślicielem filozoficznym, jak i udokumentowanym historykiem.

Wiedział, jak zachować równowagę między inteligencją a wolą: „Myślenie i działanie, działanie i myślenie”, jak zwykł mawiać, oraz: „myśl generuje działanie, działanie kontroluje myśl”.

Uważał, że ci, którzy zajmują się prywatnymi interesami, nie mogą zajmować się sprawami publicznymi, a on sam trzymał się tej zasady. Chciał, aby w życiu publicznym panowała jak największa przejrzystość, aby kraj nie stał się wielkimi targami.

Jako uznany chirurg miał, podobnie jak Justo, swój „kryzys medyczny”, który trzymał go z dala od operacji i sprawił, że zdecydowanie wkroczył na ścieżkę działań politycznych i społecznych. Był także rolnikiem i był dobrze poinformowany o problemach wsi, na której opierał się jako socjalista i mąż stanu. Pracował nad rozwojem swobodnej współpracy i był jednym z głównych promotorów ruchu spółdzielczego w Argentynie. Jego zdaniem spółdzielnia była firmą skromnych mężczyzn, której celem było zbiorowe wprowadzanie na rynek swoich produktów w taki sposób, aby wspólnicy dzielili zyski proporcjonalnie do wkładu wniesionego do firmy. I odwrotnie, konsumpcja zdezorganizowana to konsumpcja ludzi bez szacunku dla innych, działająca w izolacji i działająca w zorganizowanym handlu; z kolei współpraca chce, aby zorganizowany handel i zorganizowana konsumpcja szły w parze . Współpraca nie jest instytucją filantropijną  ; współpracownik jest energicznym, aktywnym człowiekiem, który pomaga i otrzymuje pomoc, który w zamian za swoje wysiłki otrzymuje korzyści.

Repetto, który był lekarzem, zanim został politykiem, był politykiem o podstawach naukowych. W obliczu różnych innowacji przyjął uważną, zainteresowaną i rozważną postawę. Choć uwikłany w polityczne bitwy swoich czasów, nie tracił z oczu procesu przemian społecznych, w wyniku którego, poprzez technologię i demokratyzację , stale zyskiwała na znaczeniu zaangażowana działalność obywateli.

Prace opublikowane przez Repetto

Nicolás Repetto był autorem esejów na najróżniejsze tematy. W szczególności będziemy pamiętać:

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Bibliografia

  1. Adrián Camps (2010) .
  2. Todo Argentina: patriotyczne oszustwo
  3. Partia Socjalistyczna Buenos Aires: Nicolás Repetto
  4. (es) „  1958  ” , Buenos Aires, Argentyna Todo