Rodzaj | Budynek szkoły |
---|---|
Właściciel | Miasto Bayeux ( d ) |
Posługiwać się | Muzeum Tkaniny z Bayeux ( d ) |
Dziedzictwo |
![]() ![]() |
Kraj | Francja |
---|---|
Region | Normandia |
Departament | Calvados |
Gmina | Bayeux |
Adres | 13 bis, rue de Nesmond |
Informacje kontaktowe | 49 ° 16 ′ 28 ″ N, 0 ° 42 ′ 01 ″ W. |
---|
![]() ![]() |
![]() ![]() |
![]() ![]() |
Dawne seminarium w Bayeux , obecnie nazywane „ centrum Wilhelma Zdobywcy ”, jest pomnikiem w centrum Bayeux we Francji . Bayeux Tapestry jest na wyświetlaczu tam.
Seminarium znajduje się we francuskim departamencie Calvados , w centrum miasta Bayeux , na prawym brzegu rzeki Aure . Mieści gobelin z Bayeux .
Stare seminarium wraz z budynkami gospodarczymi zajmuje powierzchnię 5000 m 2 (do którego pierwotnie dobudowano duże ogrody od strony północnej). Jest zbudowany na przełomie XVII -tego wieku na miejscu dawnego klasztoru kanoników regularnych św Augustyna, który powierzone XIII th Century zarządzanie Hotel-Dieu. Wydany z tej misji przez biskupa Bayeux, zakonników przechowywane korzystania z ich klasztoru aż do 1675 roku, kiedy to ostatni przed zrezygnował swój tytuł do rąk M gr François de Nesmond , biskup Bayeux (1662-1715). Następnie, dzięki darowiznom kanonika katedry Gillesa Buhota, przenosi on majątek klasztoru do nowo utworzonego seminarium duchownego.
François de Nesmond położył w 1693 roku pierwszy kamień budowli, ograniczając się następnie do konstrukcji w kształcie podkowy, która rozwija się wokół rozległego tarasu. Architekt wykorzystał naturalne nachylenie terenu, dzięki czemu budynek wychodzi na czworokątny dziedziniec w całości otoczony murem obwodowym, przeprutym w osi budynku monumentalnym portalem.
Seminarium ma monumentalność i porządek klasycystyczny, dostosowany przez trzeźwość do ducha ożywiającego kontrreformację. Ma trzy kondygnacje zwieńczone przestrzeniami dachowymi, których świetliki kojarzą się z rytmem przęseł. Podkreśla to na elewacjach przedłużenie z ciosanego kamienia ościeży otworów, które biegną od gzymsu na wszystkich górnych kondygnacjach, przeciętych pasmem silnie zaznaczającym każdą kondygnację.
Korpus główny posiada pawilon centralny w bardzo niewielkiej wnęce, zwieńczony murowaną parterową attyką obramowaną wolutami i podtrzymującą naczółek bez ornamentu. Na parterze wyboista rama przęsła środkowego, w którym znajdują się drzwi wejściowe, ozdobiona jest pilastrami podtrzymującymi naczółek tworzący ryzalit z herbem biskupim.
Seminarium powierza pod reżimem do Wincentianów zamknięte w 1792 został ponownie w 1806, z zastrzeżeniem uzupełnienia podejmowanych w episkopatu M gr BRAULT (1802-1817) i rozszerzenia podczas episkopatu M gr Dancel (1827/36 ) na obrazie skrzydła południowego zwróconego w stronę średniowiecznej kaplicy. Na potrzeby okupacji wzniesiony w okresie okupacji26 czerwca 1944Jest udostępniane władzom Francji bezpłatny (misja wojskowa łącznikowego administracyjna) i przyjmuje koniec lipca tymczasowy szpital zwany „Military Hospital Robert Lew” na cześć lekarza 1 st Battalion Marines komandosów (lub komandosów Kieffer), zmarł na6 czerwca 1944podczas zejścia na ląd. Pod koniec wojny ponownie stał się miejscem szkolenia przyszłych kapłanów diecezji Bayeux i Lisieux do 1969 roku, kiedy seminarium zostało przeniesione do Caen.
Po dziesięciu latach spoczynku, stare seminarium zostało przejęte przez miasto Bayeux, a następnie podjęto główne prace w celu ponownego rozmieszczenia tam miejskiej biblioteki i gobelinu z Bayeux , który otworzył swoje podwoje dla publiczności w 1983 roku. prezentacja średniowiecznych skarbów.
Kaplica, ostatni ślad pierwotnego klasztoru ( XIII th century) jest wymieniony jako zabytek w 1862 roku elewacje, dachy budynku z końca XVIII th wieku i jego monumentalne schody wewnątrz drewnianej poręczy z tralkami zostały wpisany od26 maja 1977.