Choroba płaczu kota

Choroba płaczu kota
(zespół Lejeune'a) Zmierz się w różnym wieku z tym samym pacjentem z chorobą Cree du Chat: w wieku 8 miesięcy (A), 2 lat (B), 4 lat (C) i 9 lat (D) Kluczowe dane

Specjalność	Genetyka medyczna

Klasyfikacja i zasoby zewnętrzne

ICD - 10	Q93.4
CIM - 9	758,31
OMIM	123450
ChorobyDB	29133
MedlinePlus	001593
eMedycyna	942897
eMedycyna	ped / 504
Siatka	D003410
Pacjent z Wielkiej Brytanii	Zespół Cri-du-chat-pro

Ostrzeżenie medyczne

Cri du Chat , lub syndrom Lejeune jest zaburzeniem genetycznym rzadkie u ludzi z uwagi na usunięcie części chromosomu 5 . Nazwa tej choroby pochodzi od wysokiego, monochromatycznego krzyku, który umożliwia diagnozę tej choroby. Większość przedwczesnych zgonów następuje we wczesnym dzieciństwie. Ci, którzy przeżyli, mają zwykle poważne upośledzenie umysłowe . Jérôme Lejeune jest francuskim lekarzem, który opisał ten stan w 1963 roku .

Inne nazwy

• zespół krzyku kota,
• Monosomia 5p
• usunięcie 5p

Etiologia

• Usunięcie krótkiego ramienia chromosomu 5 . To usunięcie może być bardzo małe lub obejmować całe krótkie ramię. Charakterystyka płaczu kota związana jest z delecją genu TERT , kodującego podjednostkę odwrotnej transkryptazy kompleksu telomerazy , zlokalizowanej w locus p15.2 .
• Wydaje się, że istnieje pewna korelacja między rozległością delecji a kliniczną ekspresją choroby.

Dowody eksperymentalne

Aby zrozumieć pochodzenie krzyku choroby kota, naukowcy usunęli część chromosomu mysich komórek rozrodczych , aby odtworzyć anomalię obserwowaną u ludzi.

Po urodzeniu zauważyli, że te myszy nie wytwarzają już delta-kateniny  : dlatego nazwali ten fragment chromosomu genem delta-kateniny ; niesie informację genetyczną umożliwiającą wytwarzanie delta-kateniny.

Sprawdzono zdolności uczenia się tych myszy: przeszły one szkolenie, podczas którego mierzono czas, jaki zajęło im znalezienie ukrytego przedmiotu, zawsze w tym samym miejscu.

Zapadalność i rozpowszechnienie

Ta delecja jest jedną z najczęstszych delecji chromosomowych. Częstość występowania wynosi od 1 na 20 000 do 1 na 50 000 urodzeń. Wszystkie populacje są w równym stopniu dotknięte.

Częstość występowania u osób z ilorazem inteligencji poniżej 50 wynosiłaby 1 na 350, a mniej niż 20 oznaczałoby 1 na 100 .

Opis

• Płacz niemowlęcia jest bardzo charakterystyczny, często sugerujący diagnozę. Ten płacz, często porównywany do meowing kotka, to ze względu na niedorozwój części krtani . Charakterystyczny aspekt płaczu ma tendencję do zanikania wraz z wiekiem (około 3 lat).
• Waga urodzeniowa jest nieco poniżej średniej.
• Małogłowie jest wymawiane.
• Hipotonia przy urodzeniu będą stopniowo zastępowane nadciśnienia .
• Twarze niemowląt obejmują:
  • Okrągła twarz
  • Epikant
  • Wszczepione niskie uszy
  • Szeroki korzeń nosa
  • Retrognatyzm z mikrognatią
  • Antymongoloidalny rozszczep powieki

Diagnostyczny

Standardowy kariotyp pozwala w większości przypadków na wykazanie delecji, mikrodelecje zostaną podkreślone przez hybrydyzację fluorescencyjną in situ (FISH).

Tryb transmisji

• 90% usunięć to usunięcia de novo .
• Reszta związana jest z segregacją, translokacją lub inwersją pericentryczną.

Poradnictwo genetyczne

• Ryzyko nawrotu z delecją de novo nie jest znane.
• W przypadku rearanżacji chromosomów ryzyko transmisji wynosi 50%. Możliwa jest diagnostyka prenatalna.
• Osoby, które szukają porady genetycznej, proszone są o badanie kariotypów rodzeństwa wnioskodawcy .

Uwagi i referencje

1. Lejeune J, Lafourcade J, Berger R, Vialatte J, Boeswillwald M, Seringe P, Turpin R , "Trzy przypadki częściowej delecji krótkiego ramienia chromosomu 5" CR Acad Sci (D) 1963; 257: 3098-3102 .
2. (w) Materia C Pribadi M, Liu X, JT Trachtenberg, „  Delta-katenina jest wymagana do obsługi struktury neuronalnej i funkcji w dojrzałej korze mózgowej in vivo  ” , Neuron , tom.  64, n o  3,2009, s.  320-7. ( PMID  19914181 , PMCID  PMC2840037 , DOI  10.1016 / j.neuron.2009.09.026 , przeczytany online [html] , dostęp 28 czerwca 2015 )
3. (en) Tucci V Kleefstra T, Hardy A, Heise I, Nolan PM i in. , „  Dominujące mutacje β-kateniny przyczyną niepełnosprawności intelektualnej z rozpoznawalnych cech objawowymi  ” , J Clin Invest , vol.  124 n O  4,2014, s.  1468-82. ( PMID  24614104 , PMCID  PMC3973091 , DOI  10.1172 / JCI70372 , przeczytaj online [ html ] , dostęp 28 czerwca 2015 )

Linki zewnętrzne

• Konkretna strona w Orphanecie
• (en) Online Mendlowskie dziedziczenie w człowieku, OMIM (TM). Uniwersytet Johnsa Hopkinsa, Baltimore, MD. Numer MIM: 123450 [1]
• (en) Paola Cerruti Mainardi, „Syndrom Cri du Chat” Orphanet Journal of Rare Diseases 2006, 1:33. doi: 10.1186 / 1750-1172-1-33