Zespół Criglera-Najjara

Kluczowe dane

Specjalność	Pediatria i hepatologia

Klasyfikacja i zasoby zewnętrzne

CIM - 9	277,4
OMIM	218800
DiseasesDB	3176
MedlinePlus	001127
eMedycyna	178841
Siatka	D003414
Pacjent z Wielkiej Brytanii	Zespół Criglera-najjara

Ostrzeżenie medyczne

Kriglera-Najjara lub zespół Kriglera-Najjara to choroba genetyczna bardzo rzadko autosomalny recesywny , związane z niedoborem aktywności bilirubiny glukuronylotransferazy. Swoją nazwę zawdzięcza dwóm amerykańskim lekarzom Crigler i Najjar, którzy odkryli ją w latach 50. Jest to rzadka choroba, która bez leczenia paliatywnego szybko prowadzi do śmierci noworodka.

Skutki tej choroby są widoczne od urodzenia. Główną konsekwencją jest wysoki poziom bilirubiny , który różni się w zależności od typu ( I lub II ) . Bilirubina jest uważana za kliniczną, gdy osiąga 40-80 mmol / l .

Etiologia

Zespół Criglera-Najjara jest dziedziczony autosomalnie recesywnie, z wyjątkiem niektórych typów 2 Criglera-Najjara (CN2).

Wiele mutacji w genie UGT1A1 (2q37) jest powiązanych z SCN1.

Mechanizm

Jest to niezwykle rzadka choroba genetyczna występująca u około 1/1 000 000 urodzeń. Jego przyczyną jest upośledzona aktywność wątrobowa glukuronozylotransferazy bilirubiny, enzymu wątrobowego, który normalnie musi przekształcić bilirubinę w postać, która może zostać usunięta przez organizm. Kiedy ten enzym nie działa, w organizmie gromadzi się bilirubina. Badania laboratoryjne wykazują izolowaną hiperbilirubinemię. w ten sposób ryzykując dotarcie do mózgu i jego uszkodzenie: to wtedy kernicterus , naznaczony żółtym kolorem skóry i białek oczu, któremu towarzyszą poważne zaburzenia neurologiczne, spowodowane neurotoksycznością niesprzężonej bilirubiny i szybko prowadzi do śmierci.

Istnieją dwa typy choroby: choroba Criglera-Najjara typu 1 (CN1), gdy aktywność enzymu wynosi zero i Crigler-Najjar typu 2 (CN2), gdy jest ona bardzo słaba lub słaba.

Crigler-Najjar typ 2 (CN2)

Choroba Criglera-Najjara typu II jest mniej ciężka. Powoduje hiper-bilirubinemię w zakresie od 150 do 300 μmol / l, a chorego można leczyć fenobarbitalem . W tym przypadku niedobór UGT1A1 jest tylko częściowy. Trwa kilka badań nad leczeniem tej choroby za pomocą terapii genowej , przy czym ta jest bardziej dostępna, ponieważ zaangażowany jest tylko jeden gen, również dlatego, że wątroba umożliwia transfer genów dzięki wektorom i wreszcie, ponieważ `` nie ma określonej regulacji do kontrolowania '' na fenotyp ulec ekspresji.

Crigler-Najjar typ 1 (CN1)

Niby ja choroba jest spowodowana przez całkowity deficyt UGT1A1 . Poziom bilirubiny wynosi od 350 do 500 μmol / L i przy tego typu leczeniu fenobarbital jest nieskuteczny.

Noworodek powinien otrzymywać codziennie od 10 do 12 godzin fototerapii . Fototerapia jest stosowana w leczeniu paliatywnym od 1970 roku. Pacjenci z zespołem Crigglera-Najjara są leczeni codziennymi sesjami fototerapii: są oni wystawieni na działanie specjalnego niebieskiego światła, które rozkłada bilirubinę znajdującą się na powierzchni skóry. Światłoterapia rozwija się dzięki coraz bardziej wydajnemu i mniej masywnemu sprzętowi (który można transportować w celu podtrzymania życia społecznego pacjentów).

Przeszczep wątroby nie jest już koniecznie konieczny (enzym wytwarzany w wątrobie ). Znając wady przeszczepu (ryzyko operacyjne, żywotność przeszczepu, przyjmowanie mniej lub bardziej dobrze tolerowanego przeciwodrzutu), należy go zarezerwować dla ostatecznych przypadków (bardziej tolerowana fototerapia, zdegradowana wątroba itp.). Ta choroba może być dobrym kandydatem do projektów terapii genowej.

Ekwipunek

Urządzenia są dostosowywane do potrzeb każdego pacjenta, a liczba rurek jest sukcesywnie zwiększana. Przechodzimy od 8 tub do 20, a nawet więcej, od urządzeń świecących powyżej do urządzeń świecących poniżej, a nawet powyżej i poniżej.

Poza urządzeniami dla noworodków nie sprzedaje się nic dla starszych dzieci, a tym bardziej dla dorosłych. Do projektowania bardziej wydajnych urządzeń wykorzystywane są następujące parametry:

rodzaje źródeł (świetlówki, diody LED, światłowody): obecnie stosowane tylko jarzeniówki, które modele są najbardziej wydajne? Pozostałe źródła są nadal badane.
liczba rurek, która zmienia się w zależności od wielkości dziecka.
bliskość źródła: im bliżej ciała znajduje się fototerapia, tym jest skuteczniejsza. W przypadku starszych dzieci stopniowo dochodzimy do fototerapii od dołu, która pozwala być bardzo blisko (5 do 10 centymetrów), ale wymaga poszukiwania wygodnych i przezroczystych materiałów.
oświetlona powierzchnia skóry: terapia światłem powyżej i poniżej jest najskuteczniejsza, ale nie najwygodniejsza.

Skutkuje to różnymi urządzeniami wynikającymi z różnych odkryć i pomysłowości, a rodzice na całym świecie zbierają porady od naukowców i lekarzy oraz ulepszenia wprowadzone przez każdego w różnych krajach.

Działania wspierające

We Francji stowarzyszenie wspiera pacjentów i rodziny.

W czerwiec 2014amatorscy piłkarze grali w Kerbach w Moselle przez 73 godziny bez przerwy, aby zwrócić uwagę na tę chorobę.

Uwagi i odniesienia

sierociniec
P r Philippe Labrune: choroba Criglera-Najjara
Francuskie Stowarzyszenie Crigler-Najjar
(en) Agence France-Presse , " Moselle: pobili rekord najdłuższego meczu piłkarskiego na świecie " ,22 czerwca 2014(dostęp 23 czerwca 2014 )