Hergé Studios | |
Sytuacja | |
---|---|
kreacja | Studio Hergé: 1950 do 1986 Fundacja Hergé: 1986-2006 Studios Hergé: od 2006 |
Siedzenie | Avenue Louise 162 1050 Bruksela |
Język | Francuski |
Organizacja | |
CEO i Executive CEO | Nick Rodwell i Fanny Rodwell |
Kluczowi ludzie | Hergé - założyciel. |
Stronie internetowej | Tintin.com |
Hergé Studios od 1950 do 1986 roku jest spółką z Hergé otaczający jego współpracowników, których zadaniem było opracowanie i stworzyć dzieło Hergé tym Przygody Tintina i jego pochodne.
W latach 1986-2006 pracownie Hergé przekształciły się w Fundację Hergé ( ASBL ).
Od 2006 roku Fundacja odzyskała status korporacyjny, przyjmując nazwę Studios Hergé .
Hergé Studios zostały założone przez Hergé w 1950 roku , aby pomóc w rozwoju swojej pracy : Przygody Tintina , Szybki i Flupke i Jo Zette i Jocko . Studia przez lata zatrudniały od dziesięciu do pięćdziesięciu pracowników, którzy pomagają Hergému w jego zadaniu. Wśród nich prestiżowi projektanci, tacy jak Jacques Martin , Bob De Moor i Roger Leloup .
Studia pozwalają Hergé'owi rozwijać albumy Adventures of Tintin w bardziej wyszukany sposób, delegując pewne aspekty, w szczególności rysowanie elementów wystroju lub kolorystyki, obszar, którego Hergé nigdy nie opanował dobrze i który ponadto zlecił Edgar P. Jacobs w latach czterdziestych XX w. Zwłaszcza elementy techniczne, wymagające dużej ilości pracy dokumentacyjnej i szczególnej techniki rysunkowej, uczyniły tę pomoc nieocenioną. Studia powstały również, gdy Hergé pracował nad Objectif Lune , przygodą, w której technologia jest wszechobecna. Widoczny jest również wpływ niektórych członków na scenariusz. Na przykład Jacques Martin twierdzi, że wiele elementów scenariusza, głównie wiele burleskowych gagów (plaster w The Tournesol Affair , Tournesol wpadający do samochodu lekarza w Les Bijoux de la Castafiore itp.), Które po Martinie nie odpowiada stylowi humoru Hergé.
Wejście do gabinetów zdobią przedmioty z przygód Tintina, oferowane przez wielbicieli lub które służyły za wzór przy tworzeniu albumów.
Po śmierci Hergé w rMarzec 1983jego biuro w Studios zostało nietknięte jakiś czas po jego śmierci.
To druga żona Hergé Fanny Remi , która dołączyła do Studios w 1956 roku jako kolorystka , spoczywa na prawach do dzieła projektanta, oraz na Alaina Barana, zaufanego mężczyznę z Hergé, któremu przysługują prawa pochodne.
W Marzec 1983, Studios Hergé są zatem podzielone na dwie jednostki. Pierwszy podmiot, „ Tintin Licensing ”, to spółka stworzona przez Alaina Barana, którą szybko sprzedaje grupie Canal + . Ta firma jest odpowiedzialna za komercyjne wykorzystanie prac Hergé, zarządza prawami autorskimi związanymi z dziełami Hergé, a także produktami pochodnymi. W 1996 r. „ Tintin Licensing ” przekształciło się w Moulinsart SA po przejęciu tej ostatniej od grupy Canal + przez Nicka i Fanny Rodwell z Fundacji Hergé .
Drugi podmiot, na którego czele stanęła Fanny Remi, obecnie Fanny Rodwell , stał się od 1986 r . Fundacją Hergé, która jest stowarzyszeniem non-profit (ASBL), którego celem jest zarządzanie pracą Hergé i zapewnienie poszanowania praw „autora” . Te dwie organizacje pozostają dziś ze sobą ściśle powiązane, ponieważ zarządzanie objął Nick i Fanny Rodwell .
Fanny Rodwell egzekwuje wolę Hergé , który nie chciał, aby Przygody Tintina kontynuowane były po jego śmierci. Jednak istnieją pewne wahania co do Tintina i Alph-Art , albumu pozostawionego w wersji roboczej przez Hergé i początkowo powierzonego studiom do ukończenia pod kierunkiem Boba De Moora . Fanny Remi zmienia zdanie i ostatecznie decyduje się opublikować tylko szkice Hergé, ku rozczarowaniu Boba De Moora.
Kolejne wahanie dotyczy serii Quick i Flupke . Mniej popularny niż Tintin, ten nigdy nie był przedmiotem jasnych instrukcji Hergé dotyczących możliwego wyzdrowienia. Chyba bardziej by zrekompensować brak aktywności w pracowniach, które od czasu zniknięcia mistrza były nieco bezczynne, niż z prawdziwego artystycznego pożądania. Fanny akceptuje projekt Johana De Moora , syna Boba, który niedawno przybył do studia, aby wznowić serię. Johan De Moor tworzy album złożony z nowych gagów, podczas gdy studia unowocześniają stare gagi, które nigdy nie były adaptowane kolorystycznie.
Trzy albumy ukazały się w 1985 roku i są to jedyne utwory, do których studia Hergé zostały „oficjalnie” przypisane na okładce i stronie tytułowej. Te albumy są wydawane w nieco ponurej atmosferze, ponieważ Fanny wykorzystuje to wydanie, aby ogłosić, że nie tylko wznowienie serii zostało przerwane i na tym się skończy, ale dodatkowo Studios Hergé będzie musiało zamknąć swoje drzwi.
Studia są więc skazane na krótką metę i czas na ukończenie kilku projektów (głównie produktów pochodnych i reklamy), działalność Studiów szybko się zatrzymuje.
Plik 30 grudnia 1986, Hergé Studios „after Hergé” zostają zastąpione przez „Hergé Foundation”, której rolą jest zarządzanie prawami autora dzieła Hergé. Od tego czasu miały miejsce różne wydarzenia lub publikacje związane z „Fundacją Hergé”.
Ponownie wyszła za mąż za Anglika Nicka Rodwella , Fanny Remi (obecnie Fanny Rodwell) deleguje mu dużą część zarządzania pracą swojego poprzedniego męża. Paru Rodwell udaje się kupić licencję obejmującą licencję Tintin Licensing w Canal + Group w 1996 roku za 132 miliony dolarów belgijskich franków. Zmienili nazwę Tintin Licensing i utworzyli firmę Moulinsart SA w celu zarządzania prawami pochodnymi, zawierania nowych partnerstw handlowych i otwierania sklepów Tintin w Europie Zachodniej , Japonii , Libanie , Reunion i Turcji .
W 2006 roku ze względów prawnych (udział w zyskach dyrektorów organizacji non - profit ) „Fundacja Hergé” stała się spółką należącą do Rodwellów i przyjęła nazwę „Studios Hergé”. Wytwórnie finansują w szczególności 15 milionów euro niezbędnych do budowy Muzeum Hergé w Louvain-la-Neuve w Belgii . Wgrudzień 2006, studia Hergé uruchamiają, pod namową menadżera ds. komunikacji, Revue Hergé dostępną w ramach subskrypcji klubu Tintin.com dla członków rocznych.
Ta niewyczerpująca lista obejmuje najbardziej charakterystycznych członków Studios Hergé.
W nawiasach podane są daty ćwiczeń w „Hergé Studios”.
Wszystkie prace wykonane pod pseudonimem Hergé od 1950 roku możemy uznać za dzieło „Studios Hergé”. Poniżej znajduje się lista, ponownie niewyczerpująca, głównych osiągnięć, w których Studio odegrało główną rolę, czasami w koloryzacji i rysowaniu zestawów, czasami poprzez całkowite zastąpienie ręki Hergé w rysunku. Trudno jednak ocenić rolę współpracowników Hergégo na niektórych albumach, ponieważ rola ta była najprawdopodobniej zminimalizowana przez Hergégo, a potem przez jego podopiecznych, do dziś. Niektóre albumy są zatem przedmiotem debaty, takie jak Tintin and the Picaros i trzecia wersja L'Île Noire (o której niektórzy podejrzewają, że Bob De Moor narysował całkowicie plansze) lub La Vallée des Cobras (tutaj jest to Jacques Martin który czasem ma narysować cały album).
(na marginesie: parodia z Blake'em, Mortimerem i EP Jacobsem w To było minus pięć B. de Moor w Tintin l'Hebdoptimiste nr 73, 1974 - 2pl., pastisz SOS Météores autorstwa B. de Moor w Journal de Tintin - Le théâtre du Mystère , kwiecień 1978 - 1pl., I wreszcie Kiedy Rastapopoulos spotyka Alix i Enaka Jacquesa Martina, w (ciąg dalszy) Hors Série Special Hergé -album Casterman- w 1983 - 2pl.)
Każda kreacja, która wyszła ze studia, była przypisywana tylko imieniu Hergé. Tylko trzy albumy z serii Quick and Flupke , wyprodukowane po śmierci Hergé, są „oficjalnie” przypisywane studiom, ponieważ nazwa wytwórni widnieje na okładce.
Odcinek „tablicy kneblowania”Ta anegdota, bardzo dobrze znana tintinofilom, odsłania atmosferę panującą w pewnym momencie w studiach. Podczas wakacji Hergé w grudniu 1965 r. Dwaj główni współpracownicy mistrza, Bob De Moor i Jacques Martin , wyprodukowali makietę Tintina, doskonały pastisz w stylu mistrza, który wysłali do szwajcarskiego tygodnika L 'Illustrated, który przedstawił ją jako talerz wzięty z przyszłej przygody Tintina.
Jacques Martin: „Najpierw wymyśliłem mały scenariusz, skomponowałem planszę, a następnie umieściłem postacie. Następnie przekazałem planszę Bobowi de Moorowi, który wykonał naszkicowane przeze mnie zestawy. I umieściliśmy tuszem, on zestawy, a ja postacie. "
Najwyraźniej Hergé nie zareagował natychmiast po odkryciu tego oszustwa. Wolał chyba zostawić to jako żart, który zdaniem niektórych był prawdziwym ruchem w nastroju współpracowników, którzy chcieli bardziej zaangażować się w proces tworzenia Przygody Tintina .
Tablica, która opisuje scenę na lotnisku w pobliżu pewnych sekwencji Objectif Lune i The Tournesol Affair , rzeczywiście przypomina tablicę Hergé, tylko nieliczni poinformowani tintinofile będą w stanie wykryć kilka „tików”. . Ta tabliczka jest szczególnie widoczna na Tintin est Vivant! .
„Podrobiony board” , prowadzonego przez Jacques Martin , został sprzedany na aukcji w 2011 roku, po jego śmierci, do € 31.250 ( € 33.839 w roku 2020).
-nie wyczerpująca-
-nie wyczerpująca-
W 1988 roku zainaugurowano fresk ; jest on wykonany na podstawie prac studyjnych na szkicach Hergégo na krótko przed śmiercią dla metra w Brukseli do stacji Stockel .
Komisja Hergé ma na celu ocenę każdego dokumentu graficznego, który może pochodzić z rąk Hergé i / lub Hergé Studios, pod kierownictwem Hergé lub Boba De Moora za okres po śmierci Hergé, spotyka się dwa razy w roku.
Komisja uwierzytelniająca składa się z sześciu członków, w tym pięciu specjalistów Hergé (Bernard Tordeur, Marcel Wilmet, Philippe Goddin i Ann Marchal), a przewodniczy jej kurator Muzeum Hergé Sophie Tchang.
Dlatego głównym celem komisji jest opiniowanie autentyczności utworów multimedialnych przypisywanych Hergé.
Język | Francuski |
---|---|
Okresowość | Roczne / półroczne |
Uprzejmy | Przegląd pracy Hergégo |
Cena za wydanie | poprzez członkostwo w klubie Tintin |
Data założenia | grudzień 2006 |
Redaktor | Hergé Studios |
Miasto wydawnicze | Bruksela |
Właściciel | Hergé Studios |
Redaktor naczelny | Marcel Wilmet |
Stronie internetowej | Tintin.com |
Pierwszy numer Revue Hergé ukazał się wgrudzień 2006, jest uruchamiany przez Marcela Wilmeta i jest redagowany przez Studios Hergé. Recenzja jest rozpowszechniana wyłącznie w ramach subskrypcji dla rocznych członków Klubu tintin.com oraz przyjaciół i krewnych Studios Hergé i Moulinsart.