Stace

Stace Obraz w Infoboksie. Portret Stace (opublikowany w latach 1523-1593) Biografia
Narodziny 45
Neapol
Śmierć 96
Neapol
Era Imperium Rzymskie
Zajęcia Poeta , pisarz write
Ludzie Statii ( w )
Inne informacje
Gatunek artystyczny Literatura epicka ( w )

Stace ( Publiusz Statiusem Papinius ) to poeta mówiąc łaciny od starożytnego Rzymu , urodzony w Neapolu 27 marzec 40 , zmarł 96 .

Biografia

Żaden inny starożytny autor nie mówił o Stace ani o jej pracach, z wyjątkiem Juvenala , który po prostu zaświadcza we fragmencie o sukcesie osiągniętym przez Tebaidę . Niewiele dowodów, jakie mamy, pochodzi z aluzji obecnych w jego Silves . Jego ojciec, pochodzący z Velii , stracił majątek iw konsekwencji przynależność do stopnia jeździeckiego . Następnie osiadł jako gramatyk w Neapolu, poświęcając się poezji. To właśnie z ojcem Stace, od najmłodszych lat, zapoznał się z poezją. Sam był gramatykiem w Neapolu, zanim w niespokojnym 69 roku osiedlił się w Rzymie . Zaczyna publicznie deklamować swoje wiersze i spotyka wdowę Claudię, muzyk bardzo zaangażowaną w życie towarzyskie Rzymu, którą poślubia. Claudia ma już córkę z pierwszego małżeństwa, ale jej związek ze Stace pozostaje bezpłodny. Ten później wychowuje i kształci jak własny syn wyzwolonego niewolnika, nie adoptując go jednak.

W Rzymie prowadził życie zawodowego pisarza i nadwornego poety, wprowadzony do pałacu cesarskiego, zwłaszcza za Domicjana . Był kilkakrotnie koronowany na igrzyskach poetyckich, takich jak Igrzyska Albańskie, Igrzyska Kapitolińskie, a także w Neapolu w 78 , na oczach ojca. Chory od 95 roku został podzielony pomiędzy Rzym i Neapol. Nie mamy już żadnych informacji o nim po 96 roku . Jest prawdopodobne, że zmarł w Rzymie, zajmując swoje ostatnie dni, pisząc Achilleide , epos, który pozostał niedokończony.

Praca

Jego twórczość dzieli się na dwie epopeje, Thebaid i Achilleid , które, jak ma nadzieję, przyniosą mu poetycką nieśmiertelność, oraz Silves , pięć ksiąg (32 utwory) skomponowanych głównie w heksametrach daktylicznych .

Nowoczesne edycje

Tłumaczenia francuskie dostępne online

Potomkowie

Stace to postać w Dantego Boskiej Komedii . Pojawia się w czyśćcu (pieśń XXII), aby prowadzić narratora z Wergiliuszem . Kiedy Virgil znika, pod koniec Czyśćca , Stace zostaje z narratorem i wchodzi do Nieba. Dlatego Dante myślał, że Stace był chrześcijaninem. Każe poecie powiedzieć to w dialogu Wergiliusza i Stace'a w XXII pieśni o czyśćcu  : Stace zostałby chrześcijaninem czytając Bukolkę IV Wergiliusza (gdzie średniowiecze czytało proroctwo o przyjściu Chrystusa); „  Per te poeta fui, per te cristiano  ” („Dzięki tobie stałem się poetą i chrześcijaninem”), powiedział Stace do Wergiliusza. Nie wiadomo, skąd Dante wpadł na tę ideę chrześcijaństwa Stace'a. Można wspomnieć, że alegoryczna komentarzem z Teb , prawdopodobnie pochodzący z XII th  century przybliżeniu, został fałszywie przypisane do Fulgence z mitologa (autor continentiæ Expositio Virgilianæ ), który przedstawił się do biskupa i teologa chrześcijańskiego Fulgence Ruspe użytkownika .

Ujednoznacznienie

W średniowieczu, po zamieszaniu, sądzono, że poeta Stace był Galijczykiem, rodem z Tuluzy . Lactantius Placidus , komentator Tebaidy i Achilleidy , twierdzi już ("  Si quis autem unde fuerit (Statius) quaerat, invenitur fuisse Tolosensis, quć civitas Galliæ est; ideoque in Gallia celeberrime post docuit rhetoricam rhetoricam  ”) . Dante podejmuje tę tradycję ( Purg. , § XXI, ok. 87-90: "  Tanto fu dolce mio vocal spirto, / Che, Tolosano, a sé me trasse Roma, / Dove mertai le przyspieszonym ornar di mirto  "), a także jako Boccace ( Amorosa visione , rozdz. V: "  I Statio di Tolosa anchora caro / Quivi pareva havesse assai ben detto / Del Teban mal ', d'Achille il vigor raro  ").

W rzeczywistości jest to błąd, który pochodzi z Chronicle of Saint Jerome (tłumaczenie łacińskie, że od Euzebiusza z Cezarei ). Kronika ta wskazuje na rok 2073 (tj. 59 ne ): "  Status Surculus Tolosanus in Gallia celeberrime rhetoricam docuit  ". Ten Statius Surculus nie jest tym samym człowiekiem, co poeta Papinius Statius . Ten retor Toulouse nazwano gdzie indziej raczej Statiusem Ursulus , nazwa, pod którą wydaje się na liście retorykę wprowadzających rhetoribus De Claris z Swetoniusza w niektórych rękopisach Ursulus jest dobrze potwierdzone nazwisko przez epigrafice , natomiast Surculus to nigdzie nie można znaleźć. Musiał też być bardzo znanym retorykiem w swoim czasie, aby znaleźć drogę do kroniki Euzebiusza z Cezarei .

Zamieszanie średniowiecza można też wytłumaczyć tym, że wiemy, iż poeta Stace pochodził z Neapolu dzięki swoim Silves , wierszom o niekiedy osobistych tematach (por. III, 5, wiersz skierowany do żony; V, 3, przywołanie ojca, profesora w Neapolu ); kolekcja ta była praktycznie ignorowana w średniowieczu i została ponownie odkryta przez Poggio Braccioliniego w 1417 roku .

Uwagi i referencje

  1. Juvenal , Satyry , VII, 82-84: "  Curritur ad vocem jucundam and carmen amicæ / Thebaidos, lætam cum fecit Statius urbem / Promisitque diem  ".

Bibliografia

Linki zewnętrzne