Sphenacodontidae
Sphenacodontidae
Dimetrodon loomisi w swoim naturalnym środowisku.
† Bagno Sphenacodontidae , 1878Gatunki niższej rangi
- † Ctenorhachis
- † Sztućce
- † Makromerion
- † Neozaur
- † Sekodontozaur
- † Stepezaur ?
- † Tetraceratops ?
- † Sphenacodontinae
W sphenacodontids ( Sphenacodontidae ) stanowią wymarły rodzina od mięsożernych synapsids dzielenie wspólnego przodka z terapsydy ( Sphenacodontoidea ), którzy żyli z górnego karbonu do Bliskiego permu .
Anatomia
Czaszka jest bardzo podobna do dobrze znanych sphénacodontidés (z wyjątkiem Secodontosaurus, który specjalizuje się): pysk krótki i zaokrąglony, "bez szczęki " (" krok szczęki "), dwa nadmiernie rozwinięte kły i mniejsza liczba zębów z tyłu. Większość synapomorfii grup zlokalizowanych w obrębie Sphenacodontidae dotyczy więc cech kręgowych. Niektóre z tych zwierząt są rzeczywiście znane z „zasłony grzbietowej”. W sfenakodon , że neuronowe kolce z tyłu są wydłużone, ale nie tworzą zasłonę. Te z Ctenospondylus są długie i mają przekrój kwadratowy, podczas gdy u Dimetrodon i Secodontosaurus są bardzo wysokie i okrągłe . Nie sphenacodontid posiada boczne procesy , które nadają Neural kolce Of edafozaur typowe anteny kształt. Kilka trendów ewolucyjnych przejawia się u sphenacodontidae (znowu z wyjątkiem Secodontosaurus ): rozwój kłów, zmniejszenie liczby zębów szczęki znajdujących się przed i za kłami, rozwój zasnówki grzbietowej, a nawet zwiększenie rozmiaru.
Systematyczny
W haptodontines * podrodziny została wykluczona z sphenacodontids, ponieważ nie są bliżej sphenacodontids niż terapsydy (Laurin, 1993). Co więcej, Secodontosaurus jest bliższy Dimetrodonowi niż Sphenacodon i Ctenospondylus : jest zatem wyspecjalizowanym sphenacodontid, a nie niezależną gałęzią (Reisz i wsp. , 1992).
Bibliografia
- Berman, DS, Henrici, AC, Sumida, SS i Martens, T. (2004). Nowe materiały Dimetrodon teutonis (Synapsida: Sphenacodontidae) z wczesnego permu w środkowych Niemczech. Roczniki Carnegie Museum of Natural History 73: 48-56.
- Laurin, M. (1993). Anatomia i związki Haptodus garnettensis , synapsyd z Pensylwanii z Kansas. Journal of Vertebrate Paleontology 13 (2): 200-229.
- Reisz, RR (1986). Handbuch der Paläoherpetologie. 17A. Pelykozaury . P. Wellnhofer (red.), 102 strony, Stuttgart.
- Reisz, RR, Berman DS i Scott D. (1992). Anatomia czaszki i relacje Secodontosaurus , niezwykłego gada ssakokształtnego (Synapsida: Sphenacodontidae) z wczesnego permu w Teksasie. Zoological Journal of the Linnean Society 104: 127-184.
- Romer, AS i Price, LI (1940). Przegląd Pelycosauria. Dokument specjalny Towarzystwa Geologicznego Ameryki nr 28: 1-538.
Linki zewnętrzne
- (pl) Referencyjna baza danych paleobiologii : Sphenacodontidae