Ziemna wiewiórka

Spermophilus

Spermophilus Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Spermophilus columbianus ,
kolumbijska wiewiórka ziemna Klasyfikacja
Królować Animalia
Gałąź Chordata
Sub-embr. Kręgowce
Klasa Mammalia
Podklasa Theria
Infra-class Eutheria
Zamówienie Rodentia
Zamówienie podrzędne Sciuromorpha
Rodzina Sciuridae
Podrodzina Xerinae

Uprzejmy

Spermophilus
F. Cuvier , 1825

Te wiewiórki ziemne ( genus spermophilus ), zwany także Susły żyjące lub wiewiórki ziemne , są gryzonie z rodziny z wiewiórki , zwyczajów ziemi. Wiewiórka ziemna oznacza „kto kocha nasiona”, z greckiej spermy  : „nasienie” i philein  : „kochać”.

Opis

Wiewiórki naziemne to wiewiórki z małymi uszami, kośćmi policzkowymi i ogonem dość krótkim i mniej więcej zaopatrzonym.

Rozkład geograficzny

Wiewiórki ziemne żyją na półkuli północnej, w Eurazji i Ameryce Północnej . W Afryce żyją również dwa gatunki .

Pięć gatunków żyje w Europie Wschodniej  : the European perełkowaty ( Spermophilus citellus ) znajduje się od Austrii do Syberii , az susła ( Spermophilus suslicus ), który znajduje się tak daleko na zachód, jak Polska , karłowate mieszka perełkowaty ściślej w stepy z Ukrainą i południowej Rosji , suseł czerwony żyje na stepie na wschodnim krańcu Europy, a susiak żółty, który żyje w półpustynnych regionach na obrzeżach Morza Kaspijskiego .

Siedlisko

Wiewiórki zamieszkują równiny , zakrzaczone trawniki i stepy .

Dieta

Wiewiórki ziemne żywią się różnymi roślinami, nasionami i roślinami.

Predators

Głównymi drapieżnikami susłów są dzienne ptaki drapieżne (zwłaszcza orły)

Etologia

Wiewiórki ziemne żyją na lądzie iw norach. Niektórzy popadają zimą w letarg i hibernują głęboko w norach. Wiewiórki ziemne są wykorzystywane w fizjologii zwierząt do badania mechanizmów hibernacji .

Klasyfikacja

Takson ten został tradycyjnie podzielony na 6 podgrup, z których 5 zostało podniesionych do rangi rodzaju: Callospermophilus , Ictidomys , Otospermophilus , Poliocitellus , Xerospermophilus .

Lista gatunków

Według ITIS (26 kwietnia 2017)  :

Uwagi i odniesienia

  1. (en) Murray Wrobel, 2007. Słownik ssaków Elsevier: po łacinie, angielsku, niemiecku, francusku i włosku . Elsevier, 2007. ( ISBN  0444518770 ) , 9780444518774. 857 stron. Wyszukaj w zeskanowanym dokumencie
  2. S. Aulagier, P. Haffner, AJ Mitchell-Jones, F. Moutou, J. Zima, Guide to mammals of Europe, North Africa and the Middle East, Delachaux & Niestlé, 2008, ( ISBN  978-2603-01505 -6 )
  3. http://dico-sciences-animales.cirad.fr/liste-mots.php?fiche=25619&def=spermophile+d%27Europe
  4. ITIS , dostęp 26 kwietnia 2017.

Linki zewnętrzne

Taksonomia:

Inne strony: