Towarzystwo Przyjaciół Narodowego Muzeum Historii Naturalnej i Jardin des Plantes

Towarzystwo Przyjaciół Narodowego Muzeum Historii Naturalnej i Jardin des Plantes Logo stowarzyszenia Rama
Forma prawna Prawo stowarzyszeniowe z 1901 r. , Uznanie użyteczności publicznej w lipcu 1926 r
Cel Wsparcie moralne i finansowe Muzeum
Fundacja
Fundacja Kwiecień 1907
Założyciel Edmond Perrier
Tożsamość
Siedzenie 57 rue Cuvier, 75231, Paryż
Prezydent Bernard Bodo
Wiceprezydent Raymond Pujol
Sekretarz generalny Yves Cauzinille
Sekretarz Ghalia Nabi
Skarbnicy Christine Sobesky i Paul Varotsis
Członkowie 4047
Stronie internetowej friends-museum.fr

Towarzystwo Przyjaciół Muzeum Narodowego Historii Naturalnej i ogrodu botanicznego (bardziej znany jako „  Les Amis du muzeum  ”) jest stowarzyszeniem zgodnie z prawem 1901 , utworzonej w 1907 roku, a uznane za użyteczności publicznej dekretem przestarzały28 lipca 1926. Jego celem jest wsparcie moralne i finansowe Narodowego Muzeum Historii Naturalnej , wzbogacanie jego zbiorów, menażerii, laboratoriów, szklarni, ogrodów i bibliotek oraz promocja pracy naukowej i związanej z nią dydaktyki.

Société des Amis du Muséum jest członkiem Francuskiej Federacji Towarzystw Nauk Przyrodniczych i ma swoją siedzibę przy rue Cuvier 57, w domu Cuvier w Jardin des Plantes w Paryżu .

Historyczny

Towarzystwo zostało założone w 1907 roku przez Edmonda Perriera, który był anatomem, zoologiem i dyrektorem Narodowego Muzeum Historii Naturalnej . Dzięki wystawom kolonialnym wiele osób jest zainteresowanych nowymi odkryciami, ale Muzeum nie ma środków na sfinansowanie nowych nabytków. Perrier decyduje się wówczas na utworzenie prywatnej filii placówki, która będzie wspierać działalność Muzeum i pomagać w ich finansowaniu ( statut Spółki ). Następnie stworzył Towarzystwo Przyjaciół Muzeum , którego prezesem był Léon Bourgeois , minister, senator, przewodniczący Senatu. Wśród pierwszych Przyjaciół Muzeum jest wiele wybitnych osobistości, które przyczyniają się do ich rozgłosu, pomagając w pozyskiwaniu nowych okazów, a także zachęcając do udzielania pomocy finansowej. Nazywają się Aristide Briand , Raymond Poincaré , Émile Loubet , Paul Doumer, ale także książę Albert I z Monako , Roland Bonaparte i Edmond de Rothschild . Tak więc w 1909 r. Pierwszą darowizną przekazaną Muzeum przez Przyjaciół była skamielina ichtiozaura , skamielina wciąż prezentowana w galerii paleontologicznej . Towarzystwo od początku organizuje zajęcia dla swoich członków.

W 1913 r. Ukazała się pierwsza publikacja Przyjaciół Muzeum, pod nazwą Nouvelles du Muséum, służyła informowaniu członków o działalności Muzeum i Towarzystwa, była protoplastą obecnego Biuletynu. Zawiera już co najmniej jeden artykuł naukowy w każdym numerze, tak jak w numerze z 1933 roku. Od tych początków pojawiło się wiele problemów, pomimo przestojów spowodowanych wojnami i braku funduszy. Nadal jest publikowany kwartalnie i pozostaje bezpłatny dla członków Towarzystwa. Od 2012 roku do Biuletynu trafił dodatek „L'Espace Jeunes” przeznaczony dla najmłodszych członków.

W 1926 r. Za prezydenta Paula Doumera , ówczesnego ministra finansów, Przyjaciele Muzeum otrzymali uznanie użyteczności publicznej, co umożliwiło im otrzymywanie darowizn i zapisów od rządu francuskiego.

W 1935 r. Otwarto sekcję młodzieżową dla dzieci do lat 15. Otwarcie dwóch filii w Arcachon i Tananarive ( Antananarivo ) w celu przekazywania informacji o działalności Muzeum. W tym samym roku zostało narysowane logo Przyjaciół Muzeum, przedstawiające trzy królestwa: mineralne, roślinne i zwierzęce. W latach 30. XX wieku Towarzystwo odegrało znaczącą rolę w utworzeniu parku zoologicznego Vincennes .

Sekretariat został zamknięty w 1940 r., Ale Towarzystwo przetrwało wojnę: konferencje wznowiono w 1941 r. (Raz na miesiąc), a Marcel Duvau, jego dynamiczny sekretarz generalny od 1932 do 1957 r., Powrócił w 1942 r. W 1942 r. Ukazał się jeden biuletyn, zanim ponownie się ukazał. w 1948 r. pod nazwą Arkusz informacyjny .

W latach pięćdziesiątych XX wieku, pod wpływem swojego sekretarza generalnego, Marcela Duvau , firma przeżywała dużą aktywność i około 1955 roku liczyła około 12 000 członków. Pod koniec 1953 roku powstała jako Maison Cuvier. W latach sześćdziesiątych została założona. spadła pomimo wejścia do zarządu osoby takiej jak Jean Rostand . Pisarz Maurice Genevoix sprawował urząd prezydenta od 1970 do 1980 roku.

Po śmierci Maurice'a Genevoix, prezydentura profesora Maurice'a Fontaine'a (biologa) została wyraźnie zaznaczona, w 1990 roku, dzięki uzyskaniu bezpłatnego dostępu do wszystkich wejść na teren Jardin des Plantes . Przywilej ten został faktycznie zniesiony w 1923 roku, a jego odnowienie, oczywiście docenione przez opinię publiczną, pozwoliło Spółce na ponowny rozwój. W latach 1991-2004 Prezydent Yves Laissus , były dyrektor Biblioteki Muzeum i profesor Raymond Pujol , Sekretarz Generalny, znaleźli sytuację sprzyjającą rozwojowi Towarzystwa, którego liczba pod koniec ubiegłego wieku sięgnęła 2500 członków. Od 2004 r. I stulecia w 2007 r. Firma, której przewodniczy profesor Jean-Pierre Gasc, przeżywa nowy boom napędzany widocznością i możliwościami komunikacyjnymi, jakie oferuje w szczególności Internet, rozwijając i różnicując swoje tradycyjne misje: konferencje otwarte dla wszystkich, pomoc do Muzeum, wycieczki i wyjazdy naukowe, coroczny udział w Fête de la Nature i Fête de la Science organizowanym przez Muzeum, projekt renowacji historycznego basenu Esplanade Milne-Edwards itp.

Nabycia / różne

Prezydenci

Usługi

Société des Amis du Muséum liczy obecnie ponad 4000 członków, a jego działalność przybiera w szczególności następujące formy:

Firma oferuje swoim członkom korzyści:

Operacja

Stowarzyszeniem zarządza rada złożona z szesnastu do dwudziestu czterech członków wybieranych w tajnym głosowaniu na cztery lata przez walne zgromadzenie i wybieranych spośród kategorii członków, z których składa się to zgromadzenie. Profesorowie Muzeum wchodzący w skład stowarzyszenia są z mocy prawa członkami zarządu w nadmiarze (lista administratorów).

Odnowienie rady odbywa się co kwartał. Odchodzący członkowie są wybierani ponownie. Rada wybiera spośród swoich członków w tajnym głosowaniu urząd składający się z przewodniczącego, dwóch wiceprzewodniczących, sekretarza generalnego, skarbnika i ewentualnie pomocnika skarbnika. Byli prezydenci mogą być mianowani prezydentami honorowymi. Zarząd jest wybierany na jeden rok, z wyjątkiem sekretarza generalnego, który jest wybierany na cztery lata. Rada zbiera się co najmniej raz na sześć miesięcy i każdorazowo zwoływana przez jej przewodniczącego lub na wniosek jednej czwartej jej członków. Obecność jednej trzeciej członków zarządu jest konieczna dla ważności obrad.

Ze spotkań przechowuje się protokoły . Protokół podpisują prezydent i sekretarz generalny. Są one spisywane bez spacji i skreśleń w wykazie wymienionym i parafowane przez prefekta Paryża lub jego delegata. Członkowie Stowarzyszenia nie mogą pobierać żadnego wynagrodzenia za powierzone im funkcje. możliwe są jedynie zwroty kosztów.

Posiadając kartę członkowską, członek korzysta między innymi z dostępu do konferencji organizowanych przez Firmę, prenumeraty kwartalnika Spółki oraz, w Jardin des Plantes, z bezpłatnego dostępu do Galerii ( Paleontology , Mineralogy , Grande Galerie i Botanique ), Grandes Serres i Menażeria .

Kluczowi ludzie

Osoby, które przewodniczyły stowarzyszeniu lub aktywnie uczestniczyły w jego rozwoju: Émile Loubet , Raymond Poincaré , Paul Doumer , Prezydenci Republiki; HSH Prince Albert I st of Monaco , SA M gr Prince Roland Bonaparte , Edmond Perrier , Leon Bourgeois , Edmond de Rothschild , Edouard Herriot , Gustave Eiffel , Camille Saint-Saens , Jean Charcot , Andre Gide , Maurice Genevoix , Theodore Monod , Haroun Tazieff , Louis Mangin , Ernest Olivier , Paul Lemoine (geolog) , Louis Germain , Achille Urbain , Roger Heim , Maurice Fontaine , Yves Legrand , Jean Dorst , Philippe Taquet , Henry de Lumley , Yves Laissus , Jean-Claude Monnet, Raymond Pujol .

Uwagi i odniesienia

  1. "  Zwyczajne Walne Zebranie Towarzystwa Przyjaciół Muzeum i Jardin des Plantes - sobota 13.04.2019 w Amfiteatrze Paleontologicznym  ", Kwartalnik Przyjaciół Narodowego Muzeum Historii Naturalnej . Nr 278, czerwiec 2019 r., ISSN 1161-9104; p. 23
  2. Towarzystwo Przyjaciół Muzeum, rejestracja w rejestrze Infogreffe.fr
  3. Laissus, Y. (2007). Stulecie Special (1907-2007). Biuletyn Przyjaciół Narodowego Muzeum Historii Naturalnej . 230 (Historia), s.  12-42
  4. Strona Towarzystwa Przyjaciół Muzeum - Historia
  5. Towarzystwo Przyjaciół Muzeum, Biuletyn Narodowego Muzeum Historii Naturalnej (1947) , Paryż, Imprimerie nationale.
  6. Lester, P. (1933). Misja naukowa Omo. Dziennik Towarzystwa Afrykanistów. 3 (3-2), str.  347-348 Link
  7. Dr René Jeannel, Misja naukowa Omo. Cmentarz słoni z 48 płytami ze zdjęciami i mapą , Paryż, Éditions de la Société des Amis du Muséum, 1934, in-8, miękka okładka (270 x 185 mm), 159 stron, ASIN B0000DSYFT
  8. Towarzystwo Przyjaciół Muzeum, Biuletyn Narodowego Muzeum Historii Naturalnej (1935) , Paryż, Imprimerie nationale.
  9. Towarzystwo Przyjaciół Muzeum, La Terre et la vie , nr 9 (4)  ; 1939; opublikowane przez Towarzystwo Przyjaciół Muzeum i Krajowe Towarzystwo Aklimatyzacji Francji.
  10. "Oryginalne rysunki Mademoiselle Dumoustier, de Marsilly, figury do wykorzystania w Historii owadów, autorstwa pana de Réaumur" , opublikowane w latach 1734-1742, 6 t. (w Calames , katalogu online archiwów i rękopisów szkolnictwa wyższego )
  11. Heurtel, P i in. (2000). Dziesięć lat wzbogacania dziedzictwa (1990-2000). Paryż: Wydania Narodowego Muzeum Historii Naturalnej
  12. Heurtel, P i in. (2010). Przejęcia majątkowe (2001-2010). Paryż: Wydania Narodowego Muzeum Historii Naturalnej.
  13. Towarzystwo Przyjaciół Muzeum, sekcja na stronie internetowej Muzeum
  14. Strona Towarzystwa Przyjaciół Muzeum - Misje
  15. Hominidés.com, ewolucje człowieka , sekcja „Przyjaciele Narodowego Muzeum Historii Naturalnej”
  16. Strona Towarzystwa Przyjaciół Muzeum - Korzyści

Linki zewnętrzne