Smila
| Smila Смiла | ||||
 Heraldyka |
Flaga |
|||
| ||||
| Administracja | ||||
|---|---|---|---|---|
| Kraj | Ukraina | |||
| Poddział | Obwód czerkaski | |||
| Raïon | Czerkasy | |||
| Burmistrz | Serhiy ananko | |||
| Kod pocztowy | 20700 | |||
| Prefiks tel. | +380 4733 | |||
| Demografia | ||||
| Populacja | 68.636 mieszk . (2013) | |||
| Gęstość | 1722 mieszk./km 2 | |||
| Geografia | ||||
| Informacje kontaktowe | 49 ° 15 ′ szerokości geograficznej północnej, 30 ° 06 ′ długości geograficznej wschodniej | |||
| Powierzchnia | 3985 ha = 39,85 km 2 | |||
| Różnorodny | ||||
| Fundacja | 1542 | |||
| Status | Miasto od 1926 roku | |||
| Lokalizacja | ||||
Geolokalizacja na mapie: Cherkassy Oblast
| ||||
| Znajomości | ||||
| Stronie internetowej | /www.smila.osp-ua.info/ | |||
| Źródła | ||||
| Lista miast na Ukrainie | ||||
Smila ( ukraiński : Смiла ) to miasto w obwodzie czerkaskim , Ukraina . W 2013 roku liczyło 68 636 mieszkańców .
Geografia
Smila znajduje się na skraju sztucznego jeziora utworzonego na rzece Tiasmyn , 27 km na południowy zachód od Czerkas .
Historia
Według legendy, podczas jednego z wielu najazdów Złotej Ordy młoda dziewczyna poprowadziła armię Rusi Kijowskiej na tyły najeźdźców. Wrogowie zostali pokonani, ale dziewczyna została zabita przez jedną z ich strzał. Nikt nie znał jej imienia, więc kiedy powstała tam kolonia, osadnicy nadali jej imię Smila, co po ukraińsku oznacza „dzielną dziewczynę” . Pojawia się na herbie miasta.
Miasto zostało wspomniane po raz pierwszy w XVI -tego wieku , kiedy to był częścią Rzeczypospolitej Obojga Narodów ( Polska - Litwa ). W 1648 - 1654 , Smila powitał pułk kozaków z Tchyhyryne . W 1773 r. Miasto otrzymało prawa magdeburskie , aw 1795 r. Zostało przyłączone do Imperium Rosyjskiego .
Smila przeżyła szybki rozwój wraz z otwarciem linii kolejowej w 1876 roku . Jednak w XX th century , ulega powtarzane katastrofy: z pierwszej wojny światowej , w latach 1932-33 głód i II wojny światowej . Przeżyła również kryzys gospodarczy, który nastąpił po rozpadzie Związku Radzieckiego w latach 90 . Produkcja przemysłowa spadła o ponad 70 procent, a Smila straciła wtedy ponad dziesięć procent swojej populacji.
Populacja
Spisy (*) lub szacunki populacji:
| 1923 | 1926 | 1939 | 1959 | 1970 | 1979 |
|---|---|---|---|---|---|
| 21 341 | 22 953, | 33 870, | 44,534 | 55,474 | 62,282 |
| 1989 | 2001 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 |
|---|---|---|---|---|---|
| 79,449 | 69 681, | 68 721, | 68,520 | 68 667, | 68,636 |
Gospodarka
Główne firmy Smila to:
- SEMZ (po rosyjsku : СЭМЗ , akronim Смилянский электромеханический завод): fabryka założona w 1876 roku jako warsztat napraw parowozów i wagonów; od lat 60- tych zajmuje się naprawą silników lokomotyw i innych maszyn elektrycznych. Zatrudnia 1950 osób (2006).
- Smilamach , akronim od Smiliansky Machinostroïtelny Zavod ( ros . Смилянський машиностроительный завод ): założona w 1840 roku firma produkuje urządzenia dla przemysłu piekarniczego. Zatrudnia 1500 osób (2006).
- Smelianski Sakharny Kombinat (po rosyjsku : Смелянский сахарный комбинат ): cukrownia, 700 pracowników (2006).
Uwagi i odniesienia
- „ spisowe oraz oszacowań populacji od 1897 ” , na pop-stat.mashke.org - (pl) „ Urząd Statystyczny Ukrainy: populacyjnych 1 st stycznia 2010, 2011 i 2012 ” na database.ukrcensus.gov .ua - " Urzędu statystyka Ukraina: populacja 1 st stycznia 2011 roku 2012 i 2013 " na database.ukrcensus.gov.ua
- Witryna internetowa firmy
- Witryna internetowa firmy
Linki zewnętrzne
- (uk) Oficjalne informacje
- (ru) Mapy topograficzne
- (ru) Mapa drogowa
- (w) Ukraińska Heraldyka
