Szorty L.17 Scylla | ||
Spodenki L.17 Scylla , sfotografowane w kwietniu 1934. | ||
Rola | Samolot pasażerski | |
---|---|---|
Budowniczy | Niscy Bracia | |
Załoga | 4 członków | |
Pierwszy lot | 26 marca 1934 | |
Wycofanie | 1940 | |
Główny klient | Imperialne linie lotnicze | |
Produkcja | 2 przykłady | |
Pochodzi z | Krótki S.17 Kent | |
Wymiary | ||
Długość | 25,50 m² | |
Zakres | 34,44 m² | |
Wysokość | 9,60 m² | |
Obszar skrzydła | 243 m 2 | |
Masa i nośność | ||
Maks. pusty | 10 290 t | |
Maks. odlecieć | 15 200 t | |
Pasażerowie | 39 lub 40 | |
Motoryzacja | ||
Silniki | 4 9-cylindrowe silniki gwiazdowe Bristol Jupiter XFBM | |
Moc jednostkowa | 414 kW ( 555 KM ) |
|
Całkowita moc | 1656 kW ( 2220 KM ) |
|
Przedstawienia | ||
Maksymalna prędkość przelotowa | 169 km/h | |
Maksymalna prędkość |
220 km/h |
|
Krótki L.17 Scylla była Airliner cztery silnika dwupłatowiec UK do 39, gdzie 40 pasażerów, zaprojektowane i wyprodukowane przez Północnych Irlandczyków Short Brothers aby spełnić potrzeby firmy Imperial Airways do urządzenia, aby zapewnić wsparcie dla floty Handley Page HP42 istniejącego po tym, jak producent Handley Page przedstawił wygórowaną cenę zakupu za produkcję dwóch dodatkowych samolotów.
Imperial Airways wykorzystywał samolot do regularnych lotów między Londynem a Paryżem , a także innymi miastami europejskimi. Wyprodukowano tylko dwa egzemplarze opatrzone imionami chrzcielnymi „ Scylla ” ( G-ACJJ ) i „ Syrinx ” ( G-ACJK ). Obaj służyli w firmie do czasu jej połączenia z British Overseas Airways Corporation (BOAC) w 1939 roku , a rok później zostali wycofani ze służby.
Scylla była lądowych pochodna rozwój Kent , w wodnosamolotów od tego samego producenta. Poza tym, że początkowo nosił oznaczenie S.17/L , wykorzystywał większość aerodynamicznej konstrukcji Kenta , duża różnica dotyczyła głównie przeprojektowanego kadłuba .
Samolot był całkowicie metalowym dwupłatowcem o rozpiętości skrzydeł 34,44 metra, początkowo napędzanym czterema gwiezdnymi silnikami Bristol Jupiter XFBM zamontowanymi na pionowych wspornikach umieszczonych pomiędzy górnym i dolnym skrzydłem. Pod dolnym skrzydłem zamontowano kadłub o przekroju kwadratowym, złożony z wręgów i wzmocnień. Sekcja ogonowa miała tylko jedną płetwę, a statecznik poziomy został umieszczony około jednej czwartej jej wysokości. Scylla była początkowo wyposażony Flettner- typu kompensatorów , dzięki czemu możliwe jest zmniejszenie siły przyłożonej do kontroli odchylenia. Wykończenia doświadczalne na kątowym steru badano na Scyllą ( G ACJJ ) na raz. Doświadczenie zdobyte podczas tego testu mogło przyczynić się do późniejszego zgłoszenia patentu , zgłoszonego wspólnie przez Shorts i Dudley Lloyd Parkes, na7 sierpnia 1936.
Główne podwozie miał koło zamontowane po obu stronach kadłuba, zabezpieczone przez trzy wsporniki umieszczone po przekątnej, jeden do góry, a dwa pozostałe w dół od kadłuba. Było tylko jedno tylne koło. Te żeberka są obecne na obu skrzydłach.
W gondoli zostały zaprojektowane do Jupiter , Pegasus lub perseus silników , bez konieczności modyfikacji. Ten pomysł później możliwe było wymienić dwie wewnętrzne Jowiszy z Syrinx ( G ACJK ) przez dwa Perseus IIL z wędrówki kamizelek z 540 KM (400 kW ), w celu zbadania ich skuteczności w warunkach lotu. kiedy Syrinx został odbudowany (po poważnym uszkodzeniu przez boczne wiatry podczas kołowania na lotnisku w Brukseli ), został ponownie wyposażony w cztery Pegasusy XC , każdy o mocy 660 KM (492 kW ).
Przedstawia go reklama firmy jako „najbardziej luksusowy samolot świata” z restauracją.
: dokument używany jako źródło tego artykułu.