Imię urodzenia | John Reidy |
---|---|
Narodziny |
1 st August 1931 Korek |
Śmierć |
3 października 1971 Londyn |
Podstawowa działalność | Kompozytor i dyrygent |
Gatunek muzyczny | Tradycyjna muzyka |
Instrumenty | Skrzypce , fortepian , organy |
Seán Ó Riada , urodzony pod nazwiskiem John Reidy , dnia1 st August 1931w Cork ( Irlandia ) i zmarł dnia3 października 1971w Londynie jest kompozytorem i dyrygentem , a prawdopodobnie najbardziej wpływową postacią w odrodzeniu tradycyjnej muzyki irlandzkiej w latach 60. , poprzez udział w grupie Ceoltóirí Chualann , jego kompozycje, pisma i nagrania na ten temat.
John Reidy urodził się w Cork w dniu1 st August 1931i studiował w Farranferris (St Finbarr's College). Studiował grę na skrzypcach, fortepianie i organach, a także klasyczną grekę i łacinę w University College Cork , którą ukończył w 1952 roku. W tym czasie Ó Riada był audytorem w UCC Philosophical Society . W tym samym roku został asystentem reżysera w Radio Telefís Éireann (po francusku: Radio Télévision d'Irlande ). Ożenił się z Ruth Coughlan w 1953 roku. Wieczorem grał na pianinie w zespołach tanecznych.
W 1955 roku Ó Riada porzucił swoją prestiżową pracę, żonę i nowo narodzonego syna Peadara i wyjechał do Włoch i Francji, prowadząc artystyczne życie. Studiował kompozycję pod kierunkiem Aloys Fleischmann i pisał muzykę eksperymentalną . W tym czasie zaczął pić i odkrył pasję do luksusowych samochodów. W ciągu następnych dziesięciu lat Ó Riada napisał kilka utworów orkiestrowych zwanych Nomos . Trzeci pozostaje niedokończony, a ukończenie innych zajęło kilka lat. Żaden z nich nie był wystawiany publicznie więcej niż raz. Jego żona znajduje go żyjącego w ubóstwie w Paryżu. Uzyskując pieniądze od rodziny, sprowadziła go z powrotem do Irlandii, gdzie przez pięć lat został dyrektorem Abbey Theatre w Dublinie . To właśnie w tym okresie , po dokładnym rozważeniu, przyjął imię Seán Ó Riada .
Jako muzyk klasyczny, Ó Riada objawia się w muzyce teatralnej i filmowej. W 1959 roku napisał dla filmu dokumentalnego przez George'a Morrisona nazywa Mise Éire ( „Jestem Irlandia”), o założenia Republiki Irlandii . Ta muzyka była wielokrotnie wykorzystywana w innych dokumentach. Nagranie prowadzi sam Ó Riada.
Utwór łączy tradycyjną muzykę irlandzką i pieśni „starego stylu” Sean-nós z orkiestrowymi aranżacjami. Ralph Vaughan Williams stosował tę technikę wcześniej w tradycyjnej muzyce angielskiej, ale w latach pięćdziesiątych elita irlandzkiego społeczeństwa nadal traktowała tradycyjną muzykę irlandzką z góry.
Jego pierwsza próba połączenia pieśni irlandzkich z tradycją klasyczną rozpoczęła się w 1958 roku na zlecenie stacji radiowej Cork. Mise Éire przyniosła mu rozgłos w całym kraju i pozwoliła mu rozpocząć serię irlandzkich audycji radiowych pod tytułem Our Musical Heritage . Ó Riada oświadcza następnie, że „pieśni sean nós należy słuchać tak, jak to robią dzieci, lub jakby były to pieśni indyjskie ”.
W latach 1961-1969 Ó Riada prowadził grupę Ceoltóirí Chualann . Chociaż jego członkowie występują w salach koncertowych ubrani w czarne kostiumy, białe koszule i czarne muszki, Ceoltóirí Chualann wykonuje tradycyjne melodie i pieśni. W tym czasie zespół céilidh składał się z muzyków, którzy harmonijnie się uzupełniali, ale Ceoltóirí Chualann wyróżniał się od tej tradycji. Znajdujemy Ó Riadę siedzącą na środku sceny, grającą na bodhrán , instrumencie perkusyjnym wciąż popularnym w Irlandii.
Ó Riada również chce używać harf celtyckich , ale te instrumenty są rzadkie, więc decyduje się grać na klawesynie z dźwiękiem zbliżonym do poszukiwanego. Klawesyn, którego używa, to instrument wyprodukowany przez Cathala Gannona . Ó Riada nie zdawał sobie z tego sprawy, ale irlandzka muzyka ludowa była wówczas wykonywana przez zespoły w londyńskich pubach . Dla większości Irlandczyków jest to pierwszy raz, kiedy słyszą ich muzykę wykonywaną przez grupę muzyczną.
Członkowie Ceoltóirí Chualann to w większości także członkowie The Chieftains . Jesteśmy im winni ścieżkę dźwiękową do filmu Playboy of the Western World (pierwotnie wykonywanego przez Johna Millingtona Synge ) z 1963 roku.
Ich ostatni publiczny występ miał miejsce w 1969 roku, a ostatnie nagranie to Ó Riada Sa Gaiety .
W 1964 roku Ó Riada przeniósł się do Cúil Aodha w hrabstwie Cork , obszarze, w którym mówi się po irlandzku . Publikuje KR Chúil Aodha , chór dla męskich głosów. Pisze także muzykę religijną, w tym Aifreann 2 , wykonaną po raz pierwszy po jego śmierci w 1979 roku, a także inne nuty, takie jak Pięć greckich epigramów i pieśni Hölderlina .
W 1996 roku Kate Bush nagrała wiersz Peadar Ó Doirnín Mná na hÉireann ( Kobiety Irlandii ), do muzyki i rozsławiony przez Seana Ó Riadę i Ceoltóirí Chualann na kompilację Common Ground . NAM na hÉireann , grany przez The Chieftains też romantyczny otwarcia w filmie Stanleya Kubricka , Barry Lyndon i jest podstawą do Jedynka z chrześcijanami , Words , opublikowane w 1989 roku.
O'Riada zaprezentował poezję Thomasa Kinselli , który z kolei uczcił muzyka w jednym ze swoich wierszy.
W 1971 Ó Riada cierpi na marskość zostało wysłane do College Hospital King w Southwark , Londyn , gdzie zmarł3 października. Został pochowany na cmentarzu Saint Gobnait w Ballyvourney w hrabstwie Cork. Willie Clancy grał na jego pogrzebie.
Dwie szkoły nosić nazwę Scoil Uí Riada na jego cześć: jedną szkołę gaelicki w Kilcock , Hrabstwo Kildare , a drugi w Bishopstown , część miasta Cork .
W kościele Cúil Aodha wzniesiono również posąg podarowany przez jego ciotkę i byłego członka Ceoltoirí Chulainn. Plik23 kwietnia 2010, Ceoltoiri Chualann, zreformowany na tę okazję i pod kierownictwem Peadera O'Riady, złożył hołd Seanowi O'Riada w Liberty Hall w Dublinie.
Solo:
Ceoltoiri Chuallan
W porządku chronologicznym