Ceoltóirí chualann ( / c o ː the ˠ T ˠ o ː ɾ ʲ i ː x u ə the ˠ ə n ˠ / ) to grupatradycyjnej muzyki irlandzkiej , prowadzona przez Seána Ó Riadę , która liczyła wielu członków założycieli The Chieftains . Ceoltóirí to irlandzkie słowooznaczające „muzyków”, a Cualann to toponim oznaczający przedmieście Dublina, w którym mieszkał Ó Riada. Praca tego ostatniego z grupą Ceoltóirí Chualann jest uznawana za ożywienie wykorzystania bodhrána jako instrumentu perkusyjnego w muzyce celtyckiej .
W 1960 Ó Riada szuka muzyków wykonujących muzykę napisane dla spektaklu pieśń Anvil of Bryan MacMahon (w) . Skontaktował się z Paddy Moloney , wówczas dwudziestoletnim, a także z Seánem Pottsem ( blaszany gwizdek ), Sonnym Broganem ( akordeon ) i Johnem Kelly ( irlandzki flet ). Co tydzień odbywają próby w Ó Riada w Galloping Green, na przedmieściach Dublina
Po tym sukcesie Ó Riada zdecydował się założyć Ceoltóirí Chualann , grupę, która grałaby tradycyjne irlandzkie pieśni z akompaniamentem, tradycyjnymi melodiami tanecznymi i balladami w aranżacji na klawesyn , bodhrán , fortepian , skrzypce , akordeon , flet irlandzki , piszczałki uilleann i blaszany gwizdek .
Pomysł zharmonizowania muzyki ludowej lub tanecznej już się rozwinął i nagrano jedną lub dwie płyty 78 , ale była to muzyka ludowa bardzo klasycznie zaaranżowana i zaaranżowana.
Jednocześnie Ó Riada stawia sobie za cel ożywienie twórczości niewidomego harfisty i kompozytora Turlougha O'Carolana .
Formacja po raz pierwszy wystąpi na Dublin Theatre Festival w Wrzesień 1960, w hotelu Shelbourne , na imprezie o nazwie Reacaireacht an Riadaigh ( Recital Ó Riada ). W programie byli tradycyjni śpiewacy, z tekstami Seána Ó Riordáina i poety Seána Ó Tuamy (in) .
W marcu następnego roku, Ó Riada zanotowała serię audycji radiowych, które nazwał Reacaireacht się Riadaigh , a które zawarte muzyka wykonywana przez Ceoltóirí Chualann .
Wkrótce po utworzeniu grupy do orkiestry dołączają Peadar Mercier i Seán Keane .
Ceoltóirí Chualann kontynuował swoje występy do 1969 roku, kiedy to dokonano dwóch nagrań: Ó Riada i Ó Riada Sa Gaiety . Ten ostatni ukazał się dopiero po 1971 roku, czyli po śmierci Seána Ó Riady.
Założyciele:
następnie: