Dźwięczna zębowa spółgłoska nosowa

Dźwięczna zębowa spółgłoska nosowa
Symbol API	nie
Numer API	116; 408
Unicode	U + 006E; U + 032A
X-SAMPA	n_d
Kirshenbaum	n[

Dentystycznych dźwięczna spółgłoska nosowa jest spółgłoską dźwięku stosowane w niektórych językach. Symbol w międzynarodowym alfabecie fonetycznym to [n̪] , złożony z symbolu dźwięcznej spółgłoski dźwięcznej zębodołowej zwartej nosa , diakrytycznej przez symbol wskazujący na dentystę .

Charakterystyka

Oto charakterystyka dźwięcznej spółgłoski zębowej nosowej:

• Jego sposób artykulacji jest okluzyjny , co oznacza, że ​​jest wytwarzany przez zatykanie powietrza kanału głosowego.
• Jego punktem artykulacji jest uzębienie  : jest połączony z językiem na dolnych lub górnych zębach lub obu.
• Jego fonacja jest dźwięczna , co oznacza, że ​​struny głosowe wibrują podczas artykulacji.
• Jest to spółgłoska nosowa , co oznacza, że ​​powietrze może wydostawać się przez nos.
• Jest to środkowa spółgłoska , co oznacza, że ​​jest wytwarzana przez przepuszczanie powietrza przez środek języka, a nie po bokach.
• Jego mechanizm przepływu powietrza jest egresywny w płucach , co oznacza, że ​​jego artykulacja polega na przepychaniu powietrza przez płuca i przewód głosowy, a nie przez głośnię lub usta.

Po francusku

Francuski ma [n̪] , realizację fonemu / n / . „N” nie zawsze jest wymawiane. Podobnie jak w planie słowa , gdzie „n” jest używane do oznaczenia nosowania samogłoski.

W innych językach

Ten spółgłoskę znaleźć w hiszpańskim w O n da [onda] (niejasne).

Zobacz też

• Tryb artykulacji
• Punkt artykulacji