| Służebnice Najświętszego Serca Jezusowego z Krakowa | |
| Papieski porządek prawny | |
|---|---|
| Zatwierdzenie diecezjalne |
27 march 1.894 przez M gr Dunajewskiego |
| Papieska aprobata |
15 lutego 1909 przez Piusa X |
| Instytut | zgromadzenie zakonne |
| Rodzaj | apostolski |
| Duchowość | franciszkański |
| Reguła | reguła św. Franciszka |
| Cel | pomoc robotnikom, szerzenie nabożeństwa do Najświętszego Serca; |
| Struktura i historia | |
| Fundacja |
15 kwietnia 1894 Kraków |
| Założyciel | Józef Sebastian Pelczar i Ludwika Szczęsna |
| Skrót | SŁ.NSJ |
| Inne nazwy | Sercanki |
| Szef | Najświętsze Serce , Niepokalane Poczęcie , Józef , Franciszek z Asyżu , Klara z Asyżu , Stanisław Kostka , Wincenty a Paulo , Małgorzata Maria Alacoque , Elżbieta Węgierska , Zita z Lukki , Maksymilian Kolbe , Jan Paweł II |
| Załączonym do | Bracia Konwentualni Mniejsi |
| Stronie internetowej | (pl) oficjalna strona internetowa |
| Lista zakonów | |
W Słudzy Najświętszego Serca Jezusowego (łac Congregatio Servularum Cordis Iesu Sacratissimi ) są żeńskie zgromadzenie zakonne na prawie papieskim poświęconej pomoc pracownikom.
W 1892 r. Józef Sebastian Pelczar (1842 - 1924) otworzył dom dla robotników w Krakowie i poprosił o jego prowadzenie Sługi Jezusowe ; niestety nie mają możliwości przyjęcia tego zobowiązania.
Za zgodą kardynała Albina Dunajewskiego , arcybiskup krakowski , Pelczara i Ludwika Szczęsna (1863 - 1916) założył15 kwietnia 1894 rw Krakowie Służebnice Najświętszego Serca Jezusowego z dwunastoma zakonnicami do pomocy robotnikom.
Instytut jest afiliowany do Braci Mniejszych Konwentualnych w dniu4 października 1910otrzymuje dekret pochwalny w dniu15 lutego 1909 i ostateczne zatwierdzenie dnia 19 marca 1912 r. ; ich konstytucje są zatwierdzone przez Stolicę Apostolską w dniu30 stycznia 1923.
Siostry poświęcają się szerzeniu kultu Serca Jezusowego pomagając robotnikom.
Występują w:
Generalat znajduje się w Krakowie.
W 2017 roku kongregacja liczyła 491 sióstr w 68 domach.