Sebastián de Albero
Sebastián de Albero
Sebastian de Albero ( Roncal , 10 czerwca 1722- Madryt , 30 marca 1756) jest hiszpańskim klawesynistą , pierwszym organistą Królewskiej Kaplicy Madrytu w latach 1748-1756 i kameralistą króla Ferdynanda VI . Jest trzydzieści sonat na klawesyn, wydanych w Madrycie w 1978 roku, a także inne utwory trójdzielne ( Ricercare , fuga i sonata) na klawisze.
Biografia
Sebastián de Albero został przyjęty w 1734 roku do chóru dziecięcego katedry w Pampelunie w późnym wieku, co sugeruje wcześniejsze wykształcenie muzyczne. Przebywał tam do 1739 roku, aby pogłębić swoją wiedzę u mistrza kaplicy katedralnej Miguela Vallsa i jego następcy Andrés de Escáregui, a także pogłębić studia nad muzyką klawiszową i kompozycją.
Kolejna wzmianka pochodzi z 1746 r., Kiedy to objął stanowisko organisty w Królewskiej Kaplicy Madrytu . Miał tam zapewnić muzykę królowi Ferdynandowi VI, któremu poświęcił swoje utwory na klawikord i fortepian . Tam odkrył wielkich kompozytorów, takich jak José de Nebra, a także Domenico Scarlatti - z którym współpracował przez okres co najmniej ośmiu lat - ten ostatni był nauczycielem muzyki żony Fernanda VI: Marii Barbary de Braganza .
Sebastian de Albero zmarł w wieku 33 lat, pozostawiając niewiele, ale doskonałe utwory na klawiaturze, które stanowią jeden z szczytów hiszpańskiej szkole klawiatury XVIII -tego wieku. Według klawesynistki Genovevy Gálvez sonaty Sebastiána de Albero ukazują melancholię antycypującą twórczość Chopina i charakteryzowaną jako prekursor stylu melancholijnego czy sentymentalnego.
Grafika
W jego pracach możemy zidentyfikować wpływy francuskie, zwłaszcza w jego ricercare . Te cechy mogły wynikać z jego pobytu w Nawarrze, gdzie wpływ muzyki z sąsiedniego kraju był silny. Jednak charakter jego pracy na klawiszach jest typowo hiszpański, z częstymi zmianami trybu, rytmu i ciągłymi ostrymi modulacjami .
Praca zachowana jest w dwóch rękopisach :
-
Treinta sonatas para clavicordio , zachowane w Biblioteca Marciana w Wenecji (I-Vnm It. IV 197b / 9768). Prawdopodobnie dany kastratowi Farinellemu, kiedy opuszczał Hiszpanię w 1759 roku. Tutaj harmonijna inwencja jest odważna, z ciągłymi zmianami od dur do moll. Obserwuje się także obecność elementów należących do gamy frygijskiej, a także nagłe przeskoki na inną tonację, elementy wspólne dla całej hiszpańskiej muzyki klawiszowej stulecia i być może odzwierciedlenie gustów rodziny królewskiej, bo pojawiają się również w Sonaty Domenico Scarlattiego.
-
Obras, para clavicordio, o fortepiano , przechowywany w bibliotece Konserwatorium w Madrycie (E-Mc 4/1727 (2)). To około osiemnastu utworów ułożonych w sześć grup o trójdzielnej strukturze: ricercare, fuga i sonata, a pierwsza niewątpliwie wskazuje w tytule na użycie piano-forte. Rękopis został skopiowany w latach 1746-1756 i poświęcony królowi Ferdynandowi VI.
Nowoczesne wydania
- Wenecja: Treinta sonatas para clavicordio , wyd. Genoveva Gálvez , przedmowa Macario Santiago Kastnera . Madryt, Unión Musical Española, 1978 ( OCLC 6872503 )
- Madryt: Nueva biblioteca española de música de teclado de los siglos XVI al XVIII (tomy I, ii, iv - vi, wyd. Antonio Baciero ) Madryt, Unión Musical Española, 1977–1980 ( OCLC 435821000 i 435718450 )
Dyskografia
- Sonaty 11-12 i 16-17 - Genoveva Gálvez , klawesyn Louis van Emmerik (1984), wg J.Dulkena (1745) (20-21 października 1984, Ensayo ENY-CD-3422)
-
Sonatas para clavicordio - Joseph Payne , klawesyn (1993, BIS) ( OCLC 602674178 i 811239128 )
- 30 sonat klawiszowych - Laure Colladant , na pianoforte Johannes Carda, wg Antona Waltera , Wiedeń 1790 (1993/1994, 2CD Mandala MAN 4841/42) ( OCLC 773076963 )
-
Treinta sonatas para clavicordio - Anikó Horváth, klawesyn (23-25 listopada 1995, Hungaroton) ( OCLC 811244836 )
-
Variaciones del fandango español : Dwie ricercare, fugi i sonaty (w D i G ) - Andreas Staier , klawesyn (Czerwiec 1998, Teldec) ( OCLC 41489359 )
-
Sześć recercat, fug i sonat - Alejandro Casal, klawesyn Ugo Casiglia, kopia instrumentu Joachima José Antunesa, Lizbona (6-8 sierpnia/ 10-12 listopada 2014, 2CD Brilliant Classics 95187) ( OCLC 946046605 )
Bibliografia i źródła
- (en) Linton Powel, „Albero [Alvero] y Añaños, Sebastián Ramón de” , w Stanley Sadie (red.), The New Grove Dictionary of Music and Musicians , Londyn, Macmillan , drugie wydanie, 29 tomów. 2001, 25 000 s. ( ISBN 9780195170672 , czytaj online )
-
(en) LE Powell, The Keyboard Music of Sebastián de Albero: an Astonishing Literature from the Orbit of Scarlatti , Early Keyboard Journal, t. 9–28
-
(es) M. Gembero Ustarroz, La formation musical de Sebastián de Albero (1722–1756): nuevas aportaciones , España en la música de occidente, Salamanca 1985, wyd. E. Casares Rodicio, I. Fernández de la Cuesta i J. López-Calo (Madryt, 1987), ii, s. 109-124
-
(es) La música para tecla española del siglo XVIII (2007) [PDF]
-
(en) Genoveva Galvez, Wprowadzenie do „ Treinta sonatas para Clavicordio por Sebastian Albero” UME, Madryt, 1978
Uwagi i odniesienia
(es) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu Wikipedii w
języku hiszpańskim zatytułowanego
„ Sebastián de Albero ” ( zobacz listę autorów ) .
-
Grove 2001 .
-
Patrz andaluzyjska kadencja , progresja na stopniach I - VII - VI - V.
Linki zewnętrzne