Biblioteca Marciana
Rodzaj | Państwowa biblioteka publiczna , biblioteka |
---|---|
Styl | Architektura renesansowa |
Architekt | Jacopo Sansovino |
Budowa | 31 maja 1468 |
Dziedzictwo | Włoskie dobra kulturowe ( d ) |
Stronie internetowej | marciana.venezia.sbn.it |
Kraj | Włochy |
---|---|
Gmina | Wenecja |
Adres | Plac św. Marka |
Informacje kontaktowe | 45 ° 26 ′ 00 ″ N, 12 ° 20 ′ 20 ″ E |
---|
Biblioteca Nazionale Marciana (czyli bibliotekę Świętego Marka , patrona Wenecji ) lub biblioteki Marcjana lub po prostu do Marcjana w języku francuskim , to najważniejsza biblioteka w Wenecji i jeden z największych we Włoszech. Zawiera jedną z najbogatszych kolekcji rękopisów na świecie.
Znana jest również w języku włoskim pod nazwami Biblioteca di San Marco , Libreria Marciana , Libreria Sansoviniana , Libreria Vecchia , Libreria di San Marco lub po prostu La Marciana .
Znajduje się na części Placu Świętego Marka zwanego piazzetta dei Leoncini , nad Canal Grande.
Od 1362 roku Petrarka zaproponował utworzenie biblioteki publicznej w Wenecji. Projekt nie doszedł do skutku, ale zmarły poeta opuścił swoją bibliotekę w mieście. Teraz jest przechowywany w Marciana.
Pierwsze jądro biblioteki pochodzi z darowizny jego książek przez kardynała Bessariona na rzecz Republiki Weneckiej ad communem hominum utilitatem (31 maja 1468): 746 rękopisów, w tym 482 po grecku i 246 po łacinie, do których po śmierci ofiarodawcy dodano 250 innych rękopisów.
Biblioteka wzbogaca swoje zbiory dzięki licznym innym darowiznom i zapisom, a także inkorporacji innych bibliotek miasta i Rzeczypospolitej. Znaczna część prac pochodzi z Konstantynopola , po zajęciu miasta przez Turków, co sprawia, że Wenecja jest głównym ośrodkiem studiów nad grecką klasyką, przyciągającym wielu humanistów. Pewna ich liczba gromadzi się wokół Alde Manuce w Aldine Academy .
W 1603 roku weszło w życie prawo, które wymagało od każdego drukarza w Wenecji złożenia kopii każdego dzieła w Marcianie. Ta ostatnia staje się w ten sposób centralną biblioteką Republiki.
Po upadku Rzeczypospolitej, zbiory instytucji religijnych tłumione przez Napoleona I st stada do Marciana.
Bessarion postawił warunek dla dziedzictwa swoich książek: powinny być przechowywane w miejscu, które im odpowiada. Jednak Wenecja nie odpowiedziała od razu na prośbę kardynała. Biblioteka została najpierw zainstalowana w budynku w Riva degli schiavoni , następnie w Bazylice św. Marka, a na końcu w Pałacu Dożów .
Dopiero w 1537 r. Planowano budowę palazzo della libreria (pałac biblioteczny) na Placu św. Marka . Projekt powierzono Jacopo Sansovino . Plik18 grudnia 1545podczas gdy prace są już zaawansowane, zawala się część budynku. Architekt trafia do więzienia. Po uwolnieniu wznowiono prace w 1547 r. Bibliotekę przeniesiono w 1553 r. Budowę ukończono jednak dopiero w 1588 r. Ostatnią pracę wykonał Vincenzo Scamozzi po śmierci Sansovino w 1570 r.
Przyczynił się między innymi do jego dekoracji Titian , Veronese , Alessandro Vittoria , Battista Franco , Giuseppe Porta , Bartolomeo Ammannati i Le Tintoretto .
W 1811 r. Biblioteka została przeniesiona do Pałacu Dożów i odzyskała swoją historyczną siedzibę dopiero w 1924 r. Budynki stały się zbyt małe, a obecnie oprócz palazzo della libreria , biblioteka zajmuje fabbrica della Zecca .
Biblioteka ma teraz status państwowej biblioteki publicznej . Jej zbiory w Biblioteca Marciana obejmują obecnie:
Najbardziej znane są dwa roboty kodeksy z Illiad , The Homerus Venetus ( X p wiek) i Homerus Venetus B ( XI p wieku). Istnieje również Chronologia magna Fra Paolino, rękopis Pliniusza z 1481 r., Który należał do Jeana Pic de la Mirandole , kopia pierwszej książki wydrukowanej w Wenecji, wiele wydań aldyjskich (nazwanych na cześć Alde Manuce , weneckiego wydawcy zainstalowanego w 1494 r.), zbiór map i atlasów ( Atlas Corbitis późno XV th wieku ), rękopisów muzycznych oraz Domenico Scarlattiego , etc.