Zimno mydło jest mydłem wytwarza się metodą zmydlania zimno .
Polega na przeprowadzeniu syntezy mydła w temperaturze od 40 do 50 °C . Ta metoda produkcji różni się od tak zwanej metody „na gorąco” szczególnym zachowaniem gliceryny ( glicerolu ) w mydle, ponieważ mydło nie ulega uwolnieniu gliceryny.
Mydło na zimno wytwarzane jest metodą zmydlania na zimno. Jest to reakcja chemiczna w temperaturze pokojowej, która zawiera dokładną ilość sody kaustycznej niezbędną do przekształcenia tłuszczów w mydło. Jest to reakcja egzotermiczna , która wytwarza własne ciepło (od 40 do 50 stopni) oraz reakcja całkowita, która zatrzymuje się dopiero po wyczerpaniu jednego ze składników. Mieszanina jest rygorystycznie mieszana przez kilka minut w celu przyspieszenia jej wzrostu temperatury, co przyspiesza reakcję różnych pierwiastków.
Substancje tłuszczowe dodawane są pod koniec przygotowania, aby zagwarantować całkowite przekształcenie sody w mydło. Proces ten nazywany jest „supersmarowaniem” i umożliwia nadanie mydłu miękkości, ponieważ te dodatkowe substancje tłuszczowe nie są lub są bardzo słabo atakowane przez sodę kaustyczną .
Następnie ciasto wylewa się do foremek i izoluje od zmian termicznych przez 48 godzin, po czym zostaje rozformowane i wymodelowane. Mydła w ostatecznej postaci przechodzą następnie okres „leczenia” trwający od 4 do 6 tygodni. Czas schnięcia jest niezbędny, aby zagwarantować całkowite przekształcenie sody w mydło .
Ta metoda jest powolna i mniej zanieczyszczająca niż metoda zmydlania na gorąco. Nie pozwala na produkcję przemysłową ze względu na długi czas produkcji, ale umożliwia uzyskanie mydła wysokiej jakości, które zachowuje właściwości olejów użytych po zakończeniu reakcji chemicznej. Zimno zmydlania umożliwia mydła znany ze swoich właściwości odżywczych do skóry, gdyż w sposób naturalny tworzy glicerynę w ilości, która jest utrzymywana na końcu reakcji, co powoduje miękkość mydła. Jego trzymanie jest krótsze, a jego cena wyższa ze względu na czas potrzebny na jego wykonanie.
Zmydlanie na zimno polega na doprowadzeniu trójglicerydów kwasów tłuszczowych (związków trzech hydroksyli ) obecnych w olejach roślinnych i masłach do kontaktu z wodorotlenkiem sodu (soda kaustyczna) lub wodorotlenkiem potasu (potaż). Po zmydleniu te dwa pierwiastki przekształcają się w mydło i glicerynę : podczas reakcji chemicznej triglicerydy kwasów tłuszczowych przekształcają się w sole kwasów tłuszczowych , zawierające glicerol .
Rola gliceryny w mydle została dogłębnie przestudiowana przez Michela Eugène Chevreula , francuskiego chemika, który pod koniec XIX wieku znacznie rozwinął badania nad składem mydeł. Obecność gliceryny w mydle po raz pierwszy odkrył w 1779 roku Carl Wilhelm Scheele . Następnie Chevreul napisał w 1823 r. Traktat o tłuszczowych ciałach pochodzenia zwierzęcego , w którym zidentyfikował kilka rodzajów substancji tłuszczowych obecnych w mydle, rozkładając kilka gatunków, w tym glicerynę .
Chevreul odkrywa, że w kontakcie z mocną bazą tłuszcze zwierzęce lub roślinne dzielą się na dwa elementy: glicerynę , która pozostaje rozpuszczona w wodzie, oraz kwasy tłuszczowe margarynowy , oleinowy i stearynowy . Opisuje glicerynę jako czystą, bezbarwną, bezwonną ciecz o słodkim smaku. Odgrywa potężną rolę rozpuszczalnika, dając silne działanie myjące zimnemu mydłu.
Później Marcellin Berthelot , współczesny francuski chemik Chevreul , pokazuje, że gliceryna jest trójatomowym alkoholem złożonym z węgla , tlenu i wodoru , i że pochłania wilgoć obecną w powietrzu.
Produkcja mydła na zimno polega na zintegrowaniu dokładnej ilości mocnej zasady ( sody kaustycznej lub potażu ), aby zagwarantować jej całkowite przekształcenie w mydło . Aby go obliczyć, należy odnieść się do liczby zmydlania każdego z olejów użytych w mieszaninie.
Każda substancja tłuszczowa inaczej reaguje z mocnymi zasadami, dlatego ma inny wskaźnik zmydlania . Pasuje na dwa sposoby:
To znaczy „0,135” → tj. do zmydlenia 1 g oleju (tu oliwka) potrzeba 0,135 g mocnej zasady (tu soda).
To znaczy „135” → to znaczy, że do zmydlenia 1000g oleju (tutaj oliwy) potrzeba 135g mocnej bazy (tutaj soda).
W przypadku zmydlenia kilku różnych substancji tłuszczowych czynność tę należy powtórzyć dla każdej z nich, a następnie zsumować wyniki.
Wskaźniki zmydlania różnią się w zależności od rodzaju stosowanej mocnej zasady: soda kaustyczna (wodorotlenek sodu, NaOH), która wytwarza mydła twarde, lub potaż (wodorotlenek potasu, KOH), który wytwarza mydła miękkie lub miękkie.
| Olej roślinny | Wskaźnik zmydlania na 1g oleju
(wodorotlenek sodu, NaOH) |
Wskaźnik zmydlania na 1g oleju
(wodorotlenek potasu, KOH) |
|---|---|---|
| Oliwa | 0,135 | 0,190 |
| Laur | 0,141 | 0,198 |
| Koprha | 0,232 | 0,325 |
| Kokosowiec | 0,183 | 0,257 |
| Płetwonogi | 0,199 | 0,199 |
| Rolka | 0,128 | 0,180 |
| Konopie | 0,138 | 0,183 |
| Argan | 0,136 | 0,191 |
| Bielizna | 0,135 | 0,190 |
Oliwek jest substancją tłuszczową, jak stosowane w zmydlania , tak gorąco ( mydło ), niż zimnego ( mydło Castille ). Ma właściwość twardnienia mydła, dzięki czemu zachowuje dobrą trwałość przez długi czas. Niektóre mydła wykonane wyłącznie z pęknięć oliwy z oliwek w zimie. Olej z oliwek może być stosowany jako jedyny tłuszcz hydrolizy, ponieważ także i zmiękczające właściwości skóry odżywcze.
Od VII i VIII wieku oliwa z oliwek wypierała tłuszcze zwierzęce (najczęściej łój kozi) stosowane do tej pory w produkcji mydła . Jest to w szczególności w krajach arabskich , że technika ta jest spread, w tym samym czasie, gdy wapno dodaje się do soli stosowanej jako alkalicznych .
Przybrzeżne kraje produkujące oliwę z oliwek , południowa Francja , Hiszpania , Włochy i Grecja , widziały w nich efektywny rozwój handlu mydłem , ponieważ były w stanie samodzielnie wytwarzać ten drogi produkt.
Obecnie oliwa z oliwek jest często zastępowana w mydłach przemysłowych, ze względu na swoją cenę, przez tańsze oleje, takie jak olej palmowy czy olej kokosowy .
Mydło Castilla ( „sapo castilliensis”) jest mydło wytworzono zgodnie technicznego zmydlania zimny, w oparciu wyłącznie o oliwek . Stanowi zimny odpowiednik mydła marsylskiego . Ma swoje początki w mieście Kastylii w Hiszpanii . Data jego pojawienia się jest nieprecyzyjna, ale jej ślady można znaleźć już w IV wieku , około 300-325. Jego produkcja jest wolniejsza niż mydeł wytwarzanych na gorąco, mydło kastylijskie od dawna pozostaje luksusowym produktem zarezerwowanym dla najbogatszych klas, zwłaszcza europejskich rodzin królewskich, które doceniały je za wielką miękkość dla skóry.
Istnieje chroniona nazwa dla rozróżniania mydeł, których produkcja jest gwarantowana na zimno, stworzona w 2011 roku przez ADNS (Association Des Nouveaux Savonniers). To wektoryzowane logo SAF (Zmydlanie na zimno) chroni i zwiększa know-how producentów mydła, jednocześnie promując etyczne i ekologiczne wartości tej metody produkcji.
Istnieją dwie wersje logo: oryginalna wersja historyczna oraz wersja stworzona na eksport apelacji do Stanów Zjednoczonych. Loga są widoczne na stronie ADNS.
Zwektoryzowane logo SAF jest uzyskiwane na żądanie i członkostwo w ADNS. Umożliwia ochronę techniki zmydlania na zimno, kontrolowanie jej nazwy i promowanie instalacji nowych producentów mydła praktykujących tę technikę.
ADNS angażuje się między innymi w doskonalenie szkolenia w zakresie zmydlania na zimno w celu promowania tej techniki; udostępniać profesjonalną dokumentację na swojej stronie internetowej w celu zaawansowania badań; bronić działania na małą skalę udostępnionego ogółowi społeczeństwa; promować zrównoważone i uczciwe wartości w rozsądnej produkcji kosmetyków; być przejrzystym, jeśli chodzi o kartę regulującą logo wektorowe SAF; nawiązać kontakt ze swoimi członkami i dać im rolę w konsumpcji i promocji technologii chłodniczej.