Dzbanecznik

Sarracenia

Sarracenia Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Sarracenia leucophylla Klasyfikacja
Królować Plantae
Podział Magnoliophyta
Klasa Magnoliopsida
Zamówienie Nefenthales
Rodzina Sarraceniaceae

Uprzejmy

Sarracenia
L. , 1753

Klasyfikacja filogenetyczna

Klasyfikacja filogenetyczna
Zamówienie Ericales
Rodzina Sarraceniaceae

Rozkład geograficzny

Te rośliny dzban lub Sarracènes (the kind Sarracenia ) są rośliny z południowo-wschodnich Stanach Zjednoczonych i Kanadzie , w rodzinie kapturnicowate . Są „  pasywnymi drapieżnikami- pułapkami” (bez ruchu mechanicznego). Te pułapki to zmodyfikowane liście w kształcie urny i chronione czapką, z wyjątkiem Sarracenia psittacina, w którym zniknął przez zgrzanie krawędzi. Nazwa rośliny nawiązuje do Michela Sarrazina , chirurga, lekarza i przyrodnika z Nowej Francji .

Ogród botaniczny Muzeum Historii Naturalnej w Nantes odkrył w 2015 r., Że obecne okazy złapały szerszenie azjatyckie  ; Naukowcy zbadają cząsteczkę zapachu, która przyciągałaby szerszenie, aby stworzyć pułapkę.

Opis i postacie

Badanie tych szyszek wykazało, że są to liście zakrzywione i zespawane ze sobą, a nie liście wydrążone. Na końcu wierzchołkowym gruczoły nektarowe wydzielają sok, który przyciąga owady i leki. Wnętrze stożka jest często wyłożone małymi włoskami nachylonymi w dół, aby zapobiec wznoszeniu się owadów.

W przypadku roślin dzbanowych z pionowymi urnami nasadka nie służy do zamykania pułapki, ale do zapobiegania przedostawaniu się do niej wody. U Sarracenia minor zapobiega również wychodzeniu owadów, dzięki czemu nie ma skośnych włosków. W Sarracenia purpurea urny kładzie się, a czapka przeciwnie, ułatwia zbieranie wody deszczowej. Woda jest niezbędna do uwięzienia owadów i ślimaków podczas utonięcia, ale także wspomaga trawienie.

Rośliny dzbanowe wytwarzają kwiaty, które pojawiają się zwykle od czwartego roku życia, wiosną dla wczesnych Sarracenia flava i Sarracenia oreophila , do połowy lata dla Sarracenia minor i Sarracenia leucophylla .

Gatunki botaniczne

Na następujące gatunki zostały zidentyfikowane i są uprawiane lub nawet hybridized.

Gatunki i podgatunki z rodzaju

Ich rozmieszczenie geograficzne

Hybrydy

Wszystkie rośliny dzbanowe hybrydyzują ze sobą, a wyniki same w sobie krzyżują się w nieskończoność, co daje pułapki o pośredniej formie, które są czasami ciekawe i często mniej skuteczne.

Hybrydy Sarracenia x evendine i Sarracenia x Juthatip Soper zachowują tę szczególną cechę , że emitują nowe urny jesienią; te utrzymują się i pozostają aktywne aż do pojawienia się nowych urn w maju. Te hybrydy badano w ogrodzie botanicznym Muzeum Historii Naturalnej w Nantes pod kątem ich zdolności do selektywnego chwytania szerszeni azjatyckich .

Uwagi i odniesienia

  1. Jacques Rousseau, „  Sarrazin, Michel - Dictionary of Canadian Biography Online  ”, Library and Archive of Canada,2000(dostęp 2 marca 2008 )
  2. François Meurgey i Romaric Perrocheau, „  Sarracénies - pułapki na azjatycki szerszeń żółtonogi  ” ,2015(dostęp 23.10.2018 ) ,s.  21
  3. (w) Bob Ziemer "  Carnivorous Plant PhotoFinder> Sarracenia 'Evendine (Hort. Slack)  " ,22 lipca 2018 r(dostęp 23 października 2018 )
  4. (w) Bob Ziemer "  Carnivorous Plant PhotoFinder> Sarracenia 'Juthatip Soper (M.Soper)  " ,8 października 2018 r(dostęp 23 października 2018 )

Zobacz też

Linki zewnętrzne

Powiązane artykuły