Sarracenia
Sarracenia Sarracenia leucophyllaKrólować | Plantae |
---|---|
Podział | Magnoliophyta |
Klasa | Magnoliopsida |
Zamówienie | Nefenthales |
Rodzina | Sarraceniaceae |
Zamówienie | Ericales |
---|---|
Rodzina | Sarraceniaceae |
Rozkład geograficzny
Te rośliny dzban lub Sarracènes (the kind Sarracenia ) są rośliny z południowo-wschodnich Stanach Zjednoczonych i Kanadzie , w rodzinie kapturnicowate . Są „ pasywnymi drapieżnikami- pułapkami” (bez ruchu mechanicznego). Te pułapki to zmodyfikowane liście w kształcie urny i chronione czapką, z wyjątkiem Sarracenia psittacina, w którym zniknął przez zgrzanie krawędzi. Nazwa rośliny nawiązuje do Michela Sarrazina , chirurga, lekarza i przyrodnika z Nowej Francji .
Ogród botaniczny Muzeum Historii Naturalnej w Nantes odkrył w 2015 r., Że obecne okazy złapały szerszenie azjatyckie ; Naukowcy zbadają cząsteczkę zapachu, która przyciągałaby szerszenie, aby stworzyć pułapkę.
Badanie tych szyszek wykazało, że są to liście zakrzywione i zespawane ze sobą, a nie liście wydrążone. Na końcu wierzchołkowym gruczoły nektarowe wydzielają sok, który przyciąga owady i leki. Wnętrze stożka jest często wyłożone małymi włoskami nachylonymi w dół, aby zapobiec wznoszeniu się owadów.
W przypadku roślin dzbanowych z pionowymi urnami nasadka nie służy do zamykania pułapki, ale do zapobiegania przedostawaniu się do niej wody. U Sarracenia minor zapobiega również wychodzeniu owadów, dzięki czemu nie ma skośnych włosków. W Sarracenia purpurea urny kładzie się, a czapka przeciwnie, ułatwia zbieranie wody deszczowej. Woda jest niezbędna do uwięzienia owadów i ślimaków podczas utonięcia, ale także wspomaga trawienie.
Rośliny dzbanowe wytwarzają kwiaty, które pojawiają się zwykle od czwartego roku życia, wiosną dla wczesnych Sarracenia flava i Sarracenia oreophila , do połowy lata dla Sarracenia minor i Sarracenia leucophylla .
Na następujące gatunki zostały zidentyfikowane i są uprawiane lub nawet hybridized.
Wszystkie rośliny dzbanowe hybrydyzują ze sobą, a wyniki same w sobie krzyżują się w nieskończoność, co daje pułapki o pośredniej formie, które są czasami ciekawe i często mniej skuteczne.
Hybrydy Sarracenia x evendine i Sarracenia x Juthatip Soper zachowują tę szczególną cechę , że emitują nowe urny jesienią; te utrzymują się i pozostają aktywne aż do pojawienia się nowych urn w maju. Te hybrydy badano w ogrodzie botanicznym Muzeum Historii Naturalnej w Nantes pod kątem ich zdolności do selektywnego chwytania szerszeni azjatyckich .